Είναι από εκείνα τα στοιχεία των υποδομών που είναι θεμελιώδη για τον σύγχρονο τρόπο ζωής που ωστόσο δεν εκτιμώνται σε μεγάλο βαθμό
Οι κυβερνήσεις σε όλο τον δυτικό κόσμο θα πρέπει να εστιάσουν την προσοχή τους στις θαλάσσιες υποδομές τους ώστε να διατηρήσουν την ακεραιότητα της συνδεσιμότητα του διαδικτύου από την οποία εξαρτόμαστε όλοι. Τα υποθαλάσσια καλώδια διαδικτύου κινδυνεύουν και αυτό θέτει σε κίνδυνο την πρόσβαση στο διαδίκτυο για όλους μας στην Ευρώπη, γράφει ο Jeff Huggins σε άρθρο του στο Euronews.
Υπάρχουν περισσότερα από 500 υποθαλάσσια καλώδια παγκοσμίως, πολλά από τα οποία συνδέουν ηπείρους, από την Ευρώπη έως την Ωκεανία, ενώ παρέχουν συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν ιδέα ότι υπάρχουν καν αυτά τα καλώδια.
Είναι από εκείνα τα στοιχεία των υποδομών που είναι θεμελιώδη για τον σύγχρονο τρόπο ζωής που ωστόσο δεν εκτιμώνται σε μεγάλο βαθμό.
Δεν εκτιμώνται, δηλαδή, μέχρι να διακοπεί η λειτουργία του διαδικτύου, κάτι που μοιάζει να είναι όλο και πιο πιθανό.
Τους τελευταίους μήνες, οι αντάρτες Χούθι στη Μέση Ανατολή πιστεύεται ότι έχουν σαμποτάρει τέσσερα μεγάλα καλώδια επικοινωνίας, που ανήκουν στα συστήματα AAE-1, Seacom, EIG και TGN, σε ένα μεγάλο θαλάσσιο τμήμα που εκτείνεται μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας και του Τζιμπουτί.
Εκατοντάδες περιστατικά σαμποτάζ
Το πρώτο από αυτά τα καλώδια είναι ιδιαίτερα σημαντικό επειδή συνδέει την Ασία, την Ευρώπη και την Αφρική, καθώς εκτείνεται σε μήκος σχεδόν 16.000 μιλίων από το Χονγκ Κονγκ μέχρι και τη νότια Γαλλία.
Όπως ανέφερε το Fortune νωρίτερα φέτος, η επίθεση και η βύθιση του φορτηγού πλοίου Rubymar στα ανοικτά της Υεμένης, που πιστεύεται ότι προκάλεσε τη ζημιά στα υποθαλάσσια καλώδια διαδικτύου - δείχνει ότι αυτά είναι εξαιρετικά ευάλωτα στην πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά, θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε ότι η ευπάθεια αυτών των καλωδίων έχει να κάνει μόνο με την πιθανότητα δολιοφθοράς ή τυχαίας ζημίας σε περίπτωση σύγκρουσης.
Το Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS), ένας διακομματικός, μη κερδοσκοπικός οργανισμός πολιτικής έρευνας και δεξαμενή σκέψης που αναλύει παγκόσμια ζητήματα, έριξε φως στην ευαλωτότητα των υποθαλάσσιων καλωδίων -που περιγράφονται ως το μαλακό υπογάστριο της παγκόσμιας οικονομίας- σε διαταραχές.
Τα συμπεράσματά της επιβεβαιώθηκαν και από το Ατλαντικό Συμβούλιο και σε μια ερευνητική έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου.
Αν και επί του παρόντος βρίσκονται σε εξέλιξη εργασίες για πάνω από 70 νέα καλώδια που θα διασχίσουν περίπου 300.000 χιλιόμετρα θαλάσσιου βυθού, κάθε χρόνο σημειώνονται περίπου 200 περιστατικά ζημιάς στα καλώδια με ή χωρίς συγκρούσεις.
