Φορώντας μαύρα πουκάμισα με έναν σιδερένιο σταυρό, περίπου δώδεκα άνδρες παρέλασαν στο κέντρο του Ρέικιαβικ, προσελκύοντας την προσοχή σε ένα πολύβουο βράδυ Παρασκευής. Στην Πολωνία και την Ολλανδία, οι αυτοδιοικητές συνωστίζονταν κατά μήκος των γερμανικών συνόρων, έτοιμοι να διώξουν όποιον αιτούντα άσυλο συναντούσαν. Στο Μπέλφαστ, περιπλανιόντουσαν μετά τη δύση του ηλίου, απαιτώντας να δουν τα έγγραφα ταυτότητας των μεταναστών και των έγχρωμων ανθρώπων.
Αυτόκλητα τάγματα κατά των μεταναστών
Κάθε μία από τις ομάδες, που αποτελεί μέρος ενός ανανεωμένου κύματος αυτοτιμωρών κατά των μεταναστών που έχει εμφανιστεί τους τελευταίους μήνες σε όλη την Ευρώπη, έχει προσπαθήσει να αυτοαποκαλείται ένα είδος προστατευτικής δύναμης. Αλλά όσοι έχουν μελετήσει τους αυτοδιοικητές προειδοποιούν ότι οι πράξεις τους συχνά επιδεινώνουν τις ανησυχίες για την ασφάλεια, σπέρνουν φόβο και τροφοδοτούν την ακροδεξιά.
«Τα περισσότερα από αυτά είναι συμβολικά. Δεν σταματούν τη μετανάστευση. Δεν δημιουργούν περισσότερη ασφάλεια στους δρόμους», δήλωσε ο Tore Bjørgo, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο και πρώην διευθυντής του Κέντρου Έρευνας για τον Εξτρεμισμό του πανεπιστημίου.
«Είναι μια παράσταση για τα μέσα ενημέρωσης και συχνά για πολιτικούς σκοπούς, επειδή, αρκετά συχνά, οι ακροδεξιές και ακροδεξιές οργανώσεις το χρησιμοποιούν αυτό ως τρόπο για να λάβουν δημοσιότητα και να στρατολογήσουν νέα μέλη».
Άνδρες που φορούν μάσκες και κουκούλες κρατούν αλυσίδες, μπαστούνια και ρόπαλα του μπέιζμπολ. Είναι ντυμένοι με σορτς και μπλουζάκια και στέκονται σε έναν δρόμο κάτω από τα φώτα του δρόμου τη νύχτα. Πυροτεχνήματα εκρήγνυνται στο βάθος.
Ο διάλογος για την μετανάστευση σκληραίνει
Η Ευρώπη έχει δει εδώ και καιρό κύματα αντιμεταναστευτικών τιμωρών, που συχνά εμφανίζονται καθώς ο διάλογος γύρω από τη μετανάστευση σκληραίνει. Αυτό το καλοκαίρι δεν αποτέλεσε εξαίρεση: η Ισπανία είχε ημέρες αναταραχής στη νοτιοανατολική επαρχία της Μούρθια, αφού δεκάδες άτομα που κρατούσαν γκλομπ βγήκαν στους δρόμους για να «κυνηγήσουν» άτομα ξένης καταγωγής, ενώ το Μπέλφαστ, στη Βόρεια Ιρλανδία, έχει αντιμετωπίσει μια εκστρατεία εκφοβισμού που στοχεύει έγχρωμους ανθρώπους. Στην Πολωνία, αυτοανακηρυγμένες «περιπολίες πολιτών», που κατά καιρούς αριθμούσαν εκατοντάδες, συγκεντρώθηκαν κατά μήκος των συνόρων με τη Γερμανία νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, επιμένοντας ότι η παρουσία τους ήταν απαραίτητη για να αποτραπεί η μετακίνηση αιτούντων άσυλο μεταξύ των δύο χωρών.
Η Ολλανδία είχε ένα παρόμοιο κίνημα, με περίπου δώδεκα άτομα να κατευθύνονται προς τα γερμανικά σύνορα κοντά στα χωριά Τερ Άπελ και Σέλινγκεν τον Ιούνιο. Φορώντας γιλέκα υψηλής ορατότητας και λάμπες, φέρεται να πέρασαν μια νύχτα σταματώντας τα οχήματα, ζητώντας από τους ανθρώπους να επιδείξουν ταυτότητα.
Ο φόβος αυξάνεται
Υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κυβερνήσεις έχουν περιγράψει τις ενέργειες ως βασισμένες στον φόβο και υπερτροφοδοτούμενες από παραπληροφόρηση. Κατά την προετοιμασία για τις αναταραχές στην Ισπανία, τα ρατσιστικά μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκτοξεύτηκαν κατά 1.500%, σύμφωνα με την παρακολούθηση της κεντρικής κυβέρνησης, ενώ το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ελσίνκι με έδρα τη Βαρσοβία συνέδεσε τις ενέργειες στην Πολωνία με «μια ριζοσπαστικοποιητική πολιτική αφήγηση που απεικονίζει τη μετανάστευση ως απειλή, τροφοδοτώντας κοινωνικούς φόβους και δυσπιστία προς τους κρατικούς θεσμούς».
