Η ώθηση του πράσινου υδρογόνου χάνει τη δυναμική της, καθώς οι νεοσύστατες επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν αυξανόμενο κόστος και αβέβαιη ζήτηση, ενώ οι μεγάλες εταιρείες ενέργειας αποσύρονται από έργα πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων καθώς επιστρέφουν στις βασικές τους δραστηριότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Το πράσινο υδρογόνο παραμένει ακριβό
Το υδρογόνο χαμηλών εκπομπών, συμπεριλαμβανομένης της «πράσινης» ποικιλίας που παράγεται με ηλεκτρόλυση χρησιμοποιώντας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παραμένει ένα μικρό μέρος της παγκόσμιας χρήσης υδρογόνου, η οποία επί του παρόντος είναι ως επί το πλείστον του τύπου που χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα.
Παρά τις υποσχέσεις για μηδενικές εκπομπές στη χρήση πράσινου υδρογόνου και τον φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο παραγωγής πράσινου υδρογόνου, η αγορά έχει αντιμετωπίσει το γεγονός ότι ο τύπος υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα που παράγεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας παραμένει πολύ ακριβός και χρειάζεται πολλές επιδοτήσεις, κίνητρα και κρατική υποστήριξη για να υπάρξει.
Η υπόσχεση του πράσινου υδρογόνου είναι τεράστια - καύσιμα χαμηλών εκπομπών άνθρακα που μπορούν να βοηθήσουν στην απαλλαγή των βαριών βιομηχανιών από τον άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των διυλιστηρίων και των χημικών.
Η τιμή εξαρτάται από την ζήτηση
Αλλά η πραγματικότητα επί του πεδίου είναι αρκετά διαφορετική. Το πράσινο υδρογόνο παραμένει πολύ ακριβό για να δικαιολογήσει επενδύσεις πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων όταν δεν υπάρχει ζήτηση. Η ζήτηση δημιουργείται από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και τις κυβερνήσεις, κάτι που δεν αποτελεί καλό σημάδι της ζήτησης της αγοράς.
«Τα μέτρα πολιτικής εξακολουθούν να μην επαρκούν για να δημιουργήσουν το επίπεδο ζήτησης που απαιτείται για την κλιμάκωση της παραγωγής ώστε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της κυβέρνησης», αναγνώρισε ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA), ο οποίος πιέζει για ενεργειακή μετάβαση εδώ και χρόνια, στην τελευταία του έκθεση για το υδρογόνο τον Οκτώβριο του περασμένου έτους.
«Θα απαιτηθεί ισχυρότερη κυβερνητική δράση για την τόνωση της ζήτησης για υδρογόνο χαμηλών εκπομπών ως απαραίτητη προϋπόθεση για την υποστήριξη των επενδύσεων από την πλευρά της προσφοράς», ανέφερε ο οργανισμός.
Ο ίδιος ο IEA παραδέχτηκε ότι η ζήτηση για πράσινη ενέργεια απλώς δεν υπάρχει - και δεν θα υπάρξει, εκτός εάν οι κυβερνήσεις στηρίξουν τη βιομηχανία.
Η παγκόσμια ζήτηση υδρογόνου
Η παγκόσμια ζήτηση για υδρογόνο αυξήθηκε κατά 2,5% σε 97 εκατομμύρια τόνους το 2023, με τη ζήτηση να επικεντρώνεται στη διύλιση και τα χημικά, και να καλύπτεται κυρίως από υδρογόνο που παράγεται από μη μειωμένα ορυκτά καύσιμα, ανέφερε ο IEA στην ετήσια ανασκόπηση του υδρογόνου.
Ωστόσο, «αρκετά έργα έχουν αντιμετωπίσει καθυστερήσεις και ακυρώσεις, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο ένα σημαντικό μέρος του αγωγού έργων», ανέφερε ο οργανισμός. Σύμφωνα με τον IEA, οι κύριοι λόγοι για την αργή υιοθέτηση υδρογόνου χαμηλών εκπομπών άνθρακα «περιλαμβάνουν ασαφή σήματα ζήτησης, εμπόδια χρηματοδότησης, καθυστερήσεις στα κίνητρα, κανονιστικές αβεβαιότητες, ζητήματα αδειοδότησης και αδειοδότησης και λειτουργικές προκλήσεις».
Ακυρώσεις έργων υδρογόνου
Η Αυστραλία, η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δει έργα πράσινου υδρογόνου να έχουν σταματήσει ή ακυρωθεί. Μεγάλες εταιρείες ενέργειας έχουν επίσης αποσυρθεί από τεράστια σχέδια κοινοπραξιών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο «Νόμος για το Ένα Μεγάλο Όμορφο Νομοσχέδιο» του Προέδρου Τραμπ επιτάχυνε την προθεσμία για τη σταδιακή κατάργηση των φορολογικών πιστώσεων, προσθέτοντας στα κανονιστικά εμπόδια για τα έργα πράσινου υδρογόνου, τα οποία ούτως ή άλλως αντιμετώπιζαν δυσκολίες με την οικονομική σκοπιμότητα και την εμπορευματοποίηση.
Το παράδειγμα της Αυστραλίας
Ο ενεργειακός και μεταλλουργικός όμιλος Fortescue της Αυστραλίας επανεξετάζει τώρα τα χρονοδιαγράμματα της σχεδιαζόμενης επιχείρησης Arizona Hydrogen για την παραγωγή υγρού πράσινου υδρογόνου στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αρχικά, το έργο αναμενόταν να ξεκινήσει την παραγωγή μέχρι τα μέσα του 2026. Δεν είναι πλέον βέβαιο πότε θα ξεκινήσει, αν θα ξεκινήσει καθόλου.
Στην Αυστραλία, η Stanwell διέκοψε τη συμμετοχή της στο Central Queensland Hydrogen Project (CQ-H2) και σε άλλες δραστηριότητες ανάπτυξης υδρογόνου. Το έργο CQ-H2, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, είχε αξία 9,1 δισεκατομμύρια δολάρια και είχε προγραμματίσει να ξεκινήσει την εξαγωγή πράσινου υδρογόνου στην Ιαπωνία και τη Σιγκαπούρη έως το 2029.
Ένα άλλο μεγάλο πλήγμα στις φιλοδοξίες της Αυστραλίας για το πράσινο υδρογόνο ήρθε την περασμένη εβδομάδα, όταν η υπερπολυτελής εταιρεία πετρελαίου και φυσικού αερίου BP αποσύρθηκε από τη λειτουργία και το πλειοψηφικό της μερίδιο στο Australian Renewable Energy Hub (AREH), ένα από τα κορυφαία έργα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον κόσμο που θα μπορούσε να παράγει 26 GW συνδυασμένης ηλιακής και αιολικής ενέργειας και θα κόστιζε 36 δισεκατομμύρια δολάρια.
www.worldenergynews.gr
