Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ευρωπαϊκές χώρες ανησυχούν ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα διχάσει τη διατλαντική συμμαχία και θα αποκτήσει ό,τι θέλει από την Ουκρανία, όπως αναφέρει το CNN.
Οι φόβοι της Ευρώπης
Πριν από την αιφνίδια ανακοίνωση για διεξαγωγή συνοδού κορυφής στην Αλάσκας στις 15 Αυγούστου μεταξύ του Πούτιν και του προέδρου των ΗΠΑ, ένας Ευρωπαίος διπλωμάτης, που αρνήθηκε να κατονομαστεί καθώς δεν είχε εξουσιοδότηση να μιλήσει δημόσια, δήλωσε στο CNN ότι: «Κινδυνεύουμε να αποτελέσουμε υποσημείωση της ιστορίας».
Οι φόβοι των Ευρωπαίων οφείλονται στο πόσο λίγα έχουν γίνει γνωστά για το τι έχει προτείνει το Κρεμλίνο για να σταματήσουν οι μάχες στην Ουκρανία. Ο Πούτιν δεν έχει δώσει λεπτομέρειες. Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ Στιβ Γουίτκοφ δεν είπε τίποτα μετά τη συνάντησή του με τον Ρώσο ηγέτη την περασμένη Τετάρτη.
Ο Τραμπ δήλωσε μετά την αναχώρηση του Γουίτκοφ από τη Μόσχα: «Είναι πολύ περίπλοκο. Θα υπάρξει κάποια ανταλλαγή εδαφών, προς όφελος και των δύο».
Οι Ευρωπαίοι φοβούνται ότι η δήλωση Τραμπ «προς όφελος και των δύο» είναι ένα πολύ απίθανο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι ο Πούτιν έχει μετατοπιστεί ούτε εκατοστό από τις απαιτήσεις του- είτε εδαφικά είτε όσον αφορά την Ουκρανία που θα παραμείνει ένας σάκος του μποξ για τη Ρωσία χωρίς καμία εγγύηση ασφάλειας και με όρια στο μέγεθος και τις δυνατότητες του στρατού της.
Η κοινή δήλωση της Ευρώπης
Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία και η ΕΕ ένιωσαν την υποχρέωση να δηλώσουν ότι: «Παραμένουμε προσηλωμένοι στην αρχή ότι τα διεθνή σύνορα δεν πρέπει να αλλάζουν με τη βία». Η Πολωνία και η Φινλανδία υπέγραψαν επίσης τη δήλωση.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: ο Πούτιν θα απαιτήσει από τις ουκρανικές δυνάμεις να αποσυρθούν από όλα τα μέρη της περιοχής του Ντόνετσκ που εξακολουθούν να κατέχουν. Αυτό θα περιλαμβάνει σημαντικές πόλεις: το Σλαβιάνσκ, το Κραματόρσκ και την Κοστιαντίνιβκα.
Οι παραλληλισμοί της ιστορίας
Οι παραλληλισμοί με τη Συμφωνία του Μονάχου μεταξύ του Βρετανού πρωθυπουργού Νέβιλ Τσάμπερλεν και του Αδόλφου Χίτλερ το 1938 είναι εντυπωσιακοί. Ακόμα και μετά την εισβολή των Ναζί στην Τσεχοσλοβακία, ο Τσάμπερλεν είπε ότι ο Χίτλερ τον διαβεβαίωσε: «Αυτή είναι η τελευταία εδαφική αξίωση που πρέπει να κάνω στην Ευρώπη».
Κανείς δεν γνωρίζει αν ο Πούτιν θα επιμείνει στην απαίτησή του να παραχωρηθεί στη Ρωσία και ο έλεγχος δύο άλλων ουκρανικών περιοχών - της Χερσώνας και της Ζαπορίζια - των οποίων οι τοπικές πρωτεύουσες εξακολουθούν να βρίσκονται σε ουκρανικά χέρια. Ή αν θα δεχόταν πάγωμα κατά μήκος των σημερινών μετώπων σε αυτές τις περιοχές, μέρος των οποίων διασχίζει ανοιχτή ύπαιθρο και θα ήταν δύσκολο να παρακολουθείται.
Ούτε κανείς γνωρίζει αν ο Πούτιν θα απαιτήσει από την Ουκρανία να αναγνωρίσει την κυριαρχία της Μόσχας στην Κριμαία - και αν ναι, τι θα μπορούσε να προσφέρει ως αντάλλαγμα. Ο Ζελένσκι έχει ήδη επισημάνει ότι το ουκρανικό σύνταγμα εμποδίζει την παραχώρηση οποιουδήποτε μέρους του εδάφους της.
Άλλα ερωτήματα στο τραπέζι
Υπάρχει επίσης ένα ερώτημα για την ακολουθία των γεγονότων. Οι Ευρωπαίοι θεωρούν την κατάπαυση του πυρός ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε συζήτηση για εδαφικό ζήτημα. «Η τρέχουσα γραμμή επαφής θα πρέπει να είναι το σημείο εκκίνησης των διαπραγματεύσεων», δήλωσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες το Σάββατο.
Αν το Κρεμλίνο συμφωνήσει σε κάποιο είδος ευρωπαϊκής δύναμης που θα εγγυάται την κατάπαυση του πυρός; Όλες οι μέχρι σήμερα ενδείξεις είναι ότι δεν θα επιτραπεί σε κανένα μέλος του ΝΑΤΟ να συνεισφέρει σε μια τέτοια δύναμη.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δήλωσαν το Σάββατο ότι πρέπει να υπάρχουν «ισχυρές και αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας που θα επιτρέψουν στην Ουκρανία να υπερασπιστεί αποτελεσματικά την κυριαρχία και την εδαφική της ακεραιότητα».
Όσο κι αν θέλουν να υποστηρίξουν και να προστατεύσουν την Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι περιορίζονται στο να παρακαλούν - και να μαντεύουν τι μπορεί να αποφασιστεί ερήμην τους, από τον νταή Τραμπ.
Ο ρόλος της Ευρ’ω[ης
Η επικεφαλής εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ Κάγια Κάλας δήλωσε την Κυριακή ότι «οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας πρέπει να περιλαμβάνει την Ουκρανία και την ΕΕ, γιατί πρόκειται για θέμα ασφάλειας της Ουκρανίας και ολόκληρης της Ευρώπης».
Για τον Ράιαν, έναν πρώην Αυστραλό στρατηγό που παρακολουθεί την αιματηρή σύγκρουση, η δύσκολη θέση της Ευρώπης είναι πολύ πιο επικίνδυνη από ό,τι θα έπρεπε, επειδή οι ίδιες οι ΗΠΑ δεν έχουν στρατηγική για την Ουκρανία.
«Υπάρχει απλώς θυμός, παρορμήσεις, αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλεπάλληλες αλλαγές πορείας και μια υποκείμενη επιθυμία του Τραμπ να κερδίσει το Νόμπελ Ειρήνης»
.www.worldenergynews.gr
