Τελευταία Νέα
Βιομηχανία & Απανθρακοποίηση

Δ.Παπαλεξόπουλος: Σε τέσσερις κατευθύνσεις οι προτάσεις του ΣΕΒ για την διαχείριση της κρίσης που προκάλεσε ο κορωνοϊος

Δ.Παπαλεξόπουλος: Σε τέσσερις κατευθύνσεις οι προτάσεις του ΣΕΒ για την διαχείριση της κρίσης που προκάλεσε ο κορωνοϊος
"Πρωταρχικός στόχος τείναι να αυξηθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από 10% σε 15% μέσα σε 10 χρόνια. Αν φτάσουμε εκεί, υπολογίζουμε ότι θα  κάτι το οποίο θα δημιουργούσε  550.000 νέες θέσεις εργασίας" τόνισε ο προέδρος του ΣΕΒ  στην Ανοικτή Εκδήλωση της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης
Τις προτάσεις του ΣΕΒ οι οποίες κινούνται σε τέσσερις κατευθύνσεις παρουσιάσε ο νέος πρόεδρος Δημήτρης Παπαλεξόπουλος στην Ανοικτή Εκδήλωση της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ

H ομιλία του Προέδρου του ΣΕΒ κ. Δημήτρη Παπαλεξόπουλου

"Κύριε Πρωθυπουργέ,
Αγαπητά μέλη του ΔΣ,
Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι,

Σας καλωσορίζω και εγώ με τη σειρά μου στην ανοιχτή εκδήλωση που γίνεται κατά παράδοση μετά το τέλος της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ. Λυπάμαι που οι συνθήκες μας κρατάνε μακριά και αυτή η ευκαιρία να βρεθούμε προστίθεται στον ατελείωτο κατάλογο των διαδικτυακών εκδηλώσεων των τελευταίων μηνών.
Θα ήθελα να ξεκινήσω ευχαριστώντας τα μέλη του ΣΕΒ για την εμπιστοσύνη τόσο προς εμένα, όσο και προς στον συνοδοιπόρο μου, το νέο Πρόεδρο της Εκτελεστικής Επιτροπής, Ευθύμιο Βιδάλη. Μας τιμά και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να φανούμε αντάξιοί της.
Αντάξιοι, επίσης, του Θόδωρου Φέσσα, που εργάστηκε άοκνα για τον Σύνδεσμο και που αφήνει έναν οργανισμό δυνατό, δυναμικό και με στραμμένη τη ματιά στο μέλλον.
Ως Πρόεδρος του Συνδέσμου μας διαχειρίστηκε καταστάσεις σε αντίξοες συνθήκες αλλά ταυτόχρονα δυνάμωσε τον οργανισμό και τη φωνή του στο δημόσιο διάλογο.
Με ήθος, σκληρή δουλειά και κοινή λογική επιδίωξε, και πέτυχε, να συνεργαστεί με όλους. Παρήγαγε σημαντικό έργο, έβαλε πλάτη για να υπερασπιστεί τον ρεαλισμό και συμμετείχε ενεργά και εποικοδομητικά στον κοινωνικό διάλογο, τιμώντας το ρόλο του ως υπεύθυνου θεσμικού κοινωνικού εταίρου.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο ΣΕΒ μεγάλωσε. Απέκτησε 340 νέα μέλη, άνθισε στην Περιφέρεια και έδωσε μεγάλη έμφαση στην εξωστρέφεια των ελληνικών επιχειρήσεων. Σήμερα, οι εργαζόμενοι στις εταιρίες που είναι άμεσα μέλη του ΣΕΒ αριθμούν 200.000 περίπου [και πολλοί περισσότεροι αν συμπεριλάβουμε τις εταιρίες συνδέσμων που είναι μέλη του ΣΕΒ].
Θόδωρε, σ’ ευχαριστώ εκ μέρους όλων μας γι’ αυτά, και πολλά άλλα. Θα ήταν ευχής έργον η Ελλάδα να έχει περισσότερους ηγέτες που αντιλαμβάνονται τη συμμετοχή τους στα κοινά όπως εσύ.
