Από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική μέχρι τη Νότια Αμερική και την Ευρώπη, επτά βασικές ή ανερχόμενες πετρελαιοπαραγωγές χώρες επιδιώκουν να αυξήσουν την παραγωγή και τη δυναμικότητά τους, παρά τις διεθνείς πιέσεις για απολιγνιτοποίηση και ενεργειακή μετάβαση
Την ώρα που οι διεθνείς συζητήσεις για την κλιματική ουδετερότητα και τις καθαρές μηδενικές εκπομπές επικεντρώνονται στο πόσο γρήγορα και με ποιο κόστος θα επιτευχθούν οι στόχοι του ενεργειακού μετασχηματισμού, αρκετές χώρες-παραγωγοί πετρελαίου ακολουθούν την αντίθετη πορεία, ενισχύοντας τις επενδύσεις τους στον ορυκτό πλούτο και ενισχύοντας τον ρόλο τους στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα αργού.
Από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική μέχρι τη Νότια Αμερική και την Ευρώπη, επτά βασικές ή ανερχόμενες πετρελαιοπαραγωγές χώρες επιδιώκουν να αυξήσουν την παραγωγή και τη δυναμικότητά τους, παρά τις διεθνείς πιέσεις για απολιγνιτοποίηση και ενεργειακή μετάβαση.
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Ο κρατικός κολοσσός ADNOC σχεδιάζει την αύξηση της παραγωγικής του ικανότητας στα 5 εκατ. βαρέλια ημερησίως (bpd) έως το 2027, από 4,8 εκατ. bpd σήμερα.
Ο υπουργός Ενέργειας Σουχάιλ Αλ Μαζρουέι άφησε να εννοηθεί ότι η δυναμικότητα θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα 6 εκατ. bpd, εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες της αγοράς, αν και προς το παρόν αυτό δεν αποτελεί επίσημο στόχο.
Η αύξηση της δυναμικότητας επιτρέπει στα ΗΑΕ να διαπραγματεύονται υψηλότερα ποσοστά παραγωγής εντός των συμφωνιών του OPEC+, όπως έκαναν το 2023 για τις ποσοστώσεις του 2025 και 2026.
Ιράκ
Ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός του OPEC, αν και δεσμεύεται από τις συμφωνίες του οργανισμού, σχεδιάζει να αυξήσει τη δυναμικότητά του πάνω από τα 6 εκατ. bpd έως το 2029, με στόχο τα 7 εκατ. bpd εντός πενταετίας.
Η παραγωγή κυμαίνεται αυτή τη στιγμή γύρω στα 4 εκατ. bpd, καθώς η χώρα επιχειρεί να εξισορροπήσει προηγούμενες υπερπαραγωγές. Το Ιράκ παραμένει οικονομικά εξαρτημένο από το πετρέλαιο, παρά τις προσπάθειες διαφοροποίησης του ΑΕΠ του.
Σαουδική Αραβία
Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αργού στον κόσμο και κύριος ρυθμιστής της παραγωγής του OPEC διατηρεί τη μέγιστη βιώσιμη παραγωγική του δυναμικότητα στα 12 εκατ. bpd, έπειτα από απόφαση του βασιλείου να παγώσει τα σχέδια για περαιτέρω αύξηση στα 13 εκατ. bpd.
Παράλληλα, επενδύει σε έργα ΑΠΕ ισχύος 44 GW, χωρίς όμως να απομακρύνεται από το πετρέλαιο, το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί βασικό εργαλείο οικονομικής στρατηγικής.
Ο Υπουργός Ενέργειας πρίγκιπας Αμπντουλαζίζ μπιν Σαλμάν δήλωσε ότι όλες οι μορφές ενέργειας είναι απαραίτητες για την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια, ενώ ο επικεφαλής της Aramco, Αμίν Νάσερ, επεσήμανε ότι η μετάβαση «έχει υπερεκτιμηθεί και υστερεί σε εφαρμογή».
Βραζιλία
Η μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής και εκτός OPEC+ συνεχίζει να επεκτείνει την παραγωγή της, ακόμη και σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η λεκάνη Foz do Amazonas.
