Οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι προμηθευτές τους έχουν καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αποφύγουν την απαίτηση να είναι περιβαλλοντικά ασφαλής - Οι εταιρείες δεν εφάρμοσαν την πρόταση για «Πράσινο Μολύβι»
Η ανακύκλωση μπαταριών μολύβδου είναι επιβλαβής για τους ανθρώπους κυρίως για τα άτομα που ασχολούνται με αυτήν.
Προσπάθειες που έγιναν για να είναι περιβαλλοντικά ασφαλής, έπεσαν στο κενό…
Εσχάτως οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες στρέφονται σε άλλα μέταλλα που βλάπτουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία εάν αποκτηθούν ανεύθυνα.
Σήμερα, υπάρχουν περίπου 1,6 δισεκατομμύρια οχήματα στον κόσμο και σχεδόν κάθε ένα από αυτά διαθέτει μπαταρία με βάση τον μόλυβδο.
Ακόμη και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα τις διαθέτουν για τη λειτουργία των συστημάτων χαμηλής τάσης που λειτουργούν τις κλειδαριές των θυρών και τα εσωτερικά φώτα.
Παρόλα αυτά ορισμένες εταιρείες όπως η Tesla αρχίζουν να τις αντικαθιστούν με μπαταρίες ιόντων λιθίου.
Αυτές οι μπαταρίες μπορούν να έχουν ωφέλιμη διάρκεια ζωής 2 έως 5 ετών, αλλά όλες πρέπει να αντικατασταθούν κάποια στιγμή.
Όταν οι παλιές δεν είναι πλέον λειτουργικές, λιώνουν για να ανακτηθεί ο μόλυβδος σε αυτές και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή νέων μπαταριών.
Χώρες που πρωτοστατούν στην ανακύκλωση μπαταριών
Στις ΗΠΑ, αυτή η εργασία συχνά ανατίθεται σε άλλες χώρες.
Σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ των New York Times, η Νιγηρία είναι μια χώρα που έχει έναν ακμάζοντα τομέα ανακύκλωσης μπαταριών. Το Μεξικό είναι μια άλλη.
Είναι βαριά και βρώμικη δουλειά για όσους έχουν εργασία στον κλάδο. Αλλά έχει επίσης επιπτώσεις και στο περιβάλλον.
Αυτό που μπορεί να αποτελεί έκπληξη είναι το πώς η αυτοκινητοβιομηχανία προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή από το πρόβλημα εδώ και δεκαετίες.
Όπως ακριβώς οι βιομηχανίες καπνού και αμιάντου, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι προμηθευτές τους έχουν καταβάλει μεγάλες προσπάθειες για να αποφύγουν την απαίτηση η ανακυκλωμένη παραγωγή μολύβδου να είναι περιβαλλοντικά ασφαλής και να μην αρρωσταίνει τους εργαζόμενους.
Πρόταση για «Πράσινο Μολύβι»
«Κάθε χρόνο, η δηλητηρίαση από μόλυβδο εκτιμάται ότι σκοτώνει περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους, οι περισσότεροι από αυτούς σε αναπτυσσόμενες χώρες», αναφέρουν οι New York Times.
Αναφέρουν ότι το 2005, ο Phillip Toyne (Αυστραλός δικηγόρος), προειδοποίησε τα στελέχη της αυτοκινητοβιομηχανίας ότι ο μόλυβδος στις μπαταρίες αυτοκινήτων δηλητηρίαζε τους ανθρώπους.
Η λύση που είχε ήταν ένα πρόγραμμα που το ονόμασε «Πράσινο Μολύβι» που θα επαλήθευε ποιες επιχειρήσεις ανακύκλωσης μολύβδου λειτουργούσαν με περιβαλλοντικά υπεύθυνο τρόπο.
Λόγοι που οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν θέλουν το «Πράσινο Μολύβι»
Η πρόταση για το «Πράσινο Μολύβι» συζητήθηκε εντός του κλάδου, αλλά τελικά οι εταιρείες αποφάσισαν να μην την υιοθετήσουν.
Μια ανασκόπηση των αρχείων του κλάδου και συνεντεύξεις με στελέχη του κλάδου αυτοκινήτων που διεξήγαγαν οι New York Times έδειξε ότι οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι προμηθευτές τους γνωρίζουν το πρόβλημα με την ανακύκλωση μολύβδου εδώ και σχεδόν 3δεκαετίες.
«Κατά καιρούς, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων και μπαταριών επέλεξαν να μπλοκάρουν τις προσπάθειες αντιμετώπισης του προβλήματος.
Όταν οι μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο έγραψαν τις περιβαλλοντικές τους πολιτικές, απέκλεισαν τον μόλυβδο.
