Το Πεντάγωνο αναφέρει ότι η επιχείρηση εναντίον των τριών μεγαλύτερων πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν περιελάμβανε 125 στρατιωτικά αεροσκάφη, πολεμικά πλοία και υποβρύχια, συμπεριλαμβανομένης της μεγαλύτερης επιχειρησιακής επίθεσης από βομβαρδιστικά B2 στην ιστορία.
Οι επιθέσεις των ΗΠΑ στο Ιράν
Τα B-2 έριξαν 14 από τις πιο ισχυρές βόμβες «bunker buster» GBU-57 της Αμερικής στο εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου Natanz και στην πιο εξελιγμένη πυρηνική εγκατάσταση του Ιράν στο Fordow. Η πρώτη φορά, σύμφωνα με το Πεντάγωνο, τα όπλα χρησιμοποιήθηκαν σε στρατιωτική επιχείρηση.
Παρά το μέγεθός τους, ήταν γνωστό ότι μία από αυτές δεν θα ήταν αρκετή για να διεισδύσει σε βάθος 80+ μέτρων συμπαγούς βράχου που πιστεύεται ότι κρύβει την πιο εξελιγμένη τεχνολογία εμπλουτισμού ουρανίου του Ιράν βαθιά μέσα στο Fordow.
Τι πραγματικά γνωρίζουμε για το Fordow
Δορυφορικές εικόνες αποκαλύπτουν τρεις ορατές τρύπες σε δύο διαφορετικά σημεία πρόσκρουσης στην πλαγιά του βουνού πάνω από το συγκρότημα.
Οι τοποθεσίες φαίνεται να βρίσκονται κοντά σε αυτό που μπορεί να ήταν φρεάτια εξαερισμού - πιθανώς επιλεγμένα για να μεγιστοποιήσουν τη ζημιά από κάτω και να καταστήσουν την εγκατάσταση άχρηστη. Η χρήση αρκετών από τις βόμβες στην ίδια τοποθεσία πιθανότατα έχει σχεδιαστεί για να επιτρέπει σε κάθε μία να διεισδύει περισσότερο από την πρώτη πριν από την πυροδότηση.
Εάν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Ισφαχάν, το Νατάνζ και το Φόρντοου καταστραφούν - όπως ισχυρίζονται οι ΗΠΑ - ή ακόμα και παραλυθούν, σίγουρα θα σταματήσει η ικανότητα του Ιράν να εμπλουτίσει το ουράνιο που χρειάζεται για να κατασκευάσει ένα βιώσιμο πυρηνικό όπλο.
Ο πραγματικός αντίκτυπος των επιθέσεων
Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με την αποτροπή της ικανότητας του Ιράν να κατασκευάσει μια πυρηνική βόμβα. Για να γίνει αυτό, χρειάζονται ουράνιο "ποιότητας όπλων", την απαραίτητη τεχνολογία διαμόρφωσης μετάλλου, εκρηκτικών και χρονισμού που απαιτείται για την ενεργοποίηση της πυρηνικής σχάσης στη βόμβα, και έναν μηχανισμό για την παράδοσή της.
Οι εγκαταστάσεις που στοχεύονται στην αμερικανική επιδρομή είναι αφιερωμένες στην επίτευξη του πρώτου στόχου. Λήψη φυσικού μεταλλεύματος ουρανίου, το οποίο περιέχει περίπου 0,7% ουράνιο 235 - το ισότοπο που απαιτείται για την πυρηνική σχάση - και συμπύκνωσή του.
Οι φυγοκεντρητές για τους οποίους ακούτε είναι τα εργαλεία που χρειάζονται για τον εμπλουτισμό του U-235 στην καθαρότητα 90% που απαιτείται για μια συμπαγή κεφαλή τύπου "έκρηξης" που μπορεί να εκτοξευθεί από πύραυλο.
Οι πυρηνικοί επιθεωρητές των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησαν τον Μάιο ότι το Ιράν είχε "εμπλουτίσει" τουλάχιστον 408 κιλά ουρανίου στο 60%.
Η επίτευξη αυτού του επιπέδου αντιπροσωπεύει το 90% του χρόνου και της προσπάθειας για να επιτευχθεί το 90% U-235. Και αυτά τα 400 κιλά θα απέδιδαν αρκετό από αυτό το ουράνιο οπλικής ποιότητας για την κατασκευή εννέα πυρηνικών όπλων, κατέληξαν οι επιθεωρητές.
Αλλά σε αντίθεση με τις βιομηχανικές διαδικασίες που απαιτούνται για τον εμπλουτισμό ουρανίου τα μεταγενέστερα βήματα μπορούν να πραγματοποιηθούν σε εγκαταστάσεις εργαστηριακού μεγέθους. Είναι πιο εύκολο να συσκευαστούν και να μετακινηθούν, και πιο εύκολο να κρυφτούν από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Έχει τελικά το Ιράν πυρηνικά;
Δεδομένου ότι είναι κατανοητό ότι το Ιράν έχει ήδη μεταφέρει εμπλουτισμένο ουράνιο από το Fordow πριν από την αμερικανική επίθεση, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το Ιράν έχει, στην πραγματικότητα, χάσει την ικανότητά του να κατασκευάσει βόμβα.
Και ενώ οι επιθέσεις μπορεί να έχουν καθυστερήσει την εφοδιαστική, είναι πιθανό να έχουν ενθαρρύνει ένα απειλούμενο Ιράν να εντείνει την ικανότητά του στην κατασκευή κεφαλών, εάν εξακολουθεί να έχει μία.
Η κατασκευή μιας πιο συμπαγούς κεφαλής με βάση την έκρηξη δεν είναι εύκολη. Υπάρχει συζήτηση μεταξύ των ειδικών σχετικά με το πόσο προηγμένο είναι το Ιράν σε αυτόν τον δρόμο. Αλλά αν ένιωθε επαρκώς παρακινημένο, έχει άλλες, λιγότερο εξελιγμένες πυρηνικές επιλογές.
Αυτό δεν θα αποτελούσε τόσο μεγάλη απειλή για τους εχθρούς του, καθώς θα ήταν πολύ βαρύ για να χωρέσει ακόμη και στους καλύτερους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς του Ιράν. Αλλά, παρ' όλα αυτά, θα ανέβαζε το Ιράν στο επίπεδο μιας πυρηνικής δύναμης.
www.worldenergynews.gr