Ο κρατικός πετρελαϊκός όμιλος Petrobras επενδύει 111 δισ. δολάρια έως το 2029, εκ των οποίων τα 77 δισ. προορίζονται για έρευνα και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι πρόσφατες δημοπρασίες υπεράκτιων περιοχών προσελκύουν ισχυρό ενδιαφέρον από διεθνείς πετρελαϊκές.
Γουιάνα
Η πλέον ανερχόμενη πετρελαιοπαραγωγός χώρα παγκοσμίως, η Γουιάνα, ξεκίνησε την παραγωγή το 2019 και ήδη αντλεί πάνω από 660.000 bpd από το θαλάσσιο κοίτασμα Stabroek, με την ExxonMobil να ηγείται των δραστηριοτήτων. Η χώρα αναμένεται να φτάσει τα 1,7 εκατ. bpd παραγωγικής ικανότητας έως το 2030. Το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 43,6% το 2023, καταγράφοντας την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διψήφιου ρυθμού ανάπτυξης.
Ναμίμπια
Στη δυτική Αφρική, η Ναμίμπια φιλοδοξεί να γίνει η «νέα Γουιάνα». Οι γεωλογικές ενδείξεις υποδεικνύουν πιθανές σημαντικές υποθαλάσσιες ποσότητες αργού, παρόμοιες με εκείνες της Γουιάνας.
Παρά το γεγονός ότι πολλοί δυτικοί αγοραστές επιδιώκουν στόχους καθαρής μηδενικής εκπομπής, η Ναμίμπια επιθυμεί να αναπτυχθεί ως πετρελαιοπαραγωγός χώρα και να αξιοποιήσει τις ενεργειακές της δυνατότητες.
Ως ένα από τα πιο πρόσφατα και πολυσυζητημένα σημεία εξερεύνησης υδρογονανθράκων παγκοσμίως, η Ναμίμπια προετοιμάζεται να προσφέρει πρόσθετα επενδυτικά κίνητρα και χρηματοδοτικές διευκολύνσεις σε μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες που σχεδιάζουν την πρώτη φάση παραγωγής στις υπεράκτιες περιοχές της χώρας.
Πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως η Shell, η TotalEnergies και η πορτογαλική Galp έχουν ήδη ανακοινώσει σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων στα ανοικτά της Ναμίμπια, ενισχύοντας τις προσδοκίες για τη μετατροπή της χώρας σε σημαντικό παραγωγό πετρελαίου στη δυτική Αφρική.
Ωστόσο, η απουσία υποδομών παραγωγής και μεταφοράς αυξάνει σημαντικά το κόστος ανάπτυξης, δημιουργώντας καθυστερήσεις στα επενδυτικά σχέδια.
Για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση της Ναμίμπια επιδιώκει να προσφέρει επιπλέον κίνητρα για να διευκολύνει τις εταιρείες στην επίτευξη τελικών επενδυτικών αποφάσεων (FID).
Σύμφωνα με δηλώσεις ανώτατου κυβερνητικού αξιωματούχου τον Μάιο, η χώρα αναμένει ότι η TotalEnergies και η νορβηγική BW Energy θα προχωρήσουν σε FID για τα πρώτα έργα παραγωγής έως τα τέλη του 2026 — ορόσημο που θα καθορίσει τη μετάβαση της Ναμίμπιας από εξερευνητικό προορισμό σε ανερχόμενο πετρελαιοπαραγωγό κράτος.
Η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο στρατηγικό σχέδιο της χώρας να επωφεληθεί από το αυξημένο ενδιαφέρον της παγκόσμιας βιομηχανίας πετρελαίου για νέα κοιτάσματα, σε μια εποχή όπου οι παραδοσιακές περιοχές παραγωγής αντιμετωπίζουν περιορισμούς λόγω ρυθμιστικών, πολιτικών και περιβαλλοντικών πιέσεων.
Η Νορβηγία συνεχίζει δυναμικά την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου έως το 2035, παρά την πράσινη της εικόνα
Η Νορβηγία, η μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρώπη, διατηρεί στρατηγικά τη δέσμευσή της στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, παρά τη σημαντική πρόοδο στον τομέα της πράσινης ενέργειας και της ηλεκτροκίνησης.
