Τι πέτυχε το Ισραήλ στο Ιράν μετά από 11 ημέρες συνεχών βομβαρδισμών; Ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου ισχυρίστηκε στη δήλωσή του, αναγνωρίζοντας την κατάπαυση του πυρός, ότι οι ισραηλινοί στόχοι έχουν επιτευχθεί. Ένας τέτοιος ισχυρισμός φαίνεται πως είναι κάπως προβληματικός.
Οι στόχοι του πολέμου
Στην αρχή του βραχύβιου πολέμου, διακήρυξε δύο στόχους: «αποκεφαλισμό του πυρηνικού προγράμματος» και «αλλαγή καθεστώτος». Το Ισραήλ κατάφερε να πείσει τις ΗΠΑ να επιτεθούν σε ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις χρησιμοποιώντας βόμβες που διασπούν καταφύγια, Μαζικά Πυροβόλα (MOP), αλλά οι ΗΠΑ έκαναν ελάχιστα άλλα για να βοηθήσουν την ισραηλινή επίθεση. Η έκταση της καταστροφής θα ήταν δύσκολο να εκτιμηθεί, καθώς είναι απίθανο το Ιράν να επιτρέψει εξωτερική πρόσβαση.
Το Ισραήλ προσπάθησε να προκαλέσει μια εξέγερση κατά του καθεστώτος σκοτώνοντας στρατιωτικούς ηγέτες των διαφόρων δομών ασφαλείας του Ιράν. Αυτή η στρατηγική βασίζεται στην ακλόνητη ισραηλινή πεποίθηση ότι ο καλύτερος τρόπος για να αποσταθεροποιηθεί ένας εχθρός είναι μέσω των δολοφονιών ανώτερων ηγετών. Αυτό δεν έχει ποτέ λειτουργήσει. Η μόνη πιθανή εξαίρεση ήταν η επίδραση που είχε ο θάνατος του Χασάν Νασράλα στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο, αλλά αυτό είχε μεγάλη σχέση με την εσωτερική πολιτική δυναμική του Λιβάνου. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι ισραηλινές δολοφονίες δεν έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν καμία σημαντική πολιτική αλλαγή. Στην περίπτωση του Ιράν, οι δολοφονίες συσπειρώσαν τον λαό γύρω από την κυβέρνηση.
Ο βομβαρδισμός του «ρολόι της Ημέρας της Κρίσης του Ισραήλ», τον οποίο οι Ισραηλινοί συχνά χρησιμοποιούν ως επίδειξη της δέσμευσης του Ιράν για την καταστροφή του Ισραήλ, ήταν απλώς αξιολύπητος.
Ο στόχος των πυρηνικών
Αν το Ισραήλ δεν κατάφερε να επιτύχει τους δηλωμένους πολεμικούς του στόχους, κατάφερε τουλάχιστον να συσπειρώσει τον κόσμο πίσω του, ώστε το κοινό να ξεχάσει τη Γάζα και να αναπαραστήσει ξανά το Ισραήλ ως το κράτος που διεξάγει τον καλό αγώνα; Αυτό φαίνεται αμφίβολο στην καλύτερη περίπτωση. Είναι αλήθεια ότι ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και οι ΗΠΑ χτύπησαν ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις. Με αυτόν τον τρόπο, παραβίασαν αρκετούς σημαντικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου. Αυτό είναι πιθανό να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Ωστόσο, ο Τραμπ δεν συμμετείχε στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ. Αμέσως μετά την επίθεση, τα στρατηγικά βομβαρδιστικά επέστρεψαν στις ΗΠΑ.
Πριν και μετά την πραγματοποίηση του βομβαρδισμού, ο Τραμπ επανέλαβε και επανέλαβε την επιθυμία του για μια συμφωνία μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει και το Ισραήλ. Φαίνεται πιθανό ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ βοήθησε το Ισραήλ να εξυπηρετήσει τα δικά του συμφέροντα, καθώς και αυτά των συμμάχων του στον Κόλπο.
Ενώ αρκετοί παγκόσμιοι ηγέτες, με πιο αξιοσημείωτο τον Γερμανό καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς, έσπευσαν να υποστηρίξουν τις αμερικανικές επιθέσεις και το «δικαίωμα του Ισραήλ να αμυνθεί», κανείς δεν υιοθέτησε τον αυστηρό κατάλογο απαιτήσεων του Ισραήλ, ο οποίος περιελάμβανε ότι το Ιράν δεν θα έπρεπε να μπορεί να εμπλουτίσει ουράνιο καθόλου.
Ο κόσμος επέστρεψε στη φόρμουλα «όχι πυρηνικά όπλα», με την οποία το Ιράν είχε ήδη ανακοινώσει ότι ήταν πρόθυμο να συμμορφωθεί.
www.worldenergynews.gr
