Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην επέκταση του παγκόσμιου τομέα της πυρηνικής ενέργειας είναι η ανησυχία για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης των πυρηνικών αποβλήτων. Ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι έχουν βρει βιώσιμες λύσεις για την απόρριψη των πυρηνικών αποβλήτων, εξακολουθεί να υπάρχει εκτεταμένη συζήτηση σχετικά με το πόσο ασφαλείς είναι αυτές οι μέθοδοι και τις πιθανές μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της διάθεσης και αποθήκευσης αποβλήτων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση επανέφερε την πυρηνική ενέργεια στην ημερήσια διάταξη, μετά από δεκαετίες χωρίς νέες πυρηνικές εξελίξεις. Ωστόσο, η διαχείριση των πυρηνικών αποβλήτων εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την ανάπτυξη.
Η συζήτηση για τα πυρηνικά απόβλητα
Τα πυρηνικά απόβλητα παραμένουν ραδιενεργά για περίπου 10.000 χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ζωτικής σημασίας οι κυβερνήσεις να απορρίπτουν όλα τα απόβλητα αποτελεσματικά για να διασφαλίσουν ότι οι άνθρωποι και το περιβάλλον διατηρούνται ασφαλείς μακροπρόθεσμα. Καθώς όλο και περισσότερες κυβερνήσεις καλωσορίζουν μια νέα πυρηνική εποχή, πρέπει να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες για τα πυρηνικά απόβλητα και να θεσπίσουν σαφείς οδηγίες και κανονισμούς για την απόρριψη, ώστε να διασφαλίσουν ότι όλες οι εταιρείες πυρηνικής ενέργειας τηρούν ισχυρά πρότυπα και πρακτικές ασφαλείας.
Υπάρχουν τρεις τύποι πυρηνικών αποβλήτων: απόβλητα χαμηλής, μεσαίας και υψηλής ραδιενέργειας. Τα περισσότερα απόβλητα που παράγονται σε πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι ελαφρώς μολυσμένα, συμπεριλαμβανομένων αντικειμένων όπως εργαλεία και ρούχα εργασίας, με επίπεδο ραδιενέργειας περίπου 1%. Εν τω μεταξύ, τα αναλωμένα καύσιμα αποτελούν παράδειγμα αποβλήτων υψηλής ραδιενέργειας, τα οποία συνεισφέρουν περίπου το 3% του συνολικού όγκου αποβλήτων από την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Ωστόσο, αυτό περιέχει περίπου το 95% της ραδιενέργειας, καθιστώντας την επαρκή διαχείριση των αποβλήτων αυτών των προϊόντων εξαιρετικά σημαντική.
Η περίπτωση του Ηνωμένου Βασιλείου
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση συνεχίζει να αγωνίζεται για τον καλύτερο τρόπο διάθεσης των πυρηνικών αποβλήτων της, καθώς επιδιώκει να επεκτείνει τη βιομηχανία τις επόμενες δεκαετίες. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει 700.000 κυβικά μέτρα ραδιενεργών αποβλήτων από προηγούμενες πυρηνικές δραστηριότητες, ένας αριθμός που θα αυξηθεί καθώς περισσότερα πυρηνικά έργα θα τεθούν σε λειτουργία. Η κυβέρνηση εξετάζει τώρα την ανάπτυξη μιας τεράστιας υπόγειας πυρηνικής χωματερής, γνωστής ως εγκατάσταση γεωλογικής εναπόθεσης (GDF), για την ασφαλή διάθεση των αποβλήτων. Ενώ δεν έχει επιβεβαιωθεί καμία τοποθεσία για ανάπτυξη, αναμένεται να αναπτυχθεί σε μία από τις δύο πιθανές τοποθεσίες στην Κούμπρια, στη βόρεια Αγγλία.
Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Ενεργειακής Ασφάλειας και του Net Zero του Ηνωμένου Βασιλείου δήλωσε: «Η κατασκευή της πρώτης εγκατάστασης γεωλογικής διάθεσης του Ηνωμένου Βασιλείου θα παρέχει μια διεθνώς αναγνωρισμένη ασφαλή και μόνιμη διάθεση των πιο επικίνδυνων ραδιενεργών αποβλήτων». Πρόσθεσαν, «Συνεχίζεται η πρόοδος σε περιοχές που συμμετέχουν στη διαδικασία χωροθέτησης αυτής της εγκατάστασης πολλών δισεκατομμυρίων λιρών, η οποία θα φέρει χιλιάδες εξειδικευμένες θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη στην τοπική περιοχή».
