Ενέργεια

Γ. Αρβανιτίδης: Με τις καθυστερήσεις χάνουμε το momentum του φυσικού αερίου

Γ. Αρβανιτίδης: Με τις καθυστερήσεις χάνουμε το momentum του φυσικού αερίου

 Ομιλία του τομεάρχη ενέργειας και περιβάλλοντος του Κινήματος Αλλαγής στη Βουλή

 

Στην Ολομέλεια της Βουλής όπου συζητήθηκε η κύρωση της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με τον αγωγό διασύνδεσης Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB Project) και του Καταστατικού (Ίδρυσης) του Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου, μίλησε ο αρμόδιος τομεάρχης ενέργειας και περιβάλλοντος του Κινήματος Αλλαγής Γιώργος Αρβανιτίδης.

Ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής αφού αναφέρθηκε στην θετική συμβολή των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην προώθηση των εν λόγω θεμάτων επισήμανε τις σημαντικές καθυστερήσεις – κυρίως στον IGB – αλλά και τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στην περιοχή και αναφέρθηκε τόσο στις αποφάσεις της Ε.Ε. για το Green Deal και το Φυσικό Αέριο, όσο και στην πανδημία του Κορωνοϊού και τις τουρκικές αξιώσεις.

Ακολουθούν τα βασικά σημεία της ομιλίας του κ. Αρβανιτίδη:

«Δυστυχώς το timing, η χρονική περίοδος δηλαδή που εκδηλώνεται μια πράξη ή γίνεται ένα έργο, κάποιες φορές είναι πιο σημαντική από την ίδια την πράξη ή το έργο.....
Στην Ολομέλεια της Βουλής όπου συζητήθηκε η κύρωση της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με τον αγωγό διασύνδεσης Ελλάδας – Βουλγαρίας (IGB Project) και του Καταστατικού (Ίδρυσης) του Φόρουμ Φυσικού Αερίου Ανατολικής Μεσογείου, μίλησε ο αρμόδιος τομεάρχης ενέργειας και περιβάλλοντος του Κινήματος Αλλαγής Γιώργος Αρβανιτίδης.

Ο βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής αφού αναφέρθηκε στην θετική συμβολή των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην προώθηση των εν λόγω θεμάτων επισήμανε τις σημαντικές καθυστερήσεις – κυρίως στον IGB – αλλά και τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στην περιοχή και αναφέρθηκε τόσο στις αποφάσεις της Ε.Ε. για το Green Deal και το Φυσικό Αέριο, όσο και στην πανδημία του Κορωνοϊού και τις τουρκικές αξιώσεις.

Ακολουθούν τα βασικά σημεία της ομιλία του ο κ. Αρβανιτίδης :

«Δυστυχώς το timing, η χρονική περίοδος δηλαδή που εκδηλώνεται μια πράξη ή γίνεται ένα έργο, κάποιες φορές είναι πιο σημαντική από την ίδια την πράξη ή το έργο.

Η Ελλάδα, τα τελευταία 10 χρόνια, προσπαθεί να αξιοποιήσει την γεωπολιτική της θέση στο μεταβαλλόμενο γεωπολιτικό χάρτη, με τελικό στόχο να αποτελέσει διαμετακομιστικό ενεργειακό κόμβο από ανατολή προς δύση και από νότο προς βορρά. Για αυτό, χρειαζόμαστε και την ενίσχυση των ενεργειακών μας διασυνδέσεων με τα γειτονικά κράτη.

Βασικοί στόχοι της εθνικής ενεργειακής μας πολιτικής πρέπει να είναι :

1ον Η μεγιστοποίηση της ενεργειακής ασφάλειας,

2ον Οι πολλαπλές εναλλακτικές πηγές ενέργειας και οδεύσεις, με ανταγωνιστικές τιμές για μείωση του ενεργειακού μας κόστους.

