Η επιστροφή στην πολιτική σκηνή του Αλέξη Τσίπρα μετά το καλοκαίρι είναι το πιθανότερο σενάριο καθώς εκ των πραγμάτων ο ευρύτερος κατακερματισμός του αριστερού χώρου αλλά και στασιμότητα του ΠΑΣΟΚ αποτελούν κίνητρα για τον πρώην πρωθυπουργό - Στενοί του συνεργάτες του εισηγούνται μια τέτοια κίνηση, που σημαίνει ότι η διεκδίκηση της ηγεμονίας της κεντροαριστεράς σύντομα μπαίνει σε νέα αφετηρία
O OΠΕΚΕΠΕ ''παίζεται" αν δημιουργεί τελικά προϋποθέσεις κλυδωνισμού, όπως θα ανέμεναν οι παραδοσιακοί πολιτικοί παρατηρητές της κυβέρνησης, μιας και η οντότητα της αντιπολίτευσης είναι περιορισμένη.
Όμως η φύση δεν χωρά για πολύ τα κενά και για τον λόγο αυτό στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα πιέζουν τον πρώην πρωθυπυργό να επανέλθει ενεργά στον πολιτικό στίβο μετά το καλοκαίρι.
Ο κατακερματισμός της Αριστεράς, το φιάσκο Κασελάκη με τον Αντώναρο να κλείνει και την πόρτα πίσω του και η συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ που σαν πολιτικός σχηματισμός οδεύει προς την ολοκλήρωσή του επιζητούν άλλωστε ένα πρόσωπο για να ηγηθεί του χώρου. Ωστόσο αν τελικά το πράξει, που και αυτό θα το πιθανότερο ο πρώην πρωθυπουργός θα έχει απέναντί του δυο ριζοσπαστικούς πολιτικούς, που καλώς ή κακώς η κοινή γνώμη τους μετράει. Η μια είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου που έχει ενθηλακώσει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρωνν που ξεπερνούν το 10% του εκλογικού σώματος, αλλά η αδυναμία της να μετασχηματίσει την πρόταση διαμαρτυρίας σε αντιπολιτευτικό λόγο, ενέχει κινδύνους αποδυνάμωσης. Σίγουρα όμως θα είναι βασικός αντίπαλος, που με πολύ οξύ λόγο θα πελεκήσει εξαρχής τον Αλέξη Τσίπρα σε περίπτωση επιστροφής του.
Ο άλλος είναι ο Γιάννης Βαρουφάκης που αν επιβιώσει αυτήν την φορά και επιστρέψει στην βουλή θα έχει ρόλο να επιτελέσει στην ευρύτερη αριστερή πολυκατοικία, καθώς το τοπίο της μεταμημονιακής Ελάδας θα προσφέρει μέσω των ανισοτήτων του ευκαιρίες για τέτοια αφηγήματα.
Ο κύριος αντίπαλος
Για τον Τσίπρα όμως αυτός θα είναι ο θεωρητικά εύκολος πρώτος γύρος. Γιατί ο στόχος του είναι να κερδίσει το στίγμα της κεντροαριστεράς, καπελώνοντας τις γραμμές της σοσιαλδημοκρατίας. Το μεγάλο ντέρμπυ θα είναι με το ΠΑΣΟΚ, την ώρα που υπάρχουν μετρήσεις, που δείχνουν υπό όρους ότι ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πιάσει ποσοστά μέχρι και 15%. Έστω λοιπόν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό σχηματισμό με στόχο να κερδίσει σε πρώτη φάση την ηγεμονία στον χώρο της κεντροαριστεράς, το ερώτημα που προκύπτει είναι με ποιούς θα το κάνει, ποιά θα είναι τα νέα πρόσωπα και κυρίως ποιοί θα είναι εκείνοι που θα σηματοδοτήσουν την μετεξέλιξη του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κετροαριστερό πολιτικό σχήμα στην λογική του social dem;
Η πρόσφατη εξάλλου παρουσία της Μέρκελ λειτούργησε αρκετά θετικά για τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος αναζητεί ευκαιρίες για να δικαιωθεί για το 2015. Όμως αρκούν όλα αυτά;
Το βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα συσπειρωθεί και θα επιχειρήσει να αντιδράσει. Ο Ανδρουλάκης θα βρει την ευκαιρία να δείξει αντανακαλστικά απέναντι στο νέο εχθρό και θα αποκτήσει νέο ρόλο σε σχέση με την ραστώνη που επικρατεί στο τελευταίο διάστημα. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε, ότι οι εκλογές του 2023 χαρακτηρίστικαν από μια προσωπική νίκη του Ανδρουλάκη επί του Τσίπρα σε πολλά επίπεδα και η στάση του πρώτου συνέβαλε στο να απαξιωθεί ο Αλέξης, από τα προεκλογικά πάνελ μέχρι και την άρνησση συνεργασίας.
