Η Κίνα αύξησε την παραγωγή οξειδίων σπάνιων γαιών (REO) από περίπου 31.000 τόνους το 1994 σε 270.000 τόνους το 2024
Η παγκόσμια βιομηχανία σπάνιων γαιών έχει αλλάξει ριζικά τα τελευταία τριάντα χρόνια.
Σύμφωνα με το Visual Capitalist, τη δεκαετία του 1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούσαν ακόμη σημαντικό παραγωγό, με επίκεντρο το ορυχείο Mountain Pass στην Καλιφόρνια.
Όμως, μετά από μια δικαστική υπόθεση το 1997 σχετικά με διαρροές αποβλήτων, η αμερικανική παραγωγή κατέρρευσε, ανοίγοντας τον δρόμο για τη ραγδαία άνοδο της Κίνας.
Το γράφημα που δημοσίευσαν η Benchmark Mineral Intelligence και η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) καταγράφει αυτές τις αλλαγές από το 1994 έως το 2024.
Η κυριαρχία της Κίνας
Η Κίνα αύξησε την παραγωγή οξειδίων σπάνιων γαιών (REO) από περίπου 31.000 τόνους το 1994 σε 270.000 τόνους το 2024.
Στο διάστημα αυτό, οι Κινέζοι παραγωγοί κατέκτησαν την αγορά προσφέροντας χαμηλότερες τιμές, χάρη στην κρατική υποστήριξη, τα πιο χαλαρά περιβαλλοντικά πρότυπα και το φθηνότερο εργατικό κόστος.
Σήμερα, η Κίνα όχι μόνο κυριαρχεί στην εξόρυξη, αλλά ελέγχει περίπου το 90% της παγκόσμιας επεξεργασμένης προσφοράς και διαθέτει τη μεγαλύτερη δυναμικότητα για διαχωρισμό και καθαρισμό σπάνιων γαιών παγκοσμίως.
Η πτώση και η ανάκαμψη των ΗΠΑ
Το ορυχείο Mountain Pass ήταν το κορυφαίο παγκοσμίως στα μέσα της δεκαετίας του 1990, με την αμερικανική παραγωγή να κυμαίνεται γύρω στους 20.000–22.000 τόνους ετησίως.
Μετά το 1997, ωστόσο, η παραγωγή κατέρρευσε στους 5.000 τόνους μεταξύ 1998 και 2002 και μηδενίστηκε για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 2000 και των αρχών του 2010.
Η αναβίωση ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 2010, με την παραγωγή να φτάνει τους 46.000 τόνους το 2024.
Παρ’ όλα αυτά, την περίοδο 2020–2023, η Κίνα παρέμεινε ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ, καλύπτοντας το 70% των εισαγωγών σπάνιων γαιών.
Νέοι και επανεμφανιζόμενοι παίκτες
Η Αυστραλία αναδείχθηκε μετά το 2011 ως ο πιο σταθερός μη κινεζικός παραγωγός, με αποδόσεις που κυμαίνονται μεταξύ 13.000 και 16.000 τόνων τα τελευταία χρόνια.
Η Ταϊλάνδη και η Νιγηρία μπήκαν πρόσφατα στο παιχνίδι, προσεγγίζοντας τους 13.000 τόνους παραγωγής το 2024.
Η Μιανμάρ παρείχε επίσης σημαντικές ποσότητες στα τέλη της δεκαετίας του 2010 και στις αρχές του 2020, αν και η δραστηριότητα παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις λόγω κανονιστικών και διασυνοριακών παραγόντων.
Η στρατηγική σημασία των σπάνιων γαιών
Τα στοιχεία σπάνιων γαιών —μια ομάδα 17 μετάλλων που περιλαμβάνει το νεοδύμιο, το δυσπρόσιο και το τέρβιο— είναι θεμελιώδη για τη σύγχρονη τεχνολογία.
Αποτελούν βασικό υλικό για κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρικά οχήματα, ανεμογεννήτριες, μαχητικά αεροσκάφη και συστήματα καθοδήγησης πυραύλων.
Οι μοναδικές μαγνητικές, φωταυγείς και αγώγιμες ιδιότητές τους τα καθιστούν αναντικατάστατα σε εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας και καθαρής ενέργειας.
Το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση Τραμπ έχει εντείνει τις προσπάθειες μείωσης της εξάρτησης των ΗΠΑ από την κινεζική προσφορά, προωθώντας επενδύσεις σε εγχώρια ορυχεία, επιταχύνοντας τις αδειοδοτήσεις και ενισχύοντας τη συνεργασία με συμμάχους για τη διαφοροποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με το Visual Capitalist, τη δεκαετία του 1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποτελούσαν ακόμη σημαντικό παραγωγό, με επίκεντρο το ορυχείο Mountain Pass στην Καλιφόρνια.