Χρειάζεται επίσης η περαιτέρω ενίσχυση:
– των απαιτούμενων ενεργειακών υποδομών και δικτύων της χώρας,
– των διασυνδέσεων με γειτονικές χώρες και της αποθήκευσης ενέργειας
Τόσο ο ΤΑP που ολοκληρώθηκε, όσο και ο κάθετος διάδρομος προς βορρά με τα έργα του ΙGB, και το δίδυμο έργο του, το FSRU της Αλεξανδρούπολης, αποτελούν πρωτοβουλίες προηγούμενων ετών της παράταξής μας και ελπίζουμε να μπουν σε πλήρη λειτουργία το συντομότερο δυνατόν.

Σήμερα, ο ενεργειακός σχεδιασμός του Κινήματος Αλλαγής ευθυγραμμίζεται με τις παγκόσμιες μελέτες που προβλέπουν ότι το Φυσικό Αέριο θα διαδραματίσει το ρόλο του καυσίμου-γέφυρα στην ενεργειακή μετάβαση.

Οι διεθνείς αγωγοί φυσικού αερίου (ο Eastmed, και ο IGB) -αλλά και οι σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου- έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα και μπορούν μελλοντικά να μεταφέρουν αέρια παραγόμενα από ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια, όπως το υδρογόνο, αποτελώντας έτσι κομμάτι του συνολικού συστήματος παραγωγής – αποθήκευσης – μεταφοράς ενέργειας, με μηδενικές εκπομπές CO2.

Σε σχέση με τον IGB:

Αν και ο αρχικός στόχος ήταν να έχει ξεκινήσει την εμπορική του λειτουργία εντός του 2020, παρατηρούμε καθυστερήσεις. Και έχουμε χρέος ως αντιπολίτευση να ρωτήσουμε τις κυβερνήσεις των τελευταίων 6 ετών, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αυτές οι καθυστερήσεις οφείλονται μόνο στην πανδημία του τελευταίου χρόνου, ή και σε άλλους λόγους ; Και ποιους ;

«Αρχές του 2020 θα είναι έτοιμος και ο IGB», μας διαβεβαίωνε ο πρώην Υπουργός κ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ, πριν από 2 χρόνια ακριβώς, στις 22 Ιανουαρίου 2019, όταν μας ενημέρωνε για το ΕΣΕΚ.

Την περασμένη Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2021, ο νυν Υπουργός, ανέφερε επί λέξει:
«…θα ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα, αν όλα πάνε καλά, τέλος αυτού του έτους.»

Αντιλαμβάνεστε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι μιλάμε για τουλάχιστον 2 χρόνια καθυστέρηση ;
Αντιλαμβάνεστε πόσο σημαντικό είναι το σωστό timing που προανέφερα ;
Πάμε για τέλος του 2021, με λειτουργία το 2022…
Το μεγάλο ζήτημα το οποίο μας απασχολεί και αυξάνει τις ευθύνες του Υπουργείου και της Κυβέρνησης είναι τώρα να «τρέξει» ο IGB. Η Βουλγαρία έχει κυρώσει τη σύμβαση από τον Ιούλιο του 2020.

Ο IGB είναι μια κρίσιμη «ψηφίδα» σε ολόκληρο το ενεργειακό παζλ στη βόρειο Ελλάδα, αν η χώρα επιθυμεί να γίνει ενεργειακό HUB. Βέβαια, όλες αυτές οι ενέργειες του IGB επηρεάζουν και τον FSRU της Αλεξανδρούπολης και όλα αυτά συνδέονται με το τι θα γίνει στη ΔΕΠΑ, στη ΔΕΠΑ Διεθνών, την ιδιωτικοποίηση.
Ελπίζω όλα αυτά να μην ακυρώσουν την εξέλιξη του έργου καθώς η Ευρώπη, με την απόφασή της να γίνει κλιματικά ουδέτερη μέχρι το 2050, αφήνει πίσω πια τη χρηματοδότηση έργων φυσικού αερίου και την ανάπτυξη δικτύων του. Υπάρχουν κίνδυνοι τέτοιες υποδομές να μην προλάβουν καν να προσθέσουν τα πάγιά τους.
Η Ελλάδα εξαρτάται σχεδόν 100%, σύμφωνα με τις επιλογές, από εισαγόμενο φυσικό αέριο. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για τη σχέση της Ρωσίας με τους αγωγούς της Ουκρανίας και της Ρουμανίας, τον αγωγό της Τουρκίας.
Εδώ υπάρχει το μεγάλο ζήτημα πόσο γρήγορα και ποιες είναι οι συμβάσεις τις οποίες η χώρα θα υπογράψει, προκειμένου να εξασφαλίσει την ενεργειακή της επάρκεια και την ενεργειακή της ασφάλεια.

Σε σχέση με την έγκριση του καταστατικού του φόρουμ για το φυσικό αέριο στην Ανατολική Μεσόγειο:
Καταθέσαμε η Ελλάδα να προτείνει την μετατροπή σε ένα διευρυμένο ενεργειακό φόρουμ που να περιλαμβάνει γενικότερα τη στενότερη ενεργειακή συνεργασία των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου.
Οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις στην Ανατολική Μεσόγειο θα μας απασχολήσουν στο προσεχές διάστημα ολοένα και πιο συχνά, τα πλωτά αιολικά, οι άλλες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παρά το φυσικό αέριο.
Και βέβαια, να σχολιάσουμε λίγο και τη χθεσινή δήλωση και το «άνοιγμα» του Ισραηλινού Υπουργού Ενέργειας προς τον Τούρκο ομόλογό του.
Γνωρίζετε ότι ο κ. Steinitz, αναφερόμενος στις δύσκολες σχέσεις των δύο χωρών το προηγούμενο διάστημα, είπε ότι «τώρα είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στην Τουρκία» και ότι θα είναι χαρούμενος να δει την Τουρκία να συμμετέχει στο Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Ανατολικής Μεσογείου.
Πρέπει να τοποθετηθείτε στο κάλεσμα αυτό, κύριε Υπουργέ.
Βεβαίως και πρέπει να συμμετέχει η Τουρκία, αλλά πρέπει διαρκώς να τονίζουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις αυτής της συμμετοχής, που δεν είναι άλλες από τη ρητή αποδοχή του δικαίου της θάλασσας και των λοιπών κανόνων του διεθνούς δικαίου.

Ειδικά για τον East Med, η θέση η δική μας βάζει τρεις πολύ συγκεκριμένες προϋποθέσεις για την ομαλή υλοποίησή του:
Πρώτον, να λειτουργήσει ως μέσο συνεργασίας, ειρήνης, ενότητας και ανάπτυξης των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα ενταχθούν στη συμφωνία.
Δεύτερον, οι χώρες που υπογράφουν τη συμφωνία στήριξης του East Med θα πρέπει να δεσμευτούν πολιτικά και μακροχρόνια ότι αυτός ο αγωγός θα είναι βασική τους επιλογή για την όδευση προς την Ευρώπη των νέων κοιτασμάτων φυσικού αερίου.
Τρίτον, πρέπει να διασφαλιστεί η χρηματοδότηση του έργου από ευρωπαϊκούς πόρους και η δέσμευση μεγάλων καταναλωτών για αγορά ποσοτήτων φυσικού αερίου, προκειμένου να κάνουν τον East Med, την επένδυση αυτή, δυνατή να υλοποιηθεί.
Σχετικά με την πιθανή αποχώρηση της Repsol από τις έρευνες υδρογονανθράκων ισχύουν αυτές οι πληροφορίες, δηλαδή η αποχώρηση των Ισπανών από τα τρία οικόπεδα που συμμετέχουν μαζί με τα ΕΛΠΕ στο Ιόνιο;

Τέλος, κύριε Υπουργέ, πριν από δυο-τρεις μέρες είχαμε το σημαντικό ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο στο Ακούγιου της Τουρκίας.
Από αυτό εδώ το Βήμα σας λέω ότι η χώρα πρέπει να οδηγήσει την Ευρώπη και το αρμόδιο ευρωπαϊκό όργανο και να εξετάσει τους όρους της λειτουργίας αυτού του σταθμού. Το 2023 θα λειτουργήσει το Ακούγιου. Κάτω από ποιον έλεγχο, με ποιες συνθήκες; Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα σημαντικό θέμα που πρέπει να τεθεί σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο».

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης