Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στην Κωνσταντινούπολη, στις 15 Μαΐου 2025, αποτελούν μια κρίσιμη καμπή στον τρίχρονο πόλεμο που έχει προκαλέσει τεράστιες απώλειες και γεωπολιτικές ανακατατάξεις. Παρά τις έντονες διπλωματικές προσπάθειες, η έκβαση των συνομιλιών παραμένει αβέβαιη, με τρία βασικά σενάρια να διαμορφώνονται.
Συμβολική συνάντηση χωρίς ουσιαστική πρόοδο
Το πιο πιθανό σενάριο είναι μια συνάντηση χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα. Ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει δηλώσει την πρόθεσή του να παρευρεθεί, καλώντας τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν να συμμετάσχει προσωπικά. Ωστόσο, το Κρεμλίνο δεν έχει επιβεβαιώσει την παρουσία του Πούτιν, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να εκπροσωπηθεί η Ρωσία από άλλους αξιωματούχους. Η απουσία του Πούτιν θα μπορούσε να υπονομεύσει τη σοβαρότητα των συνομιλιών και να περιορίσει τις πιθανότητες ουσιαστικής προόδου.
Προσωρινή κατάπαυση του πυρός με διεθνή πίεση
Ένα δεύτερο σενάριο περιλαμβάνει την επίτευξη μιας προσωρινής κατάπαυσης του πυρός, διάρκειας 30 ημερών, όπως προτείνεται από τις ΗΠΑ και την Ουκρανία. Η Ρωσία, ωστόσο, έχει απορρίψει προηγούμενες προτάσεις για κατάπαυση του πυρός, εκφράζοντας ανησυχίες για την επαλήθευση της τήρησής της. Η διεθνής κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της ΕΕ, ασκεί πίεση για την επίτευξη συμφωνίας, με την αποστολή του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο να υπογραμμίζει τη σημασία της ειρήνης. Η επίτευξη μιας προσωρινής κατάπαυσης του πυρός θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για περαιτέρω διαπραγματεύσεις.
Αδιέξοδο και κλιμάκωση της σύγκρουσης
Το τρίτο και πιο ανησυχητικό σενάριο είναι η αποτυχία των συνομιλιών, οδηγώντας σε περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης. Η Ρωσία επιμένει σε απαιτήσεις όπως η αναγνώριση της προσάρτησης ουκρανικών εδαφών και η ουδετερότητα της Ουκρανίας, ενώ η Ουκρανία απαιτεί την πλήρη αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων και την επιστροφή των αιχμαλώτων. Η αποτυχία επίτευξης συμφωνίας θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενίσχυση των στρατιωτικών επιχειρήσεων και σε περαιτέρω ανθρώπινες απώλειες.
Η αυριανή συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί μια κρίσιμη ευκαιρία για την επίτευξη ειρήνης. Η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί με αγωνία, ελπίζοντας ότι οι ηγέτες θα επιδείξουν την απαραίτητη πολιτική βούληση για να τερματίσουν τη σύγκρουση και να ανοίξουν τον δρόμο για μια βιώσιμη ειρηνευτική διαδικασία.
Η συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα αποτύχει για δυο λόγους - Bankingnews.gr
Πρώτον, δεν υπάρχουν ακόμη πολιτικές και στρατιωτικές προϋποθέσεις για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις.
Οι Ουκρανοί στο Donbass παρά τα τρομερά προβλήματα, που αντιμετωπίζουν με τη ρωσική προέλαση, ακόμη δεν έχουν καταρρεύσει και συνεχίζουν να έχουν ισχυρή υποστήριξη από το ευρωπαϊκό Κόμμα του Πολέμου
(Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία), γεγονός που σβήνει τυχόν προσπάθειες των Αμερικανών να προχωρήσουν σε μια γρήγορη λύση του ζητήματος.
Εξαιτίας αυτού, ακόμη και όντας σε μια πραγματικά αδύναμη θέση, οι ουκρανικές αρχές δεν είναι έτοιμες να κάνουν θεμελιώδεις παραχωρήσεις, αλλά ακόμη και να μιλήσουν με τη Ρωσία.
Η στρατηγική του Zelensky είναι να δώσει στον Trump αρκετά για να μην προκαλέσει την οργή του, αλλά όχι τόσα, ώστε να δεσμευτεί για μια ειρηνική διευθέτηση.
Το ίδιο ισχύει και για τη Ρωσία.
Η Μόσχα έχει σταθερά την πρωτοβουλία στο μέτωπο και σαφώς δεν θέλει να τη χάσει, μόνο και μόνο για να εμφανιστεί ως θριαμβευτής ο Trump στο διεθνές προσκήνιο.
Ως εκ τούτου, η Ρωσία απορρίπτει την 30ήμερη εκεχειρία που πρότεινε η Δύση και προωθεί εναλλακτικές ιδέες, όπως η επανέναρξη των άμεσων διαπραγματεύσεων.
Η στρατηγική του Κρεμλίνου εστιάζει στην κόπωση του Κιέβου πριν από την έναρξη μιας ουσιαστικής συζήτησης για τη συνθήκη ειρήνης.
Παράλληλα προετοιμάζει και μία στρατιωτική εκστρατεία το καλοκαίρι, ώστε να έλθει ακόμη πιο κοντά στους στόχους που είχε θέσει κατά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης το 2022.
Επομένως, το διπλωματικό πινγκ-πονγκ, στο οποίο έπαιξαν η Ρωσία, οι ΗΠΑ και η Ουκρανία την παραμονή της ημέρας των διαπραγματεύσεων, δεν είναι μια ειλικρινής επιθυμία για τον τερματισμό της σύγκρουσης.
Δεύτερον, πρέπει να δούμε την τύχη των προηγούμενων προσπαθειών κήρυξης εκεχειρίας.
Η κατάπαυση του πυρός στη θάλασσα, το moratorium στις ενεργειακές επιθέσεις, η εκεχειρία του «Πάσχα» και της Παρέλασης της Νίκης – όλες αυτές οι πρωτοβουλίες έχουν καταρρεύσει λόγω του χάους των διαπραγματεύσεων.
Από την αρχή του έτους, οι ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά διεξάγει αρκετές παράλληλες ειρηνευτικές διαδικασίες, προσπαθώντας να καταρτίσουν ένα σχέδιο - γέφυρα που θα μπορούσε να ενώσει τις διαμετρικά αντίθετες θέσεις των μερών της σύγκρουσης.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δεν υπογράφηκαν ολοκληρωμένες συμφωνία, η Ρωσία και η Ουκρανία είχαν κάθε φορά το δικό τους όραμα για τους όρους της εκεχειρίας ενώ το σύστημα παρακολούθησης μίας τέτοια λύσης απουσιάζει.
www.worldenergynews.gr
