Στα ανοιχτά των ακτών της Βόρειας Ουαλίας, θαλάσσιοι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα αξιοσημείωτο υποβρύχιο φαινόμενο που επαναπροσδιορίζει την κατανόησή μας για τα ωκεάνια οικοσυστήματα, καθώς κρυμμένες κάτω από τα κύματα βρίσκονται μυστηριώδεις δομές που μοιάζουν με ηφαίστεια, αλλά αυτές δεν προέρχονται από γεωλογική δραστηριότητα. Αντίθετα, είναι η δημιουργία ενός φευγαλέου είδους γνωστού ως ηφαιστειακό σκουλήκι. Αυτή η ανακάλυψη, που κατέστη δυνατή χάρη σε πρόσφατες έρευνες, αποκάλυψε εκτεταμένες αποικίες που έχουν πυροδοτήσει νέο ενδιαφέρον και ερωτήματα σχετικά με τη θαλάσσια βιολογία της περιοχής.
Ανακάλυψη ηφαιστειακών σκουληκιών στα ανοιχτά της χερσονήσου Llŷn
Η αρχική ανακάλυψη ηφαιστειακών σκουληκιών στα ανοιχτά της χερσονήσου Llŷn ήταν τυχαία. Τον Σεπτέμβριο του 2005, θαλάσσιοι ερευνητές που έψαχναν για δίθυρα ανέσυραν απροσδόκητα πολλά από αυτά τα μοναδικά σκουλήκια. Πριν από αυτό, το είδος ήταν γνωστό μόνο από εξαιρετικά προστατευμένες σκωτσέζικες θαλάσσιες λίμνες και η παρουσία του στα ουαλικά νερά ήταν καθαρά εικασία. Η επιχείρηση βυθοκόρησης απέδωσε δεκάδες δείγματα, πολλά από τα οποία ξεπερνούσαν τα 12 ίντσες σε μήκος. Παρά την πρόχειρη μέθοδο σύλληψης, πολλά σκουλήκια ήταν άθικτα, χάρη στην στιβαρή και ελαστική δομή του σώματός τους.
Αυτά τα νυκτόβια πλάσματα είναι επιδέξιοι μηχανικοί του βυθού. Δημιουργούν περίπλοκους ηφαιστειακούς τύμβους σκάβοντας στη λάσπη, εκτοξεύοντας ιζήματα και οργανική ύλη στο νερό. Κάθε τύμβος μπορεί να φτάσει σε ύψος έως και 12 ίντσες, ενώ οι λαγούμια έχουν βάθος περίπου 31 ίντσες. Εξοπλισμένοι με μια προβοσκίδα που μοιάζει με φτερό, οι ηφαιστειακοί σκώληκες συλλαμβάνουν ιζήματα και θρεπτικά συστατικά, ανακυκλώνοντας σημαντικούς όγκους υλικού καθημερινά. Αυτό τους καθιστά σημαντικούς βιοδιαταράκτες, καθώς αναδεύουν και αναμειγνύουν τα ιζήματα του βυθού, αναδιαμορφώνοντας τα βενθικά ενδιαιτήματα στη διαδικασία.
Νέες έρευνες σόναρ αποκαλύπτουν τεράστιες αποικίες
Πρόσφατες έρευνες σόναρ που διεξήχθησαν από την Marine Ecological Solutions, υπό την ανάθεση της Natural Resources Wales, έχουν παράσχει μεγαλύτερη εικόνα για την κλίμακα αυτών των αποικιών. Χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία σόναρ πλευρικής σάρωσης σε όλο τον κόλπο Tremadog, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι τα ενδιαιτήματα αυτών των ηφαιστειακών σκωλήκων είναι πολύ πιο εκτεταμένα από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Ένας εκπρόσωπος του έργου σημείωσε: «Η επιστημονική μας ομάδα καταδύσεων ερεύνησε πρόσφατα τον βυθό στον κόλπο Tremadog, επιβεβαιώνοντας την παρουσία μιας μεγάλης κοινότητας ηφαιστειακών σκωλήκων που εκτείνεται σε αρκετά μίλια».
