«Είναι παραλογισμός να χτίζουμε ανεμογεννήτριες σε σημεία χωρίς δίκτυο, να τις πληρώνουμε για να κάθονται και στη συνέχεια να πληρώνουμε πανάκριβα ορυκτά καύσιμα για να καλύψουμε τη ζήτηση», δήλωσε το στέλεχος της Octopus, Pete Miller σύμφωνα με δημοσίευμα του Recharge News
Δεν είναι μόνο η ελληνική αγορά που πονά από το πρόβλημα των περικοπών στην ενεργειακή αγορά. Αντίστοιχες είναι οι εξελίξεις στην Μεγάλη Βρετανία, που θεωρείται η πιο προηγμένη αγορά από πλευράς των Ανανεωσίμων Πηγών, της Αποθήκευσης και της προσπάθειας μετάβασης στην λεγόμενη καθαρή ενέργεια.
Πολλά έχουν αρχίσει να αμφισβητούνται και η προσγείωση στην πραγματικότητα δείχνουν ότι με τους όρους που βαδίζουμε το τίμημα τρης πράσινης μετάβασης γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο.
Η Βρετανία σπαταλά τεράστια ποσά κλείνοντας αιολικά πάρκα εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων του ηλεκτρικού δικτύου να μεταφέρει την παραγόμενη ενέργεια εκεί που χρειάζεται, όπως αναφέρει το Recharge News.
Όπως αποκάλυψε η Octopus Energy, το κόστος αυτής της πρακτικής έφτασε ήδη τα 649 εκατ. λίρες το 2025 – ένα ποσό αυξημένο κατά πάνω από 200 εκατ. σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.
Η εταιρεία εγκατέστησε εχθές (7/7) στην ιστοσελίδα της έναν live μετρητή που δείχνει σε πραγματικό χρόνο το κόστος της ενέργειας που χάνεται λόγω περικοπών (curtailment).
Σύμφωνα με την εταιρεία Octopus, το πρόβλημα είναι ενδεικτικό ενός «σπασμένου» ενεργειακού συστήματος, το οποίο δεν αξιοποιεί επαρκώς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και επιβαρύνει τελικά τους καταναλωτές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Seagreen, ένα από τα μεγαλύτερα υπεράκτια αιολικά πάρκα της χώρας (ισχύος 1,1 GW), το οποίο πληρώνεται για να μένει ανενεργό το 71% του χρόνου που θα μπορούσε να παράγει ηλεκτρική ενέργεια.
O παραλογισμός
Ως αποτέλεσμα, το πραγματικό κόστος της ενέργειας που παράγει τετραπλασιάζεται, υποστηρίζει η εταιρεία.
«Είναι παραλογισμός να χτίζουμε ανεμογεννήτριες σε σημεία χωρίς δίκτυο, να τις πληρώνουμε για να κάθονται και στη συνέχεια να πληρώνουμε πανάκριβα ορυκτά καύσιμα για να καλύψουμε τη ζήτηση», δήλωσε ο επικεφαλής εξυπηρέτησης πελατών της Octopus, Pete Miller.
Το πρόβλημα εντείνεται από την περιορισμένη χωρητικότητα μεταφοράς από τη Σκωτία προς τη Νότια Αγγλία, αλλά και την έλλειψη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας, όπως μπαταρίες ή υδροηλεκτρικά αντλησιοταμίευσης.
Έτσι, η υπερπαραγωγή δεν μπορεί να μεταφερθεί ή να αποθηκευτεί, οδηγώντας σε απενεργοποιήσεις.
Η Octopus στηρίζει την πρόταση του υπουργού Ενέργειας, Έντ Μίλιμπαντ, για μετάβαση σε ένα «ζωνικό» μοντέλο τιμολόγησης, που θα ενθαρρύνει την κατασκευή νέων μονάδων ΑΠΕ κοντά σε περιοχές με υψηλή ζήτηση και θα προσελκύσει ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως data centers, σε περιοχές με πλεόνασμα πράσινης ενέργειας.
Παρά τα προτεινόμενα μέτρα, πολλοί επενδυτές στις ΑΠΕ αντιτίθενται στην αλλαγή, λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργεί για τις αποδόσεις και τη σταθερότητα των επενδύσεων.
