Ένα νέο σύνολο λεπτομερών ενδείξεων που συλλέχθηκαν από αρχαίους απολιθωμένους υφάλους στα Νησιά των Σεϋχελλών δείχνει μια αυξανόμενη πιθανότητα η ανθρωπογενής θέρμανση να αυξήσει τη μέση παγκόσμια στάθμη της θάλασσας τουλάχιστον κατά 3 πόδια έως το 2100, στο υψηλότερο όριο των προβλέψεων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή.
Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας
Λόγω περιφερειακών διακυμάνσεων, η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί διπλάσια σε ορισμένες τροπικές περιοχές, προκαλώντας δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν σε παράκτιες ζώνες χαμηλού υψομέτρου, συμπεριλαμβανομένων νησιών όπως οι Μαλδίβες, στον Ινδικό Ωκεανό, οι οποίες θα κατακλυστούν εντελώς από άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 2,8 μέτρα.
Η κλιματολόγος του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, Άντρεα Ντάτον, μία από τους συγγραφείς της εργασίας που δημοσιεύθηκε στο Science Advances, δήλωσε ότι οι ειδικοί σε αυτόν τον τομέα γνωρίζουν ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα η στάθμη της θάλασσας να ξεπεράσει τις προβλέψεις, αντί να μείνει κάτω. Σχεδόν κάθε μελέτη που δημοσιεύτηκε τα τελευταία 20 χρόνια υποδηλώνει ότι μεγάλες εκτάσεις πάγου στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία θα λιώσουν στο τρέχον επίπεδο θέρμανσης, πρόσθεσε.
«Πιστεύαμε ότι αυτά τα στρώματα πάγου ήταν πολύ μεγάλα για να επηρεαστούν από μικρές ποσότητες θέρμανσης», είπε. «Αλλά όλα όσα μαθαίνουμε από το παλαιοκλιματικό αρχείο και με σύγχρονες παρατηρήσεις, μας λένε, ωχ όχι, ξυπνάμε αυτό που νομίζαμε ότι ήταν κοιμισμένοι γίγαντες. Αυτά δεν είναι καλά νέα για εμάς καθώς οδεύουμε προς το μέλλον».
Η μελέτη των απολιθωμένων υφάλων
Οι απολιθωμένοι ύφαλοι που μελέτησαν ο Dutton και οι άλλοι επιστήμονες ζούσαν πριν από περίπου 120.000 χρόνια και ήταν είδη ρηχών νερών που αναπτύσσονταν κοντά στην επιφάνεια του ωκεανού σε παρόμοιους συνδυασμούς με σήμερα. Η μέση παγκόσμια θερμοκρασία ήταν παρόμοια με τη σημερινή, αλλά η στάθμη της θάλασσας ήταν 4,5 έως 10 μέτρα υψηλότερη.
Προσδιορίζοντας τις ηλικίες δύο δωδεκάδων απολιθωμένων κοραλλιών από διάφορα υψόμετρα στα νησιά και αναλύοντας τα ιζήματα γύρω από τα απολιθώματα, η ομάδα μπόρεσε να επιβεβαιώσει με ακρίβεια το χρονισμό της μέγιστης παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας μεταξύ 122.000 και 123.000 ετών πριν. Διαπίστωσαν επίσης ότι η στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε απότομα σε τρεις ξεχωριστούς παλμούς στα 6.000 χρόνια που προηγήθηκαν της κορύφωσης.
Κατά τη διάρκεια της Τελευταίας Μεσοπαγετωνικής Περιόδου - της θερμότερης περιόδου μεταξύ των δύο τελευταίων εποχών των παγετώνων - οι κλιματικές αλλαγές προκλήθηκαν από τις τροχιακές αλλαγές της Γης, με διαφορετικές επιπτώσεις στο Βόρειο και Νότιο Ημισφαίριο. Οι διακυμάνσεις στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας «υποδηλώνουν ότι τα πολικά στρώματα πάγου αυξάνονταν και συρρικνώνονταν εκτός φάσης μεταξύ τους ως αποτέλεσμα των αλλαγών θερμοκρασίας στα δύο ημισφαίρια που επίσης δεν ήταν ευθυγραμμισμένα», δήλωσε ο Dutton.
