Η αγορά υδρογόνου
Για παράδειγμα, στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη αγορά ενέργειας της Ευρώπης, η αύξηση της παραγωγής υδρογόνου καθυστερούσε επειδή το υδρογόνο δεν ήταν ακόμη εμπορικά βιώσιμο σε βασικές εφαρμογές υπό τις υπάρχουσες κανονιστικές και οικονομικές συνθήκες, δήλωσε ο Timm Kehler, πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Βιομηχανίας Φυσικού Αερίου και Υδρογόνου.
«Στη βιομηχανία και την παραγωγή ενέργειας, το χάσμα μεταξύ των προσδοκιών τιμών των πιθανών προμηθευτών και των αγοραστών είναι πολύ μεγάλο», είπε. «Ειδικότερα, οι πολύπλοκοι ευρωπαϊκοί κανόνες για την παραγωγή υπονομεύουν τη μακροπρόθεσμη ζήτηση και την επενδυτική βεβαιότητα και, ως εκ τούτου, την υλοποίηση πολλών έργων».
Η στρατηγική της ΕΕ για το υδρογόνο
Η στρατηγική της ΕΕ για το υδρογόνο, που υιοθετήθηκε το 2020, δεν έχει ακόμη φτάσει τα 40 GW δυναμικότητας πράσινων ηλεκτρολυτών, την κλιμακωτή εμπορική παραγωγή και μια ολοκληρωμένη διασυνοριακή αγορά έως το 2030, αν και η τρέχουσα δυναμικότητα παραγωγής του καυσίμου - που συνήθως παράγεται από πλεονάζουσες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας - ανήλθε σε μόλις 308 MW το 2024.
Μαζί με τα ζητήματα κόστους, η επιτάχυνση της ηλεκτροδότησης, η επέκταση της ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, η υπερπροσφορά LNG και τα σημάδια αντιστροφής των στάσεων απέναντι στη χρήση ορυκτών καυσίμων έκαναν αυτούς τους στόχους να φαίνονται ολοένα και πιο μη ρεαλιστικοί, δήλωσαν παρατηρητές της αγοράς.
Μετακίνηση των στόχων;
Υποδεικνύοντας τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, η Γερμανίδα υπουργός Οικονομίας Katherina Reiche υπαινίχθηκε τον Σεπτέμβριο ότι ο στόχος της χώρας - 10 GW δυναμικότητας ηλεκτρολυτών έως το 2030 - θα μπορούσε να αντικατασταθεί από «νέους, ευέλικτους στόχους που καθορίζονται από συγκεκριμένα έργα από την πλευρά της ζήτησης».
Ωστόσο, ο Sebastian Braun, επικεφαλής ανάλυσης ενέργειας και υδρογόνου στην εταιρεία συμβούλων ICIS, δεν πίστευε ότι αυτό θα βοηθούσε τη Γερμανία να επιτύχει τον καθορισμένο στόχο.
«Εάν υλοποιηθούν όλα τα έργα που έχουν φτάσει σε μια τελική επενδυτική απόφαση, καθώς και εκείνα που βρίσκονται υπό κατασκευή και σε λειτουργία, θα φτάσουμε περίπου τα 933 MW έως το 2030. Αυτό προϋποθέτει ότι κανένα έργο δεν θα εγκαταλειφθεί», δήλωσε στο Montel, με το ποσοστό να είναι 10 φορές χαμηλότερο από τον στόχο.
Ο μεγαλύτερος παραγωγός ενέργειας της Γερμανίας, RWE, θεώρησε το υψηλό κόστος του πράσινου υδρογόνου ως ένα από τα κύρια εμπόδια. Σε έγγραφο που δημοσιεύθηκε την Τρίτη, ανέφερε ότι απαιτούνται κανονιστικές αλλαγές, οι οποίες θα μπορούσαν να μειώσουν σχεδόν στο μισό το κόστος, καλώντας την ΕΕ να εγκαταλείψει τους κανόνες που απαιτούν το καύσιμο να τροφοδοτείται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που παράγουν ταυτόχρονα ηλεκτρική ενέργεια.
Ένα εθνικό δίκτυο υδρογόνου, που θεωρείται απαραίτητο για την ανάπτυξη της τεχνολογίας, συμφωνήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά η Barbara Fischer, διευθύνουσα σύμβουλος της FNB Gas - μιας ένωσης εταιρειών μεταφοράς που βοήθησε στη σύνταξη του σχεδίου - δήλωσε ότι η οικονομική αβεβαιότητα πρέπει να αρθεί.
