Εάν κατασκευαστεί το καθένα από αυτά, η συνολική παραγωγή θα φτάσει περίπου τους 110 εκατομμύρια τόνους Η2 σε ετήσια βάση, σύμφωνα με μελέτη του μηνιαίου επιστημονικού περιοδικού - Το καύσιμο θα παίξει ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση - Το πραγματικό πρόβλημα που έχει
Το υδρογόνο έχει συζητηθεί αρκετά στο ζήτημα της ενεργειακής μετάβασης.
Ποικίλες είναι οι απόψεις για τη μελλοντική επίδρασή του.
Μια σημαντική μελέτη στο Nature Energy (μηνιαίο επιστημονικό περιοδικό που εκδίδεται από το Nature Portfolio), με τίτλο «Παγκόσμιες Δυνατότητες Μετριασμού των Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου από Υπάρχοντα και Προγραμματισμένα Έργα Υδρογόνου», έχει συγκεντρώσει χιλιάδες πραγματικά έργα υδρογόνου σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτά έχει πραγματοποιήσει πλήρεις αξιολογήσεις κύκλου ζωής και περιελάμβανε την έμμεση θέρμανση από διαρροή υδρογόνου.
Δοκίμασε την αποτελεσματικότητα του υδρογόνου τόσο σε ορυκτά όσο και σε πλήρως απαλλαγμένα από άνθρακα συστήματα αναφοράς, αποφεύγοντας την εύκολη παγίδα της σύγκρισης με τη χειρότερη περίπτωση.
Οι συντάκτες της έρευνας δημοσιοποίησαν τα δεδομένα και τον κώδικά τους, επιτρέποντας σε οποιονδήποτε να ελέγξει τα αποτελέσματά τους.
Συνοπτική διαπίστωση για το υδρογόνο
Η μελέτη εξέτασε περίπου 2.000 υπάρχοντα και προγραμματισμένα έργα υδρογόνου σε διάστημα 20 ετών.
Διαπίστωσε ότι εάν κατασκευαστεί το καθένα από αυτά, η συνολική παραγωγή θα φτάσει περίπου τους 110 εκατομμύρια τόνους υδρογόνου ετησίως. 
Αυτό θα συνοδεύεται από περίπου 0,4 γιγατόνους εκπομπών και στην καλύτερη περίπτωση θα αντισταθμίσει μεταξύ 0,2 και 1,1 γιγατόνους διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο.
Αυτή η συμβολή καταρρέει κατά περισσότερο από 80% όταν γίνεται η σύγκριση με έναν μελλοντικό κόσμο που ηλεκτρίζεται αντ' αυτού.
Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι απλό.
Το υδρογόνο θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί εκεί που αντικαθιστά το βρώμικο υδρογόνο (που ήδη υπάρχει), όχι εκεί που τα ηλεκτρόνια κάνουν καλύτερα τη δουλειά τους.
Το πραγματικό πρόβλημα υδρογόνου
Το μεγαλύτερο μέρος του σημερινού υδρογόνου χρησιμοποιείται για λιπάσματα, διύλιση και μεθανόλη.
Αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα υδρογόνου στον κόσμο.
Παράγει ήδη περισσότερα αέρια θερμοκηπίου από τη Γερμανία (περίπου το ίδιο με όλη την παγκόσμια αεροπορία).
Ο καθαρισμός αυτού θα πρέπει να είναι το επίκεντρο.
Κάθε νέα εφαρμογή που επινοείται για να δικαιολογήσει περισσότερη ηλεκτρόλυση προσθέτει κόστος και εκπομπές που δεν θα υπήρχαν αν επικεντρωνόμασταν στις υπάρχουσες αγορές χημικών. 
Τομείς με τις καλύτερες κλιματικές αποδόσεις ανά kg H2
Η μελέτη προσδιορίζει τον χάλυβα, τα βιοκαύσιμα και την αμμωνία ως τους τομείς με τις καλύτερες κλιματικές αποδόσεις ανά κιλό υδρογόνου που χρησιμοποιείται.
Το υδρογόνο είναι μέρος χημικών αντιδράσεων που δεν μπορούν να αντικατασταθούν μόνο από ηλεκτρική ενέργεια. Αλλά ακόμη και στην χαλυβουργία η εικόνα είναι πιο περίπλοκη από ό,τι φαίνεται.
Ο άμεσος αναγμένος σίδηρος που εξαρτάται από το υδρογόνο είναι ακριβός και ενεργοβόρος. Άλλες επιλογές προχωρούν ταχύτερα.
Οι ηλεκτρικοί φούρνοι τόξου ανακυκλώνουν ήδη πάνω από το ένα τέταρτο του παγκόσμιου χάλυβα, τροφοδοτούνται όλο και περισσότερο από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και κατά την πρόβλεψή μου αυξάνονται στο 75%.
Η ηλεκτρόλυση τετηγμένου οξειδίου απομακρύνει εντελώς το υδρογόνο.
Τα αρνητικά της DRI υδρογόνου
Η DRI (Άμεσα Mειωμένος Σίδηρος, μια διαδικασία παραγωγής χάλυβα που αντικαθιστά τα ορυκτά καύσιμα με ανανεώσιμο βιομεθάνιο για τη μείωση του σιδηρομεταλλεύματος σε ένα προϊόν σιδήρου υψηλής καθαρότητα,) με βάση το βιομεθάνιο χρησιμοποιεί υπάρχουσες υποδομές με χαμηλότερο κόστος, χωρίς να απαιτείται καινοτομία εκτός από την πρώτη ύλη.
Όλες αυτές οι διαδικασίες είναι πιθανό να είναι φθηνότερες και πιο εύκολες στην κλιμάκωση από την DRI υδρογόνου.
Χημική η πραγματική αξία του υδρογόνου στην αμμωνία
Η αμμωνία είναι αναπόφευκτη ως πρώτη ύλη για λιπάσματα, αλλά εκεί σταματά η χρησιμότητά της.
Η χρήση υδρογόνου για τη δημιουργία αμμωνίας μόνο και μόνο για να την διασπάσει ξανά για ενέργεια είναι μια κυκλική άσκηση που σπαταλά ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια. Η πραγματική αξία του υδρογόνου στην αμμωνία είναι χημική, όχι ενεργειακή.
Η παραγωγή υδρογόνου που θα χρησιμοποιηθεί απευθείας ως καύσιμο ή μέσω συνθετικών καυσίμων από δεσμευμένο άνθρακα δεν προσφέρει το ίδιο όφελος «αλυσίδας απόδοσης» και παραμένει πολύ πιο ενεργοβόρα και δαπανηρή.
Το συμπέρασμα είναι σαφές: αντί να χρησιμοποιείται υδρογόνο ως άμεσος φορέας ενέργειας, η λογική των οδών που έχουν ενισχυθεί με λιπάσματα βιοπρώτης ύλης, προσφέρει πολύ καλύτερη οικονομία και αποτελεσματικότητα άνθρακα στο εγγύς έως μεσοπρόθεσμο μέλλον.
Κυριαρχία βιομεθανόλης λόγω κόστους
Για τη μεθανόλη και παρόμοια προϊόντα, η οικονομία θα οδηγήσει την παραγωγή προς την αεριοποιημένη βιομάζα αντί για το συνθετικό υδρογόνο και τον δεσμευμένο άνθρακα.
Η βιομεθανόλη που παράγεται απευθείας από απόβλητα ή υπολείμματα πρώτων υλών αποφεύγει το κόστος και την αναποτελεσματικότητα της παραγωγής υδρογόνου και του διαχωρισμού του CO₂.
Η αεριοποίηση παράγει τόσο τον άνθρακα όσο και το υδρογόνο που απαιτούνται σε μία μόνο διαδικασία, ήδη ισορροπημένη για τη σύνθεση μεθανόλης.
