Η κατανόηση του γιατί ο Ήλιος και τα αστέρια δεν φαίνονται πράσινα είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα ερωτήματα στη φυσική των αστρών, και από τη θερμική ακτινοβολία και το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα έως την αντίληψη του ίδιου του χρώματος, αποτελεί μια αρκετά μεγάλη πρόκληση. Παρά τον νόμο της μετατόπισης του Wien, άλλη έρευνα που διεξήγαγε ο Δρ. Alastair Gunn του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ τονίζει ότι η ανθρώπινη όραση υπόκειται στους κώνους του ματιού και στην αντίληψη του λευκού φωτός εντός του ορατού φάσματος, κάτι που δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να το δουν με αυτόν τον τρόπο. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα.
Γιατί τα πράσινα αστέρια δεν είναι ορατά παρά τις θετικές ατμοσφαιρικές συνθήκες
Όλα εκπέμπουν το φως τους μέσω θερμικής ακτινοβολίας σε όλα τα μέρη του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, αυτό μεταφράζεται ως εκπομπή μέλανος σώματος που είναι ατελείωτη και δεν μπορεί ποτέ να έχει καθαρό πράσινο χρώμα. Στην πραγματικότητα, ο ήλιος μας έχει τη μέγιστη εκπομπή του περίπου 550 νανόμετρα, αλλά αυτό ανιχνεύεται ως φωτεινό λευκό φως και όχι καθόλου πράσινο φως.
Ο νόμος της μετατόπισης του Wien υποδηλώνει ότι ένα αστέρι με θερμοκρασία επιφάνειας περίπου 5.800 Kelvin θα είχε πράσινο χρώμα, θεωρητικά. Αλλά λόγω των νόμων της θερμικής ακτινοβολίας, ένα τέτοιο αστέρι εκπέμπει στην πραγματικότητα την ίδια ποσότητα κόκκινου και μπλε φωτός ταυτόχρονα. Έτσι, ένα αστέρι δεν μπορεί ποτέ να είναι πράσινο, ανεξάρτητα από την οπτική γωνία εκπομπής του στο ηλεκτρομαγνητικό φάσμα.
Η απροσδόκητη αλήθεια για το πραγματικό χρώμα του ήλιου μας
Στην πραγματικότητα, ο Ήλιος μας είναι πράσινος. Λάμπει πιο έντονα στα περίπου 500-550 νανόμετρα, και αυτό πέφτει ακριβώς στο εσωτερικό της πράσινης περιοχής του χρωματικού φάσματος. Ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν βλέπουμε ποτέ πράσινο χρώμα λόγω της εκπομπής του μαύρου σώματος, και επειδή τα μάτια μας είναι ρυθμισμένα να ερμηνεύουν μια σειρά από φώτα ως λευκό φως.
Η ανθρώπινη όραση δημιουργεί την κοσμική ψευδαίσθηση χρώματος
Τα μάτια μας έχουν τρεις κατηγορίες κωνίων που ανταποκρίνονται στο μέγιστο στο φως διαφορετικών μηκών κύματος:
Κόκκινοι κώνοι – ευαίσθητοι σε μεγαλύτερα μήκη κύματος (περίπου 560-700nm)
Πράσινοι κώνοι – ευαίσθητοι σε μεσαία μήκη κύματος (περίπου 530-560nm)
Μπλε κώνοι – ανταποκρίνονται σε μικρότερα μήκη κύματος (περίπου 420-490 nm)
Αυτοί οι φωτοϋποδοχείς ούτε αναγνωρίζουν το μέγιστο μήκος κύματος ούτε προσδιορίζουν τις αναλογίες έντασης όλων των καναλιών. Εάν το φως των αστεριών κατακλύσει τα μάτια μας με έναν συνδυασμό όλων των μηκών κύματος, ο εγκέφαλός μας βλέπει αυτό το μείγμα ως λευκό και όχι πράσινο.
Ο Δρ. Alastair Gunn λέει: «Εάν ένα αστέρι εκπέμπει μέγιστο φως ενός συγκεκριμένου μήκους κύματος, ας πούμε «πράσινο», στην πραγματικότητα εκπέμπει σχεδόν τόσο «κόκκινο» φως, και τα μάτια μας αντιλαμβάνονται αυτό το μείγμα ως «λευκό» και όχι «πράσινο».
Η έγχρωμη όραση χρειάζεται απομόνωση των πράσινων μηκών κύματος
Οι πραγματικές πράσινες ουσίες παίρνουν το χρώμα τους λόγω επιλεκτικών προσεγγίσεων, όχι λόγω θερμικής ακτινοβολίας. Το χρώμα των φυτών οφείλεται στην απορρόφηση χλωροφύλλης από το κόκκινο και μπλε μέρη φωτός και ακτινοβολούν πράσινο, εν τω μεταξύ, οι οθόνες του σέλαος παράγουν πράσινο λόγω των ατόμων οξυγόνου που εκπέμπουν μια στενή ζώνη ακτινοβολίας μήκους κύματος 557,7 νανόμετρα, καταλήγοντας σε ένα μόνο μήκος κύματος που είναι πράσινο.
Το σύμπαν ακολουθεί αυστηρούς κανόνες θερμικού χρώματος
Η εξέλιξη των αστρικών χρωμάτων είναι προβλέψιμη με βάση τη θερμοκρασία της επιφάνειας:
Ψυχρά κόκκινα αστέρια (3.000K) – κορυφώνονται στο υπέρυθρο, φαίνονται κόκκινα
Πορτοκαλί αστέρια (4.000K) – ισορροπημένη εκπομπή κόκκινου-κίτρινου
Κίτρινα αστέρια (5.000K) – ευρύ φάσμα, εμφανίζονται κίτρινο-λευκό
Λευκά αστέρια (6.000K) – κορυφώνονται στο πράσινο, φαίνονται λευκά
Μπλε αστέρια (10.000K+) – κορυφώνονται στο μπλε, φαίνονται μπλε-λευκό
Κανένα εύρος θερμοκρασίας δεν μπορεί να βοηθήσει στην απομόνωση μήκους κύματος επαρκή για την αντίληψη του πράσινου. Ακόμη και κάποια παράξενη σύνθεση αστρικής ύλης, που έχει κάποια παράξενη στοιχειακή εκπομπή, δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστεί με επιτυχία την πανταχού παρούσα ακτινοβολία μέλανος σώματος.
«Αλλά για να το δουν τα μάτια μας ως πράσινο, ένα αστέρι θα έπρεπε να εκπέμπει μόνο πράσινο φως, κάτι που δεν είναι δυνατό.» – Δρ. Άλαστερ Γκαν, Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ
Το γεγονός ότι δεν έχουμε πράσινα αστέρια έχει τελευταία να κάνει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο με τις φυσικές αρχές της θερμικής ακτινοβολίας αλλά, επιπλέον, και με την ίδια την εξέλιξη, καθώς τα μάτια μας έχουν προσαρμοστεί στον ήλιο μας.
www.worldenergynews.gr
