Ένα από τα πιο σημαντικά στοιχεία στο ηλιακό μας σύστημα είναι ο Ήλιος. Είναι σχετικός με το πώς αντιλαμβανόμαστε άλλους πλανήτες και τον Γαλαξία γενικότερα. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες, οι επιστήμονες που μελετούν τον Ήλιο έχουν αρχίσει να παρατηρούν κάτι: ένα νέο μοτίβο αρχίζει να δημιουργείται και οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι από πού να ξεκινήσουν.
Οι επιστήμονες αποκαλύπτουν επιτέλους το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου
Κάθε χρόνο, οι επιστήμονες μελετούν και προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν την άγρια μαγεία του ηλιακού μας κεντρικού στοιχείου. Και κάθε χρόνο, βρίσκονται αντιμέτωποι με τις ίδιες απρόβλεπτες δυσκολίες. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Ήλιος είναι ένα από τα πιο σύνθετα μοντέλα μέσα στον γαλαξία ή το ηλιακό μας σύστημα.
Αυτή η πρόσφατη επιστημονική παρατήρηση ήταν λίγο πολύ συγκεκριμένη. Οι επιστήμονες επέλεξαν να παρατηρήσουν το μαγνητικό πεδίο του ήλιου. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν το μαγνητικό του πεδίο χωρίς πρώτα να κατανοήσουν τι συμβαίνει με τους ακραίους πόλους του. Αυτό έγινε μια άλλη πρόκληση, καθώς οι αστρονόμοι δεν είχαν ποτέ πριν τη δυνατότητα να μελετήσουν απευθείας τους πόλους του Ήλιου.
Αυτό άλλαξε τον Μάρτιο του 2025, όταν μια ομάδα επιστημόνων προσφέρθηκε να παρουσιάσει μια νέα προοπτική για το πώς λειτουργεί το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου. Αυτή η ομάδα είχε επικεφαλής τον Sami Solanki, διευθυντή του Ινστιτούτου Max Planck για την Έρευνα του Ηλιακού Συστήματος στη Γερμανία. Χάρη στο διαστημόπλοιο Solar Orbiter του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA), η ομάδα μπόρεσε να μας δώσει την πρώτη κοντινή λήψη του πώς λειτουργεί το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου.
Νέα μελέτη αποκαλύπτει μαγνητικά μοτίβα κοντά στον πόλο του Ήλιου
Κάθε 11 χρόνια, το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου ολοκληρώνει έναν κύκλο. Στο τέλος αυτού του κύκλου, το μαγνητικό πεδίο ανασυντίθεται. Αυτό το γεγονός προκαλεί μια φυσική ροή ρεύματος πλάσματος που μεταφέρει γραμμές μαγνητικού πεδίου από τον ισημερινό στους ακραίους πόλους του πλησιέστερου άστρου μας.
Αυτή η ανακάλυψη ήρθε όταν ο Sami και η ομάδα του ανέλυσαν τις εικόνες από το Solar Orbiter του ESA. Αυτό που βρήκαν ήταν ένας επαναλαμβανόμενος βρόχος συστροφών, πτυχώσεων και παλμών. Ήταν διαφορετικό από οτιδήποτε οι επιστήμονες προέβλεπαν ότι θα συμπεριφερόταν η μαγνητική ροή του Ήλιου. Αυτό έκανε τους επιστήμονες να χαρακτηρίσουν γρήγορα το κοντινό πλάνο ως ανωμαλία, όπως ακριβώς αυτό το παράξενο αντικείμενο που εντοπίστηκε γύρω από τον Ήλιο.
Μέχρι τη στιγμή που η NASA μπήκε στο προσκήνιο, ανακάλυψε ότι αυτή η ανωμαλία προερχόταν από μια ζώνη μεταφοράς εντός του Ήλιου. Η σύγκριση αυτών των εικόνων με εκείνες των ιστορικών προβλέψεων επέτρεψε στους επιστήμονες να κατανοήσουν καλύτερα τις πολικές περιοχές. Αυτή η διαταραχή στη συνέχεια αναφέρθηκε από τη NASA ως το κομμάτι που έλειπε.
Μαγνητικές ανωμαλίες του Ήλιου συνδέονται με ορισμένα γεγονότα
Δεδομένου του πόσο σοβαρή και ανομοιόμορφη ήταν η ανωμαλία, οι επιστήμονες της NASA άρχισαν να θέτουν ερωτήματα. Ωστόσο, όταν την προσομοίωσαν με υπερυπολογιστές, έκαναν συγκλονιστικές ανακαλύψεις. Η ασταθής διαταραχή παρατηρήθηκε να εισέρχεται στον ιστό της ηλιακής ηλιόσφαιρας μας, οδηγώντας τους επιστήμονες να την υποψιαστούν ως πηγή διαταραχών του καιρού, όπως οι ηλιακές καταιγίδες.
Δεν είναι είδηση ότι ο Ήλιος έχει ισχυρή επιρροή στη Γη, καθώς είναι το πλησιέστερο άστρο μας. Ως εκ τούτου, μόνο η NASA μπορεί να εξηγήσει πόσο από την επιρροή του επηρεάζει τις λεπτομέρειες. Αυτή η βαθιά προσπάθεια κατανόησης του μαγνητικού πεδίου του ήλιου δεν είναι απλώς μια χωρική πρόκληση. Πηγαίνει πέρα από αυτό.
Λαμβάνοντας υπόψη την ανωμαλία, οι επιστήμονες μπορούν να κατανοήσουν πλήρως και να προβλέψουν πώς ασυνήθιστα γεγονότα, όπως η ξαφνική κατάρρευση του δικτύου ηλεκτροδότησης, επηρεάζονται από τις ηλιακές καταιγίδες και τις εκλάμψεις. Αυτό επηρεάζει επίσης τους αστροναύτες που βρίσκονται στο εξωτερικό, στο βαθύ διάστημα.
Για το σκοπό αυτό, η NASA και η ESA αποφάσισαν να συλλέξουν περαιτέρω περάσματα από το Solar Orbiter. Αυτή τη φορά, σχεδιάζουν να επικεντρωθούν στην περιοχή με τις περισσότερες δραστηριότητες. Σχεδιάζουν επίσης να αναπτύξουν μαγνητογράμματα που θα είναι σε θέση να παρακολουθούν την ανάπτυξη και το μοτίβο αυτής της ανωμαλίας, χωρίς να αφήνουν πίσω τους αυτό το μυστηριώδες, τεράστιο ουράνιο σώμα ικανό να καταπιεί το Ηλιακό μας Σύστημα.
www.worldenergynews.gr