Η Octopus προειδοποιεί πως εάν δεν υπάρξει άμεση λύση, το κόστος των περιορισμών μπορεί να φτάσει τα 8 δισ. λίρες ετησίως έως το 2030 — με τα μέχρι στιγμής 649 εκατ. λίρες, να καταδεικνύουν το μέγεθος της σπατάλης που ήδη υφίσταται το σύστημα.
www.worldenergynews.gr
Πολλά έχουν αρχίσει να αμφισβητούνται και η προσγείωση στην πραγματικότητα δείχνουν ότι με τους όρους που βαδίζουμε το τίμημα τρης πράσινης μετάβασης γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο.
Η Βρετανία σπαταλά τεράστια ποσά κλείνοντας αιολικά πάρκα εξαιτίας των περιορισμένων δυνατοτήτων του ηλεκτρικού δικτύου να μεταφέρει την παραγόμενη ενέργεια εκεί που χρειάζεται, όπως αναφέρει το Recharge News.
Όπως αποκάλυψε η Octopus Energy, το κόστος αυτής της πρακτικής έφτασε ήδη τα 649 εκατ. λίρες το 2025 – ένα ποσό αυξημένο κατά πάνω από 200 εκατ. σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.
Η εταιρεία εγκατέστησε εχθές (7/7) στην ιστοσελίδα της έναν live μετρητή που δείχνει σε πραγματικό χρόνο το κόστος της ενέργειας που χάνεται λόγω περικοπών (curtailment).
Σύμφωνα με την εταιρεία Octopus, το πρόβλημα είναι ενδεικτικό ενός «σπασμένου» ενεργειακού συστήματος, το οποίο δεν αξιοποιεί επαρκώς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και επιβαρύνει τελικά τους καταναλωτές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Seagreen, ένα από τα μεγαλύτερα υπεράκτια αιολικά πάρκα της χώρας (ισχύος 1,1 GW), το οποίο πληρώνεται για να μένει ανενεργό το 71% του χρόνου που θα μπορούσε να παράγει ηλεκτρική ενέργεια.
O παραλογισμός
Ως αποτέλεσμα, το πραγματικό κόστος της ενέργειας που παράγει τετραπλασιάζεται, υποστηρίζει η εταιρεία.
«Είναι παραλογισμός να χτίζουμε ανεμογεννήτριες σε σημεία χωρίς δίκτυο, να τις πληρώνουμε για να κάθονται και στη συνέχεια να πληρώνουμε πανάκριβα ορυκτά καύσιμα για να καλύψουμε τη ζήτηση», δήλωσε ο επικεφαλής εξυπηρέτησης πελατών της Octopus, Pete Miller.
Το πρόβλημα εντείνεται από την περιορισμένη χωρητικότητα μεταφοράς από τη Σκωτία προς τη Νότια Αγγλία, αλλά και την έλλειψη συστημάτων αποθήκευσης ενέργειας, όπως μπαταρίες ή υδροηλεκτρικά αντλησιοταμίευσης.
Έτσι, η υπερπαραγωγή δεν μπορεί να μεταφερθεί ή να αποθηκευτεί, οδηγώντας σε απενεργοποιήσεις.
Η Octopus στηρίζει την πρόταση του υπουργού Ενέργειας, Έντ Μίλιμπαντ, για μετάβαση σε ένα «ζωνικό» μοντέλο τιμολόγησης, που θα ενθαρρύνει την κατασκευή νέων μονάδων ΑΠΕ κοντά σε περιοχές με υψηλή ζήτηση και θα προσελκύσει ενεργοβόρες επιχειρήσεις, όπως data centers, σε περιοχές με πλεόνασμα πράσινης ενέργειας.
Παρά τα προτεινόμενα μέτρα, πολλοί επενδυτές στις ΑΠΕ αντιτίθενται στην αλλαγή, λόγω της αβεβαιότητας που δημιουργεί για τις αποδόσεις και τη σταθερότητα των επενδύσεων.
Η Octopus προειδοποιεί πως εάν δεν υπάρξει άμεση λύση, το κόστος των περιορισμών μπορεί να φτάσει τα 8 δισ. λίρες ετησίως έως το 2030 — με τα μέχρι στιγμής 649 εκατ. λίρες, να καταδεικνύουν το μέγεθος της σπατάλης που ήδη υφίσταται το σύστημα.
www.worldenergynews.gr
