Οι ετήσιοι όγκοι συμβατικών ανακαλυφθέντων κοιτασμάτων κάποτε ήταν κατά μέσο όρο πάνω από 20 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου (boe) ετησίως στις αρχές της δεκαετίας του 2010, αλλά αυτοί έχουν μειωθεί σχεδόν στο ένα τρίτο αυτού του ποσοστού. Ανάλυση της Rystad Energy να δείχνει ότι οι παγκόσμιες ανακαλύψεις έχουν κατά μέσο όρο ελαφρώς πάνω από 8 δισεκατομμύρια boe ετησίως από το 2020, παρά τις αρκετές εξαιρετικές ανακαλύψεις στα σύνορα στη Ναμίμπια, το Σουρινάμ και τη Γουιάνα.
Η γεωγραφία των ανακαλύψεων πετρελαίου
Δυστυχώς, ο ετήσιος μέσος όρος μειώνεται περαιτέρω σε περίπου 5,5 δισεκατομμύρια boe μεταξύ 2023 και Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους. Η συρρίκνωση αντανακλά μια στρατηγική αλλαγή όπου ο παγκόσμιος χάρτης εξερεύνησης των εταιρειών εξερεύνησης και παραγωγής (E&P) ορίζεται λιγότερο από την καθαρή έκταση και περισσότερο από τη στρατηγική ακρίβεια.
Οι υπερμεγέθεις και οι εθνικές εταιρείες πετρελαίου (NOC) περιορίζουν την εστίασή τους σε μια χούφτα λεκάνες υψηλού αντίκτυπου - τη λεκάνη Orange της Ναμίμπια, τη λεκάνη βαθέων υδάτων του Σουρινάμ και τη λεκάνη προ-αλατιού της Βραζιλίας - και σε πλούσιες σε υποδομές εξερευνήσεις κοντά στο πεδίο, ενώ αποεπενδύονται από οριακές, ώριμες και περιοχές χαμηλής απόδοσης.
Αυτές οι πλεονεκτικές εκστρατείες εξερεύνησης συνδυάζουν προηγμένα σύνολα δεδομένων υπόγειου εδάφους, χαμηλού κόστους συνδέσεις κοντά στο πεδίο, εφαρμογή ψηφιακών τεχνολογιών και αξιοποίηση υποδομών χαμηλών εκπομπών άνθρακα για την εξισορρόπηση του κινδύνου με την απόδοση.
Αυτή η συγκέντρωση ανακαλύψεων σε μια χούφτα χώρες ή συγκεκριμένα σημεία ενδιαφέροντος - Ναμίμπια, Γουιάνα, Βραζιλία και Σουρινάμ, μεταξύ άλλων - υπογραμμίζει τη συρρίκνωση της γεωγραφίας της επιτυχίας των εξερευνήσεων και την όρεξη ανάληψης κινδύνου από τις παγκόσμιες εταιρείες έρευνας και παραγωγής.
Τα κράτη-μέλη βλέπουν αυτό ως μια ευκαιρία να προσελκύσουν ξένες επενδύσεις μέσω φιλικών δημοσιονομικών όρων για να βοηθήσουν στη δημιουργία εσόδων και στην οικοδόμηση ενεργειακής ασφάλειας, ενώ η συνεχής αξιολόγηση των υποεξερευνημένων κοιτασμάτων, όπως τα εξαιρετικά βαθιά νερά ή οι ανεκμετάλλευτες στρωματογραφικές παγίδες, προσφέρει στα ώριμα έθνη παραγωγής την επιλογή για μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και έναν τρόπο αναχαίτισης της μείωσης της παραγωγής.
Που βρίσκονται οι ευκαιρίες για επενδύσεις;
Την τελευταία δεκαετία έχει σημειωθεί μια αξιοσημείωτη μετατόπιση στο πού βρίσκονται αυτές οι ευκαιρίες, η οποία υπογραμμίζεται από δύο μετασχηματιστικά γεγονότα ανοίγματος λεκάνης κατά μήκος του Νότιου Ατλαντικού - και αυτό έχει πλέον ακολουθηθεί από τη Λεκάνη Πορτοκαλί στα ανοικτά της Ναμίμπια. Η πρώτη ήταν η άνοδος της εποχής πριν από το αλάτι, η οποία ξεκίνησε με την ανακάλυψη του κοιτάσματος Tupi (τώρα Lula) από την Petrobras στη λεκάνη Santos στα ανοιχτά της Βραζιλίας το 2006. Αυτή η ανακάλυψη επαναπροσδιόρισε τα παγκόσμια σύνορα εξερεύνησης, αποδεικνύοντας την ικανότητα της βιομηχανίας να απεικονίζει και να εξάγει υδρογονάνθρακες κάτω από παχιά στρώματα αλατιού που κάποτε θεωρούνταν αδιαπέραστα.
Η σημαντική ανακάλυψη ήταν τόσο τεχνολογική όσο και γεωλογική: η βελτιωμένη σεισμική απεικόνιση, οι κατευθυνόμενες γεωτρήσεις και η υποθαλάσσια μηχανική ξεκλείδωσαν ένα είδος παιχνιδιού που διέφευγε των εξερευνητών για δεκαετίες. Το δεύτερο καθοριστικό όριο αναδύθηκε στη Γουιάνα και το Σουρινάμ, όπου η ανακάλυψη Liza της ExxonMobil το 2015 στο οικόπεδο Stabroek άνοιξε μια από τις πιο επιτυχημένες νέες πετρελαϊκές επαρχίες του 21ου αιώνα.