Με τις πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων να καταγράφουν εντυπωσιακό μερίδιο αγοράς 97% και την ηλεκτροπαραγωγή να προέρχεται κατά 97% από ανανεώσιμες πηγές —κυρίως από υδροηλεκτρική ενέργεια— η εικόνα της χώρας παραπέμπει σε ένα από τα πιο πράσινα ενεργειακά προφίλ παγκοσμίως.
Ωστόσο, η Νορβηγία σκοπεύει να διατηρήσει υψηλά επίπεδα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου τουλάχιστον έως το 2035, με στόχο την κάλυψη των ευρωπαϊκών ενεργειακών αναγκών.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν διαχρονικά τη βιομηχανία υδρογονανθράκων, η οποία αποτελεί βασική πηγή δημοσίων εσόδων και ενισχύει σημαντικά το κρατικό επενδυτικό ταμείο (sovereign wealth fund), που αποτελεί το μεγαλύτερο στον κόσμο, με ενεργητικό ύψους περίπου 1,92 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ενεργειακός κολοσσός Equinor, στον οποίο το κράτος διατηρεί μετοχική συμμετοχή, συνεχίζει να εγκρίνει νέα έργα επέκτασης της παραγωγικής ικανότητας και να υλοποιεί ερευνητικές γεωτρήσεις για την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων, προκειμένου να επιβραδύνει τη σταδιακή μείωση της παραγωγής που αναμένεται μέσα στη δεκαετία του 2030.
Η Νορβηγία αντιμετωπίζει την πετρελαϊκή της δραστηριότητα όχι ως εμπόδιο αλλά ως συμπληρωματικό εργαλείο για τη στήριξη της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης στη μεταβατική περίοδο.
Οι νέες εξερευνήσεις και οι συνεχιζόμενες επενδύσεις στην παραγωγή εκλαμβάνονται ως κρίσιμος παράγοντας για τη διατήρηση του στρατηγικού της ρόλου στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, την ώρα που η ήπειρος επιδιώκει μείωση της εξάρτησης από ρωσικούς υδρογονάνθρακες.
Από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική μέχρι τη Νότια Αμερική και την Ευρώπη, επτά βασικές ή ανερχόμενες πετρελαιοπαραγωγές χώρες επιδιώκουν να αυξήσουν την παραγωγή και τη δυναμικότητά τους, παρά τις διεθνείς πιέσεις για απολιγνιτοποίηση και ενεργειακή μετάβαση.
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα
Ο κρατικός κολοσσός ADNOC σχεδιάζει την αύξηση της παραγωγικής του ικανότητας στα 5 εκατ. βαρέλια ημερησίως (bpd) έως το 2027, από 4,8 εκατ. bpd σήμερα.
Ο υπουργός Ενέργειας Σουχάιλ Αλ Μαζρουέι άφησε να εννοηθεί ότι η δυναμικότητα θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα 6 εκατ. bpd, εάν το απαιτήσουν οι συνθήκες της αγοράς, αν και προς το παρόν αυτό δεν αποτελεί επίσημο στόχο.
Η αύξηση της δυναμικότητας επιτρέπει στα ΗΑΕ να διαπραγματεύονται υψηλότερα ποσοστά παραγωγής εντός των συμφωνιών του OPEC+, όπως έκαναν το 2023 για τις ποσοστώσεις του 2025 και 2026.
Ιράκ
Ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός του OPEC, αν και δεσμεύεται από τις συμφωνίες του οργανισμού, σχεδιάζει να αυξήσει τη δυναμικότητά του πάνω από τα 6 εκατ. bpd έως το 2029, με στόχο τα 7 εκατ. bpd εντός πενταετίας.
Η παραγωγή κυμαίνεται αυτή τη στιγμή γύρω στα 4 εκατ. bpd, καθώς η χώρα επιχειρεί να εξισορροπήσει προηγούμενες υπερπαραγωγές. Το Ιράκ παραμένει οικονομικά εξαρτημένο από το πετρέλαιο, παρά τις προσπάθειες διαφοροποίησης του ΑΕΠ του.