Ο βυθός φαινόταν γεμάτος με αυτές τις ασυνήθιστες λαγούμια, θυμίζοντας ένα εξωγήινο τοπίο. Αυτή η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι αυτά τα σκουλήκια δεν περιορίζονται σε μεμονωμένες περιοχές, αλλά μπορεί να πολλαπλασιάζονται σε ευρύτερες περιοχές της Ιρλανδικής Θάλασσας. Προηγούμενες έρευνες είχαν ήδη εντοπίσει μια δευτερεύουσα αποικία νοτιοανατολικά του Pwllheli, οδηγώντας σε εικασίες ότι η Βόρεια Ουαλία θα μπορούσε να φιλοξενεί πολλαπλούς διακριτούς πληθυσμούς. Αυτό εγείρει νέες έρευνες σχετικά με την κατανομή τους, την αναπαραγωγική τους συμπεριφορά και την επιρροή τους στα θαλάσσια οικοσυστήματα σε ρηχές παράκτιες ζώνες.
Ο Ρόλος του Οικοτόπου και των Ωκεάνιων Ρευμάτων
Η παρουσία ηφαιστειακών σκουληκιών στα ανοικτά της χερσονήσου Llŷn μπορεί να αποδοθεί στις μοναδικές γεωγραφικές και υδροδυναμικές συνθήκες της περιοχής. Οι θαλάσσιοι βιολόγοι προτείνουν ότι η χερσόνησος σε σχήμα αγκίστρου και ο ύφαλος Sarn Badrig λειτουργούν ως φυσικά εμπόδια, εκτρέποντας τα ισχυρά παλιρροιακά ρεύματα και δημιουργώντας προστατευμένες λασπώδεις θύλακες. Αυτές οι συνθήκες είναι ιδανικές για τα σκουλήκια, τα οποία απαιτούν σταθερά περιβάλλοντα για να κατασκευάσουν τα λαγούμια τους.
Ενώ ο κύκλος ζωής των σκουληκιών παραμένει σε μεγάλο βαθμό αινιγματικός, οι μηχανικές τους δραστηριότητες έχουν σημαντικές επιπτώσεις στην τοπική βιοποικιλότητα. Αποβάλλοντας λάσπη και οργανική ύλη, δημιουργούν μικροοικοτόπους που υποστηρίζουν διάφορα είδη. Παρά το μέγεθός τους, τα ηφαιστειακά σκουλήκια δεν φαίνεται να αποτελούν κοινή πηγή τροφής για τα αρπακτικά. Σε πάνω από 1.500 ώρες βίντεο, οι επιστήμονες δεν παρατήρησαν καμία θηρευτική δραστηριότητα, υπογραμμίζοντας τη μοναδική οικολογική τους θέση.
Ένα Υποκαταγεγραμμένο Είδος με Κρυφό Δυναμικό
Η σπανιότητα των ηφαιστειακών σκουληκιών είναι περισσότερο θέμα αοριστίας παρά μεγέθους πληθυσμού. Οι παραδοσιακές μέθοδοι αλιείας με τράτες δεν κατάφεραν να τους ανιχνεύσουν, καθώς σκάβουν πολύ βαθιά. Η ανακάλυψη ήρθε με τη χρήση τεχνικών βαθύτερης βυθοκόρησης το 2005, υποδηλώνοντας ότι οι πληθυσμοί των ηφαιστειακών σκουληκιών μπορεί να είναι πιο διαδεδομένοι από ό,τι υποδηλώνουν τα τρέχοντα αρχεία.
Από τότε έχουν επιβεβαιωθεί αποικίες όχι μόνο στη Βόρεια Ουαλία αλλά και στη δυτική Σκωτία, την Ιρλανδική Θάλασσα και τμήματα της Μάγχης. Κάθε ανακάλυψη προσθέτει ένα κομμάτι στο παζλ της πραγματικής τους εξάπλωσης και κατανομής. Οι επιστήμονες εικάζουν ότι περισσότερες ανεξερεύνητες αποικίες μπορεί να βρίσκονται κατά μήκος των ακτών της Βρετανίας, περιμένοντας να βρεθούν με προηγμένες τεχνολογίες έρευνας. Ο χαρακτηρισμός αυτών των οικοτόπων στην Χερσόνησο Llŷn και την Ειδική Περιοχή Διατήρησης Sarnau υπογραμμίζει τη σημασία τους για τη διατήρηση του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Η ανακάλυψη ηφαιστειακών σκουληκιών στα ανοικτά των ακτών της Βόρειας Ουαλίας αποτελεί απόδειξη της πολυπλοκότητας και του μυστηρίου των θαλάσσιων οικοσυστημάτων. Καθώς οι ερευνητές συνεχίζουν να διερευνούν αυτά τα μοναδικά πλάσματα, οι δυνατότητες για νέα ευρήματα παραμένουν τεράστιες
www.worldenergynews.gr
