Οι μεγαλύτερες ποσότητες «παγωμένης» παραγωγής βρίσκονται στο Περού, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Χιλή – χώρες με τεράστια αποθέματα χαλκού εκτός εκμετάλλευσης
Περισσότεροι από 6,4 εκατομμύρια τόνοι δυναμικότητας παραγωγής χαλκού – ποσοστό που αντιστοιχεί σε πάνω από το 25% της παγκόσμιας εξόρυξης – παραμένουν μπλοκαρισμένοι ή σε αναστολή λόγω ζητημάτων που σχετίζονται με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και ζητήματα διακυβέρνησης (ESG), σύμφωνα με νέα μελέτη της GEM Mining Consulting.
Σε αντίθεση με τα γεωλογικά ή τεχνικά εμπόδια, αυτά τα «μποτιλιαρίσματα» προκύπτουν κυρίως από κοινωνικές συγκρούσεις, έλλειψη εμπιστοσύνης και ανεπαρκή συμμετοχή τοπικών κοινοτήτων – προβλήματα που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μέσω πιο ισχυρών μηχανισμών διακυβέρνησης και βιώσιμων πρακτικών.
Η έκθεση δημοσιεύεται εν μέσω συνεχώς αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης για χαλκό, εξαιτίας της ηλεκτροκίνησης, της ανάπτυξης των ΑΠΕ και της ψηφιακής οικονομίας.
Η έκθεση δημοσιεύεται εν μέσω συνεχώς αυξανόμενης παγκόσμιας ζήτησης για χαλκό, εξαιτίας της ηλεκτροκίνησης, της ανάπτυξης των ΑΠΕ και της ψηφιακής οικονομίας.
Παγιδευμένα αποθέματα σε Περού, ΗΠΑ και Χιλή
Οι μεγαλύτερες ποσότητες «παγωμένης» παραγωγής βρίσκονται στο Περού, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Χιλή – χώρες με τεράστια αποθέματα χαλκού εκτός εκμετάλλευσης.
Αν ακόμη και ένα μέρος αυτών των έργων ενεργοποιηθεί, θα μπορούσε να ανακουφίσει την παγκόσμια έλλειψη κατά τη διάρκεια της ενεργειακής μετάβασης, αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος της GEM, Πατρίσιο Φάουντεζ.
Αν ακόμη και ένα μέρος αυτών των έργων ενεργοποιηθεί, θα μπορούσε να ανακουφίσει την παγκόσμια έλλειψη κατά τη διάρκεια της ενεργειακής μετάβασης, αναφέρει ο επικεφαλής οικονομολόγος της GEM, Πατρίσιο Φάουντεζ.
Συγκεκριμένα, το Περού συγκεντρώνει το μεγαλύτερο μερίδιο ανεκμετάλλευτης παραγωγής, με περίπου 1,8 εκατ. τόνους ετησίως (31%), ενώ ακολουθούν οι ΗΠΑ με 0,8 εκατ. τόνους, η Χιλή με 0,7 εκατ. και η Αργεντινή και η Παπούα Νέα Γουινέα με 0,6 εκατ. τόνους έκαστη.
Η ανενεργή παραγωγή του Περού σχεδόν ισοδυναμεί με τη σημερινή ετήσια παραγωγή του, και εάν απελευθερωθεί, η χώρα θα μπορούσε να ξεπεράσει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό και να ανακτήσει τη θέση της ως η δεύτερη μεγαλύτερη παραγωγός χαλκού παγκοσμίως, με παραγωγή άνω των 4 εκατ. τόνων.
Στις ΗΠΑ, η επανεκκίνηση των έργων θα μπορούσε να μειώσει την εξάρτηση από εισαγωγές και να ενισχύσει την εθνική ασφάλεια εφοδιασμού. Στη Χιλή, τα «παγωμένα» αποθέματα θα μπορούσαν να ξεπεράσουν το διαχρονικό φράγμα των 5,5 εκατ. τόνων ετησίως, οδηγώντας την παραγωγή πάνω από τα 6 εκατ. και ενισχύοντας την παγκόσμια ηγεσία της χώρας στον κλάδο.
Τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις έργων
Από τα 33 έργα που παραμένουν στάσιμα λόγω ESG ζητημάτων, τρεις περιπτώσεις ξεχωρίζουν: το La Granja στο Περού, το Resolution Copper στις ΗΠΑ και το El Pachón στην Αργεντινή.
