Όπως αναφέρει η επιστολή της Ένωσης, «περισσότερα από τρία χρόνια μετά την έναρξη της σφοδρότερης ενεργειακής κρίσης της σύγχρονης εποχής, επιχειρήσεις και πολίτες συνεχίζουν να πλήττονται από ανεξέλεγκτα υψηλές τιμές ενέργειας και έντονη αβεβαιότητα γύρω από το κόστος παραγωγής, με τις πολιτικές αντιμετώπισης να κρίνονται ακόμη ανεπαρκείς»
Επιστολή απέστειλε προς τους Ευρωπαίους ηγέτες η Eurometaux, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας η οποία πασχίζει να ανταποκριθεί σε ένα περιβάλλον που καθορίζεται από τις υψηλές τιμές ρεύματος.
Εκπροσωπώντας τη βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων της Ευρώπης, οι φορείς του κλάδου απευθύνουν έκκληση προς τους ευρωπαίους ηγέτες για άμεσες και αποφασιστικές ενέργειες προκειμένου να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και να προστατευτεί η ευρύτερη οικονομία.
Όπως αναφέρει η επιστολή, «περισσότερα από τρία χρόνια μετά την έναρξη της σφοδρότερης ενεργειακής κρίσης της σύγχρονης εποχής, επιχειρήσεις και πολίτες συνεχίζουν να πλήττονται από ανεξέλεγκτα υψηλές τιμές ενέργειας και έντονη αβεβαιότητα γύρω από το κόστος παραγωγής, με τις πολιτικές αντιμετώπισης να κρίνονται ακόμη ανεπαρκείς».
Σύμφωνα με την Ένωση, ο αντίκτυπος αυτής της αδράνειας είναι καθοριστικός: η ευρωπαϊκή βιομηχανική βάση διαβρώνεται σε μια περίοδο που η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα εντείνεται.
Η βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, αλλά και την ασφάλεια της ΕΕ.
Χάνει συνεχώς δυναμική η Ευρώπη
Τα μέταλλα του κλάδου είναι θεμελιώδη για τις τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την άμυνα και τις ψηφιακές υποδομές. Κι όμως, αντί η ΕΕ να ενισχύει την εξόρυξη, τη διύλιση, τη μεταλλουργία και την ανακύκλωση μετάλλων, χάνει συνεχώς παραγωγική δυναμική – με 20 μονάδες παραγωγής αλουμινίου, πυριτίου και ψευδαργύρου να έχουν κλείσει από το 2020.
Πέρα από την απώλεια θέσεων εργασίας και επενδύσεων, το κλείσιμο ευρωπαϊκών μονάδων οδηγεί σε αύξηση των παγκόσμιων εκπομπών, καθώς η παραγωγή χαμηλού άνθρακα της Ευρώπης – η οποία έχει μειώσει τις εκπομπές κατά πάνω από 62% από το 1990 – αντικαθίσταται από εισαγωγές με πολύ υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Αυτή η πορεία είναι ασύμβατη με τους ευρωπαϊκούς κλιματικούς στόχους και τη στρατηγική αυτονομία που περιγράφει η Έκθεση Ντράγκι, ενώ υπονομεύει σοβαρά και τους στόχους του Κανονισμού για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες, που προβλέπει τη δημιουργία 10 νέων μεταλλείων, 15 μονάδων επεξεργασίας και 15 μονάδων ανακύκλωσης.
Διασφάλιση παραγωγικού κόστους
Η μόνη βιώσιμη λύση για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας είναι η διασφάλιση παραγωγικού κόστους που να ανταγωνίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, με πρώτη προτεραιότητα την πρόσβαση σε προσιτή και ασφαλή ανανεώσιμη ή χαμηλού άνθρακα ενέργεια.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται επειγόντως να δεσμευτούν στα εξής:
-Άμεση αντιμετώπιση του υψηλού ενεργειακού κόστους για τις Ενεργοβόρες Βιομηχανίες, μεταξύ άλλων με την υιοθέτηση του προτεινόμενου «μηχανισμού απορρόφησης τιμών ενέργειας».
-Εξασφάλιση επαρκών κονδυλίων για την αποζημίωση έμμεσων εκπομπών άνθρακα και παράταση του μέτρου πέραν του 2030, χωρίς να θιγεί η προστασία από διαρροή άνθρακα, ακόμη και με την προσθήκη νέων κλάδων. Για τον τομέα του αλουμινίου και των σιδηροκραμάτων – που υπάγονται στον CBAM – οι έμμεσες εκπομπές πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού.
