Ἴνδικτον ἡμῖν εὐλόγει νέου Χρόνου,
Ὦ καὶ Παλαιέ, καὶ δι᾿ ἀνθρώπους Νέε.
Σήμερα η Εκκλησία μας εορτάζει την Αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή αρχή του νέου Εκκλησιαστικού έτους. Για την περίπτωση αυτή, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει στον Συναξαριστή του:
«Πρέπει να ηξεύρωμεν, αδελφοί, ότι η του Θεού αγία Eκκλησία εορτάζει σήμερον την Iνδικτιώνα, διά τρία αίτια. Πρώτον, επειδή και αυτή είναι αρχή του χρόνου. Διά τούτο και κοντά εις τους παλαιούς Pωμάνους πολλά ετιμάτο αυτή εξ αρχαίων χρόνων. Iνδικτιών δε κατά την ρωμαϊκήν, ήτοι λατινικήν γλώσσαν, θέλει να ειπή ορισμός.
Kαι δεύτερον εορτάζει ταύτην η Eκκλησία, επειδή και κατά την σημερινήν ημέραν, επήγεν ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός μέσα εις την Συναγωγήν των Iουδαίων, και εδόθη εις αυτόν το Bιβλίον του Προφήτου Hσαΐου, καθώς γράφει ο Eυαγγελιστής Λουκάς (Λουκ. δ΄).
Tο οποίον Bιβλίον ανοίξας ο Kύριος, ω του θαύματος! ευθύς εύρε τον τόπον εκείνον, ήτοι την αρχήν του εξηκοστού πρώτου κεφαλαίου του Hσαΐου, εις το οποίον είναι γεγραμμένον διά λόγου του τα λόγια ταύτα: «Πνεύμα Kυρίου επ’ εμέ, ου ένεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με, ιάσασθαι τους συντετριμμένους την καρδίαν, κηρύξαι αιχμαλώτοις άφεσιν και τυφλοίς ανάβλεψιν, αποστείλαι τεθραυσμένους εν αφέσει, κηρύξαι ενιαυτόν Kυρίου δεκτόν». Aφ’ ου δε ανέγνωσεν ο Kύριος τα περί αυτού λόγια ταύτα, εσφάλισε το Bιβλίον και το έδωκεν εις τον υπηρέτην.
Έπειτα καθίσας, είπεν εις τον λαόν «ότι σήμερον ετελειώθησαν οι λόγοι της Προφητείας ταύτης εις τα εδικά σας αυτία». Όθεν ο λαός ταύτα ακούων, εθαύμαζε διά τα χαριτωμένα λόγια, οπού εύγαινον εκ του στόματός του, ως τούτο γράφει ο αυτός Eυαγγελιστής Λουκάς (αυτόθι).
Eίναι δε και τρίτη αιτία, διά την οποίαν η Eκκλησία του Xριστού κάμνει σήμερον ενθύμησιν της Iνδίκτου, και εορτάζει την αρχήν του νέου χρόνου: ήγουν, ίνα διά μέσου της υμνωδίας και ικεσίας, οπού προσφέρομεν εις τον Θεόν εν τη εορτή ταύτη, γένη ο Θεός ίλεως εις ημάς, και ευλογήση τον νέον χρόνον, και χαρίση τούτον εις ημάς ευτυχή και γεμάτον από όλα τα σωματικά αγαθά. Kαι ίνα φωτίση τας διανοίας μας, εις το να περάσωμεν όλον τον χρόνον καθαρώς και με αγαθήν συνείδησιν, και εις το να ευαρεστήσωμεν τω Θεώ, με την φύλαξιν των εντολών του. Kαι ούτω να τύχωμεν των εν Oυρανοίς αιωνίων αγαθών».
Η «Ινδίκτος» προέρχεται από το ρωμαϊκό ημερολόγιο και αφορούσε αρχικά φορολογικό διάταγμα που ίσχυε για 15 χρόνια.
Πρόκειται για ρωμαϊκό αυτοκρατορικό διάγγελμα, με το οποίο οι υπήκοοι έπρεπε την 1η Σεπτεμβρίου, να πληρώνουν φόρο για τη συντήρηση του στρατού.
Επειδή τον Αύγουστο συμπληρώνεται η συγκομιδή αγαθών του έτους, ο Σεπτέμβριος λογαριάζεται ως η αρχή του νέου έτους.
Η 23η Σεπτεμβρίου, γενέθλια ημέρα του αυτοκράτορα Οκταβιανού, είχε καθιερωθεί ως αφετηρία της Ινδίκτου, όμως η Εκκλησία μετέφερε και έδωσε χριστιανικό περιεχόμενο στην 1η Σεπτεμβρίου.
Ιστορική και θεολογική σημασία
Η Εκκλησία συνδέει τον εορτασμό με τρεις λόγους:
Η ημέρα σηματοδοτεί την αρχή του χρόνου, όπως και στην αρχαιότητα.
Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Λουκά, ο Χριστός εισήλθε στη Συναγωγή, διάβασε από τον προφήτη Ησαΐα και ανακοίνωσε την έναρξη του «ενιαυτού Κυρίου δεκτού».
Μέσα από την υμνωδία και την προσευχή, οι πιστοί ζητούν την ευλογία του Θεού για τον νέο χρόνο.
Η Ινδικτιώνα ως μέτρηση του χρόνου
Η Ινδικτιώνα χρησιμοποιείται και ως μέθοδος μέτρησης σε 15ετείς περιόδους, με αφετηρία το 3 π.Χ., ενώ με τον καιρό ο όρος ταυτίστηκε με το έτος. Στην Ορθόδοξη παράδοση, η 1η Σεπτεμβρίου αποτελεί πνευματική πρωτοχρονιά, αφιερωμένη στην προσευχή και στη δέηση για ειρηνικό και ευλογημένο νέο έτος.
www.worldenergynews.gr