***
Στη σημερινή μου παρέμβαση θα επικεντρωθώ σε πέντε βασικά θέματα:
Πρώτον, στο πως αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ΣΕΒ.
Δεύτερον, στην ανάγκη οι επιχειρήσεις να έλθουν πιο κοντά στην κοινωνία.
Τρίτον, στη σημασία που έχει η αύξηση του ειδικού βάρους της βιομηχανίας στο σύνολο της οικονομίας.
Τέταρτον, σε τρείς πρωταρχικές οριζόντιες προτεραιότητες που οφείλουμε να αγκαλιάσουμε: την ψηφιακή επανάσταση, την ενίσχυση των δεξιοτήτων στην αγορά εργασίας και την πράσινη ανάπτυξη.
Και τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, στη διαχείριση της κρίσης που προκάλεσε η πανδημία.

1. Ο διττός ρόλος του ΣΕΒ
Ξεκινώ με το πώς αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο του ΣΕΒ.
Ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών έχει τις ρίζες του στη βιομηχανία. Φιλοδοξεί να εκπροσωπεί αποτελεσματικά τη μεταποίηση και τη σημασία της για την ελληνική οικονομία.
Άλλωστε, η ενδυνάμωσή της στην Ελλάδα είναι ένα εξαιρετικά κρίσιμο και επίκαιρο ζήτημα, στο οποίο θα επανέλθω αμέσως μετά.
Στην προσπάθεια του αυτή, ο ΣΕΒ ενσωματώνει ολόκληρο το πολυδιάστατο οικοσύστημα επιχειρήσεων που συνθέτει τη βιομηχανία: παραγωγούς και παρόχους γνώσης, επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες, το κέντρο αλλά και την περιφέρεια.
Ταυτόχρονα, τα τελευταία χρόνια έχουμε επιδιώξει συνειδητά να εξελιχθούμε σε εκφραστή του συνόλου της συνεπούς, ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
Όχι μόνο γιατί πολλά από τα θέματα που μας απασχολούν, όπως η φορολογία, τα εργασιακά, η δικαιοσύνη, η εκπαίδευση, το συνταξιοδοτικό, το ρυθμιστικό περιβάλλον ή η χρηματοδότηση, είναι οριζόντια και αφορούν σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.
Αλλά κυρίως για να αποκτήσουμε κοινή, ισχυρή φωνή, όλοι όσοι πιστεύουμε ότι η συνεπής επιχειρηματικότητα, που συμβαδίζει με τις ανάγκες της κοινωνίας, συνιστά ίσως το σημαντικότερο συστατικό στοιχείο για την ανάπτυξη σε βάθος χρόνου.
Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα πολλές από τις πιο επιτυχημένες επιχειρήσεις από όλους τους κλάδους της οικονομίας έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα μας και έχουν γίνει ενεργά μέλη μας.
Με τη συνεισφορά τους δουλεύουμε για τη συνολική αναβάθμιση της οικονομίας.
Τη δυνατότητα να ακουγόμαστε και να συμβάλουμε δημιουργικά τόσο στη διαμόρφωση των δημόσιων πολιτικών, όσο και στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων, δεν την έχουμε κερδίσει ούτε από το όνομα μας, ούτε από τον τυπικό τίτλο του Κοινωνικού Εταίρου.
Την έχουμε κερδίσει από τη διαμόρφωση τεκμηριωμένων προτάσεων για κάθε ζήτημα, αλλά και από την επιδίωξή μας να υπερβαίνουμε την κοντόφθαλμη λογική της συντεχνιακής εκπροσώπησης.
Την έχουμε κερδίσει ισορροπώντας ανάμεσα στις αγωνίες και τα συμφέροντα των μελών μας και την ανάγκη για αλλαγές. Αλλαγές που ακόμα και αν φαίνονται σήμερα δύσκολες ή μη δημοφιλείς, τις υπερασπιζόμαστε όταν θεωρούμε ότι συμβάλλουν στην πρόοδο των επιχειρήσεων και του κοινωνικού συνόλου.