Όμως, μετά από μια δικαστική υπόθεση το 1997 σχετικά με διαρροές αποβλήτων, η αμερικανική παραγωγή κατέρρευσε, ανοίγοντας τον δρόμο για τη ραγδαία άνοδο της Κίνας.
Το γράφημα που δημοσίευσαν η Benchmark Mineral Intelligence και η Γεωλογική Υπηρεσία των ΗΠΑ (USGS) καταγράφει αυτές τις αλλαγές από το 1994 έως το 2024.
Η κυριαρχία της Κίνας
Η Κίνα αύξησε την παραγωγή οξειδίων σπάνιων γαιών (REO) από περίπου 31.000 τόνους το 1994 σε 270.000 τόνους το 2024.
Στο διάστημα αυτό, οι Κινέζοι παραγωγοί κατέκτησαν την αγορά προσφέροντας χαμηλότερες τιμές, χάρη στην κρατική υποστήριξη, τα πιο χαλαρά περιβαλλοντικά πρότυπα και το φθηνότερο εργατικό κόστος.
Σήμερα, η Κίνα όχι μόνο κυριαρχεί στην εξόρυξη, αλλά ελέγχει περίπου το 90% της παγκόσμιας επεξεργασμένης προσφοράς και διαθέτει τη μεγαλύτερη δυναμικότητα για διαχωρισμό και καθαρισμό σπάνιων γαιών παγκοσμίως.
Η πτώση και η ανάκαμψη των ΗΠΑ
Το ορυχείο Mountain Pass ήταν το κορυφαίο παγκοσμίως στα μέσα της δεκαετίας του 1990, με την αμερικανική παραγωγή να κυμαίνεται γύρω στους 20.000–22.000 τόνους ετησίως.
Μετά το 1997, ωστόσο, η παραγωγή κατέρρευσε στους 5.000 τόνους μεταξύ 1998 και 2002 και μηδενίστηκε για μεγάλο μέρος της δεκαετίας του 2000 και των αρχών του 2010.
Η αναβίωση ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 2010, με την παραγωγή να φτάνει τους 46.000 τόνους το 2024.
Παρ’ όλα αυτά, την περίοδο 2020–2023, η Κίνα παρέμεινε ο κυριότερος προμηθευτής των ΗΠΑ, καλύπτοντας το 70% των εισαγωγών σπάνιων γαιών.
Νέοι και επανεμφανιζόμενοι παίκτες
Η Αυστραλία αναδείχθηκε μετά το 2011 ως ο πιο σταθερός μη κινεζικός παραγωγός, με αποδόσεις που κυμαίνονται μεταξύ 13.000 και 16.000 τόνων τα τελευταία χρόνια.
Η Ταϊλάνδη και η Νιγηρία μπήκαν πρόσφατα στο παιχνίδι, προσεγγίζοντας τους 13.000 τόνους παραγωγής το 2024.
Η Μιανμάρ παρείχε επίσης σημαντικές ποσότητες στα τέλη της δεκαετίας του 2010 και στις αρχές του 2020, αν και η δραστηριότητα παρουσιάζει έντονες διακυμάνσεις λόγω κανονιστικών και διασυνοριακών παραγόντων.
Η στρατηγική σημασία των σπάνιων γαιών
Τα στοιχεία σπάνιων γαιών —μια ομάδα 17 μετάλλων που περιλαμβάνει το νεοδύμιο, το δυσπρόσιο και το τέρβιο— είναι θεμελιώδη για τη σύγχρονη τεχνολογία.
Αποτελούν βασικό υλικό για κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρικά οχήματα, ανεμογεννήτριες, μαχητικά αεροσκάφη και συστήματα καθοδήγησης πυραύλων.
Οι μοναδικές μαγνητικές, φωταυγείς και αγώγιμες ιδιότητές τους τα καθιστούν αναντικατάστατα σε εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας και καθαρής ενέργειας.
Το τελευταίο διάστημα, η κυβέρνηση Τραμπ έχει εντείνει τις προσπάθειες μείωσης της εξάρτησης των ΗΠΑ από την κινεζική προσφορά, προωθώντας επενδύσεις σε εγχώρια ορυχεία, επιταχύνοντας τις αδειοδοτήσεις και ενισχύοντας τη συνεργασία με συμμάχους για τη διαφοροποίηση της εφοδιαστικής αλυσίδας.
www.worldenergynews.gr
