Πολλά μέρη του κόσμου προβλέπεται να υποστούν «ξηρασίες μηδενικής ημέρας», περιόδους ακραίας και άνευ προηγουμένου λειψυδρίας, η οποία θα μπορούσε να συμβεί ήδη από αυτή τη δεκαετία σε ορισμένα θερμά σημεία, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Βόρειας Αμερικής, της Μεσογείου και της νότιας Αφρικής, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Ξηρασίες μηδενικής ημέρας
Είναι γνωστό ότι η κλιματική αλλαγή, που προκαλείται από την καύση ορυκτών καυσίμων, διαταράσσει την ισορροπία του παγκόσμιου κύκλου του νερού και προκαλεί λειψυδρία. Αυτό που είναι πολύ λιγότερο σαφές είναι πότε και πού θα χτυπήσουν οι ακραίες ελλείψεις νερού. Η νέα έρευνα βοηθά στην παροχή απαντήσεων και μερικές από αυτές είναι εκπληκτικές, δήλωσε ο Christian Franzke, κλιματολόγος στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Pusan στη Νότια Κορέα και συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο Nature Communications.
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μεγάλο αριθμό κλιματικών μοντέλων για να αξιολογήσουν το χρονοδιάγραμμα και την πιθανότητα ξηρασιών μηδενικής ημέρας. Αυτά είναι «άνευ προηγουμένου γεγονότα λειψυδρίας, γεγονότα που δεν έχουν συμβεί μέχρι στιγμής», είπε ο Franzke. Είναι όταν «ανοίγετε τη βρύση σας και δεν βγαίνει νερό», δήλωσε στο CNN.
Οι ξηρασίες μηδενικής ημέρας προκύπτουν από τη συμβολή διαφόρων παραγόντων, όπως η παρατεταμένη έλλειψη βροχής, η χαμηλή στάθμη των ποταμών και οι συρρικνωμένες δεξαμενές, καθώς και η ραγδαία αυξανόμενη ζήτηση νερού για την τροφοδοσία ανθρώπων, αγροκτημάτων και βιομηχανιών.
Περιοχές αντιμέτωπες με την ξηρασία
Σχεδόν τα τρία τέταρτα των περιοχών που είναι επιρρεπείς στην ξηρασία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με μεγάλες δεξαμενές, αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο σοβαρών και επίμονων ξηρασιών μέχρι το τέλος του αιώνα, εάν οι άνθρωποι συνεχίσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα που θερμαίνουν τον πλανήτη, σύμφωνα με τη μελέτη.
Περισσότερο από το ένα τρίτο αυτών των περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών, θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση ήδη από τη δεκαετία του 2020 ή του 2030. Το εύρημα ότι οι ξηρασίες μηδενικής ημέρας θα μπορούσαν να συμβούν τόσο σύντομα, στα τρέχοντα επίπεδα υπερθέρμανσης του πλανήτη, ήταν «κάτι που μας εξέπληξε», είπε ο Franzke, παρόλο που μερικές πόλεις έχουν ήδη πλησιάσει επικίνδυνα.
Περιπτώσεις ακραίων κρίσεων
Το Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής αντιμετώπισε μια τρομερή κρίση το 2017 και το 2018 μετά από μία από τις πιο σοβαρές πολυετείς ξηρασίες που έχουν καταγραφεί. Αποφύγαμε οριακά την καταστροφή χάρη στα ακραία μέτρα εξοικονόμησης νερού και την άνω του μέσου όρου βροχόπτωση το 2018.
Βοοειδή σε ένα αγρόκτημα που επλήγη από ξηρασία στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας, στις 26 Αυγούστου 2019. Μια άνευ προηγουμένου έλλειψη νερού σήμαινε ότι περισσότερες από δώδεκα μικρές πόλεις αντιμετώπισαν μια «ημέρα μηδέν».
Η Τσενάι στη νοτιοανατολική Ινδία έφτασε πολύ κοντά στο να ξεμείνει από νερό το 2019, καθώς οι βροχές των μουσώνων σταμάτησαν και τα επίπεδα των δεξαμενών έπεσαν κατακόρυφα. Το νερό μεταφέρθηκε με φορτηγά στις γειτονιές, με τους κατοίκους να αναγκάζονται να περιμένουν στην ουρά για ώρες μέσα στην καυτή ζέστη.
Πολλές πόλεις αγωνίζονται αυτή τη στιγμή να αποφύγουν την «ημέρα μηδέν», από την Τεχεράνη και την Καμπούλ μέχρι την Πόλη του Μεξικού και το Λος Άντζελες. Οι πόλεις διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο, καθώς ο αυξανόμενος πληθυσμός αυξάνει τη ζήτηση για υδάτινους πόρους που ήδη βρίσκονται υπό πίεση από την κλιματική αλλαγή και την κακοδιαχείριση. Οι κοινότητες χαμηλού εισοδήματος αναμένεται να επηρεαστούν δυσανάλογα, σύμφωνα με τη μελέτη.
Ποιες περιοχές βρίσκονται σε κίνδυνο;
Ορισμένα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Μεσογείου, της νότιας Αφρικής, της Ασίας και της Αυστραλίας, προβλέπεται να υποστούν πιο παρατεταμένα επεισόδια ξηρασίας «ημέρα μηδέν» με λιγότερο χρόνο μεταξύ τους, περιορίζοντας την ικανότητά τους να ανακάμψουν, σύμφωνα με την έκθεση. Αυτό μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στη γεωργία και τα οικοσυστήματα, και για ορισμένες περιοχές που έχουν πληγεί ιδιαίτερα σοβαρά, θέτει υπό αμφισβήτηση «το αν οι άνθρωποι θα μπορούσαν ακόμα να ζήσουν εκεί μακροπρόθεσμα», δήλωσε ο Franzke.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν τη σαφή ανάγκη επιτάχυνσης της μετάβασης στην καθαρή ενέργεια, είπε, καθώς και βελτίωσης της διαχείρισης των υδάτων — για παράδειγμα, τεράστιες ποσότητες σπαταλώνται μέσω διαρροών σωλήνων. Η έρευνα θα πρέπει επίσης να καθοδηγήσει τη βιομηχανία, πρόσθεσε, επισημαίνοντας τον πολλαπλασιασμό της κατασκευής ημιαγωγών και των κέντρων δεδομένων που καταναλώνουν νερό σε περιοχές που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το νερό, όπως το Τέξας και η Αριζόνα.
Τι δεν περιλαμβάνει η μελέτη;
Ένας περιορισμός της μελέτης είναι ότι δεν περιλαμβάνει τους υπόγειους υδάτινους πόρους στους υπολογισμούς της, καθώς δεν συμπεριλήφθηκαν στα μοντέλα που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες, αλλά ο Franzke είπε ότι έχουν ορισμένα μέτρα στην ανάλυσή τους για να βοηθήσουν στην εξήγηση αυτού.
Ο Richard Allan, καθηγητής κλιματικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Reading, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα, δήλωσε ότι ήταν «σημαντικά νέα στοιχεία για το πώς θα εμφανιστεί η ξηρασία καθώς η κλιματική αλλαγή συνδυάζεται με τις απαιτήσεις για γλυκό νερό από τις κοινωνίες».
Η έρευνα είναι ένας «οδηγός παρά μια τέλεια πρόβλεψη», δήλωσε ο Allan στο CNN, αλλά «απεικονίζει μια αυξανόμενη επίθεση στους υδάτινους πόρους από πολλαπλά μέτωπα που ήδη αναδύεται».
www.worldenergynews.gr
