Ο τρόπος με τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μειώσει την εξάρτησή της από τα ορυκτά καύσιμα
Ο κλιματικός στόχος της ΕΕ, που τέθηκε με νόμο πριν από 3 χρόνια, είναι να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά 55% πριν από το τέλος αυτής της δεκαετίας και να φτάσει τις καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι πού θα τεθεί το μισό σημείο μεταξύ αυτών των 2 ορόσημων.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέβαλε προτάσεις για τον κλιματικό στόχο της για το 2040.
Όπως ήταν ευρέως αναμενόμενο, στέλεχος της ΕΕ συνέστησε έναν στόχο μείωσης των εκπομπών κατά 90% ο οποίος αντιστοιχεί στο χαμηλότερο όριο του εύρους στόχου 90-95% που υποστηρίζει το Επιστημονικό Συμβουλευτικό Συμβούλιο της ΕΕ για την Κλιματική Αλλαγή.
Σύμφωνα με στέλεχος της ΕΕ, αυτό αναμένεται να μειώσει την εξάρτηση της ΕΕ από τα ορυκτά καύσιμα κατά 80% και να απελευθερώσει ενεργειακές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα, όπως ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ), πυρηνική ενέργεια, ενεργειακή απόδοση, αποθήκευση, CCS, CCU, απομάκρυνση άνθρακα, γεωθερμία και υδροηλεκτρική ενέργεια.
Ο ρόλος της βιομηχανίας και της γεωργίας
Μία από τις βασικές πτυχές στη συζήτηση για το στόχο του κλίματος για το 2040 είναι ο χώρος που προορίζεται για την αφαίρεση άνθρακα προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι υπολειμματικές εκπομπές από τη βιομηχανία και τη γεωργία.
Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής, οι αφαιρέσεις άνθρακα θα πρέπει να φτάσουν έως και 400 MtCO2 έως το 2040 για να αντισταθμιστούν αυτές οι εκπομπές.
Ωστόσο, οι περιβαλλοντικές ομάδες φοβούνται ότι αυτό θα υπονομεύσει τις προσπάθειες της ΕΕ για μείωση των εκπομπών. Ως αποτέλεσμα, ο πραγματικός στόχος μείωσης των εκπομπών της ΕΕ για το 2040 θα είναι -82% και όχι -90%.
Η Κομισιόν δείχνει ψυχραιμία όταν πρόκειται για την αντιμετώπιση των εκπομπών από τον αγροτικό τομέα εν μέσω διαμαρτυριών των αγροτών για τις πράσινες πολιτικές του μπλοκ.
«Υπό την πίεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Επιτροπή τελικά απέσυρε τα σχέδια για μείωση των εκπομπών στη γεωργία κατά τουλάχιστον 30% τα επόμενα 25 χρόνια», ανέφερε η Maria Simon Arboleas.
Τι θα γίνει με τη βιομηχανία - Τι πρέπει να αποφευχθεί
Ο στόχος του 90% από μόνος του δεν προκάλεσε έκπληξη. Αντιστοιχεί στις γραπτές δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Wopke Hoekstra (Επίτροπος για το κλίμα της ΕΕ) όταν επιβεβαιώθηκε στη θέση του από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μόλις πριν από λίγους μήνες.
Το νέο είναι ο τρόπος με τον οποίο σκοπεύει να φτάσει εκεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Εδώ μπαίνει η «συμφωνία απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές της βιομηχανίας».
Η «Συμφωνία για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές του κλάδου», που βρίσκεται κάτω από την επικεφαλίδα 4.4 της πρότασης της Επιτροπής για το 2040, περιγράφει την επόμενη φάση της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, με επίκεντρο τη βιομηχανική πολιτική.
