Σύμφωνα με πηγές το μηχανισμό αυτό, έχουν εισηγηθεί οι αρμόδιοι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, στο Μέγαρο Μαξίμου τονίζοντας ότι δεν εμπίπτει στο καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων και έχει και προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα
Η κυβέρνηση προχωρά στην επεξεργασία ενός νέου μηχανισμού στήριξης του ενεργειακού κόστους για τη βιομηχανία, στηριγμένου σε Συμβόλαια Διαφοράς (Contracts for Difference – CfDs), κατά τα πρότυπα της Ιταλίας.
Το εργαλείο έχει ήδη λάβει «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση αλλά μηχανισμός που συνδέει άμεσα τη βιομηχανική στήριξη με επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Σύμφωνα με πηγές το μηχανισμό αυτό, έχουν εισηγηθεί οι αρμόδιοι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, στο Μέγαρο Μαξίμου τονίζοντας ότι δεν εμπίπτει στο καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων και έχει και προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα.
Στόχος το σταθερό και προβλέψιμο ενεργειακό κόστος
Σήμερα η βιομηχανία καλείται να πληρώνει ενεργειακό κόστος, το ύψος του οποίου δεν μπορεί να προβλεφθεί αφού εξαρτάται από τις διακυμάνσεις της τιμής της ενέργειας στη χονδρεμπορική αγορά.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο, οι ενεργοβόρες βιομηχανίες αποκτούν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια σε σταθερή τιμή, της τάξης των 55 €/MWh, για μία τριετία.
Η προμήθεια γίνεται μέσω του ΔΑΠΕΕΠ, ο οποίος διαχειρίζεται περί τις 18 TWh ΑΠΕ ετησίως, ποσότητα που επαρκεί για να καλύψει πλήρως την κατανάλωση των ενεργοβόρων καταναλωτών (περίπου 6 TWh).
Με τον τρόπο αυτό, οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν προβλέψιμο κόστος λειτουργίας και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους σε μια περίοδο έντονων διεθνών πιέσεων.
Η «επιστροφή» του οφέλους γίνεται μέσα από την ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ σε ορίζοντα 20ετίας.
Συγκεκριμένα, οι βιομηχανίες υποχρεούνται να κατασκευάσουν ή να χρηματοδοτήσουν νέα έργα, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με παραγωγούς ΑΠΕ, ώστε να παραδώσουν την ενέργεια που έλαβαν στην πρώτη τριετία.
Για το μισό της παραγόμενης ισχύος από τις νέες εγκαταστάσεις εφαρμόζεται CfD με σταθερή τιμή διασφαλίζοντας ότι η αξία της ενέργειας θα επιστραφεί μεσοπρόθεσμα.
Παράλληλα, οι υπόλοιπες ποσότητες μπορούν να ενταχθούν σε μακροχρόνια διμερή συμβόλαια (PPAs), ενισχύοντας την ευελιξία των βιομηχανιών.
Στην Ιταλία, το μέτρο εισήχθη με Υπουργική Απόφαση τον Ιούλιο του 2024 και προκάλεσε συζητήσεις στις Βρυξέλλες, με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού να ζητά διευκρινίσεις.
Τελικά, τον Ιούνιο του 2025, η Κομισιόν με comfort letter έκρινε το μοντέλο συμβατό με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, αφού αποδείχθηκε ότι το όφελος που λαμβάνουν οι βιομηχανίες την πρώτη τριετία ισοδυναμεί με την αξία της ενέργειας που επιστρέφεται εντός 20ετίας.
Η Αθήνα εξετάζει να ακολουθήσει την ίδια οδό: πρώτα εφαρμογή του μέτρου με εθνική νομοθέτηση και, αν απαιτηθεί, παροχή διευκρινίσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι ο μηχανισμός μπορεί να αποτελέσει «διπλό κέρδος» για τη χώρα, καθώς αφενός μειώνει το κόστος της βιομηχανίας, αφετέρου κινητοποιεί νέες επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια.
Το ετήσιο κόστος του μέτρου κατά την πρώτη τριετία δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 250 εκατ. ευρώ ετησίως, ποσό που θεωρείται διαχειρίσιμο και με υψηλή προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία.
Ουσιαστικά, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το ιταλικό προηγούμενο για να διαμορφώσει ένα μηχανισμό που συνδέει την ενεργειακή ασφάλεια της βιομηχανίας με τον στρατηγικό στόχο της πράσινης μετάβασης.
Πιο πράσινη και πιο ανταγωνιστική βιομηχανία
Οι στρατηγικοί στόχοι και τα βασικά χαρακτηριστικά του προτεινόμενου σχήματος είναι:
▪ Παροχή βιώσιμης και σταθερής τιμής ηλεκτρικής ενέργειας σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και επιχειρήσεις.
▪ Μείωση του ενεργειακού κόστους για την παραμονή και ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα.
▪ "Δάνειο" ενέργειας που επιστρέφεται εις διπλούν σε μελλοντικό χρόνο. ▪ Ευθυγράμμιση με την αρχή «Do No Significant Harm», αποφεύγοντας χρήση ορυκτών καυσίμων.
▪ Προώθηση λύσεων που οδηγούν σε μακροπρόθεσμη απανθρακοποίηση και ενεργειακή ανεξαρτησία.
▪ Κινητροδότηση σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και επιχειρήσεις για ανάπτυξη περισσότερων ΑΠΕ ώστε σε μελλοντικό χρόνο να υποστηρίξουν τη λειτουργία των ενεργοβόρων βιομηχανιών και επιχειρήσεων
▪ Ενίσχυση της πρόσθετης (και όχι υπάρχουσας) εγκατεστημένης πράσινης ισχύος.
▪ Δημιουργία κινήτρων για νέες επενδύσεις σε ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, αιολικά).
▪ Μακροχρόνια συμβασιοποίηση με PPAs, που μειώνει το επενδυτικό ρίσκο και διασφαλίζει την υλοποίηση έργων.
▪ Βέλτιστη αξιοποίηση υπό ανάπτυξη έργων με διμερή συμβόλαια και όρους σύνδεσης.
Το εργαλείο έχει ήδη λάβει «πράσινο φως» από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, καθώς δεν θεωρείται κρατική ενίσχυση αλλά μηχανισμός που συνδέει άμεσα τη βιομηχανική στήριξη με επενδύσεις σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Σύμφωνα με πηγές το μηχανισμό αυτό, έχουν εισηγηθεί οι αρμόδιοι υπουργοί Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κυριάκος Πιερρακάκης, Ανάπτυξης Τάκης Θεοδωρικάκος και Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, στο Μέγαρο Μαξίμου τονίζοντας ότι δεν εμπίπτει στο καθεστώς των κρατικών ενισχύσεων και έχει και προηγούμενο σε ευρωπαϊκή χώρα.
Στόχος το σταθερό και προβλέψιμο ενεργειακό κόστος
Σήμερα η βιομηχανία καλείται να πληρώνει ενεργειακό κόστος, το ύψος του οποίου δεν μπορεί να προβλεφθεί αφού εξαρτάται από τις διακυμάνσεις της τιμής της ενέργειας στη χονδρεμπορική αγορά.
Με βάση το ιταλικό μοντέλο, οι ενεργοβόρες βιομηχανίες αποκτούν πρόσβαση σε ηλεκτρική ενέργεια σε σταθερή τιμή, της τάξης των 55 €/MWh, για μία τριετία.
Η προμήθεια γίνεται μέσω του ΔΑΠΕΕΠ, ο οποίος διαχειρίζεται περί τις 18 TWh ΑΠΕ ετησίως, ποσότητα που επαρκεί για να καλύψει πλήρως την κατανάλωση των ενεργοβόρων καταναλωτών (περίπου 6 TWh).
Με τον τρόπο αυτό, οι επιχειρήσεις εξασφαλίζουν προβλέψιμο κόστος λειτουργίας και ενισχύουν την ανταγωνιστικότητά τους σε μια περίοδο έντονων διεθνών πιέσεων.
Η «επιστροφή» του οφέλους γίνεται μέσα από την ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ σε ορίζοντα 20ετίας.
Συγκεκριμένα, οι βιομηχανίες υποχρεούνται να κατασκευάσουν ή να χρηματοδοτήσουν νέα έργα, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία με παραγωγούς ΑΠΕ, ώστε να παραδώσουν την ενέργεια που έλαβαν στην πρώτη τριετία.