Στο ΠΑΣΟΚ οι πάντες θα συναισθανθούν την απειλή και θα αντιδράσουν. Είτε πρόκειται για το Παύλο Γερουλάνο, που περιμένει υπομονετικά την σειρά του, είτε για τον Χάρη Δούκα, ο οποίος αφού πήρε το 40% ασχολείται μόνο με το έργο του στον Δήμο και αρκείται μόνο σε παρεμβάσεις, όπως αυτή υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου και κατά του Νίκου Χριστοδουλάκη για το πρώτο μνημόνιο.Αλλά και όλων των υπολοίπων στελεχών όπως και της Άννας Διαμαντοπούλου, οι κινήσεις της οποίας αναμένονται και μετεκλογικά.
Αν όμως ο Τσίπρας προσπεράσει το ΠΑΣΟΚ στα γκάλοπ, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και η επανάκτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι ορατή. Όλα αυτά δείχνουν ότι οι παράμετροι για το εγχείρημα Τσίπρα είναι πάρα πολλές, όμως η πολιτική κατάσταση στην αντιπολίτευση είναι ευμετάβλητη και αυτό έχει το στοιχείο του απρόβλεπτου.
Η κυβερνητική πλευρά
Βολεύουν τον Μητσοτάκη όλα αυτά; Το σίγουρο είναι ότι κακό δεν του κάνουν. Όσο ο Τσίπρας αρχίσει να κινητοποιείται και να μιλάει, τόσο τα αντανακλαστικά των παραδοσιακών κεντροδεξιών θα θυμηθούν ότι δεν θέλουν πειράματα και θα συσπειρώνονται γύρω από την γραμμή της κανονικότητας. Ο Μητσοτάκης δεν απέχει πολύ εξάλλου από το 30%, που σε μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση θα τον φέρει ακόμα πιο κοντά σε μια ακόμα τετραετία, κάτι που θα συμφέρει τον Τσίπρα, αν γίνει αξιωματική αντιπολίτευση σε μια προσπάθεια μακροχρόνιας ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού.
Βέβαια και αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ ξεβράκωσε την κυβέρνηση της ΝΔ και την απογύμωσε από το αφήγημα της επιτυχημένης διαχείρισης. Αν μάλιστα δεν είχε αναλάβει ο Κωστής Χατζηδάκης τον συντονιστικό ρόλο του αντιπροέδρου, η κυβέρηση θα ήταν ακόμα πιο ανέτοιμη απέναντι σε ένα τέτοιο πρόβλημα.
Το κύριο πρόβλημα που απασχολεί το Μαξίμου είναι η παραδοσιακή δεξιά. Με τον Μάκη Βορίδη τελειωμένο, όλα θα γίνουν δυσκολότερα αν ο Σαμαράς επιχειρήσει να κάνει κόμα, όποιο ποσοστό και να λάβει.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που μέχρι στιγμής οι μετρήσεις δεν το αναδεικνύουν σε ζήτημα αιχμής. Όμως τα κουκιά, όπως όλοι γνωρίζουν, στο τέλος κρίνονται στον πόντο.
Μια σειρά άλλων παραγόντων όπως η διεθνής συγκυρία θα παίξουν τον ρόλο τους. Με γεωπολιτικές εντάσεις και αβεβαιότητες, ο κόσμος θα γίνει πιο συντηριτικός στις επιλογές του και αυτό θα λειτουργήσει υπέρ του Μητσοτάκη. Αν όλα αυτά εκτονωθούν είναι άγνωστο πως μπορούν να επηρεαστούν οριακές κοινωνικές ομάδες.