Ωστόσο, το Υπουργείο Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου πιστεύει ότι το σχέδιο της κυβέρνησης για τον χώρο υγειονομικής ταφής αποβλήτων είναι «ανέφικτο», αξιολογώντας το έργο ως «κόκκινο» ή μη εφικτό, σε πρόσφατη αξιολόγηση. Αυτό σημαίνει ότι, «Υπάρχουν σημαντικά προβλήματα με τον ορισμό του έργου, το χρονοδιάγραμμα, τον προϋπολογισμό, την ποιότητα ή/και την παροχή οφελών, τα οποία σε αυτό το στάδιο δεν φαίνονται διαχειρίσιμα ή επιλύσιμα. Το έργο μπορεί να χρειαστεί αναδιάρθρωση ή/και επανεκτίμηση της συνολικής βιωσιμότητάς του». Επιπλέον, υπάρχουν ανησυχίες για το προβλεπόμενο κόστος του έργου, το οποίο αναμένεται να φτάσει τα 73 δισεκατομμύρια δολάρια.
Η αποθήκευση των αποβλήτων
Το Ηνωμένο Βασίλειο αποθηκεύει το μεγαλύτερο μέρος των πυρηνικών αποβλήτων του στις εγκαταστάσεις του στο Σέλαφιλντ στην Κάμπρια, οι οποίες θεωρούνται μία από τις πιο σύνθετες και επικίνδυνες πυρηνικές εγκαταστάσεις παγκοσμίως. Ωστόσο, με τον προγραμματισμένο παροπλισμό αρκετών σταθμών παραγωγής ενέργειας και την ανάπτυξη νέων πυρηνικών εγκαταστάσεων, η κυβέρνηση πρέπει να αντιμετωπίσει το επικείμενο ζήτημα των αποβλήτων. Πρόκειται για ένα μακροπρόθεσμο πρόβλημα, καθώς αναμένεται να χρειαστεί έως το 2150 για να απορριφθούν τα υπάρχοντα απόβλητα της χώρας σε ένα GDF, εάν αναπτυχθεί ένα, πριν από την απόρριψη νέων αποβλήτων.
Τον Ιούνιο, το Συμβούλιο της Κομητείας του Λινκολνσάιρ αποσύρθηκε από το να είναι μια πιθανή τοποθεσία για το GDF, αφού συμμετείχε σε διαβουλεύσεις με τις κοινότητες σχετικά με την πρόταση. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα με την ανάπτυξη χώρων πυρηνικών αποβλήτων, καθώς η αντίσταση στις προτεινόμενες περιοχές αποβλήτων συχνά εμποδίζει την ανάπτυξη λόγω της άποψης των κατοίκων της περιοχής ότι δεν είναι στην αυλή μου. Δεν είναι ακόμη σαφές εάν οι κοινότητες στην Κάμπρια θα έχουν παρόμοια γνώμη. Ο Corhyn Parr, Διευθύνων Σύμβουλος της Nuclear Waste Services, δήλωσε: «Ένα GDF απαιτεί μια κατάλληλη τοποθεσία και μια πρόθυμη κοινότητα και θα αναπτυχθεί μόνο όταν και τα δύο είναι έτοιμα».
Αρκετές χώρες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται για τον καλύτερο τρόπο διάθεσης παλαιών και νέων πυρηνικών αποβλήτων, καθώς αρχίζει να διαφαίνεται μια πυρηνική αναγέννηση, σύμφωνα με τους παγκόσμιους στόχους για μια πράσινη μετάβαση. Ενώ η πυρηνική ενέργεια θεωρείται πλέον εξαιρετικά ασφαλής και καθαρή, υπάρχουν πιεστικές ανησυχίες σχετικά με την επαρκή διάθεση των αποβλήτων, τα οποία μπορεί να είναι εξαιρετικά επιβλαβή για την ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον εάν δεν τύχουν σωστής διαχείρισης, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν άμεσα.
www.worldenergynews.gr
