Η EnergyCo, ο κρατικός φορέας που είναι υπεύθυνος για την υλοποίηση της μετάβασης από τον άνθρακα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στη Νέα Νότια Ουαλία, επιβεβαίωσε ότι εξετάζονται περισσότερες γιγάντιες μπαταρίες ως μια επιλογή χαμηλότερου κόστους για την ενίσχυση της χωρητικότητας στις ζώνες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της πολιτείας.
Η χρήση μπαταριών
Η χρήση μπαταριών με αυτόν τον τρόπο, που αναφέρεται επίσης ως «εικονική μετάδοση» ή γιγάντια «αμορτισέρ», επιτρέπει τη λειτουργία γραμμών μεταφοράς με μεγαλύτερη χωρητικότητα, επιτρέποντας με τη σειρά της την κατασκευή περισσότερων αιολικών και ηλιακών συστημάτων σε μια συγκεκριμένη περιοχή.
Το πιο γνωστό από αυτά τα γιγάντια αμορτισέρ είναι η Waratah Super Battery, η οποία βρίσκεται τώρα στα τελικά στάδια της διαδικασίας θέσης σε λειτουργία, εγχέοντας και απορροφώντας ρεκόρ ποσοτήτων ενέργειας στην τοποθεσία της σε μια κλειστή γεννήτρια άνθρακα στην Κεντρική Ακτή.
Η ισχυρότερη μπαταρία της Αυστραλίας
Με ισχύ 850 MW και 1680 MWh, η Waratah είναι η πιο ισχυρή μπαταρία που έχει κατασκευαστεί στην Αυστραλία, και πιθανότατα σε όλο τον κόσμο, και θα είναι επίσης η πιο ισχυρή μηχανή οποιουδήποτε τύπου που θα συνδεθεί σε οποιοδήποτε από τα κύρια δίκτυα της Αυστραλίας.
Στη ζώνη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στα νοτιοδυτικά, μόνο τέσσερα από τις αρκετές δεκάδες ανταγωνιστικά έργα κέρδισαν πρόσβαση στο δίκτυο σε μια πρόσφατη δημοπρασία «δικαιωμάτων πρόσβασης» και τρία από αυτά έπρεπε να δεχτούν ένα σημαντικό κούρεμα στην κλίμακα των έργων τους.
Συνολικά, έχουν διατεθεί μόνο 3,5 GW χωρητικότητας από τα 15-20 GW που υπέβαλαν αίτηση και άλλα 20 GW περίπου που δεν μπήκαν στον κόπο να υποβάλουν αίτηση λόγω της χρόνιας υπομεγέθους του ορόσημου έργου.
Κάποιοι αποδίδουν ένα σημαντικό λάθος στον υπολογισμό του αιολικού και ηλιακού πόρου για την έλλειψη χωρητικότητας. Δείτε: Σημαντικό σφάλμα στην αιολική παραγωγή έχει ακινητοποιήσει μερικά από τα καλύτερα έργα της Αυστραλίας χωρίς πρόσβαση στο δίκτυο
Ανάπτυξη σχεδίων μεγαλύτερης χωρητικότητας
Μερικοί από αυτούς τους κατασκευαστές που έχουν αποτύχει, συμπεριλαμβανομένου του γαλλικού γίγαντα Engie και των αυστραλιανών εταιρειών Squadron Energy και Windlab, πιέζουν για τη σύναψη συμβάσεων με γιγάντιες μπαταρίες να επιτρέψουν την εξαγωγή μεγαλύτερης χωρητικότητας από την Νοτιοδυτική REZ στα κύρια κέντρα φορτίου. Έχουν επίσης εξετάσει τη δημιουργία τοπικών επιλογών φορτίου, όπως κέντρα δεδομένων, οι οποίες θα εξαλείψουν την ανάγκη μεταφοράς αιολικής και ηλιακής ενέργειας.
Σε μια Σύνοδο Κορυφής για τη Διαχείριση Περιουσιακών Στοιχείων Μπαταρίας στο Σίδνεϊ την Τρίτη, ο εκτελεστικός διευθυντής έργου της EnergyCo, Phil Bratby, επιβεβαίωσε ότι ο οργανισμός συζητά την ανάπτυξη περισσότερων Σχεδίων Προστασίας Ακεραιότητας Συστήματος (SIPS) - όπως είναι επίσημα γνωστά τα συμβόλαια αμορτισέρ - με τον κρατικό φορέα μεταφοράς Transgrid.
«Εξετάζουμε περισσότερα σχέδια SIPS», δήλωσε ο Bratby, αναφερόμενος στην SW REZ.
«Εξετάζουμε μια σειρά από επιλογές για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να αξιοποιήσουμε περισσότερη χωρητικότητα από αυτήν τη ζώνη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επειδή έχουμε χορηγήσει μόνο 3,5 γιγαβάτ παραγωγής... (και) νομίζω ότι εμφανίστηκαν 15 ή 16 γιγαβάτ ως μέρος αυτής της διαδικασίας.
«Υπάρχουν πολλοί κατασκευαστές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που θέλουν να συνδεθούν στο δίκτυο και δεν μπορούν, επομένως εξετάζουμε ευρύτερα μια σειρά από επιλογές για την αύξηση αυτής της χωρητικότητας μεταφοράς.
«Και νομίζω ότι τα συστήματα SIPS πρέπει να αποτελούν μέρος αυτών των λύσεων, ή τουλάχιστον αυτών των επιλογών που εξετάζουμε επειδή είναι φθηνότερες από την κατασκευή νέων συστημάτων μεταφοράς. Όλοι έχουμε δει τα νέα που αναφέρονται σχετικά με το κόστος μεταφοράς.
«Αν μπορούμε να λειτουργήσουμε την υπάρχουσα μεταφορά πιο σκληρά μέσω συστημάτων SIPS, τότε υποθέτω ότι αυτό είναι ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα για τους καταναλωτές».
Λύσεις εκτός δικτύου
Ο Αυστραλιανός Διαχειριστής Αγοράς Ενέργειας δήλωσε ότι το κόστος μεταφοράς έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον περίπου 50%, οδηγώντας την να επισημάνει μια επανεξέταση των μελλοντικών επιλογών καθώς ενημερώνει το πολυετές σχέδιο σχεδιασμού της, γνωστό ως Σχέδιο Ολοκληρωμένου Συστήματος.
Σε απάντηση στην Έκθεση Επιλογών Δικτύου Ηλεκτρικής Ενέργειας της AEMO, η Squadron - η οποία διαθέτει περισσότερα από 4,5 γιγαβάτ αιολικής και ηλιακής ισχύος, καθώς και αποθήκευση, που έχουν κολλήσει σε τρία διαφορετικά έργα εντός της SW REZ - δήλωσε ότι οι επιλογές εκτός δικτύου, όπως οι γιγάντιες μπαταρίες, ήταν μια προφανής επιλογή.
Είπε ότι η προτεινόμενη μπαταρία Gol Gol, πιθανώς μεγέθους 1.500 MW με 12 ώρες αποθήκευσης, θα μπορούσε ουσιαστικά να διπλασιάσει τη φέρουσα ικανότητα της κύριας γραμμής μεταφοράς μέσω της REZ, της σύνδεσης Project EnergyConnect από τη Νότια Αυστραλία προς τη Νέα Νότια Ουαλία.
Στην υποβολή της συμπεριέλαβε έναν πίνακα που υποδηλώνει ότι η κατασκευή 800 MW και δύο ωρών αποθήκευσης από μια μπαταρία στον υποσταθμό Buronga - παρόμοια με τη μέγιστη που θα αναπτυχθεί στο πλαίσιο του Waratah SIPS - θα μπορούσε να κοστίσει μεταξύ 200 εκατομμυρίων και 500 εκατομμυρίων δολαρίων.
«Οι λύσεις εκτός δικτύου σημαίνουν την αποφυγή προκλήσεων στην ανάπτυξη της μεταφοράς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με την απόκτηση γης και τις εγκρίσεις ανάπτυξης», έγραψε η Squadron.
«Αυτό παρέχει μια πολύ ταχύτερη και έγκαιρη λύση για την απελευθέρωση πρόσθετης χωρητικότητας στο δίκτυο. Η Squadron θα συνεχίσει να συνεργάζεται με την EnergyCo, την AEMO και την Transgrid για την ενίσχυση της αγοράς και αυτήν τη λύση εκτός δικτύου για την πλήρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της SW REZ και του ευρύτερου δικτύου».
www.worldenergynews.gr
