Αν το σκεφτούμε, κάθε δευτερόλεπτο που περνάει, ο Ήλιος απελευθερώνει μια παράλογη ποσότητα ενέργειας προς όλες τις κατευθύνσεις. Ωστόσο, η Γη συλλαμβάνει μόνο ένα μικρό κλάσμα αυτής της ακτινοβολίας και φυσικά, παρόλο που είναι μικρή, είναι υπεραρκετή για να διατηρήσει όλες τις φυσικές και ανθρώπινες διεργασίες στον πλανήτη. Ωστόσο, περισσότερο από το 99% αυτής της ενέργειας σπαταλιέται στο κενό του διαστήματος.
Μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ενέργεια του ήλιου;
Οι επιστήμονες έχουν ήδη σκεφτεί την πιθανότητα να εκμεταλλευτούν αυτή την ενέργεια και δημιούργησαν το έργο: τη Σφαίρα Dyson. Βασικά, θα είναι ένα σύστημα, το οποίο θα μπορούσε να είναι μια πλήρης σφαίρα ή ένα νέφος από τροχιακά πάνελ, τοποθετημένα γύρω από τον Ήλιο για να απορροφούν όλη την ενέργειά του.
Από τότε και στο εξής, μια ολόκληρη κοινωνία θα μπορεί να σταματήσει να εξαρτάται από τους περιορισμένους πόρους του πλανήτη της και να εργάζεται απευθείας με την πιο άφθονη και σταθερή πηγή ενέργειας στο ηλιακό σύστημα.
Για να κατασκευαστεί η Σφαίρα Dyson, θα χρειαστούν περίπου 328.000 γιγαβάτ ενέργειας που θα μπορούσαν να συλλεχθούν απευθείας από τον Ήλιο. Και για να επιτευχθεί αυτό το κατόρθωμα, θα χρειαζόμασταν μια δομή με αρκετή έκταση για να αναχαιτίσουμε αυτήν την ακτινοβολία. Και για να χειροτερέψουν τα πράγματα, αυτή η δομή θα απαιτούσε πρώτες ύλες που δεν είναι πουθενά κοντά στη Γη.
Σύμφωνα με τον επιστημονικό συγγραφέα Jaime Green, συγγραφέα του βιβλίου The Possibility of Life, η μόνη επιλογή (και ίσως η πιο ρεαλιστική) θα ήταν η διάλυση ενός γιγάντιου πλανήτη, όπως ο Δίας. Αυτό συμβαίνει επειδή ο πλανήτης έχει μια τεράστια αέρια μάζα και μια σύνθεση πλούσια σε υδρογόνο και ήλιο, τα οποία είναι τα μόνα προσβάσιμα αποθέματα σε μεγάλες ποσότητες στο Ηλιακό Σύστημα ικανά να παρέχουν αρκετό υλικό για να χτίσουν μια σφαίρα ή ένα τροχιακό νέφος γύρω από τον Ήλιο.
Ένας νέος τρόπος ανάλυσης ενός πολιτισμού
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι για να αξιολογηθεί εάν μια κοινωνία αναπτύσσεται ή όχι. Ένας από αυτούς, ο οποίος δεν συζητείται συχνά, είναι η Κλίμακα Kardashev. Μετρά το επίπεδο ανάπτυξης ενός πολιτισμού με βάση την ικανότητά του να παράγει και να χρησιμοποιεί ενέργεια. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν δύο τύποι:
Τύπος 1: Αυτό είναι το στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε. Η Γη συνεχίζει να χρησιμοποιεί μόνο την ενέργεια που είναι διαθέσιμη στον πλανήτη.
Τύπος 2: Εδώ θα μας οδηγούσε η Σφαίρα Dyson. Εδώ καταναλώνεται όλη η διαθέσιμη ενέργεια από το αστέρι που τον φιλοξενεί.
Με τη Σφαίρα Ντάισον, θα είχαμε ένα μεγάλο εξελικτικό άλμα, επειδή, σύμφωνα με τον Καρντάσεφ, ένας πολιτισμός ικανός να λειτουργεί εκτός των φυσικών και οικονομικών ορίων του πλανήτη του θα είχε τεχνολογική αυτονομία, διαπλανητική εξόρυξη και δομές που αψηφούν ακόμη και τη φαντασία μας. Αυτό το έργο θα άλλαζε τα πάντα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα και θα μας εξέπληττε όπως ακριβώς μας εξέπληξε όταν οι ειδικοί κατάφεραν να πετύχουν τηλεμεταφορά, επιτρέποντάς μας να στέλνουμε πληροφορίες σε ένα άλλο σύμπαν.
www.worldenergynews.gr
