Η υπογραφή της συμφωνίας για τον αγωγό Power of Siberia 2 από τους προέδρους της Ρωσίας και της Κίνας ήταν ίσως η μεγαλύτερη είδηση που προέκυψε από τη συνάντηση των δύο ηγετών νωρίτερα αυτόν τον μήνα. Ήταν επίσης η συμφωνία που μπορεί κάλλιστα να καταστήσει μόνιμη τη νέα παγκόσμια τάξη ροής φυσικού αερίου, ενδεχομένως παρεμβαίνοντας στις φιλοδοξίες του Προέδρου Τραμπ για ενεργειακή κυριαρχία.
Κίνα και Ρωσία συνεργάζονται για το αέριο
Το έργο Power of Siberia 2 βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. Ωστόσο, η Κίνα άργησε να αποφασίσει να δεσμευτεί σε αυτό. Τώρα, η απόφαση έχει ληφθεί και, παρόλο που οι λεπτομέρειες δεν έχουν ακόμη προσαρμοστεί, το μήνυμα είναι σαφές: Η Κίνα θα προμηθεύεται περισσότερο φυσικό αέριο από τη Ρωσία - πολύ περισσότερο. Η ετήσια ποσότητα φυσικού αερίου που η Ρωσία θα πουλάει στην Κίνα μόλις ολοκληρωθεί ο δεύτερος αγωγός Power of Siberia θα υπερβαίνει τα 100 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Πρόκειται για μια παρόμοια ποσότητα με αυτήν που η Ρωσία υποτίθεται ότι θα έστελνε στην Ευρώπη μετά την ολοκλήρωση του δεύτερου κλάδου του αγωγού Nord Stream. Αυτό δεν θα συμβεί τώρα, όχι με τους ηγέτες της ΕΕ να δεσμεύονται να αναστείλουν όλες τις εισαγωγές ρωσικής ενέργειας εντός δύο ετών, ακόμη και όταν συνεχίζουν να αγοράζουν ρωσικό φυσικό αέριο από τον TurkStream και να αυξάνουν τις εισαγωγές LNG από την χώρα που έχει υποστεί τις περισσότερες κυρώσεις στον κόσμο. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει εάν η ΕΕ σκοπεύει σοβαρά να τερματίσει όλες τις εισαγωγές ρωσικής ενέργειας.
Ένας εναλλακτικός προμηθευτής για την ΕΕ
Η ΕΕ έχει έναν έτοιμο και πρόθυμο εναλλακτικό προμηθευτή. Οι Αμερικανοί παραγωγοί φυσικού αερίου έχουν σημειώσει άνοδο, ενισχύοντας την παραγωγή για τις μονάδες υγροποίησης κατά μήκος της ακτής του Κόλπου, βλέποντας την ευρωπαϊκή αγορά ως μακροπρόθεσμη πηγή ζήτησης. Η κυβέρνηση Τραμπ το ενθαρρύνει αυτό ως μέρος της ατζέντας της για την ενεργειακή κυριαρχία. Και για τους δύο, η συμφωνία για τον αγωγό Ρωσίας-Κίνας αποτελεί πρόβλημα. Ωστόσο, είναι ένα μεγαλύτερο πρόβλημα για την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχουν πρόβλημα ανταγωνισμού. Αυτό πηγάζει από το υψηλό κόστος ενέργειας που αυξάνει τις τελικές τιμές για τα προϊόντα που παράγονται στην Ευρώπη. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, έχει χαμηλότερο κόστος ενέργειας που ενισχύει την ανταγωνιστικότητα των κινεζικών προϊόντων. Υπάρχει επίσης το ζήτημα της καινοτομίας, αλλά αυτό είναι ένα διαφορετικό θέμα. Έτσι, η Κίνα απολαμβάνει ενέργεια χαμηλού κόστους για να ενισχύσει την ανταγωνιστικότητα των προϊόντων της στις διεθνείς αγορές, ενώ η Ευρώπη αγωνίζεται με τον αντίκτυπο της ενέργειας υψηλού κόστους στην ανταγωνιστικότητά της. Τώρα, η μάχη πρόκειται να γίνει χρόνια.
