H πρόσφατη πυρκαγιά στην Χίο έκαψε 47.000 στρέμματα δασικών και αγροτικών εκτάσεων, σύμφωνα με τα δεδομένα που προέκυψαν από την ανάλυση που έκανε η WWF, σε συνεργασία με το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών.
Δυσκολία αναγέννησης της φύσης χωρίς άμεση επέμβαση
Από τις συνολικά καμένες εκτάσεις, οι 20.000 βρίσκονται σε εκτάσεις που έχουν ήδη καεί ξανά το 2012 και το 2016. Αυτό σημαίνει πως οι πιθανότητες φυσικής αναγέννησής τους μειώνονται δραματικά στο ελάχιστο. Η γη εκεί έχει εξαντληθεί. Οι περιοχές γύρω από τον Άγιο Γεώργιο Συκούση, τη Βέσσα, το Λιθί και τη Νέα Μονή βρίσκονται στο πιο κρίσιμο σημείο: χωρίς επείγουσα φροντίδα, θα οδηγηθούν σε ερημοποίηση. Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη σημεία, όπως στην Κλειδού, στα Ρεστά και στον Κορακάρη, όπου εφόσον γίνουν άμεσα τα σωστά έργα, η φύση μπορεί να ξαναγεννηθεί.
Μια ομάδα της WWF, βρίσκεται ήδη στη Χίο για τη λεπτομερή χαρτογράφηση της καμένης περιοχής με επιτόπιες αυτοψίες, ώστε να προσδιορίσουμε με ακρίβεια πού μπορεί να υπάρξει φυσική αναγέννηση, πού απαιτείται τεχνητή αποκατάσταση και πού –δυστυχώς– κινδυνεύουν περιοχές με ερημοποίηση.
Σχέδια για την επόμενη μέρα
Το κρίσιμο ερώτημα είναι πώς δεν θα ξαναβρεθούμε στο ίδιο σημείο; Η απάντηση είναι γνωστή, αλλά όχι ακόμα εφαρμοσμένη. Σχέδια πρόληψης υπάρχουν. Αντιπυρικός σχεδιασμός για τη Χίο, ειδικά για τα Μαστιχοχώρια, είχε εκπονηθεί εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε στο σύνολό του. Πρόσφατα καταρτίστηκε το αντιπυρικό σχέδιο της Διεύθυνσης Δασών Χίου και πρέπει να στελεχωθεί η υπηρεσία με το κατάλληλο και επαρκές προσωπικό για να φέρει εις πέρας το σχέδιο και να συνεχιστούν οι εργασίες πρόληψης που έχει ξεκινήσει η δασική υπηρεσία εδώ και 3 έτη.
Ο Δήμος Χίου, ως ο μεγαλύτερος δασοκτήμονας του νησιού, οφείλει να επενδύσει ουσιαστικά στην Πολιτική Προστασία, με εξειδικευμένο προσωπικό που θα μπορεί να υλοποιούν έργα πρόληψης στα δημοτικά δάση, πριν η φωτιά ξεκινήσει.
Τα αίτια των δασικών πυρκαγιών
Το 95% των δασικών πυρκαγιών στην Ελλάδα προκαλείται από τον ανθρώπινο παράγοντα (είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση). Στη Χίο γνωρίζουμε πως υπήρξαν στο παρελθόν επαναλαμβανόμενα προβλήματα με το δίκτυο ηλεκτροδότησης, ενώ σε άλλες περιοχές της χώρας, όπως η Άνδρος, χρειάστηκε να σπάσει η τοπική σιωπή για να σταματήσουν οι βοσκοφωτιές.
Αν κάτι μάθαμε όλα αυτά τα χρόνια είναι πως η ευθύνη της προστασίας δεν ανήκει μόνο στο κράτος. Ανήκει σε όλους μας. Η κοινωνία έχει φωνή, γνώση και δύναμη. Όταν ενεργοποιείται, αλλάζουν τα πράγματα. Η Χίος δεν πρέπει να καεί ξανά και ελπίζουμε να βελτιωθούμε μελετώντας την ιστορία των πυρκαγιών στο νησί.
www.worldenergynews.gr