Στο βαθμό που διεκδικούμε έναν ευρύτερο ρόλο, αυτόν του πρώτου μεταξύ ίσων εκπροσώπων της οργανωμένης επιχειρηματικότητας στον τόπο μας, πρέπει να τον κερδίζουμε κάθε μέρα στην πράξη.
Τελικά, αυτή η διπλή υπόσταση του ΣΕΒ, εκπροσώπησης της βιομηχανίας, αλλά και της επιχειρηματικότητας γενικότερα, δεν αποτελεί δίλημμα.
Αγκαλιάζουμε και τους δύο ρόλους.
Και δουλεύουμε, ώστε να τους υπηρετούμε ταυτόχρονα. Σίγουρα μπορούμε και καλύτερα, αλλά είμαστε στο σωστό δρόμο. Η σημαντική αύξηση των μελών μας, από όλους τους κλάδους και τη βιομηχανία, το επιβεβαιώνει.

2. Επιχειρήσεις και κοινωνία
Το δεύτερο θέμα στο οποίο θα ήθελα να αναφερθώ, αφορά στη σχέση επιχειρήσεων και κοινωνίας.
Κοιτώντας μπροστά, το χτίσιμο μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης ανάμεσα στις επιχειρήσεις και την κοινωνία θεωρούμε ότι είναι ένας από τους βασικότερους στόχους που πρέπει να επιδιώξουμε.
Είναι γεγονός ότι η κοινωνία μας συχνά δεν αγκαλιάζει, δεν εμπιστεύεται την επιχειρηματικότητα. Τη βάζει απέναντι της. Και οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι η αμφισβήτηση αυτή είναι, σε κάποιο βαθμό, εύλογο να υπάρχει, δεν οφείλεται μόνο σε φαινόμενα λαϊκισμού.
Η οικονομία μέσα στην οποία παλεύουμε είναι μικρή, με παράδοση στην εσωστρέφεια και στην υπερ-ρύθμιση. Είναι μία οικονομία όπου οι έντιμοι σπάνια επιβραβεύονται και οι ασυνεπείς σπάνια υφίστανται κυρώσεις. Έχουν υπάρξει, κατά συνέπεια, φαινόμενα στρέβλωσης του ανταγωνισμού, αλλά και κυνικές πρακτικές, που επιτρέπουν σε αρκετούς να αμφισβητούν τη συμβολή των επιχειρήσεων στο κοινό καλό.
Σήμερα, η ανταπόκριση που έχουν δείξει οι επιχειρήσεις στις κοινωνικές ανάγκες, σε συνδυασμό με την ωριμότητα και τη συνειδητοποίηση της κοινωνίας μας, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να ξεφύγουμε από τα βαρίδια του παρελθόντος.
Στον ΣΕΒ θεωρούμε ευθύνη μας την αντιστροφή αυτής της αντίληψης. Η ενδυνάμωση της σχέσης των επιχειρήσεων με την κοινωνία εξαρτάται πρώτα από μας, τις επιχειρήσεις. Ξεκινώντας με διάθεση αυτογνωσίας και αυτοβελτίωσης.
Όσο εμείς εξελισσόμαστε προς το καλύτερο, τόσο θα δυναμώνει η σχέση με την κοινωνία. Όσο επενδύουμε στην αξιοκρατία, στην εκπαίδευση και ανάπτυξη των εργαζομένων μας, στην εξωστρεφή ανταγωνιστικότητα, στην καινοτομία, στη βιώσιμη ανάπτυξη, στη σωστή διακυβέρνηση και στην εταιρική κοινωνική ευθύνη, τόσο περισσότερο θα μειώνεται η απόσταση. Αλλά και τόσο περισσότερο θα νομιμοποιείται η επιχειρηματικότητα να ζητά τη συμβολή του κράτους για την ανάπτυξή της.
Μια κρίσιμη μάζα επιχειρήσεων έχει ενστερνιστεί αυτή την ανάγκη. Και αυτή την τάση ο ΣΕΒ θα την ενισχύσει με τεκμηριωμένες προτάσεις μεταρρυθμίσεων, την παροχή γνώσης, την ανάδειξη καλών πρακτικών που υπάρχουν στη χώρα μας και σιγά σιγά γίνονται όλο και περισσότερες.