-Στήριξη της πρόσβασης σε ανταγωνιστικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας μέσω στοχευμένων μέτρων όπως η κάλυψη κόστους προφίλ ΑΠΕ, κρατικές εγγυήσεις για συμβάσεις προμήθειας ενέργειας (PPAs) και δέσμευση μέρους των Συμβολαίων Διαφοράς (CfD) σε PPAs με ενεργοβόρες βιομηχανίες – όπως συστήνει και η Έκθεση Ντράγκι.
-Μετατροπή του CBAM σε ένα αποτελεσματικό και προβλέψιμο εργαλείο προστασίας από διαρροή άνθρακα, με πρόνοιες για εξαγωγές, ισχυρά μέτρα κατά της καταστρατήγησης και κλείσιμο όλων των υπαρχόντων κενών.
-Βελτίωση του συστήματος EU ETS ώστε να λειτουργεί υπέρ της απανθρακοποίησης και της ανθεκτικότητας, με μεγαλύτερη ευελιξία συμμόρφωσης και αποφυγή δυσανάλογων άμεσων και έμμεσων επιβαρύνσεων.
-Μείωση των ρυθμιστικών και αγορακεντρικών χρεώσεων για τις βιομηχανίες μετάλλων μέσω περιορισμού δικτύου, κόστους ευελιξίας, φόρων και επιβαρύνσεων υπέρ ΑΠΕ, με πλήρη και ενιαία εφαρμογή των μέτρων σε εθνικό επίπεδο.
Οι φορείς της βιομηχανίας καταλήγουν με προειδοποίηση προς τους ευρωπαίους ηγέτες, τονίζοντας ότι η Ευρώπη δεν έχει περιθώριο για περαιτέρω καθυστερήσεις, την ώρα που ανταγωνιστές όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Μέση Ανατολή ωφελούνται από χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, κρατική στήριξη και πολιτικές που θέτουν την ενεργειακή ασφάλεια της βιομηχανίας ως προτεραιότητα. Χωρίς άμεση δράση, η ΕΕ κινδυνεύει να χάσει έναν στρατηγικό κλάδο που είναι κρίσιμος για την ευημερία, τη βιωσιμότητα και την ασφάλειά της.
www.worldenergynews.gr
Εκπροσωπώντας τη βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων της Ευρώπης, οι φορείς του κλάδου απευθύνουν έκκληση προς τους ευρωπαίους ηγέτες για άμεσες και αποφασιστικές ενέργειες προκειμένου να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και να προστατευτεί η ευρύτερη οικονομία.
Όπως αναφέρει η επιστολή, «περισσότερα από τρία χρόνια μετά την έναρξη της σφοδρότερης ενεργειακής κρίσης της σύγχρονης εποχής, επιχειρήσεις και πολίτες συνεχίζουν να πλήττονται από ανεξέλεγκτα υψηλές τιμές ενέργειας και έντονη αβεβαιότητα γύρω από το κόστος παραγωγής, με τις πολιτικές αντιμετώπισης να κρίνονται ακόμη ανεπαρκείς».
Σύμφωνα με την Ένωση, ο αντίκτυπος αυτής της αδράνειας είναι καθοριστικός: η ευρωπαϊκή βιομηχανική βάση διαβρώνεται σε μια περίοδο που η παγκόσμια ανταγωνιστικότητα εντείνεται.
Η βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο για την ανθεκτικότητα της ευρωπαϊκής οικονομίας, την πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, αλλά και την ασφάλεια της ΕΕ.
Χάνει συνεχώς δυναμική η Ευρώπη
Τα μέταλλα του κλάδου είναι θεμελιώδη για τις τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την άμυνα και τις ψηφιακές υποδομές. Κι όμως, αντί η ΕΕ να ενισχύει την εξόρυξη, τη διύλιση, τη μεταλλουργία και την ανακύκλωση μετάλλων, χάνει συνεχώς παραγωγική δυναμική – με 20 μονάδες παραγωγής αλουμινίου, πυριτίου και ψευδαργύρου να έχουν κλείσει από το 2020.
