Η Γερμανία επανεξετάζει δημοπρασίες υπεράκτιων αιολικών μετά από αποτυχημένο διαγωνισμό

Η Γερμανία επανεξετάζει δημοπρασίες υπεράκτιων αιολικών μετά από αποτυχημένο διαγωνισμό

«Σύντομα θα διοργανώσει διαβουλεύσεις με τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου - Περίπου 2 χρόνια αργότερα από το χρονοδιάγραμμα, η μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα θα είναι σε θέση να πετύχει τις φιλοδοξίες της για αύξηση σε 30 GW έως το 2030 (Montel)

Το υπουργείο Οικονομίας της Γερμανίας επανεξετάζει τον τρόπο με τον οποίο υποβάλλει προσφορές για υπεράκτια αιολική ενέργεια, όπως επιβεβαίωσε στο Montel, μετά την αποτυχία μιας πρόσφατης δημοπρασίας που υπονόμευσε τις πιθανότητες επίτευξης του στόχου κατασκευής για το 2030.

«Το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Οικονομικών και Ενέργειας εξετάζει επί του παρόντος μια περαιτέρω εξέλιξη του σχεδιασμού της δημοπρασίας και τις προσαρμογές στον Νόμο για την Υπεράκτια Αιολική Ενέργεια που απαιτούνται για αυτό.

Σύντομα θα διοργανώσει διαβουλεύσεις με τα σχετικά ενδιαφερόμενα μέρη», δήλωσε εκπρόσωπος του υπουργείου μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.


Πάει πίσω το χρονοδιάγραμμα

Η Γερμανία θα είναι σε θέση να πετύχει τις φιλοδοξίες της να αυξήσει την υπεράκτια αιολική ενέργεια από περίπου 9 GW σήμερα σε 30 GW έως το 2030 μόνο περίπου 2 χρόνια αργότερα από το χρονοδιάγραμμα, σύμφωνα με έκθεση για την κατάσταση της ενεργειακής μετάβασης που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα η Katherina Reiche (υπουργός Οικονομίας).

Αυτό έρχεται μετά την αποτυχία της δημοπρασίας του Αυγούστου να προσελκύσει προσφορές για την ανάπτυξη 2,5 GW υπεράκτιας αιολικής ενέργειας σε δύο τοποθεσίες στη Βόρεια Θάλασσα.

Η οπισθοδρόμηση (παραλληλίζεται με τις αποτυχημένες δημοπρασίες στην Ολλανδία και τη Δανία), σηματοδότησε την πρώτη φορά που η Γερμανία δεν μπόρεσε να προσελκύσει ενδιαφέρον στο πλαίσιο του συστήματος διαγωνισμών της.


Πρόβλημα το κόστος

Ο Reiche συνέδεσε την περασμένη εβδομάδα αυτήν την αποτυχία με τις επιπτώσεις της υπερσυγκέντρωσης επενδύσεων η οποία μείωσε τις μέσες ώρες λειτουργίας σε περίπου 3.000 ετησίως, σε σύγκριση με τις απαιτούμενες 4.000.

Ωστόσο, ο Matthias Janssen (Αναπληρωτής Διευθυντής της Frontier Economics στην Κολωνία), ανέφερε το υψηλό κόστος ανάπτυξης ως τον κύριο λόγο για τη μείωση του ενδιαφέροντος.

«Ο βασικός λόγος είναι ότι το κόστος έχει αυξηθεί αρκετά σημαντικά τα τελευταία δύο χρόνια λόγω των επιτοκίων και των προκλήσεων στην αλυσίδα εφοδιασμού.

Ακόμη υπάρχει αρκετή αβεβαιότητα σχετικά με τις μελλοντικές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας και τα έσοδα», είπε χαρακτηριστικά.

Οι ενώσεις της βιομηχανίας αιολικής ενέργειας και ενέργειας έχουν παραπονεθεί ότι οι διαγωνισμοί της Γερμανίας θέτουν υπερβολικό κίνδυνο στους επενδυτές.

Η Γερμανία ενθαρρύνει τους κατασκευαστές να υπερτερούν μεταξύ τους για το δικαίωμα ανάπτυξης μιας τοποθεσίας.

Τα τελευταία χρόνια, αυτό έχει συγκεντρώσει χρήματα από διαγωνισμούς για υπεράκτια αιολική ενέργεια αντί να χρειάζεται να επιδοτούν έργα.


Ελαττωματικός σχεδιασμός

«Έχουμε έναν σχεδιασμό δημοπρασιών που δίνει κίνητρα για επικίνδυνες προσφορές και βραβεύει τις εταιρείες που έχουν τις πιο επικίνδυνες προσεγγίσεις.

Για να επιτύχει τους στόχους της για την υπεράκτια αιολική ενέργεια έως το 2032, η Γερμανία θα πρέπει να τροποποιήσει τον σχεδιασμό της δημοπρασίας σε νόμο ήδη από φέτος.

Αν επιμείνουμε σε αυτό που κάναμε λάθος τα τελευταία δύο χρόνια και το συνεχίσουμε για τις επόμενες δημοπρασίες το 2026... τότε φοβάμαι ότι δεν θα επιτύχουμε τους στόχους, επειδή τα προβλήματα θα συσσωρευτούν», δήλωσε ο Andreas Mummert (Διευθυντής πολιτικής στο Γερμανικό Ίδρυμα Αιολικής Ενέργειας ανοικτής θάλασσας).

Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας της Γερμανίας επιβεβαίωσε στον Montel ότι συμμετείχε σε μια «τεχνική ανταλλαγή με το υπουργείο για θέματα που σχετίζονται με την υπεράκτια αιολική ενέργεια».

«Οι λόγοι που οδήγησαν τους πιθανούς πλειοδότες να μην υποβάλουν προσφορές δεν έχουν ακόμη καθοριστεί οριστικά», δήλωσε εκπρόσωπος του οργανισμού.

«Θα πρέπει να απομακρυνθούν από αυτήν την πληρωμή από τους κατασκευαστές προς την κυβέρνηση και να εισαγάγουν κάποιο είδος μηχανισμού μείωσης του κινδύνου ή έναν μηχανισμό υποστήριξης, όπως, για παράδειγμα, οι συμβάσεις επί διαφοράς», δήλωσε ο Janssen.

Οι συμβάσεις επί διαφοράς, που εφαρμόζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, εγγυώνται μια συμφωνημένη τιμή ενέργειας στους κατασκευαστές.

Σε αντάλλαγμα για αυτή τη βεβαιότητα, οι κατασκευαστές συμφωνούν να επιστρέψουν στην κυβέρνηση τυχόν έσοδα που υπερβαίνουν αυτό το όριο, εάν μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερες τιμές στην αγορά.

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης