Σε ισχύ από τις 18 Αυγούστου 2025 οι νέοι κανονισμοί για τη διαχείριση των αποβλήτων μπαταριών - Οι παραγωγοί θα έχουν την ευθύνη να χρηματοδοτήσουν το κόστος συλλογής, επεξεργασίας και ανακύκλωσης των μπαταριών
Σημαντικές αλλαγές έρχονται στην αποθήκευση ενέργειας καθώς οι νέοι κανονισμοί της ΕΕ για τις μπαταρίες στο τέλος του κύκλου ζωής τους δημιουργούν νομικές και εμπορικές πολυπλοκότητες για τους προμηθευτές σύμφωνα με το energy-storage.news
Η πλέον γνωστή Οδηγία 2006/66/ΕΚ καταργήθηκε στις στις 18 Αυγούστου 2025 και αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις ως προς το ποιος πληρώνει για τη συλλογή, την επεξεργασία και την ανακύκλωση των μπαταριών.
Η αλλαγή αυτή έρχεται με τον Κανονισμό (ΕΕ) 2023/1542, ο οποίος θα αντικαταστήσει πλήρως την Οδηγία 2006/66/ΕΚ, και ταυτόχρονα θέτει σε ισχύ στις 18 Αυγούστου 2025 νέους κανονισμούς για τη διαχείριση των αποβλήτων μπαταριών και τις διευρυμένες ευθύνες των παραγωγών.
Ο Κανονισμός του 2023 εισάγει ενισχυμένες υποχρεώσεις για τους παραγωγούς όλων των κατηγοριών μπαταριών, όπως βιομηχανικές, μπαταρίες SLI (εκκίνησης, φωτισμού, ανάφλεξης) και μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, να λαμβάνουν πίσω τις απόβλητες μπαταρίες ανεξάρτητα από το σχήμα, τον όγκο, το βάρος, τον σχεδιασμό, τη σύνθεση του υλικού, τη χημεία, τη χρήση ή τον σκοπό τους. Αυτές οι νέες υποχρεώσεις στοχεύουν στη βελτίωση της βιωσιμότητας, της διαφάνειας και της κυκλικότητας στη χρήση και την απόρριψη των μπαταριών.
Ανακύκλωση μπαταριών
Η οικονομική ευθύνη του παραγωγού για την ανακύκλωση των χρησιμοποιημένων μπαταριών εκφράζεται στις αιτιολογικές σκέψεις 101 και 106 του Κανονισμού του 2023.
Αυτό ορίζει ότι «οι παραγωγοί θα πρέπει να έχουν εκτεταμένη ευθύνη παραγωγού για τη διαχείριση των μπαταριών τους στο στάδιο του τέλους του κύκλου ζωής τους. Συνεπώς, θα πρέπει να χρηματοδοτούν το κόστος συλλογής, επεξεργασίας και ανακύκλωσης όλων των συλλεγόμενων μπαταριών, διεξαγωγής ερευνών σύνθεσης των μικτών συλλεγόμενων αστικών αποβλήτων, υποβολής εκθέσεων για τις μπαταρίες και τα απόβλητα μπαταριών, καθώς και παροχής πληροφοριών στους τελικούς χρήστες και τους φορείς διαχείρισης αποβλήτων σχετικά με τις μπαταρίες και την κατάλληλη επαναχρησιμοποίηση και διαχείριση των αποβλήτων μπαταριών...»
Επομένως, οι παραγωγοί (στην αγορά της ΕΕ) θα έχουν την ευθύνη να χρηματοδοτήσουν το κόστος συλλογής, επεξεργασίας και ανακύκλωσης των μπαταριών. Είναι σημαντικό ότι ο Κανονισμός του 2023 δεν ασχολείται ρητά με τη συμβατική μεταβίβαση του κόστους ανακύκλωσης στον τελικό χρήστη / ή αγοραστή (όπως ήταν δυνατό προηγουμένως). Τέτοιες προσπάθειες μεταβίβασης του κόστους μπορεί να αποδειχθούν απαράδεκτες (δεν επιτρέπονται).
