Η κυβέρνηση της βρετανικής χώρας καλείται να λάβει απόφαση που θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει το ενεργειακό μέλλον της Βρετανίας για δεκαετίες, σύμφωνα με την παγκόσμια ερευνητική και συμβουλευτική ομάδα
Η Wood Mackenzie (παγκόσμια ερευνητική και συμβουλευτική ομάδα) ισχυρίζεται ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να αυξήσει τον πήχη παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Βόρεια Θάλασσα κατά 50%, παραμένοντας παράλληλα εντός των στόχων μηδενικών εκπομπών και να ξεπεράσει τις διεθνείς κλιματικές οδούς κατά 25 έως 50 εκατομμύρια μετρικούς τόνους ισοδύναμου διοξειδίου του άνθρακα (MtCO2e) ετησίως έως το 2050.
Η κυβέρνηση της βρετανικής χώρας καλείται να αποφασίσει αν θα απαγορεύσει νέες άδειες εξερεύνησης στην προαναφερόμενη θαλάσσια περιοχή ή αν θα περιορίσει τις εκπομπές.
Σύμφωνα με την WoodMac, μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να αναδιαμορφώσει το ενεργειακό μέλλον της Βρετανίας για δεκαετίες.
Θα μπορεί να το πράξει χωρίς να επιλέξει μεταξύ δράσης για το κλίμα και ενεργειακής ασφάλειας.
Ο λόγος είναι ότι μια τέτοια πολιτική θα μπορούσε να προσφέρει και τα δύο.
Η Gail Anderson (Διευθύντρια Έρευνας της North Sea Upstream στην Wood Mackenzie), σχολίασε:
«Οι έξυπνες πολιτικές αδειοδότησης που στοχεύουν σε γνωστές ανακαλύψεις θα μπορούσαν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής των κρίσιμων υποδομών, προσφέροντας παράλληλα σημαντικά οφέλη για τις εκπομπές και το κόστος έναντι των εναλλακτικών λύσεων εισαγωγής».
Η εξάρτηση του Ην. Βασιλείου από το LNG των ΗΠΑ
Η WoodMac εξηγεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα εξαρτάται από το LNG των ΗΠΑ για πάνω από το 60% του εφοδιασμού του με φυσικό αέριο έως το 2035, τριπλασιάζοντας την ένταση των εκπομπών από 3,7 σε 11,3 gCO2e/MJ.
Η Wood Mackenzie δηλώνει ότι το εγχώριο φυσικό αέριο κοστίζει σχεδόν το μισό από τις εισαγωγές LNG των ΗΠΑ, εξοικονομώντας 2,2 δισεκατομμύρια δολάρια ανά επιπλέον τρισεκατομμύριο κυβικών ποδιών, μειώνοντας παράλληλα τις εκπομπές έως και 50 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Η ανάλυση της εταιρείας αποκαλύπτει τα πλεονεκτήματα της μεγιστοποίησης της εγχώριας παραγωγής έναντι των εισαγωγών, δημιουργώντας θεωρητικό περιθώριο για την υφαλοκρηπίδα του Ηνωμένου Βασιλείου (UKCS) να παράγει 2,6 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου έως το 2050, καθώς το πλεόνασμα θεωρείται ότι παραμένει εντός των απαιτήσεων της κλιματικής επιστήμης, ενώ παράλληλα προσφέρει σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη.
2,3 δισ. βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου σε 7.634 μπλοκ
Η Wood Mackenzie έχει εντοπίσει 2,3 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου σε 7.634 ανοιχτά και παραδοθέντα μπλοκ, με το φυσικό αέριο να αποτελεί πάνω από το 1/3, ενώ μόνο 34 μπλοκ περιέχουν πόρους που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου.
Σύμφωνα με την εταιρεία, αυτά τα μπλοκ ανέρχονται συνολικά σε 1,4 δισεκατομμύρια βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου και προσφέρουν κρίσιμες ευκαιρίες σύνδεσης για τη διατήρηση της βιωσιμότητας των υποδομών υποδοχής.
Πού πάει το αργό πετρέλαιο της UKCS
Στους προορισμούς των εξαγωγών αργού πετρελαίου της υφαλοκρηπίδας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKCS) αναφέρθηκε η WoodMac αποκαλύπτοντας και τα σχετικά ποσοστά.
Συγκεκριμένα τόνισε τα εξής:
«Τα 3/4 των εξαγωγών αργού πετρελαίου της UKCS ρέουν προς την Ολλανδία (48%), τη Γερμανία (11%), την Πολωνία (8%) και τη Σουηδία (8%).
Το Ηνωμένο Βασίλειο εισάγει διυλισμένα προϊόντα από αυτές τις χώρες σε σύνθετες ροές εμπορευμάτων.
Αυτή η ενσωμάτωση εξασφαλίζει τον εφοδιασμό τόσο για το Ηνωμένο Βασίλειο όσο και για τους γείτονές του μέσω εξελιγμένων εμπορικών σχέσεων».
Η Wood Mackenzie ζήτησε μια ισορροπημένη προσέγγιση, ενθαρρύνοντας τους υδρογονάνθρακες, τη δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, το υδρογόνο και την αιολική ενέργεια από τη Βόρεια Θάλασσα, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο αναμένεται να καταναλώνει περίπου 500.000 βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου ημερησίως και να παραμείνει καθαρός εισαγωγέας ακόμη και σε σενάρια μηδενικού καθαρού ισοζυγίου.
Οι πιθανοί κίνδυνοι για το Ην. το Βασίλειο
Η Διευθύντρια Έρευνας της North Sea Upstream στην Wood Mackenzie, έκανε λόγο για τους κινδύνους που διατρέχουν το Ηνωμένο Βασίλειο από τις πιέσεις που αντιμετωπίζει για περιορισμό της παραγωγής στη Βόρεια Θάλασσα.
Η Anderson κατέληξε στο ακόλουθο συμπέρασμα:
«Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει πιέσεις να περιορίσει την παραγωγή στη Βόρεια Θάλασσα, αλλά κινδυνεύει να υπονομεύσει τόσο τους κλιματικούς στόχους όσο και την ενεργειακή ασφάλεια.
Το Ηνωμένο Βασίλειο χρειάζεται όλα τα είδη ενέργειας και θα πρέπει να ενθαρρύνει περισσότερους υδρογονάνθρακες, δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα, υδρογόνο και αιολική ενέργεια από τη Βόρεια Θάλασσα.
Αυτή η ισορροπημένη προσέγγιση θα υλοποιούσε την υποσχεθείσα δίκαιη ενεργειακή μετάβαση, θα υποστήριζε τους κλιματικούς στόχους και θα μείωνε το ενεργειακό κόστος του Ηνωμένου Βασιλείου, ενισχύοντας παράλληλα την ασφάλεια του εφοδιασμού».
www.worldenergynews.gr