Σε έναν κόσμο που περιορίζεται από την καθαρή παροχή ενέργειας, αυτή η οδός θα κυριαρχήσει επειδή χρησιμοποιεί υπάρχουσες ροές αποβλήτων και αποδεδειγμένες χημικές οδούς αντί για ακριβά συστήματα υδρογόνου και δέσμευσης άνθρακα.
Η δέσμευση άνθρακα (CCS) έχει περιορισμένο ρόλο
Οι ερευνητές μοντελοποιούν το μπλε υδρογόνο και την αεριοποίηση βιομάζας με δέσμευση άνθρακα (CCS) ως αξιόπιστες επιλογές χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Τα οικονομικά στοιχεία σπάνια είναι τόσο απλά.
Η δέσμευση άνθρακα έχει νόημα μόνο όταν το ρεύμα CO₂ είναι ήδη καθαρό, ο σχηματισμός αποθήκευσης είναι κοντά και η αξία του προϊόντος μπορεί να φέρει το επιπλέον κόστος.
Αυτό σημαίνει μέρη όπως εργοστάσια αιθανόλης και ορισμένες εγκαταστάσεις τσιμέντου. Δεν έχει νόημα για υδρογόνο που παράγεται από μεθάνιο σε διασκορπισμένες μονάδες που θα απαιτούσαν νέους αγωγούς και συμπίεση.
Η CCS έχει έναν ρόλο, αλλά περιορισμένο.
Η παραγωγή υδρογόνου για θέρμανση σπιτιού ή παραγωγή ενέργειας καταναλώνει ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που θα μείωναν περισσότερες εκπομπές εάν αποστέλλονταν απευθείας στο δίκτυο.
Στην πραγματικότητα, ξοδεύουμε δύο μονάδες καθαρής ενέργειας για να πάρουμε πίσω μία.
Το υδρογόνο από κλιματικής άποψης
Σε πρόσφατο σχολιασμό, έχω τονίσει ότι το υδρογόνο δεν είναι ένα αβλαβές αέριο από κλιματικής άποψης, διότι δεν εκπέμπει CO₂ όταν καίγεται.
Η νέα μελέτη περιλαμβάνει το δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη (GWP) από τη διαρροή υδρογόνου στην αξιολόγηση του κύκλου ζωής της.
Συγκεκριμένα χρησιμοποιεί έναν παράγοντα περίπου 11 kg CO₂e ανά kg H₂ για να λαμβάνει υπόψη τις έμμεσες επιπτώσεις της υπερθέρμανσης και, ως εκ τούτου, ενσωματώνει το κλιματικό φορτίο που προκαλείται από διαρροές στην ένταση εκπομπών του παραγόμενου μορίου. Εάν το υδρογόνο κλιμακωθεί πέρα από τους στενούς βιομηχανικούς βρόχους και εάν οι ρυθμοί διαρροής αυξηθούν, το κρυφό κόστος θέρμανσης θα διαβρώσει μεγάλο μέρος της δηλωμένης κλιματικής αξίας του.
Αναγκαίο το υδρογόνο, αλλά…
Ο κόσμος θα εξακολουθεί να χρειάζεται υδρογόνο, αλλά κυρίως ως μια καθαρότερη έκδοση της ίδιας βιομηχανικής χημικής ουσίας που ήταν πάντα.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να σταματήσουν να κυνηγούν το υδρογόνο για κάθε σκοπό και να επικεντρωθούν στον καθαρισμό του υδρογόνου που ήδη χρησιμοποιούμε.
Τα δημόσια κεφάλαια δεν θα πρέπει να επιδοτούν τα αυτοκίνητα υδρογόνου, τη θέρμανση υδρογόνου ή τις μεταφορές υδρογόνου μεγάλων αποστάσεων.
Το υδρογόνο θα παίξει ρόλο στην ενεργειακή μετάβαση, αλλά περιορισμένο.
Όσο πιο γρήγορα ευθυγραμμίσουμε τη φιλοδοξία με αυτήν την πραγματικότητα, τόσο πιο γρήγορα θα μειώσουμε τις εκπομπές που έχουν σημασία.
www.worldenergynews.gr
