Η αυξανόμενη αστάθεια στην ενεργειακή μετάβαση αυξάνει το κίνητρο για συγχώνευση - Οι δύο εταιρείες μοιράζονται μεγάλες δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και τη Γουιάνα, το Καζακστάν και αλλού
Οι μεγάλες εξαγορές που παγματοποίησησαν το τελευταίο διάστημα η Exxon Mobil και Chevron επανέφεραν στο προσκήνιο το ερώτημα εάν οι ΗΠΑ χρειάζονται ακόμη δύο ενεργειακούς κολοσσούς ή αν θα ήταν πιο αποτελεσματικό για τις δύο να ενώσουν τις δυνάμεις τους
Ένας συνδυασμός 800 δισεκατομμυρίων δολαρίων σίγουρα θα ξυπνούσε μνήμες από την Standard Oil, τον όμιλο που δημιούργησε ο John D. Rockefeller το 1870 και κυριάρχησε στην αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία πριν το Ανώτατο Δικαστήριο την χαρακτηρίσει παράνομο μονοπώλιο το 1911, αναγκάζοντάς την να διασπαστεί σε πολλαπλές εταιρείες από τις οποίες οι Exxon και Chevron εντοπίζουν τις ρίζες τους.
Σύμφωνα με το Reuters oι ανησυχίες για ένα νέο κολοσσό που μονοπωλεί την ενεργειακή βιομηχανία των ΗΠΑ είναι πιθανώς μικρότερες σήμερα από ό,τι στις αρχές του εικοστού αιώνα, δεδομένης της κλίμακας και της διαφοροποίησης του τρέχοντος τομέα. Παρ' όλα αυτά, μια συγχώνευση τέτοιου μεγέθους θα αντιμετώπιζε τρομακτικές νομικές και υλικοτεχνικές πολυπλοκότητες.
Όμως η αυξανόμενη αστάθεια στις τιμές της ενέργειας εν μέσω της ανώμαλης παγκόσμιας μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα, των αλλαγών στην ηγεσία της αγοράς, των αυξημένων γεωπολιτικών εντάσεων και της σχετικής αύξησης του εθνικισμού των πόρων θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σύγκλιση περιστάσεων τα επόμενα χρόνια που θα μπορούσε να καταστήσει μια συγχώνευση «ChExxon» κάτι περισσότερο από μια φαντασίωση.
Κύματα συγχωνεύσεων
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, ο τομέας πετρελαίου και φυσικού αερίου έχει περάσει από πολλά κύματα συγχωνεύσεων, κυρίως λόγω της ανάγκης αύξησης της κλίμακας, βελτίωσης της αποδοτικότητας και καλύτερης αντιμετώπισης περιόδων χαμηλών τιμών βασικών προϊόντων.
Το πρώτο κύμα συγχωνεύσεων της σύγχρονης εποχής ακολούθησε την κατάρρευση των τιμών του πετρελαίου το 1997, η οποία πυροδότησε έναν κύκλο συγχωνεύσεων που σχημάτισαν τις σημερινές λεγόμενες «Μεγάλες» εταιρείες πετρελαίου: Exxon Mobil, Chevron, Shell, TotalEnergies και BP.
Το τελευταίο κύμα συγχωνεύσεων, το οποίο επικεντρώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκίνησε το 2022, όταν οι εταιρείες «καταβρόχθισαν» τους ανταγωνιστές τους για να αυξήσουν την πρόσβασή τους σε πόρους υψηλής ποιότητας, καθώς τα διοικητικά συμβούλια μετατόπισαν την εστίασή τους στις αποδόσεις των μετόχων, αντί για την παραγωγή, μετά από χρόνια ταχείας επέκτασης στις λεκάνες σχιστολιθικού πετρελαίου.
Αυτό περιελάμβανε την εξαγορά της Pioneer Natural Resources από την Exxon έναντι 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων, την εξαγορά της Marathon Oil από την ConocoPhillips έναντι 23 δισεκατομμυρίων δολαρίων και την εξαγορά της Endeavor Energy από την Diamondback Energy έναντι 26 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Μία από τις μεγαλύτερες συμφωνίες αυτής της περιόδου ήταν η εξαγορά της Hess, εισηγμένης στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, από την Chevron, έναντι 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία ανακοινώθηκε για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2023, αλλά ολοκληρώθηκε μόλις την περασμένη εβδομάδα μετά από μια μακρά νομική διαμάχη με την Exxon για το επικερδές μερίδιο 30% της Hess στο γιγαντιαίο Stabroek της Γουιάνας.
Η συμφωνία με την Hess και η εξαγορά από την Chevron τον Μάιο του 2023 της εταιρείας παραγωγής σχιστολιθικού πετρελαίου PDC Energy έναντι 7,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων έχουν επίσης δώσει σημαντική ώθηση στην παραγωγή της Chevron στις ΗΠΑ.
Επικάλυψη χαρτοφυλακίων
Η μαζική αγορά πετρελαίου από την Exxon και την Chevron εδραίωσε τη θέση τους ως οι μεγαλύτεροι παραγωγοί στις ΗΠΑ – και επίσης τόνισε πόσο πολύ τα χαρτοφυλάκιά τους επικαλύπτονται.
Η Exxon σήμερα παράγει περίπου 1,9 εκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου ημερησίως (boed) στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκ των οποίων τα δύο τρίτα προέρχονται από τη λεκάνη της Permian, την καρδιά της άνθησης του σχιστολιθικού πετρελαίου. Η Exxon αναμένει ότι η παραγωγή της στην Permian θα φτάσει τα 2 εκατομμύρια boed έως το 2027.