Η κοινοπραξία με επικεφαλής την ExxonMobil έχει ανακαλύψει μέχρι σήμερα περίπου 13 δισεκατομμύρια boe ανακτήσιμων πόρων στα ανοιχτά της Γουιάνας, κατανεμημένα σε περισσότερες από 30 ανακαλύψεις, με άλλα 2 δισεκατομμύρια boe από το Σουρινάμ.
Το τρίτο και πιο πρόσφατο σύνορο ξεδιπλώνεται τώρα στη Λεκάνη Πορτοκαλιού της Ναμίμπια, όπου οι ανακαλύψεις των τελευταίων τριών ετών από τις Shell, TotalEnergies και Galp Energia έχουν ανοίξει αυτό που πολλοί θεωρούν την πιο πολλά υποσχόμενη νέα πετρελαϊκή επαρχία αυτής της δεκαετίας, χρησιμεύοντας ως συστατικό που θα μπορούσε να επιταχύνει τον μετασχηματισμό της χώρας της Νότιας Αφρικής σε έναν σημαντικό παραγωγό βαθέων υδάτων.
Οι ηγέτες των προσπαθειών εξερεύνησης
Τόσο οι διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες όσο και οι NOC συνεχίζουν να διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της παγκόσμιας εξερεύνησης και των ανακαλυφθέντων όγκων. Παρά τη δεκαετή μείωση των συμβατικών ανακαλύψεων, αυτές οι δύο ομάδες αντιπροσωπεύουν συλλογικά τους περισσότερους νέους πόρους που βρίσκονται παγκοσμίως, αντανακλώντας τις μοναδικές δυνατότητες και τις στρατηγικές τους προτεραιότητες.
Η ομάδα των έξι ομότιμων πετρελαϊκών εταιρειών - ExxonMobil, TotalEnergies, Shell, Eni, BP και Chevron - αντιπροσωπεύει περίπου το 22% των ανακαλυφθέντων όγκων από το 2015, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Rystad Energy. Αυτοί οι οργανισμοί παραμένουν οι κύριοι μοχλοί της εξερεύνησης στα σύνορα, αξιοποιώντας την προηγμένη απεικόνιση του υπογείου, την ψηφιακή ανάλυση και την κεφαλαιακή ισχύ για να ανοίξουν νέες πετρελαϊκές επαρχίες, θέτοντας παράλληλα νέα σημεία αναφοράς για τη μείωση των χρόνων μεταξύ ανακάλυψης και ανάπτυξης.
Εν τω μεταξύ, οι NOC που έχουν επικεντρωθεί σε μεγάλο βαθμό στην εξερεύνηση των εγχώριων και περιφερειακών λεκανών τους εξισορροπούν την εθνική ενεργειακή ασφάλεια με την επέκταση του χαρτοφυλακίου τους.
Εταιρείες όπως η Petrobras, η ADNOC και η QatarEnergy ηγούνται των προσπαθειών εξερεύνησης, όχι μόνο για να αντικαταστήσουν τα αποθέματα αλλά και για να ενισχύσουν τον ρόλο τους ως εξέχοντες διεθνείς παίκτες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Μαζί, οι μεγάλες και οι NOC κυριαρχούν στις ανακαλύψεις βαθέων υδάτων με υψηλό αντίκτυπο που συνεχίζουν να στηρίζουν την παγκόσμια αύξηση της προσφοράς, ενώ οι ανεξάρτητες και οι μικρότεροι παίκτες συμβάλλουν επιλεκτικά.
Ως εκ τούτου, ο κίνδυνος και η πιθανή ανταμοιβή διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στον εντοπισμό παγκόσμιων σημείων εξερεύνησης και στην οριοθέτηση στρατηγικών προοπτικών με υψηλό αντίκτυπο, ενώ η εξερεύνηση μεγάλης κλίμακας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τους οργανισμούς με βαθιά τεχνική εμπειρία και μακροπρόθεσμη επενδυτική όρεξη.
Τι κίνδυνοι υπάρχουν από την παύση της εξερεύνησης;
Χωρίς συνεχή εξερεύνηση, οι ελλείψεις εφοδιασμού και η αστάθεια των τιμών θα μπορούσαν να απειλήσουν τόσο την ενεργειακή ασφάλεια όσο και τη σταθερότητα της ίδιας της ενεργειακής μετάβασης. Ως εκ τούτου, καθώς ο κόσμος συνεχίζει να χρησιμοποιεί υδρογονάνθρακες παρά την πορεία προς την επίτευξη μηδενικών καθαρών εκπομπών και τη μείωση του αποτυπώματος άνθρακα, ένα πράγμα είναι σαφές: δεν μπορούμε να διαχειριστούμε μια μείωση της παραγωγής χωρίς να κάνουμε νέες ανακαλύψεις.
Η στροφή της βιομηχανίας αντανακλά τόσο τις εξωτερικές πιέσεις – τις πολιτικές για το κλίμα, τον έλεγχο των επενδυτών και την ανάγκη διατήρησης των αποδόσεων – όσο και την εσωτερική πειθαρχία που γεννήθηκε από προηγούμενους κύκλους υπερεπενδύσεων.
Ωστόσο, καθώς οι αγωγοί έργων συνεχίζουν να συρρικνώνονται, λόγω της μείωσης της εξερευνητικής δραστηριότητας και των όγκων που βρέθηκαν, η εξερεύνηση και οι νέες ανακαλύψεις παραμένουν απαραίτητες για τη διατήρηση της παγκόσμιας προσφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου σύμφωνα με τη μακροπρόθεσμη ζήτηση.
www.worldenergynews.gr
