Η κατασκευή τους μπορεί να κοστίσει αρκετά εκατομμύρια ευρώ και η συντήρησή τους εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως - Η ηλεκτροκίνηση νικάει… το Η2 - Τι λένε οι αριθμοί (cleantechnica.com)
Το δίκτυο ανεφοδιασμού υδρογόνου της Ευρώπης συρρικνώνεται το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Χώρες όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο κατασκεύασαν αρκετούς σταθμούς Η2, αλλά δεν στήριξαν αυτό το εγχείρημα.
Από την πλευρά της, η Ελλάδα αδυνατεί να αποτρέψει την πτωτική τάση παρότι τον Ιούνιο του 2025 άνοιξε τον πρώτο δημόσιο σταθμό της.
Κάποτε η «γηραιά ήπειρος» διατυμπάνιζε την ηγετική θέση της στα αυτοκίνητα υδρογόνου. Ωστόσο εσχάτως σειρά πήραν οι ανακοινώσεις κλεισίματος.
Το cleantechnica.com εξηγεί γιατί οι μεταφορές με υδρογόνο ακολουθούν πτωτική πορεία.
Η κατασκευή ενός σταθμού μπορεί να κοστίσει αρκετά εκατομμύρια ευρώ και η συντήρηση εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ετησίως.
Το καύσιμο υδρογόνου παραμένει πολύ πιο ακριβό από την ηλεκτρική ενέργεια ανά χιλιόμετρο. Ακόμη και οι γενναιόδωρες επιδοτήσεις δεν άλλαξαν τη συμπεριφορά των οδηγών.
Στη λίστα… και η Αυστρία
Η Αυστρία προστέθηκε αθόρυβα στη λίστα των χωρών που έχουν απομακρυνθεί από το υδρογόνο ως καύσιμο μεταφορών.
Τον Απρίλιο του 2025, η OMV (η αυστριακή εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου) που λειτουργούσε όλους τους δημόσιους σταθμούς ανεφοδιασμού υδρογόνου της χώρας ανακοίνωσε ότι θα τους έκλεινε μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Υπήρχαν μόνο 4 τοποθεσίες, στο Γκρατς, το Άστεν, το Ίνσμπρουκ και τη Βιέννη, αλλά αντιπροσώπευαν ολόκληρο το δίκτυο που απευθυνόταν στο κοινό.
Μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού, η OMV επιβεβαίωσε ότι η τοποθεσία Floridsdorf της Βιέννης είχε ήδη κλείσει, με τις άλλες 3 να ακολουθούν σε γρήγορη διαδοχή. Αυτό άφησε την Αυστρία χωρίς καμία δημόσια επιλογή ανεφοδιασμού υδρογόνου.
Μία ιδιωτική αποθήκη στο Wiener Neudorf συνεχίζει να λειτουργεί, αλλά το θέμα παραμένει: οι απλοί οδηγοί δεν μπορούν πλέον να βρουν υδρογόνο πουθενά στη χώρα.
Η OMV ήταν άμεση σχετικά με τους λόγους της.
Η ζήτηση για αυτοκίνητα υδρογόνου δεν υλοποιήθηκε ποτέ, οι σταθμοί ήταν ακριβοί για να διατηρηθούν ανοιχτοί και ο μικρός αριθμός πελατών δεν μπορούσε να δικαιολογήσει το συνεχές κόστος συντήρησης και ασφάλειας.
Κλείνει σταθμούς και η Γερμανία
Για χρόνια, η Γερμανία ήταν η πιο αφοσιωμένη αγορά υδρογόνου στην Ευρώπη.
Η κυβέρνηση επένδυσε σημαντικά, οι αυτοκινητοβιομηχανίες προώθησαν μοντέλα και η κοινοπραξία H2 MOBILITY ανέπτυξε ένα δίκτυο που στο απόγειό του περιελάμβανε σχεδόν 100 δημόσιους σταθμούς 700 bar.
Στις αρχές του 2025, ο φορέας εκμετάλλευσης ανακοίνωσε μια σημαντική περικοπή.
Από αυτούς τους σταθμούς οι 22 θα έκλειναν. 11 τέθηκαν εκτός λειτουργίας μέχρι τα τέλη Μαρτίου, ενώ άλλοι 11 προγραμματίστηκαν να κλείσουν μέχρι τα τέλη Ιουνίου.
Ήταν μικρότεροι σταθμοί σε μέρη όπου η ζήτηση ήταν ιδιαίτερα χαμηλή.