Η αύξηση της θερμοκρασίας από τον άνθρωπο
Καθώς η ανθρώπινη δραστηριότητα θερμαίνει τον πλανήτη μας, ο ωκεανός απορροφά πάνω από το 90% της υπερβολικής θερμότητας. Αυτό αυξάνει τον όγκο του νερού και λιώνει τα στρώματα πάγου και τους παγετώνες, συμβάλλοντας στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Αυτό το βίντεο, που δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2020, δείχνει πόσο ανεβαίνει η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας κάθε χρόνο .
Παρά τις διαφορές μεταξύ των πολικών περιοχών, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας ήταν «τουλάχιστον αρκετά μέτρα υψηλότερη από την τρέχουσα κατά τη διάρκεια αυτής της περασμένης θερμής περιόδου», είπε. «Εάν η θερμοκρασία αυξηθεί ταυτόχρονα και στα δύο ημισφαίρια όπως είναι σήμερα, τότε μπορούμε να αναμένουμε ότι η μελλοντική άνοδος της στάθμης της θάλασσας θα είναι ακόμη μεγαλύτερη από ό,τι ήταν τότε».
Τα στοιχεία που αποκάλυψαν από τον απολιθωμένο ύφαλο υποδηλώνουν επίσης ότι οι ποικίλες ημισφαιρικές αντιδράσεις είχαν επίσης ως αποτέλεσμα την κάλυψη της πραγματικής έκτασης της συμβολής της Ανταρκτικής, μέσω της τήξης των πάγων, στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά την Τελευταία Μεσοπαγετωνική Περίοδο. Και αυτό, είπε ο Dutton, σημαίνει ότι θα μπορούσαμε να υποτιμούμε πόσο από τους πάγους της Ανταρκτικής θα λιώσουν από τη θέρμανση που έχουν ήδη προκαλέσει οι άνθρωποι τα τελευταία 100 χρόνια.
Αυτά τα ευρήματα επιβεβαιώθηκαν στις αρχές Ιουνίου, όταν το Ινστιτούτο Πότσνταμ για την Έρευνα για τις Κλιματικές Επιπτώσεις (PIK) ανακοίνωσε μια μελέτη που δείχνει ότι η ανθρωπογενής θέρμανση έχει ήδη φέρει το Δυτικό Ανταρκτικό Στρώμα Πάγου στο χείλος της κατάρρευσης, κάτι που θα καταστρέψει πολλές παράκτιες περιοχές με άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά περισσότερα από 3,5 μέτρα κατά τη διάρκεια αρκετών εκατοντάδων ετών.
Η ταχύτητα της αλλαγής
Η έρευνα έδειξε ότι, τα τελευταία 80.000 χρόνια, το Δυτικό Ανταρκτικό Στρώμα Πάγου ουσιαστικά είχε έναν διακόπτη ενεργοποίησης και απενεργοποίησης που εξαρτάται από τη θερμοκρασία - είτε υπάρχει είτε όχι, δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας David Chandler, από το Νορβηγικό Ερευνητικό Κέντρο NORCE.
Το στρώμα πάγου μπορεί να επιμείνει εντός ενός συγκεκριμένου εύρους θερμοκρασίας, αλλά, αν προσθέσουμε λίγη περισσότερη θέρμανση, ξεκινάει ολόκληρη η διαδικασία της αυτοενίσχυσης και καταλήγει σε μια κατάσταση κατάρρευσης.
Η ταχύτητα της αλλαγής που προκαλείται από ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η καύση ορυκτών καυσίμων είναι εκπληκτική, πρόσθεσε ο συν-συγγραφέας Julius Garbe, επίσης ερευνητής του κλίματος στο PIK.
«Χρειάζονται δεκάδες χιλιάδες χρόνια για να αναπτυχθεί ένα στρώμα πάγου, αλλά μόνο δεκαετίες για να το αποσταθεροποιήσουμε με την καύση ορυκτών καυσίμων», είπε. «Τώρα έχουμε μόνο ένα στενό παράθυρο για να δράσουμε».
www.worldenergynews.gr
