Σε ένα απομακρυσμένο μέρος της δυτικής Θάλασσας Weddell της Ανταρκτικής, μια περιοχή κάποτε κρυμμένη κάτω από μια παγοκρηπίδα πάχους 200 μέτρων, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο και ασυνήθιστο φαινόμενο: εκτενώς διατηρημένες περιοχές φωλιάσματος ψαριών, διατεταγμένες σε μοτίβα. Η ανακάλυψη δημοσιεύτηκε στο Frontiers in Marine Science.
Η ανακάλυψη
Όταν το παγόβουνο A68, με έκταση 5.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αποκολλήθηκε από την παγοκρηπίδα Larsen C το 2017, άνοιξε νέα πρόσβαση για έρευνα. Ένα τηλεχειριζόμενο όχημα (ROV) που εξερευνούσε τον πυθμένα αποκάλυψε περισσότερες από 1.000 κυκλικές φωλιές, καθεμία από τις οποίες είχε καθαριστεί από το στρώμα υπολειμμάτων πλαγκτόν που κάλυπτε τις γύρω περιοχές.
Αυτές οι φωλιές δεν ήταν τυχαία διάσπαρτες, αλλά ήταν οργανωμένες σε ξεχωριστά μοτίβα, σχηματίζοντας μια τεράστια, γεωμετρική γειτονιά ψαριών στον πυθμένα. Τα λακκάκια στην άμμο είναι οι καθαρισμένες φωλιές ψαριών. Κάποιες είναι μοναδικές, κάτω δεξιά, κάποιες σε καμπύλες, στο κέντρο πάνω, και άλλες σε συστάδες, πάνω αριστερά. Όλες έχουν καθαριστεί από το χαλί των υπολειμμάτων φυτοπλαγκτόν που καλύπτει τις γύρω περιοχές.
Η αποστολή
Η Weddell Sea Expedition 2019 είχε δύο στόχους: να διεξάγει ένα διεπιστημονικό επιστημονικό πρόγραμμα στα νερά που περιβάλλουν την παγοκρηπίδα Larsen C και να εντοπίσει, να ερευνήσει και να απεικονίσει το ναυάγιο του πλοίου του Sir Ernest Shackleton, του Endurance, το οποίο βυθίστηκε το 1915. Το επιστημονικό κίνητρο καθοδηγούνταν από την κρίσιμη σημασία των πλωτών παγοκρηπίδων της Ανταρκτικής.
Αυτές οι παγοκρηπίδες διαδραματίζουν κρίσιμο παγκόσμιο ρόλο, ενεργώντας για να υποστηρίξουν και να περιορίσουν τη ροή πάγου από το τεράστιο εσωτερικό του παγοκαλύμματος της Ανταρκτικής. Όταν οι παγοκρηπίδες λεπταίνουν ή καταρρέουν, αυτός ο περιορισμός χάνεται, οδηγώντας σε επιταχυνόμενη ροή πάγου από την ήπειρο, η οποία με τη σειρά της συμβάλλει στην παγκόσμια άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Η αποστολή ήταν ιδιαίτερα επίκαιρη, μετά τη μεγάλη απόσχιση του παγόβουνου A68.
Αυτό το γεγονός της αποκόλλησης παρείχε μια μοναδική ευκαιρία για τη μελέτη μιας περιοχής που υφίσταται ραγδαίες περιβαλλοντικές αλλαγές, και συγκεκριμένα την πρώτη ευκαιρία να μελετηθούν προηγουμένως απρόσιτες περιοχές του βυθού που κάποτε βρίσκονταν κάτω από τον A68.
O εξοπλισμός
Εξοπλισμένη με αυτόνομα υποβρύχια οχήματα (AUV) και ένα τηλεχειριζόμενο υποβρύχιο όχημα (ROV) στο νοτιοαφρικανικό πολικό ερευνητικό σκάφος SA Agulhas II, η ομάδα αντιμετώπισε τις ίδιες ακραίες συνθήκες θαλάσσιου πάγου που είχαν συντρίψει το σκάφος Endurance περισσότερο από έναν αιώνα νωρίτερα.
Η τεράστια πίεση του πυκνού πολυετούς πάγου ματαίωσε την προσπάθεια αναζήτησης του 2019 για το Endurance. Παρόλο που αυτή η αποστολή δεν εντόπισε τα συντρίμμια, η ανεκτίμητη εμπειρία που αποκτήθηκε από την πλοήγηση στον επικίνδυνο πάγο και την ανάπτυξη υποβρύχιας τεχνολογίας βοήθησε στον σχεδιασμό και την εκτέλεση της επόμενης αποστολής Endurance22 στο ίδιο πλοίο, η οποία εντόπισε με επιτυχία το αξιοσημείωτα καλά διατηρημένο ναυάγιο τον Μάρτιο του 2022 στα 3.008 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας.
Μια ιστορία επιβίωσης
Οι αρχιτέκτονες αυτών των φωλιών είναι ένα είδος βραχόμπακα γνωστό ως κιτρινόπτερος νοτίος (Lindbergichthys nudifrons). Κάθε φωλιά θα φυλασσόταν από ένα γονικό ψάρι, προστατεύοντας τα αυγά τους από τους θηρευτές. Αυτή η αξιοσημείωτη οργάνωση θεωρείται μια στρατηγική επιβίωσης. Τα πυκνά σμήνη καταδεικνύουν τη θεωρία του «εγωιστικού κοπαδιού» στην πράξη: τα άτομα στο κέντρο της ομάδας αποκτούν προστασία, προστατευμένα από τους γείτονές τους.
Οι μοναχικές φωλιές στα περίχωρα πιστεύεται ότι καταλαμβάνονται από μεγαλύτερα, δυνατότερα άτομα που είναι πιο ικανά να υπερασπιστούν τις φωλιές τους. Ολόκληρη η κοινότητα είναι μια δυναμική αλληλεπίδραση μεταξύ συνεργασίας και αυτοσυντήρησης.
Γιατί η ανακάλυψη έχει σημασία
Αυτό το εύρημα είναι κάτι περισσότερο από μια επιστημονική παρατήρηση. Έχει κρίσιμες επιπτώσεις για τη διατήρηση. Παρέχει στοιχεία ότι αυτή η περιοχή περιέχει ένα Ευάλωτο Θαλάσσιο Οικοσύστημα, ένα μοναδικό και εύθραυστο βιότοπο που είναι ζωτικής σημασίας για τη βιοποικιλότητα. Είναι σημαντικό ότι βασίζεται σε προηγούμενες εργασίες στη Θάλασσα Weddell, όπως ο Autun Purser και άλλοι, οι οποίοι αποκάλυψαν μία από τις μεγαλύτερες γνωστές αποικίες αναπαραγωγής ψαριών στη Γη.
Αυτές οι ανακαλύψεις είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη του επίσημου χαρακτηρισμού της Θάλασσας Weddell ως Θαλάσσιας Προστατευόμενης Περιοχής. Η προστασία αυτής της περιοχής σημαίνει την προστασία όχι μόνο των εμβληματικών πιγκουίνων και φώκιων, αλλά και αυτών των κρυφών φυτωρίων που αποτελούν μέρος του τροφικού πλέγματος της Ανταρκτικής. Αυτά τα υποβρύχια περιβάλλοντα αποτελούν μια ισχυρή υπενθύμιση ότι ακόμη και στα πιο ακραία περιβάλλοντα του πλανήτη, η ζωή βρίσκει έναν τρόπο να χτίσει πολύπλοκες, ανθεκτικές κοινότητες.
www.worldenergynews.gr