Το κράτος με τη σειρά του μπορεί να συμβάλει στην απελευθέρωση των παραγωγικών δυνάμεων της οικονομίας. Αναπτύσσοντας ένα σαφές, σοβαρό, αλλά υποστηρικτικό ρυθμιστικό πλαίσιο. Αποφεύγοντας τον ρόλο του επιχειρηματία, στον οποίο έχει κατ’ επανάληψη αποτύχει. Προωθώντας τις πολυσυζητημένες, αλλά αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στην αδειοδότηση, τη χωροταξία, την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, τη μείωση της γραφειοκρατίας, τη φορολογική νομοθεσία. Μειώνοντας κατά προτεραιότητα τη φορολογική επιβάρυνση της εργασίας (ιδανικά με τρόπο που θα ενθαρρύνει ξενιτεμένους νέους να επιστρέψουν). Στηρίζοντας την καινοτομία και την αποτελεσματικότερη διασύνδεση της εκπαίδευσης με τις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς. Βοηθώντας να γίνει μόδα η επιχειρηματικότητα στη νεολαία, να μπει στα σχολεία, να παντρευτεί με το εκπαιδευτικό μας σύστημα.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Στο πρόσωπο σας, ο κόσμος των επιχειρήσεων αναγνωρίζει κάποιον που πιστεύει ειλικρινά ότι η επιχειρηματικότητα είναι μέρος της λύσης για το μέλλον του τόπου μας. Όλοι συμφωνούμε, ότι σε χώρες όπου κοινωνία, επιχειρήσεις και κράτος έρχονται πιο κοντά, τα οφέλη είναι σημαντικά για όλους. Ο ΣΕΒ θα συνεισφέρει πρώτος σε αυτή την κατεύθυνση και προσδοκά να βρει ανταπόκριση.

3. Στροφή στη μεταποίηση
Το τρίτο θέμα που θα ήθελα να αναδείξω σήμερα, είναι η έμφαση που σκοπεύουμε να δώσουμε στην ανάπτυξη της βιομηχανίας.
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, η προστιθέμενη αξία της βιομηχανίας στην οικονομία μας έχει μειωθεί. Αποτέλεσμα εν μέρει αναπόφευκτων διεθνών τάσεων, αλλά και λανθασμένων επιλογών. Ας θυμηθούμε τον άκρατο καταναλωτισμό και αποσάθρωση της παραγωγής στην αρχή του αιώνα.
Η άμεση συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ υπολογίζεται σήμερα περίπου στο 10%. Όμως το ποσοστό αυτό υποτιμά τη συνεισφορά της.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΟΒΕ (2018), σχεδόν το 1/3 του ΑΕΠ και της απασχόλησης οφείλεται στην άμεση, έμμεση ή προκαλούμενη επίδραση της μεταποίησης.
Ο συνολικός πολλαπλασιαστής της μεταποίησης στο ΑΕΠ είναι 2,8 και στην απασχόληση 3,5, ωφελώντας και τις υπηρεσίες και το εμπόριο και δημιουργώντας ένα ζωτικό οικοσύστημα μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Η μεταποίηση αντιπροσωπεύει το 44% των συνολικών εξαγωγών, πληρώνει μισθούς που είναι κατά μέσο όρο αισθητά μεγαλύτεροι από την υπόλοιπη οικονομία, συνεισφέρει περισσότερο από το μερίδιο της στα έσοδα του κράτους.
Η αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο ΑΕΠ, λοιπόν, έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη.
Δεν είναι τυχαία, συνεπώς, η στόχευση της ΕΕ να αυξήσει τη συμμετοχή της μεταποίησης σε 20% σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πρωταρχικός στόχος του ΣΕΒ είναι να αυξηθεί η συμμετοχή της βιομηχανίας στο ΑΕΠ από 10% σε 15% μέσα σε 10 χρόνια.