Πέρα από την απώλεια θέσεων εργασίας και επενδύσεων, το κλείσιμο ευρωπαϊκών μονάδων οδηγεί σε αύξηση των παγκόσμιων εκπομπών, καθώς η παραγωγή χαμηλού άνθρακα της Ευρώπης – η οποία έχει μειώσει τις εκπομπές κατά πάνω από 62% από το 1990 – αντικαθίσταται από εισαγωγές με πολύ υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα.
Αυτή η πορεία είναι ασύμβατη με τους ευρωπαϊκούς κλιματικούς στόχους και τη στρατηγική αυτονομία που περιγράφει η Έκθεση Ντράγκι, ενώ υπονομεύει σοβαρά και τους στόχους του Κανονισμού για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες, που προβλέπει τη δημιουργία 10 νέων μεταλλείων, 15 μονάδων επεξεργασίας και 15 μονάδων ανακύκλωσης.
Διασφάλιση παραγωγικού κόστους
Η μόνη βιώσιμη λύση για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας είναι η διασφάλιση παραγωγικού κόστους που να ανταγωνίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, με πρώτη προτεραιότητα την πρόσβαση σε προσιτή και ασφαλή ανανεώσιμη ή χαμηλού άνθρακα ενέργεια.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες καλούνται επειγόντως να δεσμευτούν στα εξής:
-Άμεση αντιμετώπιση του υψηλού ενεργειακού κόστους για τις Ενεργοβόρες Βιομηχανίες, μεταξύ άλλων με την υιοθέτηση του προτεινόμενου «μηχανισμού απορρόφησης τιμών ενέργειας».
-Εξασφάλιση επαρκών κονδυλίων για την αποζημίωση έμμεσων εκπομπών άνθρακα και παράταση του μέτρου πέραν του 2030, χωρίς να θιγεί η προστασία από διαρροή άνθρακα, ακόμη και με την προσθήκη νέων κλάδων. Για τον τομέα του αλουμινίου και των σιδηροκραμάτων – που υπάγονται στον CBAM – οι έμμεσες εκπομπές πρέπει να εξαιρεθούν από το πεδίο εφαρμογής του μηχανισμού.
-Στήριξη της πρόσβασης σε ανταγωνιστικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας μέσω στοχευμένων μέτρων όπως η κάλυψη κόστους προφίλ ΑΠΕ, κρατικές εγγυήσεις για συμβάσεις προμήθειας ενέργειας (PPAs) και δέσμευση μέρους των Συμβολαίων Διαφοράς (CfD) σε PPAs με ενεργοβόρες βιομηχανίες – όπως συστήνει και η Έκθεση Ντράγκι.
-Μετατροπή του CBAM σε ένα αποτελεσματικό και προβλέψιμο εργαλείο προστασίας από διαρροή άνθρακα, με πρόνοιες για εξαγωγές, ισχυρά μέτρα κατά της καταστρατήγησης και κλείσιμο όλων των υπαρχόντων κενών.
-Βελτίωση του συστήματος EU ETS ώστε να λειτουργεί υπέρ της απανθρακοποίησης και της ανθεκτικότητας, με μεγαλύτερη ευελιξία συμμόρφωσης και αποφυγή δυσανάλογων άμεσων και έμμεσων επιβαρύνσεων.
-Μείωση των ρυθμιστικών και αγορακεντρικών χρεώσεων για τις βιομηχανίες μετάλλων μέσω περιορισμού δικτύου, κόστους ευελιξίας, φόρων και επιβαρύνσεων υπέρ ΑΠΕ, με πλήρη και ενιαία εφαρμογή των μέτρων σε εθνικό επίπεδο.
Οι φορείς της βιομηχανίας καταλήγουν με προειδοποίηση προς τους ευρωπαίους ηγέτες, τονίζοντας ότι η Ευρώπη δεν έχει περιθώριο για περαιτέρω καθυστερήσεις, την ώρα που ανταγωνιστές όπως οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Μέση Ανατολή ωφελούνται από χαμηλότερο ενεργειακό κόστος, κρατική στήριξη και πολιτικές που θέτουν την ενεργειακή ασφάλεια της βιομηχανίας ως προτεραιότητα. Χωρίς άμεση δράση, η ΕΕ κινδυνεύει να χάσει έναν στρατηγικό κλάδο που είναι κρίσιμος για την ευημερία, τη βιωσιμότητα και την ασφάλειά της.
www.worldenergynews.gr