Το έκαναν αυτό ακόμη και όταν ένα συνονθύλευμα από κακής ποιότητας εργοστάσια στην Γκάνα, τη Νιγηρία και την Τανζανία παρείχε περισσότερο μόλυβδο για τις μπαταρίες τους», αναφέρουν οι Times.
Ο Bernd Gottselig (συνταξιούχος στέλεχος της Ford) που συμμετείχε σε συνομιλίες για τον Πράσινο Μόλυβδο, δήλωσε στους Times ότι «η αντιμετώπιση της ρύπανσης από μόλυβδο και άλλων περιβαλλοντικών προβλημάτων ήταν οικονομικά δύσκολη για την εταιρεία».
Ο Michael Rae (εργαζόταν σε ένα πρόγραμμα πιστοποίησης μετάλλων και ορυκτών στη βιομηχανία κοσμημάτων), συμμετείχε σε ορισμένες από αυτές τις συναντήσεις σχετικά με τον Πράσινο Μόλυβδο.
Το πρόβλημα ήταν ότι, αν οι εταιρείες διαφημίζονταν για τον Πράσινο Μόλυβδο, αυτό θα σήμαινε ότι υπήρχαν και άλλες μορφές μολύβδου που δεν είχαν πιστοποιηθεί ως υπεύθυνα επεξεργασμένες και αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει δίλημμα δημοσίων σχέσεων για τις εταιρείες.
Αποτυχημένη προσπάθεια σύστασης επιτροπής ανακύκλωσης μπαταριών
Ο Μπομπ Χόλκομπ (πρώην διευθυντής της Γενικής Διοίκησης Υπηρεσιών) ο οποίος ήταν υπεύθυνος για περισσότερα από 600.000 κυβερνητικά οχήματα των ΗΠΑ, ανησυχούσε για τους αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς που ισχύουν για τα μηχανοκίνητα οχήματα, επικοινώνησε με την ASTM International (παγκόσμιος οργανισμός τυποποίησης που έχει αναπτυχθεί καθιερώνοντας πρότυπα γενικής αποδοχής σε ένα ευρύ φάσμα τεχνικών προϊόντων) και ζήτησε βοήθεια για τη διαμόρφωση προτύπων για την ανακύκλωση μπαταριών.
Οι κανόνες της ASTM απαιτούσαν μόνο απλή πλειοψηφία για τον σχηματισμό επιτροπής και όποιος παρευρισκόταν σε μια συνάντηση μπορούσε να ψηφίσει.
Τον Δεκέμβριο του 2012, ο οργανισμός εξέταζε το ενδεχόμενο να συστήσει μια επιτροπή για να εξετάσει το ζήτημα της ανακύκλωσης μολύβδου.
Τα αυστηρότερα πρότυπα θα οδηγούσαν αναπόφευκτα σε υψηλότερο κόστος παραγωγής και αυξημένο έλεγχο των αλυσίδων εφοδιασμού αυτοκινήτων.
Η βιομηχανία δεν ήθελε να συμμετάσχει σε αυτούς τους νέους κανόνες.
Οι αυτοκινητοβιομηχανίες στρέφονται σε άλλα μέταλλα
Όλες οι μεγάλες αυτοκινητοβιομηχανίες πλέον προσδιορίζουν ορυκτά και μέταλλα που είναι γνωστό ότι βλάπτουν το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία εάν αποκτηθούν ανεύθυνα.
Ο μόλυβδος δεν περιλαμβάνεται σε πολλές από αυτές τις λίστες, έδειξε η έρευνα των New York Times.
Η Hyundai διατηρεί μια λίστα με ορυκτά που είναι σημαντικά για το μέλλον και το περιβάλλον της ανθρωπότητας και απαιτεί από τους προμηθευτές της να προμηθεύονται αυτά τα ορυκτά ηθικά.
Η General Motors έχει θέσει 6 μέταλλα υπό αυστηρό έλεγχο. Άλλες εταιρείες αγνόησαν τα αιτήματα για πληροφορίες από τους Times ή προσέφεραν ήπιες δηλώσεις σχετικά με τις δεσμεύσεις τους να αγοράζουν ή να ανακυκλώνουν όλα τα προϊόντα υπεύθυνα.
Η Volvo και η Mitsubishi δήλωσαν ότι αναφέρουν τον μόλυβδο μεταξύ των μετάλλων που παρακολουθούν. Η Nissan δήλωσε ότι η πολιτική της είναι να καταργήσει σταδιακά τη χρήση μολύβδου «όπου είναι τεχνικά εφικτό».
www.worldenergynews.gr