Οι δορυφορικές συνδέσεις δεν ταιριάζουν
Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τους σεισμούς και άλλα φυσικά φαινόμενα να συμβούν, ούτε ασφαλώς μπορούμε να βάλουμε τέλος στην αλιεία ή τη ναυτιλία.
Βρισκόμαστε λοιπόν στο πλαίσιο ενός διλήμματος: χρειαζόμαστε τη συνδεσιμότητα στο διαδίκτυο, αλλά τα μέσα με τα οποία την αποκτούμε βρίσκονται μονίμως σε κίνδυνο - και μάλιστα όσο ο κόσμος γίνεται πιο ασταθής και πιο στενά συνδεδεμένος.
Μια λύση είναι το δορυφορικό διαδίκτυο, ο πιο γνωστός πάροχος του οποίου είναι η Starlink του Elon Musk.
Όμως, παρόλο που αυτό παρέχει κάλυψη σε περίπου 70 χώρες, δεν μπορεί να συγκριθεί με τα υποβρύχια καλώδια όσον αφορά τον όγκο των δεδομένων που μπορεί να μεταδώσει από ένα σημείο σε ένα άλλο στη Γη, ενώ οι περιορισμοί του επιβάλλονται από τη φυσική των RF downlinks από το διάστημα στο έδαφος.
Επιπλέον, εξακολουθεί να βασίζεται σε κάποια φυσική υποδομή για τη δρομολόγηση των δεδομένων.
Με άλλα λόγια, παρουσιάζει ορισμένα από τα τρωτά σημεία της υποθαλάσσιας καλωδίωσης.
Με την εξάπλωση των διαδορυφορικών συνδέσεων οπτικών επικοινωνιών, τα δεδομένα μετακινούνται με όγκο και ταχύτητα στο διάστημα μεταξύ δορυφόρων.
Ωστόσο, η μετακίνηση αυτών των δεδομένων από ήπειρο σε ήπειρο ή από σημείο σε σημείο στο έδαφος δυσχεραίνεται από τη φυσική των RF downlinks από τους δορυφόρους στο έδαφος.
Η οπτική τεχνολογία εξελίσσεται
Αυτό που μπορεί να μεταδίδει δεδομένα σε ταχύτητες συγκρίσιμες με τα υποθαλάσσια καλώδια διαδικτύου είναι οι οπτικοί επίγειοι σταθμοί (OGS).
Ένα δίκτυο από αυτούς είναι ικανό να στέλνει και να λαμβάνει πληροφορίες με ρυθμό που είναι πάνω από 1.000 φορές υψηλότερος από αυτόν των συνδέσεων ραδιοσυχνοτήτων (RF) στις οποίες βασίζεται το δορυφορικό διαδίκτυο.
Επειδή τα OGS βασίζονται στην επικοινωνία με λέιζερ από σημείο σε σημείο, είναι επίσης απίστευτα ανθεκτικά.
Είναι πολύ δύσκολο να αναχαιτιστεί μια τόσο στενή, εστιασμένη δέσμη φωτός που συνδέει τη Γη με τους δορυφόρους, και η ελάχιστη πιθανότητα αναχαίτισης είναι πολύ εύκολο να αμυνθεί κανείς.
Και ακριβώς επειδή κάνουν χρήση ενός δορυφορικού δικτύου πλέγματος, δεν έχουν γεωγραφικούς περιορισμούς, όπως τα υποθαλάσσια καλώδια.
Μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα OGS σε ένα μέρος του κόσμου που είναι ασφαλές και προσβάσιμο.
Τέλος, το ιστορικό πρόβλημα που ταλαιπώρησε την επικοινωνία με λέιζερ - ότι ορισμένες συνθήκες, όπως οι ατμοσφαιρικές αναταράξεις, μπορούν να υποβαθμίσουν την ποιότητα της σύνδεσης - έχει ξεπεραστεί τα τελευταία χρόνια, χάρη στην ανάπτυξη στην Ευρώπη, η οποία είναι παγκόσμιος ηγέτης σε καινοτόμες τεχνολογίες.
www.worldenergynews.gr
