Εδώ και χρόνια κυκλοφορούν στο διαδίκτυο φωτογραφίες που υποτίθεται ότι απεικονίζουν το σημείο όπου συναντώνται ο Ειρηνικός και ο Ατλαντικός Ωκεανός. Στις φωτογραφίες, υπάρχει μια σαφώς ορατή γραμμή μεταξύ των δύο, και το νερό σε κάθε πλευρά της γραμμής έχει διαφορετικό χρώμα. Αυτό έχει οδηγήσει σε διαδικτυακές εικασίες ότι οι δύο ωκεανοί στην πραγματικότητα δεν αναμειγνύονται καθόλου. Αλλά ισχύει όντως αυτό;
To σημείο συνάντησης των δύο ωκεανών
Ο Ειρηνικός και ο Ατλαντικός Ωκεανός συναντώνται στο νοτιότερο άκρο της Νότιας Αμερικής, μεταξύ αυτής της ηπείρου και της Ανταρκτικής. Πριν από τη Διώρυγα του Παναμά, αυτό ήταν το πέρασμα που έκαναν τα περισσότερα πλοία για να φτάσουν από τον έναν ωκεανό στον άλλο, καθώς το πέρασμα προς τα βόρεια, μέσω του Καναδά, είχε πάρα πολύ επικίνδυνο πάγο. Νησιά γεμίζουν αυτήν την περιοχή νερού, και εδώ οι ωκεανοί όχι μόνο συναντώνται, αλλά και αναμειγνύονται.
Μεγάλο μέρος των ωκεανών μας εξακολουθεί να αποτελεί ένα μεγάλο μυστήριο για εμάς λόγω των προκλήσεων της εξερεύνησης των ωκεανών. Η ψύξη του Ατλαντικού Ωκεανού με ταχύτητα ρεκόρ, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του λιωσίματος των παγετώνων, ακόμη και το είδος της θαλάσσιας ζωής που βρίσκεται στις μεγάλες τάφρους, είναι όλα μυστήρια προς μελέτη. Παρά τις προκλήσεις, η επιστήμη των ωκεανών έχει καταφέρει να παρακολουθήσει πού συναντώνται, αναμειγνύονται ο Ειρηνικός και ο Ατλαντικός Ωκεανός και ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ταχύτητα με την οποία συγχωνεύονται.
Πώς αναμειγνύονται οι δύο ωκεανοί;
Υπάρχουν μερικοί παράγοντες που επηρεάζουν την ταχύτητα με την οποία αναμειγνύονται οι δύο ωκεανοί. Ο Ειρηνικός Ωκεανός είναι λιγότερο αλμυρός από τον Ατλαντικό Ωκεανό, γεγονός που εμποδίζει την ομαλή ανάμειξή τους. Το νερό μεταξύ των νησιών στα ανοιχτά της Νότιας Αμερικής τείνει να είναι πιο αργό, γεγονός που μειώνει την ταχύτητα ανάμειξης των ωκεανών. Ωστόσο, τα νερά που βρίσκονται πιο κοντά στην Ανταρκτική είναι πιο άγρια και τα κύματα μεγαλύτερα, γεγονός που στην πραγματικότητα επιταχύνει τη διαδικασία νοτιότερα. Οι δύο ωκεανοί θα αναμειχθούν επίσης στον πυθμένα, όπου οι καθημερινές αλλαγές των παλιρροιών επηρεάζουν τις ταχύτητές τους.
Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τον ρυθμό με τον οποίο αναμειγνύονται οι ωκεανοί. Η ανθρώπινη ρύπανση έχει αρνητικές επιπτώσεις στα νερά του πλανήτη. Η Μεγάλη Κοίλωμα Σκουπιδιών του Ειρηνικού είναι μια τέτοια επίδραση που είναι σαφώς ορατή. Αν και ένας μύκητας που τρώει πλαστικό βοηθά φυσικά στον καθαρισμό του, δεν είναι σε θέση να το κάνει αυτό πιο γρήγορα από ό,τι μπορούμε να μολύνουμε. Η κλιματική αλλαγή έχει οδηγήσει στο λιώσιμο των πάγων στην Ανταρκτική, γεγονός που μεταβάλλει την πυκνότητα του νερού και έτσι επιβραδύνει τον ρυθμό με τον οποίο αναμειγνύονται οι ωκεανοί.
Οι φωτογραφίες των ωκεανών μπορεί να είναι παραπλανητικές
Εφόσον οι ωκεανοί αναμειγνύονται, γιατί βλέπουμε δύο ξεχωριστά χρώματα εκεί που συναντώνται; Η πιο πιθανή αιτία είναι τα νερά δύο διαφορετικών θερμοκρασιών που συναντώνται. Το ψυχρότερο νερό γύρω από την Ανταρκτική συναντά το θερμότερο νερό από τον βορρά και υπάρχει μια ορατή αντίθεση όταν συναντώνται. Το πιο αλμυρό νερό του Ατλαντικού Ωκεανού μπορεί επίσης να είναι ένας παράγοντας που συμβάλλει.
Μια φωτογραφία που τραβήχτηκε το 2007 και κυκλοφόρησε για χρόνια φαινόταν να απεικονίζει μια μόνιμη γραμμή στο νερό όπου δύο ωκεανοί συναντιόντουσαν αλλά ποτέ δεν αναμειγνύονταν. Η φωτογραφία φέρεται να δημοσιεύτηκε από τον καθηγητή ωκεανικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια-Σάντα Κρουζ, Κεν Μπρούλαντ, κατά τη διάρκεια της έρευνάς του στον Κόλπο της Αλάσκας. Προκάλεσε πολλές εικασίες στο διαδίκτυο.
Αυτό που παρατηρήθηκε ήταν στην πραγματικότητα νερό με βαριά ιζήματα από παγετώδη ποτάμια που συναντώνται με τον ωκεανό. Αυτό προκάλεσε μια διαφορά στο χρώμα και επιβράδυνε την ανάμειξη των νερών. Δεν ήταν μια μόνιμη γραμμή και τα νερά τελικά αναμίχθηκαν.
www.worldenergynews.gr
