Η συζήτηση για την ενεργειακή μετάβαση στη Γερμανία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Από τη μία πλευρά, ορισμένοι υπερασπίζονται τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, ιδίως την αιολική ενέργεια. Από την άλλη πλευρά, ορισμένα πιο συντηρητικά κόμματα και τομείς ζητούν την επιστροφή της πυρηνικής ενέργειας και επίσης των ορυκτών καυσίμων. Ωστόσο, παρά αυτές τις ιδέες, η γερμανική κυβέρνηση μόλις ενέκρινε το μεγαλύτερο έργο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της χώρας.
Οι αποκλίσεις της ενεργειακής μετάβασης στη Γερμανία
Τους τελευταίους μήνες, ένα παλιό ερώτημα έχει επανεμφανιστεί στις ενεργειακές συζητήσεις της Γερμανίας: έχει ακόμα νόημα να επιστρέψουμε στην πυρηνική ενέργεια και τα ορυκτά καύσιμα; Μπορούμε να πούμε εδώ ότι ορισμένα πολιτικά κόμματα λένε ναι, λένε μάλιστα ότι αυτό θα μείωνε το κόστος, εκτός από το ότι θα βοηθούσε στην επίτευξη των κλιματικών στόχων. Αλλά είναι σωστή αυτή η υπόθεση;
Οι ειδικοί στην ενέργεια πιστεύουν το αντίθετο. Η Γερμανία έκλεισε τους τελευταίους πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής της πριν από σχεδόν δύο χρόνια, και οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ήδη ξεκινήσει να αποσυναρμολογούνται. Η επανεκκίνησή τους αποκλείεται. Η κατασκευή νέων, θα διαρκούσε περισσότερο από μια δεκαετία και θα κόστιζε δισεκατομμύρια, ενώ παράλληλα δεν θα αντιμετώπιζε τη βραχυπρόθεσμη ενεργειακή ασφάλεια.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι περίπου πριν από 1 χρόνο, μέχρι το 2024, το 59% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές, με πάνω από το μισό να προέρχεται μόνο από την αιολική ενέργεια. Στην πραγματικότητα, αυτή η αλλαγή θα μπορούσε να σηματοδοτήσει ένα διαφορετικό κεφάλαιο στην ιστορία της Γερμανίας, αλλά και της Ευρώπης.
Το μεγαλύτερο έργο στην ιστορία
Το 2024, η χώρα υπέγραψε αυτό που θεωρείται πλέον η μεγαλύτερη ανάπτυξη αιολικής ενέργειας στην ιστορία της: ένα σχέδιο για την εγκατάσταση 2.400 νέων ανεμογεννητριών σε διαφορετικές περιοχές. Είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί η κλίμακα αυτού. Μαζί, αυτές οι ανεμογεννήτριες θα προσθέσουν 14 γιγαβάτ στο δίκτυο. Αυτή δεν είναι μια μικρή ώθηση, είναι περίπου η ίδια με την παραγωγή που θα λαμβάνετε από περίπου δέκα πυρηνικούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής που λειτουργούν σε πλήρη ισχύ. Ένας τέτοιος αριθμός δεν μετατοπίζει μόνο την χωρητικότητα - μετατοπίζει την ορμή.
Αυτό το έργο είναι ένα σαφές σημάδι στρατηγικής ευθυγράμμισης μεταξύ της κυβέρνησης, της βιομηχανίας και της επιστημονικής κοινότητας. Ο στόχος είναι να φτάσουν τα 115 γιγαβάτ αιολικής ισχύος έως το 2030. Δεν πρόκειται μόνο για ένα μεγάλο έργο. Είναι μέρος μιας μεγαλύτερης κίνησης προς ένα καθαρότερο, φθηνότερο και πιο αυτοδύναμο ενεργειακό σύστημα. Στην πραγματικότητα, η Γερμανία πειραματίζεται με έναν νέο τύπο καυσίμου που προέρχεται από τον αέρα.
Οι επιπτώσεις αυτού του μεγάλου έργου στη Γερμανία
Τα οφέλη αυτού του νέου έργου αιολικής ενέργειας είναι επίσης οικονομικά. Μια μελέτη του Ινστιτούτου Fraunhofer αποκάλυψε ότι η παραγωγή ενέργειας από αιολικές και ηλιακές πηγές είναι, κατά μέσο όρο, πολύ φθηνότερη από την παραγωγή ενέργειας από φυσικό αέριο, άνθρακα ή πυρηνική ενέργεια. Όσον αφορά τους αριθμούς, το κόστος της αιολικής ενέργειας κυμαίνεται από 0,041 € έως 0,225 € ανά kWh, ενώ οι ορυκτές και πυρηνικές πηγές κοστίζουν μεταξύ 0,109 € και 0,49 € ανά kWh.
Εκτός από αυτές τις πτυχές, αυτός ο τύπος έργου επίσης ότι: Δημιουργεί εξειδικευμένες θέσεις εργασίας. Παράλληλα, προωθεί την τεχνολογική καινοτομία καιι προσελκύει επίσης ιδιωτικές επενδύσεις, ειδικά σε αγροτικές περιοχές.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι σε περιόδους ενεργειακής κρίσης, όπως κατά τη διάρκεια της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, η αιολική ενέργεια ήταν αυτή που βοήθησε στη διατήρηση σταθερού εφοδιασμού και στην πρόληψη διακοπών ρεύματος στη χώρα. Με άλλα λόγια, διατηρώντας την παραγωγή ανεμογεννητριών στην Ευρώπη, η Γερμανία καταλήγει να μειώνει την ευπάθειά της στις διεθνείς εντάσεις. Δεν είναι περίεργο που η χώρα κατέληξε να ξεπεράσει την Κίνα στην ενέργεια: 14 τόνοι, 1.000 ανεμογεννήτριες και 60.000 MW.
www.worldenergynews.gr