Πάντως τα δεδομένα δείχνουν σε πρώτη φάση, ότι μετά το καλοκαίρι ξεκινά η μάχη της κεντροαριστεράς με τους ίδιους γνωστούς πρωταγωνιστές.
www.worldenergynews.gr
Όμως η φύση δεν χωρά για πολύ τα κενά και για τον λόγο αυτό στενοί συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα πιέζουν τον πρώην πρωθυπυργό να επανέλθει ενεργά στον πολιτικό στίβο μετά το καλοκαίρι.
Ο κατακερματισμός της Αριστεράς, το φιάσκο Κασελάκη με τον Αντώναρο να κλείνει και την πόρτα πίσω του και η συρρίκνωση του ΣΥΡΙΖΑ που σαν πολιτικός σχηματισμός οδεύει προς την ολοκλήρωσή του επιζητούν άλλωστε ένα πρόσωπο για να ηγηθεί του χώρου. Ωστόσο αν τελικά το πράξει, που και αυτό θα το πιθανότερο ο πρώην πρωθυπουργός θα έχει απέναντί του δυο ριζοσπαστικούς πολιτικούς, που καλώς ή κακώς η κοινή γνώμη τους μετράει. Η μια είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου που έχει ενθηλακώσει μια κρίσιμη μάζα ψηφοφόρωνν που ξεπερνούν το 10% του εκλογικού σώματος, αλλά η αδυναμία της να μετασχηματίσει την πρόταση διαμαρτυρίας σε αντιπολιτευτικό λόγο, ενέχει κινδύνους αποδυνάμωσης. Σίγουρα όμως θα είναι βασικός αντίπαλος, που με πολύ οξύ λόγο θα πελεκήσει εξαρχής τον Αλέξη Τσίπρα σε περίπτωση επιστροφής του.
Ο άλλος είναι ο Γιάννης Βαρουφάκης που αν επιβιώσει αυτήν την φορά και επιστρέψει στην βουλή θα έχει ρόλο να επιτελέσει στην ευρύτερη αριστερή πολυκατοικία, καθώς το τοπίο της μεταμημονιακής Ελάδας θα προσφέρει μέσω των ανισοτήτων του ευκαιρίες για τέτοια αφηγήματα.
Ο κύριος αντίπαλος
Για τον Τσίπρα όμως αυτός θα είναι ο θεωρητικά εύκολος πρώτος γύρος. Γιατί ο στόχος του είναι να κερδίσει το στίγμα της κεντροαριστεράς, καπελώνοντας τις γραμμές της σοσιαλδημοκρατίας. Το μεγάλο ντέρμπυ θα είναι με το ΠΑΣΟΚ, την ώρα που υπάρχουν μετρήσεις, που δείχνουν υπό όρους ότι ο πρώην αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πιάσει ποσοστά μέχρι και 15%. Έστω λοιπόν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα δημιουργήσει ένα νέο πολιτικό σχηματισμό με στόχο να κερδίσει σε πρώτη φάση την ηγεμονία στον χώρο της κεντροαριστεράς, το ερώτημα που προκύπτει είναι με ποιούς θα το κάνει, ποιά θα είναι τα νέα πρόσωπα και κυρίως ποιοί θα είναι εκείνοι που θα σηματοδοτήσουν την μετεξέλιξη του αριστερού ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κετροαριστερό πολιτικό σχήμα στην λογική του social dem;
Η πρόσφατη εξάλλου παρουσία της Μέρκελ λειτούργησε αρκετά θετικά για τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος αναζητεί ευκαιρίες για να δικαιωθεί για το 2015. Όμως αρκούν όλα αυτά;
Το βέβαιο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ θα συσπειρωθεί και θα επιχειρήσει να αντιδράσει. Ο Ανδρουλάκης θα βρει την ευκαιρία να δείξει αντανακαλστικά απέναντι στο νέο εχθρό και θα αποκτήσει νέο ρόλο σε σχέση με την ραστώνη που επικρατεί στο τελευταίο διάστημα. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε, ότι οι εκλογές του 2023 χαρακτηρίστικαν από μια προσωπική νίκη του Ανδρουλάκη επί του Τσίπρα σε πολλά επίπεδα και η στάση του πρώτου συνέβαλε στο να απαξιωθεί ο Αλέξης, από τα προεκλογικά πάνελ μέχρι και την άρνησση συνεργασίας.