Σαουδική Αραβία
Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας αργού στον κόσμο και κύριος ρυθμιστής της παραγωγής του OPEC διατηρεί τη μέγιστη βιώσιμη παραγωγική του δυναμικότητα στα 12 εκατ. bpd, έπειτα από απόφαση του βασιλείου να παγώσει τα σχέδια για περαιτέρω αύξηση στα 13 εκατ. bpd.
Παράλληλα, επενδύει σε έργα ΑΠΕ ισχύος 44 GW, χωρίς όμως να απομακρύνεται από το πετρέλαιο, το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί βασικό εργαλείο οικονομικής στρατηγικής.
Ο Υπουργός Ενέργειας πρίγκιπας Αμπντουλαζίζ μπιν Σαλμάν δήλωσε ότι όλες οι μορφές ενέργειας είναι απαραίτητες για την παγκόσμια ενεργειακή ασφάλεια, ενώ ο επικεφαλής της Aramco, Αμίν Νάσερ, επεσήμανε ότι η μετάβαση «έχει υπερεκτιμηθεί και υστερεί σε εφαρμογή».
Βραζιλία
Η μεγαλύτερη οικονομία της Νότιας Αμερικής και εκτός OPEC+ συνεχίζει να επεκτείνει την παραγωγή της, ακόμη και σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές, όπως η λεκάνη Foz do Amazonas.
Ο κρατικός πετρελαϊκός όμιλος Petrobras επενδύει 111 δισ. δολάρια έως το 2029, εκ των οποίων τα 77 δισ. προορίζονται για έρευνα και παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι πρόσφατες δημοπρασίες υπεράκτιων περιοχών προσελκύουν ισχυρό ενδιαφέρον από διεθνείς πετρελαϊκές.
Γουιάνα
Η πλέον ανερχόμενη πετρελαιοπαραγωγός χώρα παγκοσμίως, η Γουιάνα, ξεκίνησε την παραγωγή το 2019 και ήδη αντλεί πάνω από 660.000 bpd από το θαλάσσιο κοίτασμα Stabroek, με την ExxonMobil να ηγείται των δραστηριοτήτων. Η χώρα αναμένεται να φτάσει τα 1,7 εκατ. bpd παραγωγικής ικανότητας έως το 2030. Το ΑΕΠ της αυξήθηκε κατά 43,6% το 2023, καταγράφοντας την πέμπτη συνεχόμενη χρονιά διψήφιου ρυθμού ανάπτυξης.
Ναμίμπια
Στη δυτική Αφρική, η Ναμίμπια φιλοδοξεί να γίνει η «νέα Γουιάνα». Οι γεωλογικές ενδείξεις υποδεικνύουν πιθανές σημαντικές υποθαλάσσιες ποσότητες αργού, παρόμοιες με εκείνες της Γουιάνας.
Παρά το γεγονός ότι πολλοί δυτικοί αγοραστές επιδιώκουν στόχους καθαρής μηδενικής εκπομπής, η Ναμίμπια επιθυμεί να αναπτυχθεί ως πετρελαιοπαραγωγός χώρα και να αξιοποιήσει τις ενεργειακές της δυνατότητες.
Ως ένα από τα πιο πρόσφατα και πολυσυζητημένα σημεία εξερεύνησης υδρογονανθράκων παγκοσμίως, η Ναμίμπια προετοιμάζεται να προσφέρει πρόσθετα επενδυτικά κίνητρα και χρηματοδοτικές διευκολύνσεις σε μεγάλες διεθνείς πετρελαϊκές εταιρείες που σχεδιάζουν την πρώτη φάση παραγωγής στις υπεράκτιες περιοχές της χώρας.
Πετρελαϊκοί κολοσσοί όπως η Shell, η TotalEnergies και η πορτογαλική Galp έχουν ήδη ανακοινώσει σημαντικές ανακαλύψεις κοιτασμάτων στα ανοικτά της Ναμίμπια, ενισχύοντας τις προσδοκίες για τη μετατροπή της χώρας σε σημαντικό παραγωγό πετρελαίου στη δυτική Αφρική.
