44 χρόνια μετά από ένα πείραμα εξόρυξης βαθέων υδάτων, οι ουλές στον πυθμένα του ωκεανού είναι ακόμα ορατές. Ίχνη που χαράχτηκαν από μηχανές εξόρυξης σε βαθιά θάλασσα το 1979, ένα πείραμα εξόρυξης βαθέων υδάτων στον Ειρηνικό άλλαξε τον πυθμένα της θάλασσας. 44 χρόνια αργότερα, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του εξακολουθούν να αποκαλύπτονται.
Η παλιά εξόρυξη βαθέων υδάτων
Το 1979, ένα πείραμα εξόρυξης βαθέων υδάτων στη ζώνη Clarion-Clipperton (CCZ) άφησε ένα διαρκές σημάδι στον βυθό της θάλασσας. Δεκαετίες αργότερα, μια πρωτοποριακή μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, με επικεφαλής το Εθνικό Κέντρο Ωκεανογραφίας και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου, παρέχει νέες ιδέες για τις μακροπρόθεσμες οικολογικές επιπτώσεις των εξορυκτικών δραστηριοτήτων στα βαθιά ωκεάνια.
Τα ίχνη που χάραξαν τα μηχανήματα εξόρυξης καθώς είναι ακόμα ορατά μετά από 44 χρόνια. Το περιβάλλον αρχίζει να δείχνει σημάδια ζωής που επιστρέφουν στην περιοχή. Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με την έκταση της ζημιάς και τη διαδικασία αποκατάστασης.
Η ζώνη Clarion-Clipperton
Η ζώνη Clarion-Clipperton, που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό, έχει γίνει βασικός στόχος για την εξόρυξη βαθέων υδάτων. Πλούσιο σε οζίδια μαγγανίου, τα οποία είναι ζωτικής σημασίας για την εξαγωγή μετάλλων της μπαταρίας όπως το νικέλιο και το κοβάλτιο, το CCZ έχει τεράστιες δυνατότητες για την τροφοδοσία της μετάβασης στην πράσινη ενέργεια.
Η εξόρυξη του πυθμένα της θάλασσας είναι γεμάτη με άγνωστα στοιχεία, ειδικά όταν πρόκειται για τις μακροπρόθεσμες οικολογικές επιπτώσεις. Το πείραμα του 1979, που σχεδιάστηκε για τη μελέτη των διαδικασιών εξόρυξης, χρησιμεύει ως μια πολύτιμη χρονοκάψουλα, προσφέροντας μια ματιά στο μέλλον της εξόρυξης βαθέων υδάτων και τις πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις της.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα από τη μελέτη είναι ότι οι φυσικές ουλές από το πείραμα εξόρυξης του 1979 παραμένουν ορατές μέχρι σήμερα. Ο Δρ Άντριαν Γκλόβερ, συγγραφέας της μελέτης από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, παρατήρησε: «Τα ίχνη που έκανε η μηχανή εξόρυξης πριν από 44 χρόνια μοιάζουν σχεδόν σαν να φτιάχτηκαν χθες».
Τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων
Τα οικοσυστήματα βαθέων υδάτων είναι γνωστά για τις αργές βιολογικές διεργασίες τους. Αν και οι ουλές στον πυθμένα της θάλασσας δεν έχουν εξαφανιστεί, χρησιμεύουν ως μια έντονη υπενθύμιση του μακροχρόνιου αντίκτυπου που μπορεί να έχουν τέτοιες διαταραχές στον πυθμένα του ωκεανού.
Η μελέτη υπογραμμίζει επίσης ορισμένα πολλά υποσχόμενα σημάδια οικολογικής ανάκαμψης. Μικροί και κινητοί οργανισμοί, όπως τα ξενοφυοφόρα -ένας τύπος πλάσματος που μοιάζει με αμοιβάδα- αρχίζουν να αποικίζουν εκ νέου την διαταραγμένη περιοχή.
Αυτοί οι οργανισμοί βρίσκονται συνήθως σε όλο το CCZ και έχουν παρατηρηθεί να επιστρέφουν στις ουλές που άφησε η μηχανή εξόρυξης. Αυτό σηματοδοτεί την πρώτη ένδειξη βιολογικής ανάκαμψης στην κύρια περιοχή εξόρυξης βαθέων υδάτων του Ειρηνικού, αν και η διαδικασία παραμένει αργή.
Ο Δρ Γκλόβερ σημείωσε, «Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι ότι η ζωή των ζώων έχει αρχίσει να αποικίζει εκ νέου την περιοχή των «ναρκοπεδίων»». Ωστόσο, η ανάκαμψη απέχει πολύ από το να είναι ομοιόμορφη. Ενώ οι μικρότεροι οργανισμοί αρχίζουν να ευδοκιμούν για άλλη μια φορά, τα μεγαλύτερα, ακίνητα πλάσματα που είναι στερεωμένα στον πυθμένα της θάλασσας παραμένουν σημαντικά απόντα.
Αυτά τα πλάσματα είναι πιο ευαίσθητα στις διαταραχές και η απουσία τους εγείρει ερωτήματα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της εξόρυξης σε αυτά τα κρίσιμα μέλη του οικοσυστήματος των βαθέων υδάτων.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις των εξορύξεων
Ενώ η μελέτη παρέχει πολύτιμες γνώσεις, επισημαίνει επίσης την πολυπλοκότητα της αξιολόγησης του οικολογικού αντίκτυπου της εξόρυξης βαθέων υδάτων σε μεγαλύτερη κλίμακα. Η περιοχή που εξορύχθηκε στο πείραμα του 1979 είναι ελάχιστη σε σύγκριση με τις τεράστιες περιοχές που εξετάζονται για μελλοντικές εμπορικές εργασίες εξόρυξης.
Τα έργα εξόρυξης σε εμπορική κλίμακα θα μπορούσαν να εκτείνονται σε πάνω από 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, με ορισμένες εξορυκτικές συμβάσεις να καλύπτουν έκταση έως και 70.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αντίθετα, το ίδιο το CCZ καλύπτει περίπου 6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, καθιστώντας δύσκολη την προέκταση των επιπτώσεων του πειράματος σε παγκόσμια κλίμακα.
Ο Δρ Γκλόβερ τόνισε: «Είναι πολύ δύσκολο, ή ίσως αδύνατο, να κλιμακωθεί ο οικολογικός αντίκτυπος από αυτή τη μεμονωμένη διαταραχή στο οικοσύστημα ή στις παγκόσμιες επιπτώσεις». Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για περισσότερη έρευνα και καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι εργασίες εξόρυξης μεγάλης κλίμακας ενδέχεται να επηρεάσουν τη βιοποικιλότητα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις
Η μελέτη βρήκε ελάχιστα στοιχεία μακροπρόθεσμων αρνητικών επιπτώσεων στον αριθμό των ζώων που υπάρχουν στην περιοχή, παρέχοντας μια πιο αισιόδοξη άποψη για τις συνέπειες των ιζημάτων από ό,τι αναμενόταν αρχικά.
Καθώς οι εργασίες εξόρυξης βαθέων υδάτων συνεχίζουν να διερευνώνται ως πηγή βασικών υλικών για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή παραμένουν ένα θέμα έντονης συζήτησης.
www.worldenergynews.gr