Αν φτάσουμε εκεί, υπολογίζουμε ότι θα δημιουργούνταν σταδιακά 550.000 νέες, καλά αμειβόμενες και σταθερές θέσεις εργασίας στη χώρα.
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος της υστέρησης, αλλά και το μέγεθος της ευκαιρίας, αρκεί να δούμε τι συμβαίνει σε άλλες χώρες της Ευρώπης που μοιάζουν αρκετά με την Ελλάδα, όπως η Πορτογαλία.
Η Πορτογαλία εξάγει βιομηχανικά προϊόντα αξίας 53 δισ. ευρώ, σε σχέση με τα περίπου 30 δισ. ευρώ της χώρας μας.
Λόγω αυτής της βιομηχανικής εξωστρέφειας, το 17% των εργαζομένων εργάζεται σε βιομηχανικές επιχειρήσεις, έναντι 9% στην Ελλάδα. Αντίστοιχα ωφελούνται και μεσαίου και μικρού μεγέθους επιχειρήσεις που συνεισφέρουν το 57% των εξαγωγών, έναντι 45% στην Ελλάδα.
Ο στόχος μπορεί να φαίνεται φιλόδοξος, αλλά η συγκυρία είναι η καλύτερη εδώ και πολλά χρόνια.
Βοηθάει ότι η ΕΕ κινείται προς την ίδια κατεύθυνση. Ότι οι γεωπολιτικές αλλαγές δημιουργούν ευκαιρίες να έλθουν πάλι πιο κοντά οι εφοδιαστικές αλυσίδες της Ευρώπης. Ότι η πρόσβαση στην τεχνολογία είναι πιο εύκολη παρά ποτέ. Ότι διατίθενται πόροι από την Ευρώπη που μπορούν να δώσουν ώθηση. ‘Ότι η πολυετής κρίση, (σε συνδυασμό με τη δύσκολη συγκυρία για τον τουρισμό μας) έχει εμπεδώσει μια ευρύτερη συναντίληψη γύρω από το θέμα.
Υπάρχουν κλάδοι στους οποίους έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα ως χώρα και τους οποίους μπορούμε να αναπτύξουμε. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω τα μέταλλα, τα τρόφιμα, τη φαρμακευτική βιομηχανία, την πράσινη ενέργεια, τον ορυκτό πλούτο, τη ναυτιλία, ορισμένους τομείς της υψηλής τεχνολογίας.
Είναι σίγουρο ότι μπορούμε καλύτερα. Τι χρειάζεται για να πετύχουμε;
Αυτή είναι μια ευρύτερη συζήτηση που πρέπει να γίνει άμεσα. Στα βασικά συστατικά της επιτυχίας ωστόσο, θα συμπεριλαμβάναμε τις εξής κατευθύνσεις:
- Τη συνέχιση και επιτάχυνση των πολυσυζητημένων μεταρρυθμίσεων (στις οποίες αναφέρθηκα νωρίτερα), που αφορούν κυρίως στην άρση των εμποδίων που αντιμετωπίζουν (όλες) οι επιχειρήσεις
- Τη διατύπωση μιας συγκροτημένης βιομηχανικής πολιτικής, ευθυγραμμισμένης με την αντίστοιχη της ΕΕ
- Την εξασφάλιση ανταγωνιστικού κόστους ενέργειας
- Την συστηματική ενίσχυση της ικανότητας μας να καινοτομούμε
- Τον προσανατολισμό ικανών πόρων για επενδύσεις στις κατάλληλες υποδομές, ιδιαίτερα ψηφιακές, ενεργειακές, κυκλικής οικονομίας και logistics
- Και τέλος τη στοίχιση μας πίσω από ορισμένες κρίσιμες επιταγές τις εποχής μας: την ψηφιακή επανάσταση, τις απαραίτητες δεξιότητες στην εργασία, και την πράσινη ανάπτυξη.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Οι διεθνείς οικονομικές και γεωπολιτικές εξελίξεις έχουν αναδείξει τη σημασία της εγχώριας βιομηχανίας και μιας σύγχρονης βιομηχανικής πολιτικής. Σε επίπεδο ΕΕ το θέμα προσεγγίζεται ήδη ρεαλιστικά και με αίσθηση επείγοντος. O αντίστοιχος διάλογος στην Ελλάδα έχει αργήσει. Ο ΣΕΒ είναι έτοιμος να συμμετάσχει και να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις τη συλλογική προσπάθεια που χρειάζεται για να επιτευχθεί ο στόχος.

