Οι μελετητές των ενεργειακών κοινοτήτων στην Ιταλία και την Πορτογαλία λένε ότι η συλλογική αυτοκατανάλωση είναι πιο επικερδής λύση από τις ατομικές εγκαταστάσεις
Διεθνής ερευνητική ομάδα διεξήγαγε μια τεχνοοικονομική ανάλυση των ενεργειακών κοινοτήτων στην Ιταλία και την Πορτογαλία, εξετάζοντας επίσης τον αντίκτυπο των ενεργειακών πολιτικών μετά την πανδημία.
Ταυτόχρονα, προσδιόρισαν και τα βέλτιστα σχέδια φωτοβολταϊκών συστημάτων για τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις κοινοτήτων στις δύο χώρες, με βάση τα οικονομικά κίνητρα.
Σύμφωνα με το PV Magazine, οι προσομοιώσεις των μελετητών μοντελοποίησαν μια ενεργειακή κοινότητα που αποτελείται από τέσσερις ομάδες: ένα εργαζόμενο ζευγάρι, μια οικογένεια με ένα παιδί και έναν εργαζόμενο γονέα, μια οικογένεια με τρία παιδιά και τους δύο γονείς στο σπίτι και ένα συνταξιούχο ζευγάρι που περνάει τον περισσότερο χρόνο του στο σπίτι.
Τα διαφορετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν μεταξύ της Πορτογαλίας και της Ιταλίας αντικατοπτρίζουν τα διαφορετικά κίνητρα και τα πλαίσια της ενεργειακής πολιτικής της κάθε χώρας.
Το ιταλικό παράδειγμα
Τον Σεπτέμβριο του 2020, το ιταλικό Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης, το MISE, καθιέρωσε δύο διαφορετικές τιμές για την αυτοκατανάλωση που κυμαίνονται από 8 ευρώ (8,75 δολάρια) /MWh έως 110 ευρώ/MWh.
Η Ιταλία έχει επίσης δύο διαφορετικές φορολογικές πιστώσεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και αποθηκευτικών έργων στο πλαίσιο έργων ανακαίνισης κτιρίων, το λεγόμενο Superbonus και Ecobonus, που καλύπτουν το 110% και το 50% του κόστους του έργου, αντίστοιχα.
Το πορτογαλικό παράδειγμα
Τον Ιούνιο του 2020, η πορτογαλική κυβέρνηση επέτρεψε στους επαγγελματίες να μην πληρώνουν το 50% του CIEG, του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνουν οι Πορτογάλοι καταναλωτές και το οποίο αντιπροσωπεύει το 29% της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλής τάσης, και στις ενεργειακές κοινότητες να μην πληρώνουν το 100% του CIEG.
Οι πορτογαλικές αρχές προσφέρουν επίσης εκπτώσεις για φωτοβολταϊκά συστήματα με ή χωρίς αποθήκευση, οι οποίες καλύπτουν έως και το 85% της επένδυσης με όριο των 2.500 ευρώ ανά έργο.
Η ανάλυση έδειξε ότι η χρήση του Superbonus ευνοούσε τα μικρότερα συστήματα, ενώ το Ecobonus ήταν πιο ευνοϊκό για τα μεγαλύτερα, κάτι που οφείλεται στο χαμηλότερο κόστος των μικρότερων συστημάτων, στα οποία η εξοικονόμηση προέρχεται κυρίως από την αυτοκατανάλωση ενέργειας.
Η ανάλυση στην Πορτογαλία αποκάλυψε ότι το βέλτιστο σύστημα για όλους τους τύπους οικογενειών χωρίς αποθήκευση ήταν το μικρότερο, ενώ τα σενάρια αποθήκευσης οδήγησαν γενικά σε μη κερδοφόρα έργα.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας, «θα πρέπει να πραγματοποιηθεί συγκεκριμένη ανάλυση για να προσδιοριστεί ποια πορτογαλικά κίνητρα θα ήταν κατάλληλα για την προώθηση του εξοπλισμού αποθήκευσης».
Τα συμπεράσματα
Οι προσομοιώσεις των ενεργειακών κοινοτήτων για όλες τις οικογένειες έδειξαν ότι, στην Ιταλία, οι πιο συμφέρουσες ενεργειακές κοινότητες αποτελούνται από οικογένειες που ενεργούν ως παραγωγοί με υψηλότερες φωτοβολταϊκές ικανότητες και μικρότερες μπαταρίες, ενώ αντίθετα, στην Πορτογαλία, οι πολιτικές ευνοούν μικρότερα φωτοβολταϊκά συστήματα χωρίς μπαταρίες, οδηγώντας σε βέλτιστες διαμορφώσεις όπου τα νοικοκυριά είναι αποκλειστικά καταναλωτές.
Το κύριο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, και για τις δύο χώρες και για τα τέσσερα οικογενειακά συστήματα, η συμμετοχή σε μια ενεργειακή κοινότητα είναι πιο βιώσιμη από οικονομική άποψη από ό,τι η ατομική κατανάλωση.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα μεμονωμένα νοικοκυριά εξακολουθούν να δίνουν προτεραιότητα στην αυτοκατανάλωση και την προσωπική εξοικονόμηση, ενώ πωλούν την πλεονάζουσα ενέργειά τους σε πιο ευνοϊκή τιμή από αυτήν που θα λάμβαναν από το δίκτυο.