Ωστόσο, η απουσία υποδομών παραγωγής και μεταφοράς αυξάνει σημαντικά το κόστος ανάπτυξης, δημιουργώντας καθυστερήσεις στα επενδυτικά σχέδια.
Για τον λόγο αυτό, η κυβέρνηση της Ναμίμπια επιδιώκει να προσφέρει επιπλέον κίνητρα για να διευκολύνει τις εταιρείες στην επίτευξη τελικών επενδυτικών αποφάσεων (FID).
Σύμφωνα με δηλώσεις ανώτατου κυβερνητικού αξιωματούχου τον Μάιο, η χώρα αναμένει ότι η TotalEnergies και η νορβηγική BW Energy θα προχωρήσουν σε FID για τα πρώτα έργα παραγωγής έως τα τέλη του 2026 — ορόσημο που θα καθορίσει τη μετάβαση της Ναμίμπιας από εξερευνητικό προορισμό σε ανερχόμενο πετρελαιοπαραγωγό κράτος.
Η προσπάθεια αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο στρατηγικό σχέδιο της χώρας να επωφεληθεί από το αυξημένο ενδιαφέρον της παγκόσμιας βιομηχανίας πετρελαίου για νέα κοιτάσματα, σε μια εποχή όπου οι παραδοσιακές περιοχές παραγωγής αντιμετωπίζουν περιορισμούς λόγω ρυθμιστικών, πολιτικών και περιβαλλοντικών πιέσεων.
Η Νορβηγία συνεχίζει δυναμικά την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου έως το 2035, παρά την πράσινη της εικόνα
Η Νορβηγία, η μεγαλύτερη παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Δυτική Ευρώπη, διατηρεί στρατηγικά τη δέσμευσή της στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων, παρά τη σημαντική πρόοδο στον τομέα της πράσινης ενέργειας και της ηλεκτροκίνησης.
Με τις πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων να καταγράφουν εντυπωσιακό μερίδιο αγοράς 97% και την ηλεκτροπαραγωγή να προέρχεται κατά 97% από ανανεώσιμες πηγές —κυρίως από υδροηλεκτρική ενέργεια— η εικόνα της χώρας παραπέμπει σε ένα από τα πιο πράσινα ενεργειακά προφίλ παγκοσμίως.
Ωστόσο, η Νορβηγία σκοπεύει να διατηρήσει υψηλά επίπεδα παραγωγής πετρελαίου και φυσικού αερίου τουλάχιστον έως το 2035, με στόχο την κάλυψη των ευρωπαϊκών ενεργειακών αναγκών.
Σε αντίθεση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, οι νορβηγικές αρχές υποστηρίζουν διαχρονικά τη βιομηχανία υδρογονανθράκων, η οποία αποτελεί βασική πηγή δημοσίων εσόδων και ενισχύει σημαντικά το κρατικό επενδυτικό ταμείο (sovereign wealth fund), που αποτελεί το μεγαλύτερο στον κόσμο, με ενεργητικό ύψους περίπου 1,92 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ενεργειακός κολοσσός Equinor, στον οποίο το κράτος διατηρεί μετοχική συμμετοχή, συνεχίζει να εγκρίνει νέα έργα επέκτασης της παραγωγικής ικανότητας και να υλοποιεί ερευνητικές γεωτρήσεις για την ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων, προκειμένου να επιβραδύνει τη σταδιακή μείωση της παραγωγής που αναμένεται μέσα στη δεκαετία του 2030.
Η Νορβηγία αντιμετωπίζει την πετρελαϊκή της δραστηριότητα όχι ως εμπόδιο αλλά ως συμπληρωματικό εργαλείο για τη στήριξη της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης στη μεταβατική περίοδο.
Οι νέες εξερευνήσεις και οι συνεχιζόμενες επενδύσεις στην παραγωγή εκλαμβάνονται ως κρίσιμος παράγοντας για τη διατήρηση του στρατηγικού της ρόλου στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, την ώρα που η ήπειρος επιδιώκει μείωση της εξάρτησης από ρωσικούς υδρογονάνθρακες.
www.worldenergynews.gr