4. Τρεις οριζόντιες προτεραιότητες
Θα ήθελα να κάνω μια ξεχωριστή επιγραμματική αναφορά στις τρεις οριζόντιες προτεραιότητες στις οποίες μόλις αναφέρθηκα: την ψηφιακή επανάσταση, τις απαραίτητες δεξιότητες στην εργασία, και την πράσινη ανάπτυξη.
Κάθε μία από τις τρείς ενέχει ευκαιρίες και κινδύνους για την Ελλάδα. Σε κάθε μία ο ΣΕΒ έχει αναπτύξει πολύπλευρη δράση. Σε κάθε μία θα αφιερωθούμε ακόμα περισσότερο.
Στηρίζουμε και ενισχύουμε την αναβάθμιση των ψηφιακών ικανοτήτων των ελληνικών επιχειρήσεων, έτσι ώστε να καλύψουμε τη διαπιστωμένη υστέρηση έναντι των περισσοτέρων ευρωπαϊκών χωρών.
Η κρίση του κορονοϊού μας έδωσε μια απρόσμενη ώθηση σ’ αυτή την κατεύθυνση. Έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά με μεταρρυθμιστικές τομές ψηφιοποίησης και στο δημόσιο - και γι’ αυτή την επιτυχία αξίζουν συγχαρητήρια και στην Κυβέρνηση αλλά και σε όλους όσους συμβάλανε σε αυτήν. Τώρα έχουμε μια ευκαιρία να επιταχύνουμε, όλοι μαζί.
Πιστεύουμε στην ανάγκη ουσιαστικής αναβάθμισης των δεξιοτήτων του σημερινού, αλλά και του αυριανού ανθρώπινου δυναμικού, των νέων.
Σκοπεύουμε να αναλάβουμε πρόσθετες πρωτοβουλίες για να υποστηρίξουμε τη σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας, ευελπιστώντας ότι ο χρόνος έχει επιτέλους ωριμάσει και υπάρχει συναίνεση για ένα μεγάλο βήμα μπροστά στο κρίσιμο αυτό θέμα.
Επενδύουμε στην ενίσχυση της συλλογικής ικανότητας μας να καινοτομούμε, ως βασική προϋπόθεση για ανάπτυξη με καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας. Η Ελλάδα διαθέτει εξαιρετικό επιστημονικό δυναμικό, μέσα και έξω από τη χώρα. Αν καταφέρουμε να το φέρουμε πιο κοντά στις επιχειρήσεις, στην εφαρμοσμένη καινοτομία της αγοράς, όλοι έχουμε να κερδίσουμε. Και θα ενισχύσουμε ταυτόχρονα και τις νεοφυείς επιχειρήσεις που έχουν τεράστιες δυνατότητες.
Στηρίζουμε ενεργά τις πρωτοβουλίες, τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε εθνικό επίπεδο, για την πράσινη ανάπτυξη, την κυκλική οικονομία, και τον ενεργειακό μετασχηματισμό. Διασφαλίζοντας βεβαίως ταυτόχρονα ότι προστατεύεται η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας από τον εν δυνάμει αθέμιτο εκτός ΕΕ ανταγωνισμό. Ως χώρα έχουμε και εδώ συγκριτικά πλεονεκτήματα πάνω στα οποία μπορούμε να χτίσουμε.
Οι προκλήσεις αυτές αποτελούν αντικείμενο επικέντρωσης σε όλο τον κόσμο, αλλά και στην Ελλάδα. Οι αλλαγές που συνεπάγονται είναι κοσμογονικές και οι ρυθμοί με τους οποίους εξελίσσονται ταχύτατοι. Είναι απαραίτητο, κάθε τι που κάνουμε, να το βλέπουμε και υπό το πρίσμα της ανταπόκρισης μας σε αυτές.