Για το μισό της παραγόμενης ισχύος από τις νέες εγκαταστάσεις εφαρμόζεται CfD με σταθερή τιμή διασφαλίζοντας ότι η αξία της ενέργειας θα επιστραφεί μεσοπρόθεσμα.
Παράλληλα, οι υπόλοιπες ποσότητες μπορούν να ενταχθούν σε μακροχρόνια διμερή συμβόλαια (PPAs), ενισχύοντας την ευελιξία των βιομηχανιών.
Στην Ιταλία, το μέτρο εισήχθη με Υπουργική Απόφαση τον Ιούλιο του 2024 και προκάλεσε συζητήσεις στις Βρυξέλλες, με τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού να ζητά διευκρινίσεις.
Τελικά, τον Ιούνιο του 2025, η Κομισιόν με comfort letter έκρινε το μοντέλο συμβατό με τους κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων, αφού αποδείχθηκε ότι το όφελος που λαμβάνουν οι βιομηχανίες την πρώτη τριετία ισοδυναμεί με την αξία της ενέργειας που επιστρέφεται εντός 20ετίας.
Η Αθήνα εξετάζει να ακολουθήσει την ίδια οδό: πρώτα εφαρμογή του μέτρου με εθνική νομοθέτηση και, αν απαιτηθεί, παροχή διευκρινίσεων προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Στελέχη της αγοράς εκτιμούν ότι ο μηχανισμός μπορεί να αποτελέσει «διπλό κέρδος» για τη χώρα, καθώς αφενός μειώνει το κόστος της βιομηχανίας, αφετέρου κινητοποιεί νέες επενδύσεις σε καθαρή ενέργεια.
Το ετήσιο κόστος του μέτρου κατά την πρώτη τριετία δεν αναμένεται να ξεπεράσει τα 250 εκατ. ευρώ ετησίως, ποσό που θεωρείται διαχειρίσιμο και με υψηλή προστιθέμενη αξία για την εθνική οικονομία.
Ουσιαστικά, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει το ιταλικό προηγούμενο για να διαμορφώσει ένα μηχανισμό που συνδέει την ενεργειακή ασφάλεια της βιομηχανίας με τον στρατηγικό στόχο της πράσινης μετάβασης.
Πιο πράσινη και πιο ανταγωνιστική βιομηχανία
Οι στρατηγικοί στόχοι και τα βασικά χαρακτηριστικά του προτεινόμενου σχήματος είναι:
▪ Παροχή βιώσιμης και σταθερής τιμής ηλεκτρικής ενέργειας σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και επιχειρήσεις.
▪ Μείωση του ενεργειακού κόστους για την παραμονή και ανάπτυξη της βιομηχανίας στην Ελλάδα.
▪ "Δάνειο" ενέργειας που επιστρέφεται εις διπλούν σε μελλοντικό χρόνο. ▪ Ευθυγράμμιση με την αρχή «Do No Significant Harm», αποφεύγοντας χρήση ορυκτών καυσίμων.
▪ Προώθηση λύσεων που οδηγούν σε μακροπρόθεσμη απανθρακοποίηση και ενεργειακή ανεξαρτησία.
▪ Κινητροδότηση σε ενεργοβόρες βιομηχανίες και επιχειρήσεις για ανάπτυξη περισσότερων ΑΠΕ ώστε σε μελλοντικό χρόνο να υποστηρίξουν τη λειτουργία των ενεργοβόρων βιομηχανιών και επιχειρήσεων
▪ Ενίσχυση της πρόσθετης (και όχι υπάρχουσας) εγκατεστημένης πράσινης ισχύος.
▪ Δημιουργία κινήτρων για νέες επενδύσεις σε ΑΠΕ (φωτοβολταϊκά, αιολικά).
▪ Μακροχρόνια συμβασιοποίηση με PPAs, που μειώνει το επενδυτικό ρίσκο και διασφαλίζει την υλοποίηση έργων.
▪ Βέλτιστη αξιοποίηση υπό ανάπτυξη έργων με διμερή συμβόλαια και όρους σύνδεσης.
www.worldenergynews.gr
