Ο ωκεανός έχει βοηθήσει στον μετριασμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη απορροφώντας περίπου το ένα τέταρτο των ανθρωπογενών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2), μαζί με περισσότερο από το 90% της υπερβολικής θερμότητας που παράγουν αυτές οι εκπομπές.
O ρόλος των ωκεανών
Πολλές προσπάθειες, συμπεριλαμβανομένων των αξιολογήσεων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, έχουν εξετάσει πώς οι ωκεανοί μπορεί να συνεχίσουν να μετριάζουν τις αυξανόμενες εκπομπές και την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, λίγες έχουν εξετάσει το αντίθετο: Πώς θα αντιδράσουν οι ωκεανοί εάν οι εκπομπές και τα σχετικά επίπεδα ατμοσφαιρικής θερμότητας αρχίσουν να μειώνονται ως απάντηση στις καθαρές αρνητικές εκπομπές;
Οι Frenger κ.ά. εξέτασαν τι θα μπορούσε να συμβεί στον Νότιο Ωκεανό εάν μετά από περισσότερο από έναν αιώνα ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης, οι μέσες παγκόσμιες θερμοκρασίες μειωθούν μέσω της απομάκρυνσης CO2 από την ατμόσφαιρα. Ο Νότιος Ωκεανός είναι ένα δυναμικό σύστημα, με μεγάλης κλίμακας ανοδική ροή και ισχυρή ικανότητα απορρόφησης της υπερβολικής ποσότητας άνθρακα και θερμότητας. Για να κατανοήσουν καλύτερα πώς θα συμπεριφερθεί ο Νότιος Ωκεανός σε συνθήκες καθαρού αρνητικού άνθρακα, οι ερευνητές μοντελοποίησαν τον τρόπο με τον οποίο θα αλληλεπιδρούν ο ωκεανός και η ατμόσφαιρα.
Έρχεται μια περίοδος θέρμανσης
Χρησιμοποίησαν το κλιματικό μοντέλο του Πανεπιστημίου της Βικτώρια, UVic έκδοση 2.9, για να προσομοιώσουν χρονοδιαγράμματα πολλών αιώνων και αναδράσεις κύκλου άνθρακα. Το UVic χρησιμοποιεί έναν συνδυασμό ενός μοντέλου ισορροπίας ατμοσφαιρικής ενέργειας-υγρασίας, ενός μοντέλου κυκλοφορίας των ωκεανών και θαλάσσιου πάγου, ενός μοντέλου βιόσφαιρας ξηράς και ενός μοντέλου βιοχημείας των ωκεανών. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν το UVic για να μοντελοποιήσουν ένα ιδανικό σενάριο κλιματικής αλλαγής που χρησιμοποιείται συνήθως στην κλιματική μοντελοποίηση: Οι εκπομπές αυξάνονται μέχρι να διπλασιαστούν τα επίπεδα CO2 στην ατμόσφαιρα μετά από 70 χρόνια, ακολουθούμενη από μια απότομη μείωση των εκπομπών και επακόλουθες συνεχείς καθαρές αρνητικές εκπομπές.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μετά από αρκετούς αιώνες καθαρών αρνητικών επιπέδων εκπομπών και σταδιακής παγκόσμιας ψύξης, ο Νότιος Ωκεανός απελευθέρωσε απότομα μια έκρηξη συσσωρευμένης θερμότητας - ένα ωκεάνιο "burp" - που οδήγησε σε μια περίοδο θέρμανσης σε κλίμακα δεκαετίας έως εκατονταετίας. Αυτή η θέρμανση ήταν συγκρίσιμη με τους μέσους ιστορικούς ρυθμούς ανθρωπογενούς θέρμανσης. Η ομάδα ανέφερε ότι λόγω της μοναδικής χημείας του θαλασσινού νερού, αυτό το burp απελευθέρωσε σχετικά λίγο CO2 μαζί με τη θερμότητα.
Η χρήση μοντέλων κλίματος
Ο Frenger και οι συνεργάτες του σημειώνουν ότι η εργασία τους χρησιμοποιεί ένα μοντέλο με ενδιάμεση πολυπλοκότητα και ένα ιδανικό σενάριο κλιματικής αλλαγής, αλλά ότι τα ευρήματά τους ήταν συνεπή όταν δοκιμάστηκαν με άλλες διατάξεις μοντελοποίησης. Λένε ότι η σημασία του Νότιου Ωκεανού για το παγκόσμιο κλιματικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου του στην απελευθέρωση θερμότητας στην ατμόσφαιρα σε ένα ψυχρότερο κλίμα, θα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω και οι σύγχρονες αλλαγές να παρακολουθούνται στενά.
www.worldenergynews.gr