Το La Granja, που ανήκει στις Rio Tinto και First Quantum Minerals, παραμένει στα χαρτιά από το 2006, παρά τις κανονιστικές εγκρίσεις. Το έργο, το οποίο περιλαμβάνει ένα από τα πέντε μεγαλύτερα κοιτάσματα χαλκού παγκοσμίως, εμποδίζεται από καχυποψία και αντιδράσεις τοπικών κοινοτήτων σχετικά με ρύπανση και χρήση γης.
Το Resolution Copper στην Αριζόνα έχει «παγώσει» για πάνω από 20 χρόνια λόγω της έντονης αντίθεσης Ιθαγενών φυλών και περιβαλλοντικών οργανώσεων, καθώς βρίσκεται σε ιερό τόπο (Oak Flat) σε ομοσπονδιακή γη.
Το El Pachón, έργο της Glencore στην Αργεντινή, έχει καθυστερήσει εξαιτίας νομοθεσίας για την προστασία παγετώνων και διοικητικών εμποδίων, αν και η κυβέρνηση του Χαβιέρ Μιλέι με το νέο επενδυτικό πλαίσιο RIGI επιχειρεί να επανεκκινήσει την επένδυση.
Η ακριβοπληρωμένη απουσία της Cobre Panamá
Αξιοσημείωτο είναι ότι η έκθεση της GEM δεν συμπεριλαμβάνει την εμβληματική μονάδα Cobre Panamá της First Quantum, η οποία βρίσκεται εκτός λειτουργίας από τον Νοέμβριο του 2023, μετά από απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του Παναμά που έκρινε αντισυνταγματικό το συμβόλαιο παραχώρησης. Το ορυχείο παρήγαγε 350.000 τόνους χαλκού το 2022, συνεισέφερε περίπου 5% στο ΑΕΠ του Παναμά και, σύμφωνα με την εταιρεία, η αναστολή έχει στοιχίσει στη χώρα έως και $1,7 δισ. σε χαμένη οικονομική δραστηριότητα.
Εκκρεμότητες με τεράστιο κόστος
Η τέλεια καταιγίδα
Το ορυχείο Panguna στην Παπούα Νέα Γουινέα αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα του πώς τα ζητήματα ESG – όπως η χρήση νερού, η απώλεια βιοποικιλότητας, τα δικαιώματα των Ιθαγενών, η αποτυχία διαβούλευσης και οι τοπικές αντιδράσεις – μπορούν να συγκρουστούν με καταστροφικές συνέπειες.
Κάποτε ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία χαλκού-χρυσού παγκοσμίως, το Panguna, που διαχειριζόταν μονάδα της Rio Tinto μέσω της Bougainville Copper, έκλεισε το 1989 μετά από βίαιη εμφύλια σύρραξη, η οποία ξέσπασε εξαιτίας της περιβαλλοντικής καταστροφής και της άνισης κατανομής των κερδών. Πάνω από τρεις δεκαετίες αργότερα, η προοπτική επαναλειτουργίας του παραμένει εξαιρετικά αβέβαιη.
Η ιστορία του Panguna υπενθυμίζει ότι η αποτυχία διαχείρισης κοινωνικών και περιβαλλοντικών κινδύνων μπορεί να έχει μακροπρόθεσμα – ακόμη και μη αναστρέψιμα – αποτελέσματα. Όπως σημειώνει ο Πατρίσιο Φάουντεζ της GEM Mining Consulting, ακόμη και αν κάποια έργα τελικά προχωρήσουν, πολλά παραμένουν «παγωμένα» επί χρόνια, την ώρα που η ζήτηση για χαλκό εκτοξεύεται.
Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης, η επιβολή υψηλότερων περιβαλλοντικών προτύπων και η ενίσχυση της διακυβέρνησης αναδεικνύονται, σύμφωνα με τον Φάουντεζ, ως κρίσιμοι όροι για να απελευθερωθούν τα αποθέματα χαλκού που είναι απαραίτητα για την παγκόσμια ενεργειακή μετάβαση. Το Panguna, και όσα αυτό συμβολίζει, καταδεικνύει τι διακυβεύεται όταν η βιομηχανία αγνοεί τις κοινωνικές και οικολογικές της ευθύνες.
www.worldenergynews.gr
