Όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για την υλοποίηση επένδυσης στο μεγάλο λιμάνι της Πελοποννήσου, η οποία αφορά σε δύο μονάδες ανακύκλωσης, από τις οποίες θα παράγεται υδρογόνο (μέσω πυρόλυσης και πλάσματος θερμόλυσης), της τάξεως των 2.000 τόνων το χρόνο. Οι συνεννοήσεις όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, γίνονται σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών κ. Σοφοκλή Μακρίδη.
Το έργο σχεδιάζεται να έχει …πολλαπλή επενδυτική δράση με εφαρμογές στη ναυτιλία, στην κυκλική οικονομία αλλά και σε άλλες δράσεις που θα μπορούσαν να ενταχθούν στον νέο αναπτυξιακό νόμο, αλλά και σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Το ενδιαφέρον για επενδύσεις στο καθαρό υδρογόνο βρίσκεται στο επίκεντρο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας για τη μείωση της εξάρτησης της Ευρώπης από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα. Μάλιστα, η ΕΕ χρηματοδοτεί πολιτικές για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου.
Οι προοπτικές στην Ελλάδα
Δεν είναι τυχαίο ότι ΔΕΗ και Motor Oil έχουν ήδη ανακοινώσει τη δημιουργία ενός κοινοπρακτικού σχήματος στον κλάδο του ανανεώσιμου υδρογόνου. Τη χρήση της τεχνολογίας του «πράσινου» υδρογόνου χαρακτήρισαν προσφάτως ως «ιστορική ευκαιρία» για την Ελλάδα και το ενεργειακό της μέλλον ο Περιφερειάρχης Δυτικής Μακεδονίας Γιώργος Κασαπίδης, και ο πρώην ευρωβουλευτής και CEO της Hydrogen Europe Γιώργος Χατζημαρκάκης,
Μάλιστα, ο κ. Κασαπίδης έχει πολλάκις επαναλάβει ότι η Δυτική Μακεδονία έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη των τεχνολογιών υδρογόνου στα εδάφη της (δίκτυο, ΑΠΕ, διασύνδεση δικτύου φυσικού αερίου κ.ά.). Άλλωστε ήδη από το 2019, η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας κατέθεσε επίσημα την πρώτη εκδήλωση ενδιαφέροντος, ώστε να γίνει μία από τις πρώτες περιοχές της Ευρώπης, που θα διεκδικήσουν ένα μεγάλο έργο υδρογόνου.
Τότε είχε παρουσιαστεί και το έργο White Dragon που έχει κατατεθεί στο πλαίσιο των Σημαντικών Έργων Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος (IPCEI).
Άλλωστε και ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κώστας Σκρέκας, μιλώντας τον Φεβρουάριο σε εκδήλωση του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου ανέφερε ότι «το κόστος μιας θερμικής μεγαβατώρας που παράγεται από υδρογόνο -που προέρχεται από τον ήλιο- κοστίζει σήμερα 72 ευρώ, ενώ το κόστος μιας θερμικής μεγαβατώρας από φυσικό αέριο είναι στα 74 ευρώ». Όπως επεσήμανε, «αυτό σημαίνει ότι το πράσινο υδρογόνο θα έρθει στη ζωή μας πολύ πιο γρήγορα από ότι πιστεύουμε και αυτό ισχύει και για την Ελλάδα», αναφερόμενος και στο εμβληματικό project «Λευκός Δράκος» και σε μικρότερα πιλοτικά έργα στα διυλιστήρια και την τσιμεντοβιομηχανία.
Πιθανή ανάπτυξη εισαγωγών «πράσινου» υδρογόνου στις ευρωπαϊκές αγορές έως το 2030
Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιεύθηκε και μελέτη του Ινστιτούτου Ενεργειακών Σπουδών της Οξφόρδης για τις πιθανές διαδρομές εισαγωγής «πράσινου» υδρογόνου σε ευρωπαϊκές αγορές όπως η Γερμανία.
Συγκεκριμένα, αναλύει τους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν από την Hydrogen Europe και στη συνέχεια περιελήφθησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στη Στρατηγική Υδρογόνου της η οποία προβλέπει 40 GW για την Ευρώπη έως το 2030. Η ανάλυση δείχνει ότι έως το 2030, η πιθανή ζήτηση για το H2 θα μπορούσε να είναι αρκετά υψηλή, ώστε να ξεκινήσει ένα περιορισμένο διεθνές εμπόριο υδρογόνου, πιθανότατα μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών αρχικά, παρά από χώρες εκτός Ευρώπης.
Γεωγραφικά, πιο σημαντικό για τη ζήτηση υδρογόνου θα είναι ένα βόρειο cluster υδρογόνου γύρω από την Ολλανδία και τη ΒΔ Γερμανία, μολονότι η Νότια Ευρώπη είναι πιο πιθανό να έχει πλεονάζουσα παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές χαμηλού κόστους. Η μελέτη η οποία έγινε πριν την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, περιλαμβάνει την Ουκρανία, τις χώρες της Βόρειας Αφρικής καθώς και τη Νορβηγία και τη Ρωσία, στα κράτη που αποτελούν πιθανούς εξαγωγείς υδρογόνου προς την ΕΕ. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, σύμφωνα με τους μελετητές πιθανώς θα επηρεάσουν τις μελλοντικά …μονοπάτια εισαγωγής υδρογόνου.
Για το κόστος προμήθειας υδρογόνου το 2030 οι μελετητές δίνουν ένα …παραδόξως στενό εύρος γύρω στα 3ευρώ/kg από διάφορες πηγές και αλυσίδες εφοδιασμού.
Πάντως, το έγγραφο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολλές προκλήσεις, που πρέπει να αντιμετωπιστούν αν και οι εισαγωγές υδρογόνου στην Ευρώπη είναι σίγουρα δυνατές μακροπρόθεσμα.
Αυτό το συμπέρασμα υποστηρίζει την αυξανόμενη συναίνεση στη λογική ότι στην ανάπτυξη «πράσινου» υδρογόνου χαμηλού άνθρακα, σίγουρα εντός της Ευρώπης, είναι πιθανό να ξεκινήσει εντός σχετικά τοπικών clusters υδρογόνου, με κάποιο περιορισμένο διμερές εμπόριο.
www.worldenergynews.gr