Στο ΠΑΣΟΚ οι πάντες θα συναισθανθούν την απειλή και θα αντιδράσουν. Είτε πρόκειται για το Παύλο Γερουλάνο, που περιμένει υπομονετικά την σειρά του, είτε για τον Χάρη Δούκα, ο οποίος αφού πήρε το 40% ασχολείται μόνο με το έργο του στον Δήμο και αρκείται μόνο σε παρεμβάσεις, όπως αυτή υπέρ του Γιώργου Παπανδρέου και κατά του Νίκου Χριστοδουλάκη για το πρώτο μνημόνιο.Αλλά και όλων των υπολοίπων στελεχών όπως και της Άννας Διαμαντοπούλου, οι κινήσεις της οποίας αναμένονται και μετεκλογικά.
Αν όμως ο Τσίπρας προσπεράσει το ΠΑΣΟΚ στα γκάλοπ, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και η επανάκτηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα είναι ορατή. Όλα αυτά δείχνουν ότι οι παράμετροι για το εγχείρημα Τσίπρα είναι πάρα πολλές, όμως η πολιτική κατάσταση στην αντιπολίτευση είναι ευμετάβλητη και αυτό έχει το στοιχείο του απρόβλεπτου.
Η κυβερνητική πλευρά
Βολεύουν τον Μητσοτάκη όλα αυτά; Το σίγουρο είναι ότι κακό δεν του κάνουν. Όσο ο Τσίπρας αρχίσει να κινητοποιείται και να μιλάει, τόσο τα αντανακλαστικά των παραδοσιακών κεντροδεξιών θα θυμηθούν ότι δεν θέλουν πειράματα και θα συσπειρώνονται γύρω από την γραμμή της κανονικότητας. Ο Μητσοτάκης δεν απέχει πολύ εξάλλου από το 30%, που σε μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση θα τον φέρει ακόμα πιο κοντά σε μια ακόμα τετραετία, κάτι που θα συμφέρει τον Τσίπρα, αν γίνει αξιωματική αντιπολίτευση σε μια προσπάθεια μακροχρόνιας ανασυγκρότησης και εκσυγχρονισμού.
Βέβαια και αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο. Το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ ξεβράκωσε την κυβέρνηση της ΝΔ και την απογύμωσε από το αφήγημα της επιτυχημένης διαχείρισης. Αν μάλιστα δεν είχε αναλάβει ο Κωστής Χατζηδάκης τον συντονιστικό ρόλο του αντιπροέδρου, η κυβέρηση θα ήταν ακόμα πιο ανέτοιμη απέναντι σε ένα τέτοιο πρόβλημα.
Το κύριο πρόβλημα που απασχολεί το Μαξίμου είναι η παραδοσιακή δεξιά. Με τον Μάκη Βορίδη τελειωμένο, όλα θα γίνουν δυσκολότερα αν ο Σαμαράς επιχειρήσει να κάνει κόμα, όποιο ποσοστό και να λάβει.
Αυτό είναι ένα πρόβλημα που μέχρι στιγμής οι μετρήσεις δεν το αναδεικνύουν σε ζήτημα αιχμής. Όμως τα κουκιά, όπως όλοι γνωρίζουν, στο τέλος κρίνονται στον πόντο.
Μια σειρά άλλων παραγόντων όπως η διεθνής συγκυρία θα παίξουν τον ρόλο τους. Με γεωπολιτικές εντάσεις και αβεβαιότητες, ο κόσμος θα γίνει πιο συντηριτικός στις επιλογές του και αυτό θα λειτουργήσει υπέρ του Μητσοτάκη. Αν όλα αυτά εκτονωθούν είναι άγνωστο πως μπορούν να επηρεαστούν οριακές κοινωνικές ομάδες.
Πάντως τα δεδομένα δείχνουν σε πρώτη φάση, ότι μετά το καλοκαίρι ξεκινά η μάχη της κεντροαριστεράς με τους ίδιους γνωστούς πρωταγωνιστές.
www.worldenergynews.gr