Η Ευρώπη είναι ήδη η μεγαλύτερη αγορά υγροποιημένου φυσικού αερίου των ΗΠΑ. Αυτό είναι καλό από άποψη ασφάλειας εφοδιασμού, αλλά όχι τόσο καλό από άποψη τιμής. Όπως έχει επαναληφθεί, δεν υπάρχει τρόπος στον φυσικό κόσμο που ζούμε το LNG των ΗΠΑ να γίνει φθηνότερο για τους Ευρωπαίους αγοραστές από το ρωσικό -ή μάλιστα και το νορβηγικό- φυσικό αέριο αγωγών για προφανείς λόγους που σχετίζονται με τη γεωγραφία και το κόστος παραγωγής υγροποίησης φυσικού αερίου. Αυτό θέτει αυτόματα την Ευρώπη που εξαρτάται από το LNG σε μειονεκτική θέση σε σύγκριση με την Κίνα, ακόμη μεγαλύτερη από ό,τι αντιμετωπίζει ήδη.
Ένα πλήγμα για τις αγορές LNG των ΗΠΑ
Από την οπτική γωνία των ΗΠΑ, η συμφωνία «Η Δύναμη της Σιβηρίας 2» είναι επίσης κακά νέα, επειδή σημαίνει ότι η Κίνα θα εισάγει λιγότερο LNG, συμπεριλαμβανομένου του LNG των ΗΠΑ, όπως επεσήμανε ο Ron Bousso του Reuters σε πρόσφατο άρθρο. Ωστόσο, η Κίνα δεν έχει εισάγει LNG των ΗΠΑ εδώ και μήνες. Σταμάτησε να εισάγει LNG των ΗΠΑ στις αρχές της άνοιξης, εν μέσω της δασμολογικής διαμάχης μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου. Εν τω μεταξύ, οι εξαγωγές LNG των ΗΠΑ έφτασαν σε ιστορικό υψηλό τον περασμένο μήνα, υποδηλώνοντας ότι οι παραγωγοί δεν χρειάζονται πραγματικά την κινεζική αγορά τόσο ζωτικά.
Το μέλλον μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να φαίνεται αβέβαιο τόσο για τους παραγωγούς LNG των ΗΠΑ όσο και για τους Ευρωπαίους αγοραστές. Οι κυβερνήσεις των τελευταίων έχουν επιμείνει ότι θέλουν να μειώσουν και τελικά να καταργήσουν σταδιακά την κατανάλωση όλων των υδρογονανθράκων. Αυτό, ωστόσο, θα διαρκέσει δεκαετίες, αν ποτέ συμβεί. Η πραγματικότητα της ενέργειας έχει συμβάλει στην αύξηση της νέας δυναμικότητας LNG στις ΗΠΑ που αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, υπάρχουν όρια στο πόση νέα δυναμικότητα εξαγωγής μπορεί να κατασκευαστεί - επειδή η ζήτηση για φυσικό αέριο αυξάνεται και στις ίδιες τις ΗΠΑ.
Με την άνθηση στην κατασκευή κέντρων δεδομένων, η εγχώρια ζήτηση στις ΗΠΑ αυξάνεται για πρώτη φορά εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Μόλις αυτό ωθήσει τις τιμές αρκετά ψηλά, περισσότερο φυσικό αέριο θα εισέλθει στην εγχώρια αγορά, καθιστώντας το LNG ακόμη πιο ακριβό για τους Ευρωπαίους αγοραστές. Ίσως είναι καιρός η ηγεσία της Ευρώπης να αρχίσει να εξετάζει εναλλακτικές λύσεις για αγωγούς φυσικού αερίου, από, ας πούμε, την Κεντρική Ασία.
www.worldenergynews.gr