Εν τω μεταξύ, η παραγωγή της Chevron στις ΗΠΑ είναι σήμερα περίπου 1,8 εκατομμύρια βαρέλια βενζίνης, συμπεριλαμβανομένων των Hess και PDC. Σχεδόν το ήμισυ αυτού του συνόλου βρίσκεται στην Permian, όπου στοχεύει να διατηρήσει σταθερή την παραγωγή στο 1 εκατομμύριο βαρέλια βενζίνης έως το 2040.
Συνολικά, οι δύο εταιρείες αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10% της συνολικής παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ και σχεδόν το 20% της παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Permian.
Η παραγωγή σχιστολιθικού πετρελαίου απαιτεί συνεχείς νέες γεωτρήσεις μόνο και μόνο για να διατηρηθεί σταθερή η παραγωγή. Και δεδομένου ότι πολλές από τις πιο παραγωγικές δομές σχιστολιθικού πετρελαίου γερνούν και εξαντλούνται ραγδαία, η ανάγκη για περαιτέρω ενοποίηση στον τομέα πιθανότατα θα ενταθεί καθώς οι εταιρείες προσπαθούν να βελτιώσουν την παραγωγικότητα. Στη Γουιάνα, όπου η παραγωγή έχει εκτοξευθεί στα 668.000 βαρέλια την ημέρα από τον Μάρτιο, η επικάλυψη της Chevron και της Exxon είναι ακόμη πιο ακραία. Παρά την πρόσφατη νομική τους διαμάχη, οι δύο εταιρείες είναι πλέον εταίροι στη χώρα της Νότιας Αμερικής.
Η Exxon, η οποία λειτουργεί και κατέχει το 45% του τεράστιου οικοπέδου Stabroek της Γουιάνας, αναμένει ότι η παραγωγή της εκεί σχεδόν θα διπλασιαστεί στα 1,3 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα μέχρι το τέλος του 2027. Η Chevron κατέχει πλέον το 30% του οικοπέδου.
Τέλος, τα χαρτοφυλάκια ανάντη της Exxon και της Chevron περιλαμβάνουν σημαντικές δραστηριότητες στο Καζακστάν, την Αυστραλία και τη Δυτική Αφρική - περισσότερες πιθανές ευκαιρίες για ενοποίηση.
Οι διαφορές των δύο εταιρειών
Φυσικά, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ενεργειακών γιγάντων.
Η Exxon έχει μεγαλύτερο παγκόσμιο αποτύπωμα από την Chevron, συμπεριλαμβανομένης μιας σημαντικής παρουσίας στο Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Μπορεί επίσης να υπάρχει διαφορά κουλτούρας, την οποία δήλωσε ο Διευθύνων Σύμβουλος της Chevron, Mike Wirth, μιλώντας στο Reuters. Η Exxon έχει τη φήμη ότι είναι ιεραρχική και ολοένα και πιο διχαστική, ενώ η Chevron θεωρείται συχνά πιο αφοσιωμένη στο εργατικό δυναμικό και τους συνεργάτες της.
Τέτοιες διαφορές μπορεί να είναι δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν, αλλά μπορούν πράγματι να περιπλέξουν τις μεγάλες συγχωνεύσεις
Νέος γύρος ενοποιήσεων
Ο τομέας πετρελαίου και φυσικού αερίου φαίνεται έτοιμος να υποβληθεί σε έναν ακόμη γύρο ενοποίησης τα επόμενα χρόνια λόγω της σύγκλισης πολλαπλών τάσεων.
Η ενεργειακή μετάβαση πιθανότατα θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη αστάθεια στις τιμές της ενέργειας, ενώ ο αυξημένος ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών για μια συρρικνούμενη ομάδα επενδυτών θα μπορούσε επίσης να αυξήσει το κίνητρο για τον εξορθολογισμό των δραστηριοτήτων και τη μείωση του κόστους μέσω συγχωνεύσεων.
Τέλος, οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, και το ανανεωμένο ενδιαφέρον για τη βιομηχανική πολιτική γενικότερα, θα μπορούσαν επίσης να ασκήσουν πίεση στις αμερικανικές εταιρείες να ενοποιήσουν την ιδιοκτησία ζωτικών φυσικών πόρων.
Σχετικά με τα οικονομικά οφέλη από τη συγχώνευση των δύο αμερικανικών ενεργειακών γιγάντων είναι δύσκολο να υπολογισθεί ένας ακριβής αριθμός σε αυτό, δεδομένου του μεγέθους της Exxon και της Chevron, οι οποίες έχουν συνολική αξία 775 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αλλά οι εξοικονομήσεις από τη συγχώνευση των κεντρικών γραφείων και των διοικητικών λειτουργιών τους στις ΗΠΑ σε άλλες χώρες όπου δραστηριοποιούνται και οι δύο σχεδόν σίγουρα θα ανέλθουν μόνο σε δισεκατομμύρια. Οι εκποιήσεις μη βασικών περιουσιακών στοιχείων θα ενισχύσουν περαιτέρω τα οικονομικά οφέλη.
Η Exxon αναμένει να επιτύχει εξοικονόμηση 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων από την εξαγορά της Pioneer, μιας εταιρείας που αγοράστηκε για το ένα πέμπτο της τρέχουσας αξίας της Chevron.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η συγχώνευση είναι πιθανή στο εγγύς μέλλον, αλλά η ιδέα δεν πρέπει να αγνοηθεί εντελώς.
Και αν η συγχώνευση των δύο μεγαλύτερων αμερικανικών ενεργειακών εταιρειών επρόκειτο να πραγματοποιηθεί, θα σήμαινε - όπως και η διάλυση της Standard Oil το 1911 - ότι η βιομηχανία εισέρχεται σε μια νέα εποχή.
www.worldenergynews.gr