«Η Πράσινη Συμφωνία πρέπει τώρα να γίνει μια βιομηχανική συμφωνία απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές που θα βασίζεται στις υπάρχουσες βιομηχανικές δυνάμεις, όπως η αιολική ενέργεια, η υδροηλεκτρική ενέργεια και οι συσκευές ηλεκτρόλυσης, και συνεχίζει να αυξάνει την εγχώρια παραγωγική ικανότητα σε αναπτυσσόμενους τομείς όπως μπαταρίες, ηλεκτρικά οχήματα, αντλίες θερμότητας, ηλιακά φωτοβολταϊκά, CCU/CCS, βιοαέριο και βιομεθάνιο, και η κυκλική οικονομία», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η Επιτροπή.
Αυτό περιλαμβάνει τη «δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών πλαισίου» για όλους τους τομείς της οικονομίας ως «προϋπόθεση» για την επίτευξη των στόχων του 2040, συμπεριλαμβανομένων πτυχών όπως η «πρόσβαση σε χρηματοδότηση, δεξιότητες και οικονομικά προσιτή ενέργεια», προσθέτει.
«Αλλά η επίτευξη αυτού θα περιλαμβάνει τολμηρά βήματα προς τα εμπρός», λέει ο Martin Porter από το Cambridge Institute for Sustainability Leadership (CISL) στην Ευρώπη.
«Μια συμφωνία πρέπει να λαμβάνει υπόψη συγκεκριμένα συμφέροντα, όπως αυτά των κατασκευαστών καθαρής τεχνολογίας ή των παραγωγών υψηλής έντασης υλικών και ενέργειας, στο πλαίσιο μιας συνολικής βιομηχανικής στρατηγικής για ολόκληρη την οικονομία της ΕΕ, όπου οι επιλογές και οι συμβιβασμούς γίνονται κατανοητές και αντιμετωπίζονται με σαφήνεια», λέει.
Για να πετύχει, θα πρέπει επίσης «να μην αποφεύγει πλέον τη διακυβέρνηση, την κοινή χρηματοδότηση και τις επενδυτικές επιπτώσεις που θα έχει να κάνει αυτό αποτελεσματικά στην ΕΕ και όχι σε εθνικό επίπεδο», έγραψε ο Porter σε ένα άρθρο για το Euractiv.
Συστάσεις για συγκράτηση από ευρωβουλευτές
Η «συμφωνία απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές της βιομηχανίας» υποστηρίζεται ευρέως από νομοθέτες της ΕΕ οι οποίοι διεξήγαγαν μια συζήτηση για το θέμα την περασμένη εβδομάδα στην επιτροπή περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Παρόλα αυτά ορισμένοι ευρωβουλευτές με δηλώσεις τους άφησαν να εννοηθεί ότι πριν γίνει οτιδήποτε σε αυτόν τον κλάδο, θα πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή με ό,τι αυτό συνεπάγεται (ψυχραιμία, συγκράτηση κλπ).
«Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς θα πετύχει η βιομηχανία μας αυτούς τους στόχους το 2040», δήλωσε ο Bas Eickhout (Ολλανδός ευρωβουλευτής που είναι ένας από τους κύριους υποψηφίους για τους Ευρωπαίους Πράσινους στις εκλογές της ΕΕ του Ιουνίου).
«Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η αποβιομηχάνιση της βιομηχανίας και όχι η αποβιομηχάνιση της Ευρώπης», πρόσθεσε ο Peter Liese (Γερμανός ευρωβουλευτής που είναι ο περιβαλλοντικός ομιλητής του κεντροδεξιού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος), της μεγαλύτερης ομάδας στο Κοινοβούλιο.
Πλεόνασμα κινέζικων εισαγόμενων φωτοβολταϊκών
Ο επείγων χαρακτήρας είναι σαφής στον τομέα των ηλιακών φωτοβολταϊκών, όπου η Κίνα αντιπροσωπεύει ήδη σχεδόν το 80% της παγκόσμιας παραγωγής.
Οι Κινέζοι κατασκευαστές κατακλύζουν πρόσφατα την ευρωπαϊκή αγορά με φθηνές μονάδες λόγω πλεονάζουσας χωρητικότητας, δημιουργώντας ένα πλεόνασμα εισαγόμενων φωτοβολταϊκών μονάδων στις αποθήκες της ΕΕ που εκτιμάται σε εύρος 70–85 Giga.
www.worldenergynews.gr
