Η Ινδία ξεκίνησε εργασίες για την ενίσχυση της χωρητικότητας των δεξαμενών σε δύο υδροηλεκτρικά έργα στην περιοχή των Ιμαλαΐων του Κασμίρ, δήλωσαν στο Reuters πηγές που γνωρίζουν το θέμα, μετά από νέες εντάσεις με το Πακιστάν που την οδήγησαν στην αναστολή μιας συμφωνίας κατανομής νερού.
Οι ταραχές των σχέσεων με το Πακιστάν
Το έργο αντιπροσωπεύει το πρώτο απτό βήμα της Ινδίας για την εφαρμογή συμφωνιών εκτός των συμφωνιών που καλύπτονται από τη Συνθήκη για τα Ύδατα του Ινδού.
Τον περασμένο μήνα, το Νέο Δελχί ανέστειλε τη συμφωνία που διασφαλίζει την παροχή στο 80% των πακιστανικών αγροκτημάτων μετά από μια επίθεση στο Κασμίρ που σκότωσε 26 άτομα, και αναγνώρισε δύο από τους τρεις δράστες ως Πακιστανούς.
Το Ισλαμαμπάντ απείλησε με διεθνή νομική δράση για την αναστολή και αρνήθηκε οποιονδήποτε ρόλο στην επίθεση, προειδοποιώντας: «Οποιαδήποτε προσπάθεια διακοπής ή εκτροπής της ροής του νερού που ανήκει στο Πακιστάν... θα θεωρηθεί πράξη πολέμου».
Τα υδροηλεκτρικά έργα
Μια διαδικασία «έκπλυσης ταμιευτήρα» για την απομάκρυνση ιζημάτων ξεκίνησε την Πέμπτη, η οποία πραγματοποιείται από τη μεγαλύτερη εταιρεία υδροηλεκτρικής ενέργειας της Ινδίας, την κρατική NHPC Ltd και οι αρχές στην ομοσπονδιακή επικράτεια του Τζαμού και Κασμίρ, ανέφεραν οι τρεις πηγές.
Οι εργασίες ενδέχεται να μην απειλήσουν άμεσα την τροφοδοσία του Πακιστάν, το οποίο εξαρτάται από τα ποτάμια που διασχίζουν την Ινδία για μεγάλο μέρος της άρδευσης και της υδροηλεκτρικής του ενέργειας, αλλά θα μπορούσαν τελικά να επηρεαστούν εάν άλλα έργα ξεκινήσουν παρόμοιες προσπάθειες.
Η Ινδία δεν ενημέρωσε το Πακιστάν για τις εργασίες στα έργα Salal και Baglihar, οι οποίες πραγματοποιούνται για πρώτη φορά από την κατασκευή τους το 1987 και το 2008/09, αντίστοιχα, καθώς η συνθήκη είχε μπλοκάρει τέτοιες εργασίες, πρόσθεσαν οι πηγές.
Το ιστορικό των εργασιών
Από την ανεξαρτησία τους από τη βρετανική αποικιακή κυριαρχία το 1947, η Ινδία και το Πακιστάν έχουν εμπλακεί σε δύο από τους τρεις πολέμους τους για το Κασμίρ, εκτός από πολυάριθμες σύντομες συγκρούσεις.
Η επιχείρηση έκπλυσης διήρκεσε τρεις ημέρες από την 1η Μαΐου, ανέφεραν οι πηγές.
«Αυτή είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιήθηκε μια τέτοια άσκηση και θα βοηθήσει στην πιο αποτελεσματική παραγωγή ενέργειας και στην πρόληψη ζημιών στις τουρμπίνες», δήλωσε μία από τις πηγές στο Reuters.
«Μας ζητήθηκε επίσης να ανοίξουμε τις ρυθμιζόμενες πύλες για καθαρισμό, κάτι που κάναμε από την 1η Μαΐου», ανέφερε η πηγή, προσθέτοντας ότι η προσπάθεια στόχευε στην απελευθέρωση της λειτουργίας του φράγματος από τυχόν περιορισμούς.
Οι άνθρωποι που ζουν στις όχθες του ποταμού Chenab στην ινδική πλευρά του Κασμίρ δήλωσαν ότι παρατήρησαν ότι είχε απελευθερωθεί νερό από τα φράγματα Salal και Baglihar από την Πέμπτη έως το Σάββατο.
Τι είναι η έκπλυση των υδάτων;
Η έκπλυση υδροηλεκτρικών έργων απαιτεί σχεδόν το άδειασμα μιας δεξαμενής για την απομάκρυνση των ιζημάτων των οποίων η συσσώρευση αποτελεί σημαντική αιτία μείωσης της παραγωγής.
Για παράδειγμα, δύο από τις πηγές ανέφεραν ότι η ενέργεια που παράγεται από το έργο Salal των 690 μεγαβάτ ήταν πολύ κάτω από την χωρητικότητά του, επειδή το Πακιστάν είχε αποτρέψει μια τέτοια απόρριψη, ενώ η συσσώρευση λάσπης έπληξε επίσης την παραγωγή στο έργο Baglihar των 900 MW.
«Η απόρριψη δεν είναι κάτι συνηθισμένο, επειδή οδηγεί σε μεγάλη σπατάλη νερού», δήλωσε μία από τις πηγές. «Οι χώρες κατάντη αναμένεται να ενημερωθούν σε περίπτωση που οδηγήσει σε πλημμύρες».
Η κατασκευή και των δύο έργων απαιτούσε εκτεταμένες ανταλλαγές με το Πακιστάν, το οποίο ανησυχεί για την απώλεια του μεριδίου του σε νερό.
Ο υπουργός υδάτων της Ινδίας έχει δεσμευτεί να «διασφαλίσει ότι καμία σταγόνα νερού του ποταμού Ινδού δεν θα φτάσει στο Πακιστάν».
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι και εμπειρογνώμονες και από τις δύο πλευρές λένε ότι η Ινδία δεν μπορεί να σταματήσει αμέσως τις ροές νερού, ωστόσο, καθώς η συνθήκη της επιτρέπει μόνο να κατασκευάζει υδροηλεκτρικούς σταθμούς χωρίς σημαντικά φράγματα αποθήκευσης στους τρεις ποταμούς που έχουν ανατεθεί στο Πακιστάν.
Η αναστολή σημαίνει ότι η Ινδία «μπορεί πλέον να συνεχίσει τα έργα της με ελεύθερη βούληση», δήλωσε ο Kushvinder Vohra, πρόσφατα συνταξιούχος επικεφαλής της Κεντρικής Επιτροπής Υδάτων της Ινδίας, ο οποίος εργάστηκε εκτενώς στις διαφορές του Ινδού με το Πακιστάν.
Οι ανησυχίες σχετίζονται με το μέγεθος της περιοχής αποθήκευσης νερού στους υδροηλεκτρικούς σταθμούς Kishenganga και Ratle της περιοχής.
www.worldenergynews.gr