Κύριε Πρωθυπουργέ,
Τις προτεραιότητες αυτές τις έχετε αναδείξει ως Κυβέρνηση. Ωστόσο, είναι αναγκαίο να πάμε πιο μακριά πιο γρήγορα. Στην προσπάθεια σας να τις προωθήσετε αποφασιστικά θα μας βρείτε σύμμαχους.

5. Κορoνοϊός και διαχείριση της κρίσης
Αν κάναμε τη Γενική μας Συνέλευση πριν από λίγους μήνες, κάπου εδώ θα ολοκλήρωνα την ομιλία μου. Αυτές, θα έλεγα, είναι οι προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Θα μιλούσα με συγκρατημένη αισιοδοξία.
Η κρίση του κορονοϊού αλλάζει τα δεδομένα. Τουλάχιστον το 2020 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά.
Πολλές επιχειρήσεις ζουν σήμερα και πάλι με το άγχος της επιβίωσης. Οι τριαντάρηδες, που έχουν ζήσει δύο απανωτές κρίσεις, με την αγωνία της επαγγελματικής αποκατάστασης. Οι προσδοκίες ματαιώθηκαν την πιο κρίσιμη στιγμή: εκεί που πιστεύαμε ότι έχουμε αφήσει πίσω μας την οικονομική κρίση, και ότι είχε έρθει η ώρα να φύγουμε μπροστά.
Στην Κυβέρνηση, στην οποία όλοι αναγνωρίζουμε την επιτυχημένη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης μέχρι τώρα, ανήκουν οι δύσκολες αποφάσεις για το πώς θα αμβλυνθούν οι επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με τι προτεραιότητες και τι πόρους.
Οι δικές μας προτάσεις ακολουθούν τις εξής κατευθύνσεις:
Πρώτη προτεραιότητα παραμένει η αντιμετώπιση της πανδημίας και προστασία της ανθρώπινης ζωής. Εξακολουθούμε να τηρούμε τα μέτρα για την προστασία της υγείας των εργαζομένων, των πελατών μας, των προμηθευτών μας. Ταυτόχρονα στηρίζουμε την εθνική προσπάθεια και πέρα από το επιχειρησιακό μας αποτύπωμα, με δωρεές εξοπλισμού και υλικοτεχνική βοήθεια [τα μέλη μας έχουν ήδη προσφέρει δεκάδες εκατομμύρια].
Δεύτερον, θεωρούμε ότι τα οικονομικά μέτρα, πέρα από την προστασία των αδυνάτων, πρέπει να στηρίζουν κατά προτεραιότητα τις θέσεις εργασίας και την παραγωγή (προϊόντων και υπηρεσιών), έτσι ώστε να διαφυλαχθεί κατά το δυνατόν ο ευάλωτος υγιής παραγωγικός ιστός της χώρας. Οι πρωτοβουλίες που ήδη ανέλαβε η Κυβέρνηση κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Τρίτον, η αντιμετώπιση της κρίσης δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από τους στρατηγικούς στόχους, ούτε να αποτελέσει άλλοθι για την αποφυγή των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων οι οποίες είναι ανάγκη να κινηθούν πιο γρήγορα.
Τέταρτον, οι επερχόμενοι ευρωπαϊκοί πόροι μας δίνουν μια νέα ευκαιρία να ξεφύγουμε από το ιστορικό χαμένων ευκαιριών και κατασπατάλησης του παρελθόντος. Η ενίσχυση των επενδύσεων σε κρίσιμες υποδομές, αλλά και των ιδιωτικών παραγωγικών επενδύσεων, βοηθούν ταυτόχρονα και βραχυπρόθεσμα και στρατηγικά.
Θα ήθελα να σταθώ στο τελευταίο σημείο. Οι ιδιωτικές παραγωγικές επενδύσεις αντέξανε στην κρίση. Ενδεικτικά, στη δεκαετία 2007-17 οι επενδύσεις της βιομηχανίας μειώθηκαν κατά 5%, όταν το ΑΕΠ μειώθηκε 25%.