Φυσικά, ο Κανονισμός του 2023 επιτρέπει στους παραγωγούς να κατατάσσουν αυτά τα κόστη στο σημείο πώλησης (δηλαδή να ενσωματώνουν την τιμή στο στάδιο της σύμβασης προμήθειας ή της τιμής της σύμβασης EPC), ωστόσο παραμένει αμφισβητήσιμο το πόσο εφικτό είναι να γίνει αυτό. Πώς μπορούν να προβλεφθούν τα κόστη για τα επόμενα χρόνια, εντός ενός θα μπορούσε να είναι ένα πολύ διαφορετικό κανονιστικό τοπίο;
Αντιθέτως, οι Κανονισμοί του Ηνωμένου Βασιλείου για τις Απόβλητες Μπαταρίες και Συσσωρευτές του 2009 («WBAR 2009») βασίζονται στην προηγούμενη Οδηγία 2006/66/ΕΚ, όπου οι παραγωγοί υποχρεούνται να παραλαμβάνουν πίσω τις μπαταρίες από τους τελικούς χρήστες εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, εάν είναι παραγωγοί κατά την περίοδο συμμόρφωσης κατά την οποία υποβάλλεται το αίτημα για επιστροφή.
Ωστόσο, ο WBAR 2009 συνεχίζει να διευκολύνει τον συμβατικό επιμερισμό του κόστους επιστροφής του παραγωγού. Αυτό σημαίνει ότι η θέση του Ηνωμένου Βασιλείου θα αποκλίνει πλέον από τη θέση της ΕΕ.
Νομικές και εμπορικές πολυπλοκότητες
Εκτιμάται ότι αυτό μπορεί να δημιουργήσει νομικές και εμπορικές πολυπλοκότητες για τους παραγωγούς που δραστηριοποιούνται στην αγορά EMEA. Ενώ ορισμένοι παραγωγοί ενδέχεται να επιδιώξουν να ανακτήσουν το κόστος ανακύκλωσης μέσω μηχανισμών προκαταρκτικής τιμολόγησης, αυτή η προσέγγιση θα είναι δύσκολο να εφαρμοστεί σε μια αγορά ευαίσθητη στις τιμές και ευάλωτη σε νομικό έλεγχο εάν υπονομεύσει την υποχρέωση δωρεάν επιστροφής του Κανονισμού του 2023.
Επομένως, είναι πιθανό να υπάρξουν ποικίλες πρακτικές όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν το κόστος στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Αυτά θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν προσαρμογές τιμών συμβάσεων, μηχανισμούς αποζημίωσης (οι οποίοι θα πρέπει να εξεταστούν από νομικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων των επενδυτών που διενεργούν δέουσα επιμέλεια) ή διατάξεις που εντάσσονται σε διατάξεις διαχωρισμού.
Δεδομένου ότι οι κανονισμοί για τις μπαταρίες μπορούν να ενημερώνονται και να αλλάζουν κατά τη διάρκεια ζωής μιας μπαταρίας, το κανονιστικό τοπίο θα μπορούσε να αλλάξει από τώρα μέχρι τότε.
Οι παραβιάσεις της Οδηγίας της ΕΕ θα μπορούσαν φυσικά να έχουν επιπτώσεις στην τοπική νομοθεσία καθώς η Οδηγία εφαρμόζεται. Η αντιπαράθεση ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου δημιουργεί επίσης πρακτικές προκλήσεις για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται και στις δύο δικαιοδοσίες.
Ενώ οι παραγωγοί του Ηνωμένου Βασιλείου μπορούν να κατανέμουν συμβατικά το κόστος ανακύκλωσης, οι παραγωγοί της ΕΕ θα πρέπει να θεωρηθούν ότι το απορροφούν πλήρως.
www.wordlenergynews.gr