Πόλεις όπως η Βόννη, το Φλένσμπουργκ, το Ουλμ και το Άαχεν έχασαν το μοναδικό δημόσιο σημείο πώλησης υδρογόνου.
Στο Βερολίνο, το Αμβούργο, το Μόναχο και τη Φρανκφούρτη, μεμονωμένες τοποθεσίες καταργήθηκαν, μειώνοντας την ήδη περιορισμένη ευκολία για τους οδηγούς.
Μέχρι το 2025, ο αριθμός των αυτοκινήτων κυψελών καυσίμου στη Γερμανία μετρήθηκε σε λίγες χιλιάδες και πολλά από αυτά ήταν οχήματα στόλου ή επίδειξης. Οι ιδιώτες αγοραστές ήταν σπάνιοι.
Οι αυξομειώσεις την τελευταία δεκαετία
Το κλείσιμο των τελευταίων 4 σταθμών της Αυστρίας είναι συμβολικό, αλλά η μείωση της παραγωγής 22 σταθμών από τη Γερμανία σε 6 μήνες είναι κάτι παραπάνω από συμβολική.
Δεν πρόκειται για προσωρινή διακοπή λειτουργίας ή προγραμματισμένες αναβαθμίσεις. Αυτοί οι σταθμοί δεν θα επιστρέψουν.
Οι αριθμοί καθιστούν την πορεία αδιαμφισβήτητη.
Η Ευρώπη είχε 38 δημόσιους σταθμούς το 2015.
Μέχρι το 2019 ο αριθμός είχε αυξηθεί σε 140 και μέχρι το 2022 έφτασε τους 179. Αυτή η αύξηση έχει ισοπεδωθεί έκτοτε.
Το 2024 ήταν 187.
Μέχρι τα μέσα του 2025, το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Υδρογόνου ανέφερε ακόμα 186, αλλά αυτός ο αριθμός αντανακλούσε ήδη τα πρώτα 11 γερμανικά κλεισίματα.
Με το δεύτερο κύμα 11 κλεισιμάτων στη Γερμανία και τα 4 της OMV στην Αυστρία, το σύνολο μειώνεται σε περίπου 172 μέχρι το τέλος του έτους.
Λίγα ανοίγματα, όπως ο πρώτος δημόσιος σταθμός της Ελλάδας τον Ιούνιο του 2025, δεν αλλάζουν την πτωτική τάση.
Η Ευρώπη δε στήριξε τους σταθμούς υδρογόνου
Αυτό δεν περιορίζεται στην Αυστρία και τη Γερμανία.
Η Γαλλία κατασκεύασε μια χούφτα σταθμούς, αλλά ποτέ δεν κλιμάκωσε. Το Ηνωμένο Βασίλειο υποστήριξε ορισμένους πιλότους, αλλά τους άφησε αβοήθητους.
Η Σκανδιναβία είδε τον αρχικό ενθουσιασμό να καταρρέει σε κλεισίματα και ναφθαλίνη.
Η Νότια Ευρώπη μόλις που ξεπέρασε μερικά έργα επίδειξης. Οι οδηγοί δημόσιων οχημάτων έχουν ελάχιστη ή καθόλου πρόσβαση.
Μεγάλοι φορείς εκμετάλλευσης όπως η Shell εγκατέλειψαν τον δημόσιο χώρο ανεφοδιασμού υδρογόνου από το 2022 έως το 2024, κλείνοντας σταθμούς σε δύο ηπείρους και αποφεύγοντας δεκάδες εκατομμύρια δωρεάν κρατικά χρήματα επειδή δεν άξιζε τον κόπο.
Η ηλεκτροκίνηση τρώει… το υδρογόνο
Οι συνέπειες είναι σαφείς.
Η απαλλαγή των οδικών μεταφορών στην Ευρώπη από τον άνθρακα θα προωθηθεί από την ηλεκτρική ενέργεια.
Τα επιβατικά αυτοκίνητα ηλεκτροδοτούνται ραγδαία και οι υποδομές φόρτισης εξαπλώνονται παντού.
Οι στόλοι λεωφορείων ακολουθούν την ίδια πορεία καθώς φτάνουν πιο ικανά λεωφορεία με μπαταρίες και εγκαθίστανται φορτιστές υψηλής ισχύος.
Τα φορτηγά αρχίζουν να αξιοποιούν τους διαδρόμους φόρτισης μεγαβάτ και οι κατασκευαστές ετοιμάζονται να παραδώσουν ηλεκτρικά μοντέλα βαρέως τύπου σε μεγάλη κλίμακα.
Το υδρογόνο ωθείται στο περιθώριο.
www.worldenergynews.gr