Ωστόσο, αυτό δεν αρκεί.
Η υλοποίηση εγχώριων επενδύσεων, αλλά και η προσέλκυση ξένων επενδύσεων παραμένουν σε επίπεδα αισθητά χαμηλότερα από ότι απαιτούνται για μακροχρόνια βιώσιμη ανάπτυξη. Η αύξηση τους παραμένει ένα μεγάλο στοίχημα, στο οποίο φιλοδοξούμε να συνδράμουμε ουσιαστικά. Υπάρχουν περιθώρια αισιοδοξίας: Τα τελευταία χρόνια έσπασαν ταμπού του παρελθόντος. Είναι ιδιαίτερα θετικό ότι, παρά τις όποιες επί μέρους διαφωνίες, υπάρχει ευρεία συναίνεση στο ότι απαιτούνται επενδύσεις και ρίσκο για να πάει μπροστά ο τόπος.
Κάτι ακόμα. Η υγειονομική κρίση έχει φέρει και μια ευκαιρία. Ο κοινός στόχος μας ώθησε να εργαστούμε συλλογικά και αποτελεσματικά. Η Αντιπολίτευση στάθηκε επάξια στο ύψος των περιστάσεων. Φαίνεται να αναδεικνύεται ένα πιο ελπιδοφόρο μοντέλο αντιπαράθεσης και διαλόγου, τόσο στην πολιτική, όσο και στην κοινωνία.
Δεν πρέπει να αφήσουμε αναξιοποίητο αυτό το παράθυρο στον χρόνο. Είναι η ευκαιρία μας να προσεγγίσουμε και να λύσουμε ζητήματα, που για χρόνια εμπόδιζαν τη χώρα να πετύχει τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό παραγωγικό πρότυπο.

Κυρίες και κύριοι,
Μιλήσαμε για την ανάγκη εμπιστοσύνης ανάμεσα στις επιχειρήσεις και την κοινωνία, και το πώς μπορούμε να τη χτίσουμε, κάνοντας το πρώτο βήμα εμείς, οι επιχειρήσεις.
Για την ανάγκη μετασχηματισμού της παραδοσιακά εσωστρεφούς οικονομίας μας, σε εξωστρεφή, καινοτόμο και ανταγωνιστική.
Για την Ελλάδα που παράγει και τη σημασία της μεταποίησης.
Για το πώς μπορούμε να επιταχύνουμε το μπόλιασμα της νέας γενιάς με τις δεξιότητες που χρειάζονται για το μέλλον σε ένα κόσμο που αλλάζει, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για περισσότερες ευκαιρίες και καλύτερους μισθούς.
Για το διακύβευμα της ψηφιακής επανάστασης και της πράσινης ανάπτυξης.
Μιλήσαμε, τέλος, για το μεγάλο ζητούμενο της συλλογικότητας, την οποία όποτε κατακτούμε, δείχνουμε τον καλύτερό μας εαυτό.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όλα αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν δια μαγείας, αυτόματα, εν μία νυκτί. Χρειάζονται χρόνο, επιμονή, συνεργασία.
Στην κρίση της πανδημίας, αποδείξαμε ως λαός σε όλο τον κόσμο, αλλά ακόμα περισσότερο στον εαυτό μας, πως είμαστε ικανοί για το καλύτερο.
Και αυτό μας βοηθάει να ενδυναμώσουμε και την συλλογική μας αυτοπεποίθηση, που για κάποια χρόνια την είχαμε χάσει.
Στον ΣΕΒ πιστεύουμε στην Ελλάδα που επιμένει και πετυχαίνει, με συλλογική προσπάθεια. Θα επιχειρήσουμε να φέρουμε σε όλους τους τομείς και όλες τις προτεραιότητες, στις οποίες αναφέρθηκα, απτά και μετρήσιμα αποτελέσματα για τις επιχειρήσεις, για την οικονομία, για την πρόοδο της κοινωνίας μας.
Σας ευχαριστώ"

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης