Η Κίνα, η Ρωσία και το Τατζικιστάν ελέγχουν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής, με την Κίνα να ηγείται τόσο στην εξόρυξη όσο και στη διύλιση
Η Larvotto Resources επιβεβαίωσε αυτή την εβδομάδα τη βιωσιμότητα του βολφραμίου ως υποπροϊόντος στο παλαιό, 100% ιδιόκτητο έργο αντιμονίου και χρυσού, Hillgrove στη Νέα Νότια Ουαλία, το οποίο στοχεύει να θέσει σε εμπορική παραγωγή το δεύτερο τρίμηνο του 2026.
Η εταιρεία ανέφερε ανάκτηση 90% βολφραμίου με δεκαεξαπλάσια αύξηση στον βαθμό τροφοδοσίας στις πρόσφατες μεταλλουργικές δοκιμές, επισημαίνοντας ότι η διαδικασία δείχνει πως ένα απλό και οικονομικό κύκλωμα επεξεργασίας μπορεί να παράγει εμπορεύσιμο συμπύκνωμα βολφραμίου.
Το βολφράμιο αποτελεί βασικό υλικό για μια κρίσιμη αμυντική χρήση: τις διατρητικές οβίδες υψηλής πυκνότητας.
Όπως και σε άλλα κρίσιμα μέταλλα για στρατιωτικές εφαρμογές, η παραγωγή και η επεξεργασία του κυριαρχούνται από την Κίνα.
Η ανακάλυψη ενισχύει τη δυναμική της εκτίμησης πόρων (MRE) του έργου, στα 8,77 εκατ. τόνους με 4,0 g/t χρυσό και 1,1% αντιμόνιο, ή 7,2 g/t ισοδύναμο χρυσού (AuEq).
Μετά τους κινεζικούς περιορισμούς στις εξαγωγές αντιμονίου, το έργο Hillgrove «έχει γίνει στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, ως ένα από τα δέκα μεγαλύτερα κοιτάσματα αντιμονίου στον κόσμο με ουσιαστική παραγωγική δυνατότητα σε δυτική δικαιοδοσία», ανέφεραν αναλυτές της Blue Ocean Equities σε σημείωμα τον Σεπτέμβριο.
Η αξία χρήσης του αντιμόνιου
Το αντιμόνιο, λιγότερο γνωστό μέταλλο, έχει πολλαπλές εφαρμογές: από επιβραδυντικό φλόγας μέχρι ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες μολύβδου-οξέος. Το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικών το έχει χαρακτηρίσει κρίσιμο ορυκτό λόγω της χρήσης του σε διατρητικά πυρομαχικά, υπέρυθρους αισθητήρες και οπτικά υψηλής ακρίβειας.
Η Κίνα, η Ρωσία και το Τατζικιστάν ελέγχουν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής, με την Κίνα να ηγείται τόσο στην εξόρυξη όσο και στη διύλιση.
Πέρυσι, η Larvotto υπέγραψε δεσμευτική συμφωνία πώλησης με την Wogen Resources για τα πρώτα επτά χρόνια παραγωγής αντιμονίου του Hillgrove.
Η Larvotto απέκτησε το έργο στα τέλη του 2023 και έκτοτε έχει δημοσιεύσει τους αρχικούς πόρους, τα αποθέματα και μελέτες προ-σκοπιμότητας και οριστικής σκοπιμότητας.
«Ξεκινήσαμε το έργο χρηματοδότησης τον Ιανουάριο. Ήταν κάτι αρκετά μοναδικό, αλλά αυτό δείχνει τη δύναμή του», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Ρον Χιξ στο mining.com.
«Οκτώ εβδομάδες μετά την DFS χρηματοδοτήσαμε το έργο: εκδώσαμε 100 εκατ. δολάρια σε ομόλογα ΗΠΑ και κάναμε αύξηση κεφαλαίου 60 εκατ. δολαρίων. Έκτοτε ουσιαστικά χτίζουμε και θα μπούμε σε πρώτη παραγωγή το δεύτερο τρίμηνο του επόμενου έτους».
Η εταιρεία στοχεύει σε ετήσια παραγωγή 5.400 τόνων αντιμονίου στο Hillgrove, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 7% της παγκόσμιας παραγωγής.
Η μετοχή της στο ASX έχει ενισχυθεί κατά 123% τον τελευταίο χρόνο.
Τον περασμένο μήνα απέρριψε μη δεσμευτική προσφορά από την United States Antimony Corporation (NYSE-A: UAMY), που αποτιμούσε την εταιρεία στα 722,9 εκατ. αυστραλιανά δολάρια (469 εκατ. δολάρια).
Το ορυχείο Hillgrove έχει ιστορική παραγωγή αντιμονίου από το 1857, με ουσιαστική σύγχρονη παραγωγή από το 1969 έως το 2014, όταν ανεστάλη λόγω χαμηλών τιμών.
«Η ιστορία είναι ότι το αντιμόνιο έχει εξορυχθεί εδώ από τον Α’ Παγκόσμιο, τον Β’ Παγκόσμιο, το Βιετνάμ και την Κορέα», είπε ο Χιξ.
Εξήγησε ότι ενώ η τιμή του αντιμονίου επηρεάζεται από τη ζήτηση πυρομαχικών, η σημερινή ώθηση προέρχεται από την αυξανόμενη χρήση του σε ηλιακά πάνελ – πλέον 30% έως 40% της ζήτησης.
«Και μετά έχεις τις στρατιωτικές χρήσεις: κάθε σφαίρα και οτιδήποτε με στρατιωτικό μόλυβδο έχει 2,5% έως 6,5% αντιμόνιο, γι’ αυτό ο αμερικανικός στρατός είναι απελπισμένος», είπε.
Παράλληλα, σημείωσε ότι τα περισσότερα παγκόσμια κοιτάσματα έχουν παρόμοια γεωλογία: υψηλό υδράργυρο στα ανώτερα τμήματα, που στο Hillgrove έχει εξαφανιστεί, και στη συνέχεια υψηλό αντιμόνιο για 200–300 μέτρα, πριν τη ζώνη χρυσού–αντιμονίου όπου βρίσκονται οι περισσότεροι πόροι.
«Δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για το αντιμόνιο επί 20–30 χρόνια. Τίποτα δεν είναι έτοιμο. Έτσι έχεις μια τέλεια καταιγίδα: παραγωγή μειωμένη κατά 60%, ζήτηση αυξημένη κατά 60%. Ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, όπως και εμείς, έχει κλείσει όλα τα διυλιστήρια. Η Κίνα είναι η μόνη που έχει διυλιστήρια», είπε.
Η εταιρεία θα πουλά το 100% του συμπυκνώματος στη Wogen σε τιμές Ρότερνταμ. Οι έμποροι θα προωθούν το υλικό στον καλύτερο αγοραστή και η Larvotto δεν θα γνωρίζει τον τελικό προορισμό. Ωστόσο, ο Χιξ δεν πιστεύει ότι το αντιμόνιο θα κατευθυνθεί στην Κίνα, λόγω της «τεχνητής εσωτερικής αγοράς» που, όπως είπε, δημιουργεί προβλήματα στο Πεκίνο.
Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν η Δύση ξανανοίξει ορυχεία, η κυριαρχία της Κίνας στη διύλιση παραμένει. «Αν το πουλούσαμε στις ΗΠΑ, θα έπρεπε να το στείλουν στην Κίνα για διύλιση. Δεν μπορούμε να το διυλίσουμε εδώ. Η μόνη εγκατάσταση στις ΗΠΑ είναι αυτή της US Antimony, 70 ετών, με μέγιστη ικανότητα 2.000 τόνων τον χρόνο», είπε.
Η Wogen αναμένεται να πουλά σε χυτήρια στην Ασία (εκτός Κίνας) ή στην Ευρώπη, με την Ινδία να αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη αγορά εκτός Κίνας.
«Έχουμε πάρει τη σύμβαση υπόγειας εξόρυξης. Διαθέτουμε 15 χλμ. υπόγειας ανάπτυξης και περίπου 12 μήνες μεταλλεύματος έτοιμου για εξόρυξη», είπε ο Χιξ. «Είμαστε το μόνο έργο που θα παράγει σημαντικές ποσότητες αντιμονίου τα επόμενα τέσσερα χρόνια – ενδεχομένως και περισσότερο».
www.worldenergynews.gr
Η εταιρεία ανέφερε ανάκτηση 90% βολφραμίου με δεκαεξαπλάσια αύξηση στον βαθμό τροφοδοσίας στις πρόσφατες μεταλλουργικές δοκιμές, επισημαίνοντας ότι η διαδικασία δείχνει πως ένα απλό και οικονομικό κύκλωμα επεξεργασίας μπορεί να παράγει εμπορεύσιμο συμπύκνωμα βολφραμίου.
Το βολφράμιο αποτελεί βασικό υλικό για μια κρίσιμη αμυντική χρήση: τις διατρητικές οβίδες υψηλής πυκνότητας.
Όπως και σε άλλα κρίσιμα μέταλλα για στρατιωτικές εφαρμογές, η παραγωγή και η επεξεργασία του κυριαρχούνται από την Κίνα.
Η ανακάλυψη ενισχύει τη δυναμική της εκτίμησης πόρων (MRE) του έργου, στα 8,77 εκατ. τόνους με 4,0 g/t χρυσό και 1,1% αντιμόνιο, ή 7,2 g/t ισοδύναμο χρυσού (AuEq).
Μετά τους κινεζικούς περιορισμούς στις εξαγωγές αντιμονίου, το έργο Hillgrove «έχει γίνει στρατηγικό περιουσιακό στοιχείο, ως ένα από τα δέκα μεγαλύτερα κοιτάσματα αντιμονίου στον κόσμο με ουσιαστική παραγωγική δυνατότητα σε δυτική δικαιοδοσία», ανέφεραν αναλυτές της Blue Ocean Equities σε σημείωμα τον Σεπτέμβριο.
Η αξία χρήσης του αντιμόνιου
Το αντιμόνιο, λιγότερο γνωστό μέταλλο, έχει πολλαπλές εφαρμογές: από επιβραδυντικό φλόγας μέχρι ηλιακούς συλλέκτες και μπαταρίες μολύβδου-οξέος. Το αμερικανικό Υπουργείο Εσωτερικών το έχει χαρακτηρίσει κρίσιμο ορυκτό λόγω της χρήσης του σε διατρητικά πυρομαχικά, υπέρυθρους αισθητήρες και οπτικά υψηλής ακρίβειας.
Η Κίνα, η Ρωσία και το Τατζικιστάν ελέγχουν μεγάλο μέρος της παγκόσμιας παραγωγής, με την Κίνα να ηγείται τόσο στην εξόρυξη όσο και στη διύλιση.
Πέρυσι, η Larvotto υπέγραψε δεσμευτική συμφωνία πώλησης με την Wogen Resources για τα πρώτα επτά χρόνια παραγωγής αντιμονίου του Hillgrove.
Η Larvotto απέκτησε το έργο στα τέλη του 2023 και έκτοτε έχει δημοσιεύσει τους αρχικούς πόρους, τα αποθέματα και μελέτες προ-σκοπιμότητας και οριστικής σκοπιμότητας.
«Ξεκινήσαμε το έργο χρηματοδότησης τον Ιανουάριο. Ήταν κάτι αρκετά μοναδικό, αλλά αυτό δείχνει τη δύναμή του», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος Ρον Χιξ στο mining.com.
«Οκτώ εβδομάδες μετά την DFS χρηματοδοτήσαμε το έργο: εκδώσαμε 100 εκατ. δολάρια σε ομόλογα ΗΠΑ και κάναμε αύξηση κεφαλαίου 60 εκατ. δολαρίων. Έκτοτε ουσιαστικά χτίζουμε και θα μπούμε σε πρώτη παραγωγή το δεύτερο τρίμηνο του επόμενου έτους».
Η εταιρεία στοχεύει σε ετήσια παραγωγή 5.400 τόνων αντιμονίου στο Hillgrove, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 7% της παγκόσμιας παραγωγής.
Η μετοχή της στο ASX έχει ενισχυθεί κατά 123% τον τελευταίο χρόνο.
Τον περασμένο μήνα απέρριψε μη δεσμευτική προσφορά από την United States Antimony Corporation (NYSE-A: UAMY), που αποτιμούσε την εταιρεία στα 722,9 εκατ. αυστραλιανά δολάρια (469 εκατ. δολάρια).
Το ορυχείο Hillgrove έχει ιστορική παραγωγή αντιμονίου από το 1857, με ουσιαστική σύγχρονη παραγωγή από το 1969 έως το 2014, όταν ανεστάλη λόγω χαμηλών τιμών.
«Η ιστορία είναι ότι το αντιμόνιο έχει εξορυχθεί εδώ από τον Α’ Παγκόσμιο, τον Β’ Παγκόσμιο, το Βιετνάμ και την Κορέα», είπε ο Χιξ.
Εξήγησε ότι ενώ η τιμή του αντιμονίου επηρεάζεται από τη ζήτηση πυρομαχικών, η σημερινή ώθηση προέρχεται από την αυξανόμενη χρήση του σε ηλιακά πάνελ – πλέον 30% έως 40% της ζήτησης.
«Και μετά έχεις τις στρατιωτικές χρήσεις: κάθε σφαίρα και οτιδήποτε με στρατιωτικό μόλυβδο έχει 2,5% έως 6,5% αντιμόνιο, γι’ αυτό ο αμερικανικός στρατός είναι απελπισμένος», είπε.
Παράλληλα, σημείωσε ότι τα περισσότερα παγκόσμια κοιτάσματα έχουν παρόμοια γεωλογία: υψηλό υδράργυρο στα ανώτερα τμήματα, που στο Hillgrove έχει εξαφανιστεί, και στη συνέχεια υψηλό αντιμόνιο για 200–300 μέτρα, πριν τη ζώνη χρυσού–αντιμονίου όπου βρίσκονται οι περισσότεροι πόροι.
«Δεν υπήρξε κανένα ενδιαφέρον για το αντιμόνιο επί 20–30 χρόνια. Τίποτα δεν είναι έτοιμο. Έτσι έχεις μια τέλεια καταιγίδα: παραγωγή μειωμένη κατά 60%, ζήτηση αυξημένη κατά 60%. Ολόκληρος ο δυτικός κόσμος, όπως και εμείς, έχει κλείσει όλα τα διυλιστήρια. Η Κίνα είναι η μόνη που έχει διυλιστήρια», είπε.
Η εταιρεία θα πουλά το 100% του συμπυκνώματος στη Wogen σε τιμές Ρότερνταμ. Οι έμποροι θα προωθούν το υλικό στον καλύτερο αγοραστή και η Larvotto δεν θα γνωρίζει τον τελικό προορισμό. Ωστόσο, ο Χιξ δεν πιστεύει ότι το αντιμόνιο θα κατευθυνθεί στην Κίνα, λόγω της «τεχνητής εσωτερικής αγοράς» που, όπως είπε, δημιουργεί προβλήματα στο Πεκίνο.
Παρόλα αυτά, ακόμη κι αν η Δύση ξανανοίξει ορυχεία, η κυριαρχία της Κίνας στη διύλιση παραμένει. «Αν το πουλούσαμε στις ΗΠΑ, θα έπρεπε να το στείλουν στην Κίνα για διύλιση. Δεν μπορούμε να το διυλίσουμε εδώ. Η μόνη εγκατάσταση στις ΗΠΑ είναι αυτή της US Antimony, 70 ετών, με μέγιστη ικανότητα 2.000 τόνων τον χρόνο», είπε.
Η Wogen αναμένεται να πουλά σε χυτήρια στην Ασία (εκτός Κίνας) ή στην Ευρώπη, με την Ινδία να αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη αγορά εκτός Κίνας.
«Έχουμε πάρει τη σύμβαση υπόγειας εξόρυξης. Διαθέτουμε 15 χλμ. υπόγειας ανάπτυξης και περίπου 12 μήνες μεταλλεύματος έτοιμου για εξόρυξη», είπε ο Χιξ. «Είμαστε το μόνο έργο που θα παράγει σημαντικές ποσότητες αντιμονίου τα επόμενα τέσσερα χρόνια – ενδεχομένως και περισσότερο».
www.worldenergynews.gr
