Δήλωση που στέλνει μήνυμα στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου για τη φορολόγηση των εκπομπών άνθρακα, έκανε (σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα The Telegraph) ο άνθρωπος που ξόδεψε περίπου 1,5 δισεκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει σχεδόν το 1/3 των μετοχών του πασίγνωστου ποδοσφαιρικού συλλόγου, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Πρόκειται για τον Βρετανό δισεκατομμυριούχο Τζιμ Ράτκλιφ ο οποίος ισχυρίζεται ότι οι «πράσινοι» φόροι οδηγούν τις επενδύσεις και τη βιομηχανία στο εξωτερικό.
«Οι μηδενικοί καθαροί φόροι σκοτώνουν τη βιομηχανία, αποτυγχάνουν να αντιμετωπίσουν τις εκπομπές και κάνουν τη Βρετανία πιο εξαρτημένη από τις ξένες εισαγωγές», προειδοποίησε ο Σερ Τζιμ Ράτκλιφ.
Ο δισεκατομμυριούχος βιομήχανος δήλωσε ότι οι δαπανηροί φόροι στις εκπομπές άνθρακα οδηγούν θέσεις εργασίας στο εξωτερικό και απλώς μεταφέρουν την παραγωγή σε χώρες που ενδιαφέρονται λιγότερο για το περιβάλλον.
Ο Πρόεδρος, Διευθύνων Σύμβουλος και ιδρυτής του χημικού γίγαντα Ineos προέτρεψε τους υπουργούς να επανεξετάσουν τους φόρους άνθρακα του Ηνωμένου Βασιλείου οι οποίοι (όπως είπε), του κοστίζουν δεκάδες εκατομμύρια λίρες κάθε χρόνο. Αν δε γινόταν αυτό θα έβαζε χρήματα για επενδύσεις.
Η κατάρρευση της British Steel
Ο Σερ Τζιμ προειδοποίησε ότι η κατάρρευση της British Steel (μεγάλη επιχείρηση προϊόντων χάλυβα που ανήκει στην κινεζική εταιρεία Jingye Group) αποκάλυψε τη ζημιά που προκλήθηκε από «την ιδεολογική και μη ανταγωνιστική ενεργειακή πολιτική της Βρετανίας η οποία έθετε τις βρετανικές εταιρείες εκτός λειτουργίας».
Η κυβέρνηση ανέλαβε τον έλεγχο του εργοστασίου της British Steel στο Σκάνθορπ αυτόν τον μήνα για να αποτρέψει το κλείσιμο των τελευταίων υψικαμίνων της χώρας.
Ο όμιλος Jingye (ο Κινέζος ιδιοκτήτης της British Steel), απέδωσε εν μέρει στο «υψηλό περιβαλλοντικό κόστος που σχετίζεται με την παραγωγή χάλυβα υψηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα» την αρχική του απόφαση να κλείσει τις υψικάμινους.
Ο συνιδιοκτήτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ένας από τους πλουσιότερους άνδρες της Βρετανίας δήλωσε ότι το κόστος του μηδενικού καθαρού κόστους τιμωρεί την εταιρεία του και άλλες παρόμοιες.
«Αυτή την εβδομάδα, η Ineos Grangemouth αντιμετωπίζει έναν ακόμη φόρο για εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αυτή τη φορά ύψους 15 εκατομμυρίων λιρών. Εάν δεν καταβληθεί, το κόστος θα αυξηθεί λόγω των προστίμων στο εξαιρετικό ποσό των 65 εκατομμυρίων λιρών», είπε χαρακτηριστικά.
Η πολιτική του Ην. Βασιλείου στη φορολόγηση άνθρακα
Το σύστημα εμπορίας εκπομπών (ETS) του Ηνωμένου Βασιλείου σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τη Βρετανία να φτάσει στο μηδενικό καθαρό επίπεδο έως το 2050. Θέτει ένα συνολικό ανώτατο όριο στις εκπομπές, με τις εταιρείες να μπορούν να αγοράζουν ή να ανταλλάσσουν δικαιώματα εάν θέλουν να εκπέμπουν περισσότερο.
Θέτοντας μια τιμή στον άνθρακα, υποστηρικτές όπως ο Εντ Μίλιμπαντ (υπουργός ενέργειας) υποστηρίζουν ότι δίνει κίνητρα στις επιχειρήσεις να επενδύσουν σε πιο πράσινες τεχνολογίες.
Ο Άντριου Γκρίφιθ (σκιώδης υπουργός Επιχειρήσεων), δήλωσε:
«Ο φορολογούμενος σαφώς επωμίζεται το κόστος του Σκάνθορπ, ωστόσο μέχρι στιγμής οι Εργατικοί αρνήθηκαν να παράσχουν ένα ενιαίο ποσό ως προς το κόστος. Είναι σωστό οι δημόσιοι λογαριασμοί να αντικατοπτρίζουν πλέον σωστά αυτό.
Ο Grant Fitzner (επικεφαλής οικονομολόγος της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, ONS), είπε ότι «η ONS είχε ξεκινήσει μια αξιολόγηση της κατάστασης ταξινόμησης του κλάδου της British Steel και θα παρείχε εκτιμήσεις για τον αντίκτυπο στα σχετικά δημοσιονομικά μέτρα στις 22 Μαΐου».
Λεφτά που δίνει η Ineos του Ράτκλιφ για φόρους άνθρακα
Η Ineos αποκάλυψε πέρυσι ότι πληρώνει περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ (127 εκατομμύρια λίρες) σε φόρους άνθρακα, αλλά αναμένεται να αυξηθεί στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ έως το 2030.
Ο Sir Jim προειδοποίησε: «Αυτό δεν αφορά μόνο την Ineos, είναι μια πραγματικότητα για τους Βρετανούς κατασκευαστές σε όλη τη χώρα.
Οι φόροι εκπομπών άνθρακα και το υπερβολικό κόστος ενέργειας πιέζουν τη ζωή του κλάδου.
Απλώς πρέπει να κοιτάξετε την British Steel στο Scunthorpe για να δείτε τον αντίκτυπο μιας μη ανταγωνιστικής ενεργειακής πολιτικής που αναγκάζει την κυβέρνηση να δαπανήσει χρήματα των φορολογουμένων σε ένα πακέτο διάσωσης. Χρειαζόμαστε δράση πριν φτάσουμε σε αυτό το στάδιο.
Όταν η παραγωγή μεταφέρεται σε υπεράκτιες περιοχές, οι εκπομπές δεν εξαφανίζονται, απλώς μεταφέρονται, συχνά σε χώρες με λιγότερο αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς και που απαιτούν μεταφορά.
Το Ηνωμένο Βασίλειο χάνει θέσεις εργασίας, χάνει τεχνογνωσία και εξαρτάται από τις εισαγωγές με βαρύτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα».
www.worldenergynews.gr