«Υπερβολικά φιλόδοξο»
Οι στόχοι για ένα δίκτυο αγωγών υδρογόνου μήκους 9.040 χιλιομέτρων έως το 2037, με τα δύο τρίτα αυτού να έχουν προγραμματιστεί να τεθούν σε λειτουργία έως το 2032, φαίνονταν πλέον εξαιρετικά μη ρεαλιστικοί, με μια μελέτη της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ελέγχου τον Οκτώβριο να τους χαρακτηρίζει «υπερβολικά φιλόδοξους».
Στη Γαλλία, η κυβέρνηση αναθεώρησε την εθνική στρατηγική της για το υδρογόνο για το 2020 τον Απρίλιο, μειώνοντας τον στόχο της για τους ηλεκτρολύτες για το 2030 από 6,5 GW σε 4,5 GW, αλλά φαίνεται ότι θα το μειώσει περαιτέρω στον πολυαναμενόμενο 10ετή ενεργειακό χάρτη πορείας της που αναμένεται να δημοσιευτεί σύντομα.
Ο ίδιος ο γαλλικός TSO RTE προέβλεψε εγκατεστημένη ισχύ ηλεκτρολυτών μόλις 1-2,9 GW μέχρι το τέλος της δεκαετίας, με τη χώρα να έχει καταφέρει να εγκαταστήσει μόνο 35 MW παραγωγικής ικανότητας υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα μέχρι το τέλος του περασμένου έτους, σύμφωνα με την εθνική ομάδα πίεσης France Hydrogene.
Μειούμενη δημόσια υποστήριξη
Εν τω μεταξύ, η «ανεπαρκής» δημόσια υποστήριξη εμπόδιζε την ανάπτυξη υδρογόνου στην Ισπανία, δήλωσε η Kirsten Stone, αναλύτρια υδρογόνου στην συμβουλευτική Aurora Energy Research, χαρακτηρίζοντας τον στόχο των 12 GW ηλεκτρολυτών της χώρας έως το 2030 «απίθανο».
Η Rystad Energy ανέμενε μόλις 2-2,5 GW μέχρι εκείνη την ημερομηνία, ενώ ο στόχος των 12 GW θα επιτευχθεί μόνο στα μέσα της δεκαετίας του 2030.
«Οι επιδοτήσεις δεν επαρκούν για να γεφυρώσουν πλήρως το χάσμα κόστους και να καταστήσουν το πράσινο υδρογόνο προσιτό», δήλωσε ο ανώτερος αναλυτής υδρογόνου της συμβουλευτικής εταιρείας, Frederick Wessel, επισημαίνοντας τις τιμές του γκρίζου υδρογόνου – που παράγεται από φυσικό αέριο – στα 3 ευρώ/κιλό, σε σύγκριση με τα 8 ευρώ/κιλό που κυμαίνονται στα καλύτερο για το πράσινο ισοδύναμο.
Τα εμπόδια περιλάμβαναν επίσης το κόστος των επενδύσεων σε εξοπλισμό και υποδομές που θα έπρεπε να επωμιστούν οι νέοι καταναλωτές, κάτι που είχε ήδη οδηγήσει σε επιβράδυνση και ακόμη και ακυρώσεις προγραμματισμένων έργων στην Ιβηρική, πρόσθεσε.
Αυξανόμενο κόστος
Το κόστος είχε αυξηθεί κατά 50% από την ανακοίνωση του έργου το 2022 και η αιολική ισχύς που υποτίθεται ότι θα τροφοδοτούσε το εργοστάσιο παρέμεινε αδόμητη, ανέφεραν.
Ωστόσο, η Repsol έχει φτάσει σε FID για έργα σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις, ενώ η Moeve - πρώην Cepsa - θα ξεκινήσει επίσης την κατασκευή ενός εργοστασίου ηλεκτρόλυσης στην Ουέλβα στις αρχές του επόμενου έτους.
Παρ' όλα αυτά, ο Heikki Lindfors, ανώτερος σύμβουλος αγοράς φυσικού αερίου και υδρογόνου στην ομάδα πίεσης της βιομηχανίας ενέργειας Finnish Energy, πιθανώς μίλησε εκ μέρους πολλών στον τομέα όταν είπε ότι όσο το υδρογόνο παρέμενε σημαντικά πιο ακριβό από τις εναλλακτικές λύσεις ορυκτών καυσίμων, οι εταιρείες είχαν ελάχιστα κίνητρα να προχωρήσουν χωρίς σαφείς, δεσμευτικές απαιτήσεις.
www.worldenergynews.gr