Ταυτόχρονα, προσδιόρισαν και τα βέλτιστα σχέδια φωτοβολταϊκών συστημάτων για τέσσερις διαφορετικές περιπτώσεις κοινοτήτων στις δύο χώρες, με βάση τα οικονομικά κίνητρα.
Σύμφωνα με το PV Magazine, οι προσομοιώσεις των μελετητών μοντελοποίησαν μια ενεργειακή κοινότητα που αποτελείται από τέσσερις ομάδες: ένα εργαζόμενο ζευγάρι, μια οικογένεια με ένα παιδί και έναν εργαζόμενο γονέα, μια οικογένεια με τρία παιδιά και τους δύο γονείς στο σπίτι και ένα συνταξιούχο ζευγάρι που περνάει τον περισσότερο χρόνο του στο σπίτι.
Τα διαφορετικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν μεταξύ της Πορτογαλίας και της Ιταλίας αντικατοπτρίζουν τα διαφορετικά κίνητρα και τα πλαίσια της ενεργειακής πολιτικής της κάθε χώρας.
Το ιταλικό παράδειγμα
Τον Σεπτέμβριο του 2020, το ιταλικό Υπουργείο Οικονομικής Ανάπτυξης, το MISE, καθιέρωσε δύο διαφορετικές τιμές για την αυτοκατανάλωση που κυμαίνονται από 8 ευρώ (8,75 δολάρια) /MWh έως 110 ευρώ/MWh.
Η Ιταλία έχει επίσης δύο διαφορετικές φορολογικές πιστώσεις για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών και αποθηκευτικών έργων στο πλαίσιο έργων ανακαίνισης κτιρίων, το λεγόμενο Superbonus και Ecobonus, που καλύπτουν το 110% και το 50% του κόστους του έργου, αντίστοιχα.
Το πορτογαλικό παράδειγμα
Τον Ιούνιο του 2020, η πορτογαλική κυβέρνηση επέτρεψε στους επαγγελματίες να μην πληρώνουν το 50% του CIEG, του τιμολογίου ηλεκτρικής ενέργειας που πληρώνουν οι Πορτογάλοι καταναλωτές και το οποίο αντιπροσωπεύει το 29% της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας χαμηλής τάσης, και στις ενεργειακές κοινότητες να μην πληρώνουν το 100% του CIEG.
Οι πορτογαλικές αρχές προσφέρουν επίσης εκπτώσεις για φωτοβολταϊκά συστήματα με ή χωρίς αποθήκευση, οι οποίες καλύπτουν έως και το 85% της επένδυσης με όριο των 2.500 ευρώ ανά έργο.
Η ανάλυση έδειξε ότι η χρήση του Superbonus ευνοούσε τα μικρότερα συστήματα, ενώ το Ecobonus ήταν πιο ευνοϊκό για τα μεγαλύτερα, κάτι που οφείλεται στο χαμηλότερο κόστος των μικρότερων συστημάτων, στα οποία η εξοικονόμηση προέρχεται κυρίως από την αυτοκατανάλωση ενέργειας.
Η ανάλυση στην Πορτογαλία αποκάλυψε ότι το βέλτιστο σύστημα για όλους τους τύπους οικογενειών χωρίς αποθήκευση ήταν το μικρότερο, ενώ τα σενάρια αποθήκευσης οδήγησαν γενικά σε μη κερδοφόρα έργα.
Σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας, «θα πρέπει να πραγματοποιηθεί συγκεκριμένη ανάλυση για να προσδιοριστεί ποια πορτογαλικά κίνητρα θα ήταν κατάλληλα για την προώθηση του εξοπλισμού αποθήκευσης».
Τα συμπεράσματα
Οι προσομοιώσεις των ενεργειακών κοινοτήτων για όλες τις οικογένειες έδειξαν ότι, στην Ιταλία, οι πιο συμφέρουσες ενεργειακές κοινότητες αποτελούνται από οικογένειες που ενεργούν ως παραγωγοί με υψηλότερες φωτοβολταϊκές ικανότητες και μικρότερες μπαταρίες, ενώ αντίθετα, στην Πορτογαλία, οι πολιτικές ευνοούν μικρότερα φωτοβολταϊκά συστήματα χωρίς μπαταρίες, οδηγώντας σε βέλτιστες διαμορφώσεις όπου τα νοικοκυριά είναι αποκλειστικά καταναλωτές.
Το κύριο συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι, και για τις δύο χώρες και για τα τέσσερα οικογενειακά συστήματα, η συμμετοχή σε μια ενεργειακή κοινότητα είναι πιο βιώσιμη από οικονομική άποψη από ό,τι η ατομική κατανάλωση.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα μεμονωμένα νοικοκυριά εξακολουθούν να δίνουν προτεραιότητα στην αυτοκατανάλωση και την προσωπική εξοικονόμηση, ενώ πωλούν την πλεονάζουσα ενέργειά τους σε πιο ευνοϊκή τιμή από αυτήν που θα λάμβαναν από το δίκτυο.
www.worldenergynews.gr