Ενώ οι τιμωροί μπορεί να ενεργούν από φόβο, συχνά τον προκαλούν και σε εκείνους που ισχυρίζονται ότι προστατεύουν. «Υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία που δείχνουν ότι κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται ότι οι δρόμοι τους είναι πιο ασφαλείς - το αντίθετο», δήλωσε ο Bjørgo, ο οποίος σημείωσε ότι ενώ σπάνια χρησιμοποιούσαν σωματική βία, το μαχητικό τους στυλ έδειχνε μια ικανότητα βίας που ήταν αρκετά τρομακτική, ιδιαίτερα για τις μειονότητες. «Αρκετοί από τους συμμετέχοντες είναι γνωστοί εγκληματίες και βίαια άτομα, επομένως γενικά προκαλούν περισσότερο φόβο παρά αίσθημα ασφάλειας».
Ποιοι στηρίζουν αυτά τα κινήματα
Για ορισμένους, η αυτοδιοίκηση προσφέρει ένα μέσο για να αναδιαμορφώσουν την εικόνα τους. Έρευνα που διεξήχθη σε μια ομάδα στη Νορβηγία το 2016 διαπίστωσε ότι πολλά μέλη είχαν ποινικό μητρώο, που κυμαινόταν από ενδοοικογενειακή βία έως εμπορία ναρκωτικών και διαρρήξεις. «Αυτός είναι ένας τρόπος για να βελτιώσουν τη θέση τους στην κοινότητα», δήλωσε ο Bjørgo. «Είναι μια επίδειξη αρρενωπότητας και προστασίας των γυναικών».
Πρόσφατες αναφορές από την Ισλανδία και τη Βόρεια Ιρλανδία υποδηλώνουν ότι οι καταδικασμένοι εγκληματίες παραμένουν βασικό στήριγμα αυτών των κινημάτων. Στην Ισλανδία, ο πρόεδρος της εθνικής ένωσης αστυνομικών, Fjölnir Seæmundsson, δήλωσε ότι η αστυνομία ενημερώθηκε ότι οι αυτοδιοικητές, οι οποίοι έχουν υποστηρίξει ότι ο στόχος τους είναι να προστατεύσουν τους Ισλανδούς από τους μετανάστες, είχαν εξαπολύσει απειλές εναντίον ατόμων που τους είχαν επικρίνει, συμπεριλαμβανομένης της λέγοντας στις γυναίκες ότι έπρεπε να «σιωπήσουν οριστικά».
Η ιδέα ότι οι άνθρωποι πιστεύουν ότι μπορούν να δεχτούν τον νόμο στα χέρια τους ήταν λόγος ανησυχίας, δήλωσε στον τοπικό ειδησεογραφικό ιστότοπο Vísir. «Υπάρχουν πολλά παραδείγματα που υποδηλώνουν ότι αυτό έχει μόνο άσχημα αποτελέσματα».
παράλειψη προώθησης ενημερωτικού δελτίου
Παρά τον σχετικά μικρό αριθμό τους, ο υπερβολικά μεγάλος ρόλος που παίζουν αυτές οι ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης τους επιτρέπει να αναδιαμορφώσουν ενδεχομένως τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τη μετανάστευση, σύμφωνα με τον Δρ. Matthijs Gardenier, κοινωνιολόγο στο Πανεπιστήμιο Paul-Valéry Montpellier.
Ο Gardenier είχε μια πρώτη γεύση από αυτή τη δύναμη πριν από περίπου μια δεκαετία, όταν ξεκίνησε την έρευνα για τους αντιμεταναστευτικούς τιμωρούς στο Καλαί και, λίγα χρόνια αργότερα, στο Ντόβερ. «Δεν υπήρχαν πολλοί από αυτούς, αλλά ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι εικόνες που δημοσίευσαν στο διαδίκτυο μπορούσαν να προβληθούν εκατομμύρια φορές. Και στη συνέχεια οι ταμπλόιντ και άλλα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να δίνουν προσοχή». Αυτή η προσοχή γρήγορα μετατράπηκε σε επιρροή.
Άνοδος την ξενοφοβίας και της ακροδεξιάς
Με αυτόν τον τρόπο, οι αυτοδικαιούχοι έχουν γίνει μέρος ενός ευρύτερου οικοσυστήματος, βοηθώντας στην υποστήριξη όσων επιμένουν ότι η μετανάστευση πρέπει να αντιμετωπίζεται αποκλειστικά μέσω των συνοριακών τοίχων και φράχτων. «Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε πριν υπάρξουν αυτές οι ομάδες», δήλωσε ο Gardenier. «Αλλά νομίζω ότι ενισχύουν αυτή τη διαδικασία και τροφοδοτούν τις παρατάξεις που θέλουν τα σύνορα να λειτουργούν ως μια τεράστια συσκευή ασφαλείας».
Τελικά, καθώς ομάδες διαδήλωναν στους δρόμους σε όλη την Ευρώπη, δημιουργώντας περιεχόμενο και κατακτώντας πρωτοσέλιδα, ήταν η ακροδεξιά που κέρδιζε περισσότερο, είπε ο Gardenier. «Οι περιπολίες τους, οι δραστηριότητές τους, όλα όσα κάνουν, παράγουν εντυπωσιακές εικόνες, ένα οπτικό θέαμα για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης», είπε. «Στη συνέχεια, αυτό το πλαίσιο παίζει ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και στην ώθηση των ανθρώπων να ψηφίσουν την ακροδεξιά».
www.worldenergynews.gr
